سند و مدرک و علم، ثابت کنیم چنین است
که نیست.
کاشت ناخن حرام است.
همین‌قدر مستقیم، صریح، قطعی.
کاشت ناخن، سنگ‌چیدن سر راه رسیدن به خداست.
وقتی یک خانم ناخن می‌کارد، می‌داند دارد راه وضو و تیمم و غسل را تمام و کمال بر خودش می‌بندد. طبق فتوای تمام مراجع، در هیچ حالتی و به هیچ شکلی، کاشت ناخن جواز وضوی جبیره را به ما نمی‌دهد. با ناخن کاشته نمی‌شود وضو گرفت یا غسل کرد. تنها و تنها و تنها حالتی که می‌شود با ناخن کاشته، وضوی جبیره گرفت، حالتی‌ست که فرد به سبب بیماری پوستی ناخن‌هایش را از دست داده باشد و بدون کاشت ناخن بر او بیم بیماری جسمی باشد (مثلاً مادرزادی بی‌ناخن به دنیا آمده و اگر بی‌ناخن بماند، آسیب جسمی می‌بیند) که در این حالت هم باز حکم علما پیچیدگی و حساسیت دقیق خودش را دارد.
پس نمی‌شود کسی بگوید ناخن‌های من زشت است و اعتمادبه‌نفسم را خراب می‌کند، پس باید ناخن بکارم!
کاشت ناخن یک سر دل‌آزار دارد: اتلاف عمر و هزینه و تمرکز. آن‌ها که اهلش هستند، خوب می‌دانند ماهی، دو ماهی یک‌بار، باید برای ترمیم مراجعه کنند و این یعنی هربار، صرف کلی وقت و هزینه. می‌دانند باید از ناخن کاشته مراقبت کنند و این یعنی یک گوشه از حواسشان که باید پی رشد و تعالی شخصیتشان باشد، همواره درگیر ظاهرشان است و نگران خراب‌شدن ناخنشان!
درواقع آدم‌ها با پس‌زدن ناخن طبیعی خودشان و رو آوردن به کاشت ناخن، در نظر اول نوعی از ظاهرگرایی و کمبود اعتمادبه‌نفس و حب نفس سازنده را به همهٔ آدم‌های اطرافشان مخابره می‌کنند، آن هم در جهانی که شعارش «لاو یورسلف» است!
چرا باید دنیا طوری بچرخد که ناخن‌های طبیعی دست‌های ارزشمند یک زن که در کار آفرینش و مراقبت‌اند، زشت به نظر بیایند؟
چرا پس‌زدن زیبایی طبیعی و آویختن به دامن زیبایی مصنوعی، باید نشانگان رسیدگی به خود باشد؟
فقط همین؟ نه! ما فیزیولوژیست‌ها می‌دانیم ناخن متصل به پوست، یک بافت زنده است که نفس می‌کشد، تغذیه و رشد می‌کند. کاشت ناخن، ناخن طبیعی ما را زیر لایه‌ای از مواد مدفون می‌کند. به همین خاطر، دیگر ناخن نمی‌تواند نفس بکشد. بسیاری از امراض، از همین مدخل، وارد ناخن‌های طبیعی ما می‌شوند. انواع قارچ‌ها فرصت جولان پیدا می‌کنند.
این پیام از برنامه نی نی پلاس ارسال شده است.
"لینک قابل نمایش نیست"
1403/05/24 12:09
47 عضو
