💭
یکی از قشنگترین نامه هایی که خوندم، نامهی دکتر علی شریعتی به همسرش بود موقعی که دعوا کرده بودن: «عزیزِ مهربانِ بداخلاقِ صبورِ تندجوش، پرحرفِ حرف نشنو، بدترین بد و خوبترین خوب، با وی نتوان زیستن، بی وی نتوان بودن؛ یک جور درهم برهم، شلوغ پلوغ، قروقاطی عزیزی که تورا نمیتوانم تحمل کنم و بی تو نمیتوانم زندگی کنم.»
#متن
1402/08/05 10:53