سلام و عرض ادب ، هدف من از ساخت این گروه کمک به مادرانی هست که نوزادان ریفلاکسی دارن و لطفا دوستان اگر تجربیات و اطلاعاتی در این خصوص دارن در گروه عنوان کنن ?

5 علت دل درد نوزاد و راه‌های درمان آن

رفلاکس نوزاد گاهی رفلاکس ﮔﺎﺳﺘﺮوازوﻓﺎژﻳﺎل یا رفلاکس معده به مری (gastroesophageal reflux، GER) نیز نامیده می‌شود. در نوزادان سالم، رفلاکس چند بار در روز اتفاق می‌افتد. تا زمانی که کودک، سالم و شاد است و رشد خوبی دارد، رفلاکس او نگران‌کننده نیست. در بعضی موارد رفلاکس نوزاد می‌تواند نشانه‌ای از مشکلی پزشکی مانند آلرژی، انسداد دستگاه گوارشی یا بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) باشد.

علائم رفلاکس نوزاد

به‌طور کلی رفلاکس نوزاد نگران‌کننده نیست و احتمال اینکه محتویات معده به‌اندازه‌ای اسیدی باشند که گلو یا مری را تحریک کنند و مشکلاتی را به وجود بیاورند، بسیار اندک است.
در صورتی که نوزاد علائم زیر را دارد باید به پزشک مراجعه کنید:

نوزاد وزن اضافه نمی‌کند.

به‌شدت استفراغ می‌کند، طوری که محتویات معده با فشار از دهان او خارج می‌شود (استفراغ جهنده، projectile vomiting).

مایعی سبز یا زرد بالا می‌آورد.

خون یا موادی شبیه تفالهٔ قهوه را بالا می‌آورد.

از خوردن غذا امتناع می‌کند.

در مدفوع او خون وجود دارد.

دچار مشکل تنفسی یا سرفهٔ مزمن شده است.

در 6 ماهگی یا پس از آن شروع به استفراغ کرده است.

پس از خوردن غذا به‌طور غیرطبیعی، کج‌خلق و تحریک‌پذیر می‌شود.

بعضی از این موارد می‌تواند نشانه‌ٔ مشکلات جدی ولی درمان‌پذیری مانند GERD یا انسداد در دستگاه گوارش باشد

علت رفلاکس نوزاد

در نوازدان حلقهٔ ماهیچه‌ای میان مری و معده که اسفنکتر تحتانی مری (lower esophageal sphincter ، LES) نام دارد، هنوز کاملا رشد نکرده است. این مسئله موجب می‌شود که اسفنکتر تحتانی مری در زمان نامناسب باز شود و محتویات معده به سمت بالای مری نوزاد جریان پیدا کند. در حالت طبیعی LES فقط باید زمانی باز شود که کودک غذایی را می‌بلعد و در زمان‌های دیگر باید بسته بماند تا محتویات معده در جای خود باقی بمانند و به مری برنگردند.
عوامل رفلاکس نوزاد در کودکان مختلف، مشترک بوده و در بیشتر موارد اجتناب‌ناپذیر هستند. این عوامل عبارت‌اند از:

دراز کشیدن نوزاد در بیشتر مواقع؛

رژیم‌ غذایی‌ای که بیشتر مایع است؛

زودرس بودن و پیش از موعد به دنیا آمدن نوزادان.

گاهی رفلاکس نوزاد درنتیجهٔ شرایط جدی‌تری ایجاد می‌شود، از جمله:

بیماری رفلاکس معده به مری یا GERD:
رفلاکس مقداری اسید دارد که می‌تواند پوشش داخلی مری را تحریک کند و به آن آسیب برساند.

تنگی پیلور (pyloric stenosis):
در این بیماری دریچه‌ٔ میان معده و رودهٔ کوچک تنگ می‌شود که از تخلیهٔ محتویات معده به رودهٔ کوچک جلوگیری می‌شود.

عدم‌تحمل غذایی:
وجود پروتئینی در شیر گاو، رایج‌ترین علت این مشکل است.

ازوفاژیت ائوزینوفیلیک (eosinophilic esophagitis):
نوع خاصی از گلبول‌های سفید خون (به نام ائوزینوفیل، eosinophil) تجمع پیدا کرده و به پوشش داخلی مری آسیب می‌زنند

عوارض رفلاکس نوزاد

معمولا رفلاکس نوزاد به‌طور خودبه‌خود و بدون ایجاد مشکل جدی برای کودک برطرف می‌شود. ولی اگر کودک مشکل جدی‌تری مانند بیماری رفلاکس معده به مری داشته باشد، به‌خوبی و به‌طور طبیعی رشد نخواهد کرد. بعضی از پژوهش‌ها نشان می‌دهد نوزادانی که به‌طور مکرر دچار استفراغ می‌شوند، ممکن است که پس از دوران کودکی بیشتر مستعد ابتلابه بیماری رفلاکس معده به مری باشند.

چطور

سلامتی

سلامت و تربیت کودک

رفلاکس نوزاد؛ دلایل، علائم، راه‌های تشخیص و درمان

توسط فاطمه زنگنه آخرین به‌روزرسانی مرداد 98 زمان مطالعه: 7 دقیقه

سلامت و تربیت کودک



 0

 اشتراک‌گذاری

رفلاکس نوزاد زمانی رخ می‌دهد که مواد غذایی از معدهٔ نوزاد به مری او برمی‌گردد (رفلاکس) و کودک بالا می‌آورد. معمولا رفلاکس نوزاد مسئلهٔ جدی و نگران‌کننده‌ای نیست و با بزرگ‌تر شدن کودک و به‌تدریج برطرف می‌شود. ولی در موارد نادر، رفلاکس کودک پس از 18 ماهگی نیز ادامه پیدا می‌کند که در این صورت به رسیدگی و توجه بیشتری نیاز دارد و باید به پزشک مراجعه کنیم. در ادامه علائم و علت رفلاکس نوزاد را شرح می‌دهیم، روش‌های تشخیصی و درمانی آن را برمی‌شماریم و درمان‌های خانگی و تغییرات لازم در روش‌های شیر دادن و مراقبت از نوزاد را نیز بیان می‌کنیم.

حتما بخوانید:

علت اسهال نوزاد؛ پیشگیری و 5 روش‌ درمان آن

علائم نفخ نوزاد؛ دلایل، راه‌های جلوگیری و درمان آن

5 علت دل درد نوزاد و راه‌های درمان آن

رفلاکس نوزاد گاهی رفلاکس ﮔﺎﺳﺘﺮوازوﻓﺎژﻳﺎل یا رفلاکس معده به مری (gastroesophageal reflux، GER) نیز نامیده می‌شود. در نوزادان سالم، رفلاکس چند بار در روز اتفاق می‌افتد. تا زمانی که کودک، سالم و شاد است و رشد خوبی دارد، رفلاکس او نگران‌کننده نیست. در بعضی موارد رفلاکس نوزاد می‌تواند نشانه‌ای از مشکلی پزشکی مانند آلرژی، انسداد دستگاه گوارشی یا بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) باشد.

علائم رفلاکس نوزاد

به‌طور کلی رفلاکس نوزاد نگران‌کننده نیست و احتمال اینکه محتویات معده به‌اندازه‌ای اسیدی باشند که گلو یا مری را تحریک کنند و مشکلاتی را به وجود بیاورند، بسیار اندک است.
در صورتی که نوزاد علائم زیر را دارد باید به پزشک مراجعه کنید:

نوزاد وزن اضافه نمی‌کند.

به‌شدت استفراغ می‌کند، طوری که محتویات معده با فشار از دهان او خارج می‌شود (استفراغ جهنده، projectile vomiting).

مایعی سبز یا زرد بالا می‌آورد.

خون یا موادی شبیه تفالهٔ قهوه را بالا می‌آورد.

از خوردن غذا امتناع می‌کند.

در مدفوع او خون وجود دارد.

دچار مشکل تنفسی یا سرفهٔ مزمن شده است.

در 6 ماهگی یا پس از آن شروع به استفراغ کرده است.

پس از خوردن غذا به‌طور غیرطبیعی، کج‌خلق و تحریک‌پذیر می‌شود.

بعضی از این موارد می‌تواند نشانه‌ٔ مشکلات جدی ولی درمان‌پذیری مانند GERD یا انسداد در دستگاه گوارش باشد.

علت رفلاکس نوزاد

در نوازدان حلقهٔ ماهیچه‌ای میان مری و معده که اسفنکتر تحتانی مری (lower esophageal sphincter ، LES) نام دارد، هنوز

کاملا رشد نکرده است. این مسئله موجب می‌شود که اسفنکتر تحتانی مری در زمان نامناسب باز شود و محتویات معده به سمت بالای مری نوزاد جریان پیدا کند. در حالت طبیعی LES فقط باید زمانی باز شود که کودک غذایی را می‌بلعد و در زمان‌های دیگر باید بسته بماند تا محتویات معده در جای خود باقی بمانند و به مری برنگردند.
عوامل رفلاکس نوزاد در کودکان مختلف، مشترک بوده و در بیشتر موارد اجتناب‌ناپذیر هستند. این عوامل عبارت‌اند از:

دراز کشیدن نوزاد در بیشتر مواقع؛

رژیم‌ غذایی‌ای که بیشتر مایع است؛

زودرس بودن و پیش از موعد به دنیا آمدن نوزادان.

گاهی رفلاکس نوزاد درنتیجهٔ شرایط جدی‌تری ایجاد می‌شود، از جمله:

بیماری رفلاکس معده به مری یا GERD:
رفلاکس مقداری اسید دارد که می‌تواند پوشش داخلی مری را تحریک کند و به آن آسیب برساند.

تنگی پیلور (pyloric stenosis):
در این بیماری دریچه‌ٔ میان معده و رودهٔ کوچک تنگ می‌شود که از تخلیهٔ محتویات معده به رودهٔ کوچک جلوگیری می‌شود.

عدم‌تحمل غذایی:
وجود پروتئینی در شیر گاو، رایج‌ترین علت این مشکل است.

ازوفاژیت ائوزینوفیلیک (eosinophilic esophagitis):
نوع خاصی از گلبول‌های سفید خون (به نام ائوزینوفیل، eosinophil) تجمع پیدا کرده و به پوشش داخلی مری آسیب می‌زنند.

عوارض رفلاکس نوزاد

معمولا رفلاکس نوزاد به‌طور خودبه‌خود و بدون ایجاد مشکل جدی برای کودک برطرف می‌شود. ولی اگر کودک مشکل جدی‌تری مانند بیماری رفلاکس معده به مری داشته باشد، به‌خوبی و به‌طور طبیعی رشد نخواهد کرد. بعضی از پژوهش‌ها نشان می‌دهد نوزادانی که به‌طور مکرر دچار استفراغ می‌شوند، ممکن است که پس از دوران کودکی بیشتر مستعد ابتلابه بیماری رفلاکس معده به مری باشند.

تشخیص علت رفلاکس نوزاد

در ابتدا پزشک کودک را معاینهٔ فیزیکی می‌کند و درمورد علائم و نشانه‌های رفلاکس او سؤالاتی می‌پرسد. اگر کودک سالم باشد، رشد طبیعی داشته باشد و شاد به‌نظر برسد، معمولا نیازی به آزمایش‌های بیشتر وجود ندارد.
در صورت نیاز به آزمایش و بررسی بیشتر، پزشک می‌تواند موارد زیر را توصیه کند:

سونوگرافی:
از این تصویربرداری برای شناسایی تنگی پیلور استفاده می‌شود.

تست‌های آزمایشگاهی:
از آزمایش خون و ادرار می‌توان برای شناسایی یا رد کردن علل احتمالی استفراغ مکرر و وزن‌گیری ناکافی استفاده کرد.

پایش پ‌هاشِ مری (esophageal pH monitoring):
پزشک برای اندازه‌گیری اسیدیتهٔ مری، لولهٔ باریکی را از درون بینی یا دهان نوزاد وارد مری می‌کند. این لوله به دستگاهی متصل است که میزان اسیدیته را بررسی می‌کند. ممکن است

لازم باشد که کودک در زمان انجام این بررسی در بیمارستان بماند.

تصویربرداری با اشعهٔ ایکس:
استفاده از این تصاویر به شناسایی ناهنجاری‌های موجود در مجرای گوارشی مانند انسداد کمک می‌کند. ممکن است پیش از تصویربرداری به کودک مایع کنتراست داده شود. (مایع کنتراست که حاوی باریم است، مانند پوششی روی دیوارهٔ داخلی مجرای گوارشی را می‌پوشاند و موجب می‌شود تصاویر شفاف‌تر و واضح‌تری به دست بیاید.)

آندوسکوپی فوقانی (upper endoscopy):
لولهٔ ویژه‌ای مجهزبه لنز دوربین و چراغ (آندوسکوپ) از دهان کودک وارد مری، معده و بخش ابتدایی رودهٔ کوچک می‌شود. ممکن است که برای تجزیه‌وتحلیل بیشتر، نمونه‌هایی از بافت نیز برداشته شود. معمولا آندوسکوپی نوزادان و کودکان با بیهوشی عمومی انجام می‌شود.

درمان رفلاکس نوزاد


معمولا رفلاکس نوزاد خودبه‌خود برطرف می‌شود. در این مدت ممکن است که پزشک موارد زیر را به شما توصیه کند:

دادن وعده‌های غذایی کوچک‌تر در دفعات بیشتر به کودک؛

قطع کردن شیردهی برای آروغ زدن کودک؛

به‌طور عمودی نگه داشتن کودک به‌مدت 20 تا 30 دقیقه پس از شیر خوردن.

در صورت تغذیهٔ کودک با شیر مادر، حذف محصولات لبنی، گوشت گاو یا تخم مرغ از رژیم غذایی مادر برای بررسی اینکه آیا کودک به چیزی آلرژی دارد.

تغییر نوع شیرخشکی که برای تغذیهٔ کودک خود استفاده می‌کنید.

استفاده از اندازهٔ متفاوتی از سرشیشهٔ شیر کودک. اگر سرشیشهٔ شیر بیش از حد بزرگ یا کوچک باشد، موجب می‌شود که همراه شیر، هوا نیز وارد دهان کودک شود.

غلیظ‌تر کردن شیر خشک یا شیر مادر دوشیده‌شده، به‌میزان اندک و به‌طور تدریجی، با سریال برنج (rice cereal). گرچه این روش، راه‌حل معقولی به‌نظر می‌رسد، ولی افزایش غلظت شیر موجب اضافه کردن کالری‌های غیرضروری به رژیم‌ غذایی کودک می‌شود.

مصرف دارو

مصرف داروهای رفلاکس برای کودکانی با رفلاکس بدون عارضه توصیه نمی‌شود. زیرا این داروها از جذب کلسیم و آهن جلوگیری می‌کنند و خطر ابتلابه عفونت‌های روده‌ای و تنفسی خاصی را افزایش می‌دهند.
ولی می‌توان داروهای مسدودکنندهٔ اسید (acid-blocking medication) مانند رانیتیدین برای نوزادان یک‌ماهه تا یک‌ساله یا امپرازول منیزیم (omeprazole magnesium، با نام تجاریِ پریلوسک، Prilosec) برای کودکان یک‌ساله یا بزرگ‌تر را برای مدتی کوتاه امتحان کرد، اگر کودک شما:

وزن گیری نوزاد خوب نیست و درمان‌های محافظه‌کارانه‌تر اثر نکرده‌اند.

از غذا خوردن امتناع می‌کند.

شواهدی از التهاب مری دارد.

دچار آسم و رفلاکس مزمن است.

عمل جراحی

در موارد نادر، با استفاده از عمل جراحی اسفنگتر تحتانی مری تنگ می‌شود تا از بازگشت اسید به مری جلوگیری شود. این عمل که فاندوپلیکیشن (fundoplication) نام دارد، معمولا تنها زمانی انجام می‌شود که رفلاکس به‌اندازه‌ای شدید است که از رشد کودک جلوگیری می‌کند یا در تنفس کودک اختلال ایجاد می‌کند.

شیوهٔ زندگی و درمان‌های خانگی


برای به حداقل رساندن رفلاکس نوزاد:

در هنگام شیر خوردن، کودک را در حالت عمودی نگه دارید و در صورت امکان نیز 30 دقیقه پس از شیر خوردن او را در حالت نشسته نگه دارید، زیرا جاذبه موجب می‌شود که محتویات معده در جای خود بمانند. دقت کنید که وقتی کودک شیر خورده است او را تکان ندهید.

شیر دادن به مقادیر کمتر و در دفعات بیشتر را امتحان کنید. اگر از شیشهٔ شیر استفاده می‌کنید، کمی کمتر از مقدار معمول در شیشه شیر بریزید و اگر کودک با شیر مادر تغذیه می‌شود، کمی زمان شیر دادن را کوتاه‌تر کنید.

به کودک زمان بدهید که آروغ بزند. آروغ‌های مکرر درطول شیر خوردن و پس از آن، مانع از تجمع هوا در معدهٔ کودک می‌شود.

کودک را به پشت بخوابانید. بیشتر نوزادان باید به پشت خوابانده شوند، حتی اگر دچار رفلاکس می‌شوند.

به یاد داشته باشید که رفلاکس نوزاد معمولا چندان نگران‌کننده نیست. فقط وقتی او را بیرون می‌برید، به تعداد کافی پیشبند و پارچهٔ رودوشی برای استفراغ نوزاد (burp cloth) دم‌دست داشته باشید.

شیرخواران ریفلاکسی لازم است تا زمان شروع غذای کمکی قطره های پروبیوتیک مانند بایوگایا ، پدی لاکت یا بی بی *** را مصرف نمایند.

برای غلیظ کردن شیرهای غیر ای آر ( انتی ریفلاکس ) میتوانید میزان اب مورد نیاز برای هر پیمانه شیر را 25 سی سی بجای 30 سی سی اضافه نمود و یا به ازاء هر پیمانه شیرخشک یک قاشق چایخوری آرد برنج به ان اضافه نمود .

دست خوردن ، گاز گرفتن و به دهان بردن اشیاء توسط کودکان ریفلاکسی به عنوان عاملی برای تحریک بزاق دهان و تحریک بلع و کاهش سوزش گلو توسط شیرخوار به صورت ارادی و معمولا تا قبل از شروع غذای کمکی به کرات دیده میشود. دراین موارد دادن کمی اب خنک و جوشیده به شیرخوار باعث کاهش علایم در کودک میگردد.

شیرخواران و کودکان دارای سابقه ریفلاکس معده در هنگام تب نباید بروفن را با شکم خالی استفاده کنند .

شیرخواران ریفلاکسی که تحت تغذیه با شیرخشک هستند واز شیر مادر استفاده نمیکنند درصورت رعایت شرایط انتی ریفلاکس و استفاده از شیرهای مناسب نیازی به مصرف دارو برای کنترل ریفلاکس معده ندارند.

دمای محیط زیست ( بیولوژیک ) مناسب برای نوزادان و شیرخواران 19 تا 24 درجه سانتیگراد میباشد . عدم رعایت شرایط دمای زیست مناسب برای شیرخواران ریفلاکسی باعث بی قراری . اختلال خواب و امتناع از سینه گرفتن در این کودکان میگردد.

دوستان شما هم نوزادان رفلاکسی دارین ؟

بچه هاتون چند وقتشونه

پسر من گاهی اوقات چنان گریه میکنه که دلم کباب میشه ?

پاسخ به

دوستان شما هم نوزادان رفلاکسی دارین ؟

بله

پاسخ به

بچه هاتون چند وقتشونه

4ماه و ده روز

دختر من پنج‌ماه و 8 روزشه ،،رفلاکس شدید داره

هر چی دارو و شیر گرفتم خوب نشده