خزیدن کودک و نوزاد از چند ماهگی آغاز می‌شود؟
خزیدن کودکان همان مرحله پیش از چهار دست و پا رفتن است، درواقع یکی از مراحل رشد و تکامل شیرخوار محسوب می‌شود که نشاندهنده تکامل ستون فقرات برای نگه داشتن سر در حالت خوابیده بر روی شکم و قوی‌تر شدن عضلات دست‌ها و بازوها برای کشاندن تنه به سمت جلو است.
خزیدن کودک نه تنها به کشف محیط اطرافش کمک می‌کند، بلکه مقدمه‌ای برای شروع راه رفتن اوست. به گفته‌ مریله پرساد، متخصص طب کار، "خزیدن در تعادل، توازن ستون فقرات، مهارت‌های جهت‌یابی، بینایی و رشد احساسات اجتماعی کودک نقش مهمی دارد. این کار تمام بدن کودک را درگیر می‌کند و موجب رشد و تقویت ماهیچه‌ها می‌شود".
به گفته‌ی لائورا استرتچ، متخصص رشد خردسالان، خزیدن به تقویت دست، مچ، آرنج و شانه کمک می‌کند، چون برای حمایت از وزن بدنش دائماً از آنها استفاده می‌کند.
خودآگاهی فیزیکی با قرار گرفتن در فضا آموخته می‌شود که بعدها به بچه در یادگیری ریاضیات و خواندن کمک می‌کند. کودکان با خزیدن می‌آموزند که چگونه اشیا را بگیرند و در وضعیت خاصی بمانند– که برای فعالیت‌هایی مثل دوچرخه سواری و پریدن ضروری است. بعلاوه از آنجایی که برای خزیدن از دو طرف بدنشان استفاده می‌کنند، سمت چپ و راست مغزشان توسعه می‌یابد.
اکثر کودکان بین هفت تا ده ماهگی خزیدن را شروع می‌کنند. در نه ماهگی فرزندتان باید با قدرت بخزد، درحقیقت نه تا ده ماهگی را به عنوان سن خزیدن نوزاد درنظر می‌گیرند. به گفته‌ خانم پرساد، بچه‌ها در فواصل متفاوتی رشد می‌کنند و ممکن است فرزندتان کاری را زودتر یا دیرتر از انتظار انجام دهد. عموماً خزیدن فقط پس از نشستن اتفاق می‌افتد، و پس از آن چهار دست و پا می‌رود. پس اگر کمی دیرتر خزیدن را شروع کرد نگران نباشید، کودکان در تکامل مهارت‌های رشدی تفاوت‌های زیادی دارند.

شیوه غیرمعمول خزیدن
به گفته مریله پرساد، متخصص طب کار، ممکن است برخی کودکان روش‌های دیگری مثل حرکت روی باسن، خزیدن به سمت عقب، لیز خوردن روی شکم یا غلت زدن در عرض اتاق را برای حرکت کردن انتخاب کنند. این روش‌ها نباید نگرانتان کند، مهم حرکت کردن فرزندتان است.
به گفته‌ دکتر استرتچ متخصص رشد اطفال، تجربه‌ تحمل وزن بدن هنگام خزیدن به کشش مفاصل مچ و دست و به کسب مهارت در اجرای حرکات ریز کمک می‌کند. این کار گامی واقعی برای هماهنگی اعضای بدن است، چون استفاده از دست و پا از حرکات دو جانبه است. این مهارت در فعالیت‌هایی مثل پوشیدن لباس، تغذیه‌ و ورزش استفاده می‌شود. بچه‌ای که خزیدن را تجربه نکند، برای پیشرفت به تلاش بیشتری نیاز خواهد داشت.
خانم پرساد معتقد است به عنوان والدین و مراقبان باید فرصت‌هایی برای کودک بیافرینیم و او را یاری کنیم تا محیطش را با خزیدن کشف کند.
اگر فرزندتان تا یک سالگی اصلاً علاقه‌ای به خزیدن نشان نداد باید با پزشک اطفال مشورت کنید که می‌تواند شما را به فیزیوتراپیست متخصص درمان رشد عصبی ارجاع دهد.
برای کمک به خزیدن کودک چه کنیم؟
• در مراحل اولیه‌ رشد حرکتی او را به روی زمین و شکم ماندن تشویق کنید
• چهار دست و پا رفتن و خزیدن را به او نشان دهید
• برای تشویق به خزیدن، اسباب بازی‌ها و اشیای محبوبش را دور از دسترسش قرار دهید.
• وقتی شروع به خزیدن کرد با استفاده از بالش، جعبه‌ها و بالشتک‌ها مانع ایجاد کنید تا مجبور به خزیدن از روی یا اطراف آنها شود. این عمل به بهبود اعتماد به‌ نفس، سرعت و چالاکی کمک می‌کند.
• لباس راحت تنش کنید.
• خانه‌تان را برای عبور فرزندتان ضدضربه کنید. اشیای خطرناک را از دسترس خارج کنید.
شاید در مرحله بعد نگران راه افتادن فرزندتان شوید. اما هر چه مدت خزیدن کودک طولانی‌تر شود بهتر است، چون این عمل پایه‌ای برای نقاط عطف رشدی بسیار دیگریست.

با کودکی که مهد کودک نمی‌رود چه باید کرد
"من یک دختر 4 ساله و یک پسر 2 ساله دارم از وقتی بچه دومم رو باردار شدم دیگه نتونستم خوب به دخترم رسیدگی کنم، چه از نظر تغذیه که شیرش رو قطع کردم و چه از نظر تفریح و سرگرمی هیچ کاری نتوانستم برایش انجام بدهم. به همین دلیل خیلی توی کارهایی که انجام می‌داد سخت نمی‌گرفتم و کاری نداشتم، طوری که همه می‌گفتند لوس شده. حالا مشکلی که دارم برای مهد رفتنش هست، بار اول که مهد رفت خیلی خوب بود ولی بعد از دو ماه هر زمان که اسم مهد میاد کلی گریه می‌کنه و نمی‌خواد بره مهد. سوال من اینه که نباید بفرستمش مهد یا مجبورش کنم که حتما مهد بره؟"
با توجه به تجربه این مادر اول لازم است مطمئن شوید در مهد کودک مسئله خاصی که موجب رنجش فرزندتان شده باشد اتفاق نیفتاده است. دوم اینکه در خانه انگیزه‌های مهیج بیشتری نسبت به مهد کودک وجود نداشته باشد که تمایل به ماندن در خانه بیشتر شود.
سوم اینکه باید بسیار دقیق و ظریف عمل کنید تا زمینه دلخوری و ترس در فرزندتان بوجود نیاید چراکه مهد پیش زمینه‌ای برای ورود به دبستان است.
چهارم اینکه احتمال دارد عکس العمل‌های شما مربوط به گذشته خودتان باشد و ربطی به فرزندتان نداشته باشد.
در آخر لازم است گفته شود که اگر شرایط نگهداری فرزندتان را در محیط خانه دارید نیازی نیست به اجبار او را به مهد بفرستید، چون گاها این اجبار تاثیرات جبران ناپذیری بر آینده آنها دارد و ممکن است برای ورود به مدرسه با مشکلات فراوانی مواجه شوند؛ در آن مرحله کار هم برای خودشان و هم برای پدر و مادر سخت‌تر می‌شود و گاهی باعث افت تحصیلی کودکان خواهد شد. اگر شاغلید و مجبور به فرستادن کودکتان به مهد هستید باید روش‌هایی را برای علاقمند کردن کودکان به کار بگیرید که بهتر است بصورت علمی و تخصصی و دور از هرگونه تهدید و ترس انجام شود. در این زمینه می‌توانید از روانشناس کودک کمک بگیرید و راهنمایی‌های لازم را بدست آورید.

اضطراب جدایی در کودکان و مقابله با آن
در حدود یک سالگی، بسیاری از کودکان دچار اضطراب جدایی می‌شوند و وقتی والدین آنها را به شخصی دیگر می‌سپارند، مضطرب می‌شوند. اگرچه اضطراب جدایی بخشی کاملاً عادی از رشد کودک است، اما در بعضی شرایط ممکن است نگران کننده شود.
بین چهار تا هفت ماهگی می‌آموزند که وقتی نمی‌توانند مادر یا پدرشان را ببینند، یعنی جایی رفته‌اند، اما چون مفهوم زمان را درک نمی‌کنند نمی‌دانند که مادر دوباره بر می‌گردد و ممکن است از غیبت او ناراحت شوند. برای آنها حضور مادر در آشپزخانه و اتاق خواب یا محل کارش فرقی نمی‌کند.
کودکان بین 8 ماه تا یک سال مستقل‌تر می‌شوند، اما در مورد جدایی از والدین نامطمئن‌ هستند و بهمین دلیل اضطراب جدایی رخ می‌دهد که ممکن است با گریه کردن، چسبیدن به شما و مقاومت در برابر ماندن با دیگران همراه باشد.
البته ممکن است بعضی از کودکان در سن 18 ماهگی تا 2 سالگی به این مرحله برسند یا برخی دیگر هرگز آن را تجربه نکنند. در شرایط استرس‌زای خاص مانند پرستار جدید، به دنیا آمدن خواهر یا برادر جدید، انتقال به مکان جدید یا تنش در خانه هم ممکن است چنین احساسی تشدید شود.
مدت زمان اضطراب جدايي در كودكان به خلق و خوی کودک و نحوه رفتار والدین بستگی دارد. در بعضی موارد ممکن است از خردسالی تا سال‌های ابتدای مدرسه ادامه یابد. اگر اضطراب جدایی در کودکان در سنین بالاتر شدت یابد، ممکن است مشکل دیگری مانند زورگویی یا بد رفتاری وجود داشته باشد.
عموماً بهتر است توجه کودک از موضوع منحرف شود. توجه داشته باشید کودکان به تاثیر رفتارشان بر والدین توجه می‌کنند. اگر هر بار که کودک گریه کرد برگردید، یا بخاطر گریه او برنامه‌های خود را کنسل کنید، او همچنان از این روش استفاده خواهد کرد.
مادران شاغل
مادرانی که شاغلاند و بعد از مدتی مجبور به بازگشت به محل کارشان هستند، بیشتر با این مساله دست و پنجه نرم می‌کنند. اضطراب جدايي در نوزاد شش ماهه‌ای که مجبور است ناگهان ساعاتی از مادرش دور شود کاملا طبیعی است. مدتی طول خواهد کشید تا فرزندتان درک کند که شما بعد از رفتن حتما برمی‌گردید. نکته بسیار مهم آنست که نباید هنگام رفتن تردید نکنید و برنگردید تا هرچه سریع‌تر به این شرایط عادت کند.

مختل شدن رشد کودکان در نتیجه مشکلات بینایی
جدیدترین یافته‌های علمی نشان می‌دهند ضعف بینایی زندگی را برای افراد در هر سنی دشوار می‌کند، اما این مشکل در کودکان می‌تواند تاثیر منفی مضاعفی بر عملکرد تحصیلی و خلق و خوی آنها بگذارد.
متخصصان انجمن ملی سلامت چشم و پیشگیری از نابینایی کودکان آمریکا اعلام کردند، اگر این مشکل برطرف نشود، ضعف و بیماری‌های چشم تشدید شده، بینایی کاهش یافته و تاثیر منفی بر مهارت آموختن کودک خواهد گذاشت.
دکتر هوگ پری، مدیر انجمن گفت:" خبر خوب اینکه اغلب مشکلات بینایی کودکان را به شرط تشخیص به موقع می‌توان به راحتی درمان کرد". کارشناسان اعلام کردند، مشکلات بینایی بر 20 درصد کودکانی که در مقطع پیش دبستانی هستند و یک سوم کودکانی که در مقطع دبستان تحصیل می‌کنند تاثیر منفی می‌گذارد.
کودکان معمولا از مشکلات بینایی شکایت نمی‌کنند، چون در صورت بروز مشکلاتی چون دوربینی یا نزدیک بینی از اختلال در بینایی‌شان اطلاعی ندارند. بهمین دلیل متخصصان توصیه می‌کنند تا در فواصل زمانی مشخص چشم کودکان را معاینه کنید. اگر فرزندتان هر یک از علایم و نشانه‌های مشکلات بینایی را داشت، به چشم پزشک یا متخصص بینایی سنجی مراجعه کنید. برخی از بیماری‌های حاد چشم در کودکان عبارتند از:
آمبلوپی یا تنبلی چشم
تنبلی چشم مهم‌ترین عامل ضعف بینایی در کودکان است. در اکثر موارد، چشم‌های کودکان به صورت یکسان بر روی جسم، نوشته یا ... متمرکز نمی‌شود. معمولا، یک چشم قوی‌تر از دیگری است. در صورت درمان نشدن این مشکل، ممکن است بینایی چشم ضعیف از دست برود. حدود دو درصد از کودکان 6 ماهه تا 6 ساله از این مشکل رنج می‌برند.
آستیگماتیسم
این مشکل زمانی بروز می‌کند که قرنیه یا عدسی چشم نامنظم شود. افرادی که عینک نمی‌زنند همه چیز را تار می بینند. بیش از 28 درصد از کودکان پنج تا 17 ساله از آستیگماتیسم رنج می برند. کارشناسان معتقدند، کودکانی که با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند به احتمال زیاد به نزدیک یا دوربینی نیز مبتلا می شوند.

نمودار رشد کودک
نمودار رشد بچه‌ای که شیردهی پستانی شده با نمودار بچه‌ شیردهی شده با شیر خشک متفاوت است. نمودار رشد برای دختران و پسران هم متفاوت است. پس قبل استفاده از نمودار رشد، مطمئن شوید که کلیه خصوصیات آن متناسب با فرزندتان باشد.
ماه اول، احتمالاً نوزاد به طور هفتگی در درمانگاه یا توسط پزشک وزن‌ کشی شده و در نمودار ثبت می‌شود. بهتر است همیشه فرزندتان را روی یک ترازوی واحد وزن‌کشی کنید، چون ترازوها متفاوتند و اختلاف وزن‌ها گاهاَ موجب نگرانی غیرضروری می‌شود. از یک ماهگی به بعد، اگر فرزندتان در اولین ماه افزایش وزن پایداری داشت، می‌توانید تا شش ماهگی به طور ماهانه او را وزن‌کشی کنید و سپس تا یک ‌سالگی یک ماه در میان این کار را انجام دهید.
نمودار رشد ردیف‌های درصدی است که درصد میزان افزایش وزن را نشان می‌دهد. اگر فرزندتان در ردیف 75% است، یعنی از 100 بچه، فقط 25 نفر از آنان بیش از او وزن دارند، یعنی بچه‌ شما دُرشت‌تر از همسالانش است.
روز تولد فرزندتان، وزنش در نمودار ثبت می‌شود. در روزهای اول، فرزندتان کاهش وزن خواهد داشت، اما اکثراَ روز چهاردهم پس از تولد دوباره به وزن تولدشان برمی‌گردند. مهم اینست که روند رشد فرزندتان رو به بالا باشد. این موضوع به معنای آن نیست که باید در یک "ردیف" متوقف شود یا هرگز از درصد خود منحرف نشود. اگر فرزندتان شاد است، خوب می‌خوابد و بدرستی #تغذیه می‌شود و روزانه هشت تا ده #پوشک خیس دارد، یعنی رشد خوبی دارد.
اما در صورت هر یک از موارد نگران کننده زیر با پزشک یا پرستار مشورت کنید:
• اگر فرزندتان نارس یا هنگام تولد کم‌ وزن بوده باید به دقت معاینه شود.
• اگر منحنی رشد فرزندتان بین دو وزن تغییر ناگهانی در مسیر داشت (بیش از حد معمول افزایش وزن دارد یا وزنش کاهش داشته).
• اگر منحنی رشد فرزندتان از ردیف درصدی خودش، شروع به گذشتن از ردیف درصد بالا یا ردیف درصد پایین کرد (بعبارت دیگر، اگر فرزندتان همیشه در درصد پنجاهم قرار داشته و وزنش اندکی زیاد شده است و اکنون او را در طیف درصدی بیست و پنجم قرار می‌دهد).
• اگر تفاوت میزان وزن و قد فرزندتان تغییر کرده – مثلاً افزایش وزن و قد متناسب نداشته باشد. این موضوع نشان می‌دهد که او برای قدش، بیش از حد چاق است.
• اگر فرزندتان از یک وزن‌کشی تا وزن‌کشی بعدی وزنش کم شده، باید بررسی شود.
رشد نوزاد تحت تاثیر عوامل بسیاریست، پس از غریزه‌ خودتان درمورد دلیل تغییرات وزنی بهره بگیرید و بیشتر بر میزان فعالیت و شادی فرزندتان تکیه کنید.
"لینک قابل نمایش نیست"

10 واقعیت جالب درمورد نوزادان
1. جنین در شكم مادر خواب می بیند
با نگاه كردن به سونوگرافی سه بعدی #جنین می‌توان او را در حالت‌های مختلفی دید. برای همه جای سوال است بچه‌ای که هنوز دنیا را به چشم ندیده در خواب چه می‌بیند؟!
2. نوزاد آماده نوشیدن شیر مادر است
آغوز تاثیری همانند ملین داشته و به تخلیه مكونیوم در سه روز اول زندگی نوزاد كمك می‌كند.
3. خیلی کم میبیند
میدان دید او در ابتدا محدود به بیست سانتی‌متر است. چهار و نیم ماه وقت لازم است تا دقت بینایی #نوزاد زیاد شده و بتواند نوک یک مداد را تشخیص بدهد و در هجده ماهگی قادر به دیدن یک تار مو خواهد بود.
4. نمیتواند همه رن‌ ها را ببیند
نوزاد هنگام تولد همه چیز را سیاه و سفید می‌بیند. بین 5 تا 6 هفته طول می‌کشد تا او بتواند رنگ‌های سبز و قرمز را ببیند. حدود شش ماهگی قادر به دیدن رنگ‌های زرد و آبی خواهد بود.
5. امکان ندارد نوزاد لوس شود
در آغوش گرفتن زیاد نوزاد هرگز باعث لوس شدن او نخواهد شد، بلکه برعکس حضور شما آرامش بیشتری به او داده و نوزاد می‌فهمد تا زمانی که شما در کنارش هستید در امنیت کامل است.
6. نوزاد با محیط خود سازگار میشود
بین هفته ششم تا بیست و هشتم بارداری سلول‌های عصبی جنین تشکیل می‌شوند. در این دوره مغز با محیطی که او را در برگرفته است سازگار می‌شود؛ به این ترتیب که در طول این مدت مغز به جبران برخی از نواقص احتمالی می‌پردازد.
7. نوزاد صدای مادرش را به یاد میآورد
جنین در دوران بارداری صدا و موسیقی را می‌شنود. او هنگام تولد صدای مادرش را تشخیص می‌دهد. شنیدن منظم یک موسیقی در دوران بارداری و گذاشتن همان موسیقی بعد از تولد، اثری آرام بخش بر او خواهد داشت.
8. نوزاد  هنگام تولد هیچ بویی ندارد
نوزادی که تازه متولد شده بوی مخصوص انسان را نمی‌دهد بنابراین هرگز نوزاد را بدون مراقب با یگ سگ تنها نگذارید.
9. ممکن است نوزاد پس از #تولد موهایش کامل بریزند
دلیل ریزش مو کاهش سطح هورمون‌هایی است که مادر در هنگام بارداری به نوزاد خود منتقل کرده است.
10. با سرعت فوق العاده‌ای رشد میکند
به طور کلی نوزادی که نارس نباشد، وزن زمان تولدش در 4 یا 5 ماهگی دو برابر شده و در یک سالگی به سه برابر خواهد رسید.
"لینک قابل نمایش نیست"

درجه حرارت طبیعی بدن کودک چقدر باید باشد؟
وقتی پیشانی کودکتان را لمس کرده و حس می کنید که داغ است، آشوب در دل شما به پا خواهد شد که آیا تب دارد؟ آیا مریض شده؟ و ... در این شرایط احتمالا بلافاصله دست به کار شده و دمای بدن او را اندازه گیری می کنید. برای این که بدانید آیا عدد دماسنج نشان دهنده تب در فرزندتان است یا نه، ابتدا باید بدانید که درجه حرارت طبيعی بدن کودک چقدر باید باشد.
درجه حرارت طبيعی بدن کودک چقدر است؟
تب به معنای افزایش دمای بدن و رسیدن آن به بالای دمای طبیعی بدن کودک است. بنابرین می توانید با اندازه گیری دمای بدن کودک و مقایسه نتیجه آن با ارقام ذکر شده در جدول زیر در مورد درجه حرارت نرمال بدن کودک به وجود تب در نوزاد خود پی ببرید. 

36/6 تا 38 سانتی گراد (9/97 تا 4/100 درجه فارنهایت) - مقعدی
35/5 تا 37/5 سانتی گراد (9/95 تا 5/99 درجه فارنهایت) - دهانی
36/5 تا 37/5 سانتی گراد ( 8/97 تا 5/99 درجه فارنهایت) - زیر بغل
35/7 تا 38 سانتی گراد (4/96 تا 4/100 درجه فارنهایت) - گوشی

بدانید که وقتی دمای نشان داده شده خیلی بالاتر از درجه حرارت طبيعی بدن کودک است، شدید بودن تب الزاماً به معنای وخیم تر بودن بیماری نیست. به طور کلی رفتار، فعالیت و وضعیت عمومی کودک در این زمان معیار مناسب تری برای تشخیص و پی بردن به وخامت بیماری است. در واقع گاهی ابتلا به یک عفونت ساده و خفیف باعث بروز تب شدیدی شود در حالیکه برعکس ممکن است یک عفونت جدی و خطرناک فاقد هر گونه علائم تب باشد.
"لینک قابل نمایش نیست"

در صورت ابتلای کودک به تب چه کاری باید انجام داد؟
پیش از هر چیز از ناخوش نبودن و سلامت عمومی کودک اطمینان حاصل کرده و برای پیشگیری از کم آبی ناشی از تعریق بدن، آب و مایعات فراوانی به او بدهید.
در صورت ابتلای نوزاد به تب به جای پتوهای سنگین از رواندازهای سبک استفاده کرده و لباس های اضافه را از تنش خارج کنید تا به این ترتیب گرمای اضافه دفع شده و دمای بدن کاهش بیابد. از درآوردن کلیه لباس ها و برهنه کردن کامل نوزاد خودداری کنید. زیرا این کار موجب احساس لرز و سرما در نوزاد می شود. در نتیجه بدن برای مقابله با این حالت گرمای بیشتری تولید کرده و متعاقب آن میزان تب نیز افزایش خواهد یافت.
استفاده از دوش آب ولرم و یا پاشویه با الکل در این شرایط توصیه نمی شود.
در واقع تب با تحریک سیستم ایمنی بدن مانع پیشروی باکتری یا رشد ویروس ها شده و یکی از راه های بدن برای مقابله با بیماری است بنابراین علت اصلی تجویز دارو پایین آوردن تب نیست بلکه هدف از این کار تسکین درد و رفع ناراحتی کودک است.
داروهایی نظیر استامینوفن (تایلنول) و پانادول از جمله داروهای مناسب برای کاهش تب به شمار می روند. بنابراین می توانید براساس نظر پزشک از این داروها استفاده کرده و هر 4 ساعت یکبار دوز مجاز دارو که بر روی بسته بندی محصول درج شده است را تجدید کنید تا میزان تب کاهش یافته و درجه حرارت بدن به حالت عادی بازگردد. به طور کلی یک ساعت پس از مصرف دارو شدت تب فروکش کرده و پس از آن مجددا افزایش می یابد.
همچنین به منظور کاهش نشانه های  تب می توانید از داروی ایبوپروفن که با نام های تجاری ادویل و موترین نیز شناخته می شود استفاده کنید. دارو را با توجه به دستورالعمل ذکر شده بر روی محصول و یا طبق توصیه پزشک استفاده کنید. می توانید دوز دارو را بر حسب وزن نوزاد هر 6 تا 8 ساعت یکبار و یا در طول 24 ساعت 4 مرتبه تجدید کنید.
• فقط در صورتی که کودک قادر به نوشیدن آب و مایعات کافی باشد می توانید از داروی ایبوپروفن استفاده کنید.
• استفاده از ایبوپروفن در نوزادان زیر 6 ماه توصیه نمی شود.
وقتی دمای نشان داده شدن توسط دماسنج بالاتر از درجه حرارت طبيعی بدن کودک است، در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر در کودک خود حتما با یک پزشک متخصص اطفال مشورت کنید:
• بروز تب در نوزادان زیر 6 ماه
• استمرار تب در مدتی بیش از 72 ساعت
• گریه، بی قراری و تحریک پذیری
• خواب آلودگی غیرعادی، بی حالی و سستی
• مشکلات تنفسی و سرفه های پی در پی
• ایجاد جوش های قرمز رنگ بر روی پوست و یا بروز سایر علائم نگران کننده در کودک

"لینک قابل نمایش نیست"

انواع هوش در روانشناسی

به عقيده "گاردنر" هر كودكی در هنگام تولد 8 نوع هوش نهفته دارد و اين امكان وجود دارد كه در طول زندگي هر يك از آنها از حالت پتانسيل خارج شده و به وهله عمل برسد.
معمولاً در مدارس ارجحيت بر شكوفا كردن هوش زباني و منطقي يا رياضي كودكان است و باقي‌ هوش‌‌ها از جمله هوش موسيقي، هوش‌بدني يا تعادلي، هوش فضايي يا تصويري، هوش طبيعت، هوش درون فردي و بين فردی ناديده گرفته مي‌شود. برای دریافتن راههای باهوش شدن کودک ابتدا لازم است انواع هوش را بشناسید.
هوش زباني، یکی از انواع هوش انسان، هوش زبانی است که يعني داشتن توانايي شناخت دستورات زباني! كودكاني كه در اين زمينه توانايي‌ بالايي دارند سريع‌تر به حرف مي‌آيند و كتاب خواندن و داستان شنيدن را دوست دارند و اهل بازي با كلمات‌ هستند.
هوش منطقي يا رياضي، حساب‌ كردن و اثبات موارد مختلف از جمله توانايي‌هاي این افراد است. كودكاني كه اين هوش در آنها شكوفاتر است زياد سوال مي‌پرسند و به دنبال دلايل هر موضوع مي‌گردند.
هوش بصري، تخيل در اين كودكان قوي است و جهان را از 3 بعد مي‌بينند. مهندسان، نقاش‌‌ها، كارگردانان سينما... همگي اين هوش را در خود پرورش داده‌اند. كودكاني كه اين هوش را دارند علاقه زيادي به نقاشي داشته و رنگ‌‌ها و اشكال آنها را به خود جلب مي‌كنند. همچنین مرتب كردن اشيا در فضا و بازي‌هايي نظير پازل مورد علاقه آنهاست.
هوش موسيقي، كودكانی که از اين هوش بهره بیشتری دارند به موسيقي و صداها علاقه دارند به راحتي شعرها را حفظ مي‌كنند و اهل رقصند. حتي احساساتشان را با موسيقي بيان مي‌كنند.
هوش بدني تعادلي، افراد داراي اين هوش حركت‌هاي ظريف و متعادلي دارند. از لمس اشيا و انجام حركت‌هاي ورزشي لذت مي‌برند.
هوش بين‌فردي، افراد داراي اين هوش به راحتي با ديگران ارتباط برقرار مي‌كنند. سياستمداران، مشاوران، آموزگاران و فروشندگان اين هوش را به خوبي در خود پرورش داده‌اند. كودكاني كه دوستان زيادي دارند، به راحتي در جمع افراد وارد مي‌شوند و بازي‌هاي گروهي را مي‌پسندند يا اهل تماشاي تلويزيون و بازي‌هاي رايانه‌اي هستند اين هوش در آنها شكوفا شده است.
هوش درون فردي، افراد داراي اين هوش طبيعت را در تمام ابعاد مي‌بينند و اشكال و ساختارهاي موجود در آنها را طبقه‌بندي مي‌كنند. كودكاني كه علاقه زيادي به بيرون رفتن از خانه دارند و اهل گشت و گذارند، اين هوش در آنها شكوفا شده است.

"لینک قابل نمایش نیست"

8 توصیه ساده اما کاربردی برای تقویت هوش در کودکان:
دكتر "ديويد پرلموتر" متخصص مغز و اعصاب معتقد است بين 0 تا 5 سالگي والدين اين توانايي را دارند كه هوش فرزندشان را بالا ببرند و حتي 30 نمره به IQ او بيفزايند. به گفته ايشان هوش بچه‌ها به دنبال تجربه و تمرين افزايش مي‌يابد و در اين ميان حواس پنجگانه يعني بينايي، شنوايي،  لامسه، چشايي و بويايي مي‌توانند سلول‌هاي مغزي را تحريك كرده و به ساخت هزاران "سيناپس" يا راه‌هاي ارتباط سلولي مغزي بيانجامند كه این امر خود باعث افزايش هوش كودك مي‌شود. دراين ميان بطور حتم تغذيه در دوران بارداري و در كودكي، محيط، بازي‌ها، تلويزيون، رايانه و بازي‌هاي كامپيوتري نقش دارند. موارد زير توصيه‌هايي ساده و در عين حال بسيار موثر و كاربردي است كه آينده‌اي روشن براي فرزندتان رقم مي‌زند.
1-رژيم‌غذايي مناسب انتخاب كنيد
2- با كودكتان تعامل داشته باشيد
3-با كودكتان حرف بزنيد، به او گوش دهيد و برايش كتاب بخوانيد...
4- اجازه بدهيد كودكتان بازي كند
5-كودك را تشويق به ورزش كنيد
6-اجازه بدهيد كودكتان شاهد فعاليت‌هاي هوشي باشد
7- تماشاي تلويزيون را محدود كنيد
8- به او موسيقي بياموزيد
مطلب کامل را می‌توانید در لینک زیر مشاهده کنید:

"لینک قابل نمایش نیست"

تاثیر خواب بر رشد ذهنی

خواب کافی برای رشد ذهنی کودکان بسیار مهم است. حتی در دوران نوزادی، در حالی که نوزادان در خواب هستند، مغز آنان مشغول فعالیت است درحقیقت تاثیر خواب بر رشد نوزادان را از روز وزن گیری آنها می توان بررسی کرد. تحقیقات نشان می‌دهند وقتی کودک در خواب است و شروع به تکان خوردن می‌کند، در واقع بدن او در حال یادگیری ارتباط بین مغز و ماهیچه‌هایش است. در طول روز برخی از کودکان ممکن است سخت‌تر از دیگران تمرکز کنند. کودکانی که خواب کافی ندارند، ممکن است در تمرکز یا مدیریت روحیه خود مشکل بیشتری داشته باشند. خواب کافی برای کودک نه تنها به او در تمرکز و یادگیری چیزهای جدید کمک می‌کند، بلکه از مغز نیز برای ذخیره اطلاعات و حفظ آن حمایت می‌کند.

تاثیر خواب بر رشد جسمی

باتوجه به تاثیر خواب بر هورمون رشد، کودکانی که به اندازه کافی نمی خوابند ممکن است بی خوابی بر هورمون‌های رشد آنها تاثیر منفی بگذارد. از آنجا که این هورمون‌ها عمدتاً در هنگام خواب تولید می‌شوند، کودکی که از کم خوابی رنج می‌برد، ممکن است دچار کمبود هورمون رشد شود. کمبود خواب همچنین می‌تواند بر وزن کودک نیز تأثیر بگذارد. کم خوابی کودک ممکن است در ترشح هورمون لپتین اختلال ایجاد کند، هورمونی که به مغز پیام می‌دهد که به اندازه کافی غذا خورده است. اگر این هورمون به اندازه مناسب تولید نشود، کودک علیرغم سیر شدن همچنان به خوردن غذا ادامه می‌دهد که می‌تواند منجر به چاقی شود. داشتن خواب کافی در طول شب برای کودک یک امر ضروری است، اما این بدان معنا نیست که چرت‌های روزانه مهم نیستند. چرت روزانه کودک نه تنها به افراد خانواده اجازه می‌دهد یک زمان برای استراحت و انجام کارهای روزمره داشته باشند، بلکه از خستگی بیش از حد کودک جلوگیری می‌کند. هنگامی که کودکان دچار خستگی بیش از حد می‌شوند، خلق و خوی آنان تحت تأثیر قرار می گیرد و ممکن است خواب شبانه را نیز دشوار کند.

کودک چقدر باید بخوابد؟
برخی از کودکان در شب به خواب بیشتری نیاز دارند و در طول روز چرت می‌زنند در حالی که برخی دیگر ممکن است در طول شب کمی کمتر بخوابند و در طول روز بیشتر چرت بزنند. اگرچه یک بازه زمانی مشخص که متناسب با نیازهای هر کودک باشد وجود ندارد، اما متخصصان موارد زیر را مطرح می‌کنند:

3-0 ماهگی: 5 تا 18 ساعت خواب در شبانه روز

12-3 ماهگی: 9 تا 14 ساعت خواب در شبانه روز

3-1 سالگی: 12 تا 14 ساعت خواب در شبانه روز

5-3 سالگی: 11 تا 13 ساعت خواب در شبانه روز

12-5 سالگی: 10 تا 11 ساعت خواب در شبانه روز