ارسال شده از

سردرد دوران بارداری (بخش 1)
سردرد بخصوص در 3ماهه اول بارداری طبيعي است. به‌نظر می‌رسد دلیل آن تغييرات هورموني و افزایش میزان استروژن و پروژسترون است که با تاثیر بر عضلات و ماهیچه‌ها سبب انبساط جدار عروق خونی می‌شود. همچنین تغيير فشارخون و افزایش 30 درصدی جریان خون و افزایش ضربان قلب هم می‌تواند در بروز سردرد تاثیرگذار باشد. از آنجایی‌که در نیمه سوم بارداری فشارخون به حالت نرمال باز می‌گردد، در اکثر موارد شکایت ناشی از سردردها هم کاهش می‌یابد.
خبر خوش برای خانم‌هايي كه قبل از بارداري به ميگرن دچار بودند: معمولاً در دوران بارداري تعداد حملات میگرنی کاهش میابند. ولي بعد از زايمان و با آغاز دوره‌هاي پريودِ ماهانه دوباره سردردها بازمی‌گردند. در این دوران مصرف داروها را محدود يا قطع كنيد. اما مساله را با پزشكتان در ميان بگذاريد.
آیا تمام بانوان باردار دچار سردرد مي‌شوند؟ نه هميشه! شاید در برخي بانوان اصلاً بروز نكند و در برخي ديگر در 3 ماهه دوم كاملاً از بين برود. در حقيقت وقتي هورمون‌هاي بارداري ثابت شوند و بدن به اين وضعيت عادت كند، سردردها هم کمتر می‌شوند.

ارسال شده از

سردرد بارداری (قسمت 2)
سردرد بارداری با چه علایمی همراه است؟
سردرد ممكن‌است در يك ناحيه مشخص و به‌صورت ضربه‌اي یا پراكنده احساس شود و بر خلاف ميگرن علائمی مثل حالت تهوع و حساسیت به نور، صدا و بو ندارد.
آيا سردرد در دوران بارداري مي‌تواند دلايل ديگري داشته باشد؟
دليل بيشتر سردردهای دوران بارداری، تغييرات هورموني است. اما گاهی بوجود آمدن تغییراتی در سبك زندگي فرد، كاهش يا قطع مصرف نوشيدني‌هاي كافئين‌دار، خستگي و استرس كه باعث بروز تنش‌هاي ماهيچه‌اي در ناحيه جمجمه و مغز مي‌شود هم می‌تواند سبب بروز سردرد باشد. حذف يك وعده‌غذايي، مصرف برخي موادغذايي ميگرن‌زا، انجام ورزش شديد، افزايش یا کاهش ساعت خواب و... هم می‌توانند تاثیرگذار باشند. در صورتی که سردرد با افزایش فشارخون بالای 14.9 همراه باشد، می‌تواند نشانه فشارخون بارداری باشد. در صورتی که سردرد شما با علایمی چون اختلال در بينايي، دوبيني يا ديدن لكه‌اي سياه، دردي در بالاي شكم، تهوع یا ورم ناگهاني صورت، دست و پاها همراه است، فوراً به اورژانس مراجعه کنید.

علت عرق سرد بارداری و روش‌های پیشگیری
درست زمانی‌ که فکر می‌کنید حالت تهوع و نیاز پی در پی به دستشویی رفتن، مشکلات اصلی شما در سه ماهه اول بارداری هستند، خود را غرق در عرق سرد شبانه می‌بینید. اما نگران و وحشت‌ زده نشوید، این مسئله در بارداری کاملا متداول است.
در سه ماهه اول بارداری، به دلیل دگرگونی‌‌های سریع هورمونی که به واسطه لقاح جنین اتفاق می‌افتند، با عرق سرد شبانه مواجه می‌شوید. یعنی بلافاصله پس از ملاقات تخمک با اسپرم، میزان استروژن در بدن شروع به بالا و پایین شدن ناگهانی می‌کند. درنتیجه هیپوتالاموس (قسمتی از مغز که دمای بدن را کنترل می‌کند) آن را بعنوان افزایش دمای غیرعادی بدن تفسیر میکند.
البته تکرار و شدت عرق سرد و بارداری در هر فرد متفاوت است. برخی از بانوان هرگز خیس عرق از خواب بیدار نمی‌شوند، بعضی تنها یک یا دو بار این مشکل را تجربه می‌‌کنند، ولی در بعضی‌ها بصورت پی در پی رخ میدهد.
البته ژنتیک هم در این مسئله نقش دارد، در صورتی‌ که قبل از بارداری دچار تعرق شبانه می‌‌شدید، احتمالا در هنگام بارداری هم همراهتان خواهد بود.
پیشگیری از عرق سرد در بارداری
• فیبر خوراکی، سویا، کلسیم، ویتامین‌های B، C  و D تعرق شبانه را خصوصا در سه ماهه اول بارداری کاهش می‌بخشند. از مصرف خوراکی‌های پرچرب، پر ادویه و تند، پرشکر و شیرین، کافئین (قهوه و چای) و الکل دوری کنید.
• قبل از خواب پنجره را باز کنید، از پنکه استفاده کرده یا دستگاه تهویه هوا را روشن کنید. لباس خواب سبک و نخی بپوشید و از ملافه‌های نخی و پتوی سبک استفاده کنید.
• استراحت کافی برای عملکرد صحیح هیپوتالاموس بسیار مهم است. هر شب در ساعتی معین به بستر بروید و خود را زودتر برای خواب آماده کنید.
• نشستن مداوم روی مبل خانه و اجتناب از ورزش، شدت تعرق شبانه را افزایش می‌دهد. ورزش منظم به بدن شما در تنظیم هورمون‌ها و عملکرد بهتر بدن، کمک کرده و اختلال عملکرد هیپوتالاموس را کاهش می‌دهد. بنابراین اگر به دنبال دلیل قانع کننده‌ای برای ورزش منظم هستند، این همان دلیل قانع کننده است.
"لینک قابل نمایش نیست"

تاثیر عفونت ادراری در بارداری بر جنین
مشاهده علائم و نشانه‌های عفونت ادراری در طی دوران بارداری مساله بسیار جدی تلقی می‌شود و علت اصلی آن هم تاثیر عفونت ادراری بر جنین است. چون در این دوران سطح سیستم ایمنی بدن مادر کمتر شده درنتیجه عفونت ادراری به راحتی می‌تواند منجر به یک عفونت واژینال مخاطره آمیز شده و شرایط بارداری را در معرض خطر قرار دهد.
بارداری ریسک ابتلا به عفونت کلیه را افزایش می‌دهد. دلیل این امر مقدار زیاد هورمون پروژسترون است که باعث کاهش قدرت ماهیچه‌های میزنای می‌شود. این عضلات ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌کنند و منجر به گشاد شدن آنها و در نتیجه کاهش جریان ادرار خواهد شد. به علاوه با بزرگ شدن رحم، به میزنای‌ها فشار آمده و عبور ادرار از آنها با سرعت و راحتی همیشگی صورت نمی‌گیرد. ماهیچه‌های مثانه هم در دوران بارداری قدرت خود را از دست می‌دهند. در این حالت، تخلیۀ کامل مثانه مشکل‌تر شده و مثانه مستعد ابتلا به ریفلاکس می‌شود که در این شرایط مقداری ادرار به میزنای‌ها برمی‌گردد و به سمت کلیه‌ها می‌رود. نتیجه اینکه زمان بیشتری طول می‌کشد تا ادرار در طول مجاری حرکت کند، بنابراین باکتری‌ها دیرتر از بدن خارج شده و زمان بیشتری برای تکثیر پیدا می‌کنند. بعلاوه ادرار در دوران بارداری خاصیت اسیدی کمتری دارد و احتمال بیشتری وجود دارد که حاوی گلوکز باشد که هر دو مورد، فضا برای رشد باکتری‌ها مساعدتر می‌شود.
عفونت ادراری در صورت عدم درمان ممکن است منجر به عفونت کلیه شده و گاها سبب بروز سپتیسمی و یا عفونت خون می‌شود. در اینصورت احتمال زایمان زودرس بیشتر می‌شود که با وزن کم هنگام تولد، زجر تنفسی و حتی عدم تکامل کافی دستگاه عصبی برای جنین همراه است.
اقدامات زیر می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های مجاری ادرار مؤثر باشد:
• نوشیدن مقدار زیادی آب؛ حداقل 8 لیوان در روز.
• بمحض احساس ادرار آن را نادیده نگیرید و سعی کنید مثانه شما کاملاً خالی شود.
• پس از دفع مدفوع، مقعد خود را از جلو به عقب پاک کنید تا از ورود باکتری‌های موجود در مدفوع به مجرای ادرار جلوگیری شود.
• اندام تناسلی خود را قبل و بعد از نزدیکی جنسی تمیز کنید.
• استفاده از محصولات بهداشتی مربوط به سلامت واژن مثل ژل، اسپری‌ها و صابون‌های ضدباکتری قوی که ممکن است فضای مجاری ادرار و واژن را برای رشد باکتری‌ها مستعد کند و همچنین استفاده از دوش واژینال در دوران بارداری توصیه نمی‌شود.

ترومبوز ورید عمقی در بارداری چیست و به چه علت است؟
اگر فکر می‌کنید یکی از راهکارهای مراقبت از جنین در دوران بارداری از صبح تا شب روی کاناپه دراز کشیدن و فقط استراحت کردن است،  بد نیست بدانید این کار اشتباه بزرگی است. بی‌تحرکی زیاد در بارداری نه تنها سبب اضافه وزن و افزایش خطر ابتلا به فشارخون و پره اکلامپسی می‌شود، بلکه احتمال ابتلای مادر به ترومبوز ورید عمقی را هم افزایش خواهد داد که مسئله‌ای جدی و تهدید کننده حیات مادر است.
بارداری زنان را 6 برابر بیشتر از حالت معمول در معرض خطر لخته شدن خون در رگ‌های عمقی پا یا  "ترومبوز ورید عمقی" قرار می‌دهد. به گفته دکتر دیزون تاونسون، تغییرات هورمونی سبب افزایش احتمال لختگی خون در بارداری می‌شود، در حالی که فشار رحم در حال رشد بر روی رگ‌ها می‌تواند گردش خون را دچار اختلال کرده و سبب بالا رفتن حجم خون در پاها شود.
تمایز"ترومبوز ورید عمقی" از گرفتگی معمولی عضلات ممکن است دشوار باشد. اما مهم‌ترین نشانه‌‌اش مشاهده آن در یک پا است و اینکه آن ناحیه قرمز، دردناک، متورم و حساس به لمس می‌شود. متاسفانه، ترومبوز ورید عمقی می‌تواند در برخی موارد یک عارضه خاموش باشد. در چنین وضعیتی، اولین علامت ممکن است آمبولی ریه باشد، زمانی که یک قطعه لخته خون کوچک به ریه منتقل می‌شود. اگر دچار کندی تنفس، درد قفسه سینه یا ضربان قلب شُدید، با پزشک یا اورژانس تماس بگیرید. در آنجا داروی رقیق کننده خون یعنی هپارین برای حل شدن لخته خون تجویز می‌شود. پس از مرخص شدن از بیمارستان لاونوکس، یک نوع هپارین تزریقی برای جلوگیری از لخته شدن خون تجویز خواهد شد.
احتمال مواجهه با ترومبوز ورید عمقی در خانم‌های باردار مسن‌تر، دارای اضافه وزن، یا کسانی که به طور ژنتیکی در معرض لختگی خون هستند و همچنین کسانی که در طول دوران بارداری مجبور به استراحت مطلق هستند  بالاتر است . در صورت استراحت مطلق ممکن است پزشک‌تان مصرف داروی هپارین و یا استفاده از جوراب‌های فشاری مخصوص برای بهبود گردش خون را به شما توصیه کند. دکتر تاونسون می‌گوید برای مادرانی که سالم هستند، فعال بودن و آب‌رسانی مناسب به بدن می‌تواند به جلوگیری از ترومبوز ورید عمقی در بارداری کمک کند. توصیه می‌شود حتی در روزها و ساعات پس از زایمان هم روی پاهای‌تان بایستید، چون هنوز خطر لخته شدن خون وجود دارد.

خون دماغ شدن در بارداری
در طول بارداری بدن شما خون بیشتری تولید می‌کند و گردش خون افزایش می‌یابد. این تغییرات در سیستم گردش خون می‌تواند به خونریزی بینی منجر شود، درنتیجه خونریزی از یک و یا هردو سوراخ بینی در بارداری شایع است. معمولا این عارضه در سه ماهه دوم بارداری شروع شده و ممکن است تا پایان بارداری ادامه یابد. بعلاوه در سه ماهه دوم بارداری ممکن است احساس کنید سوراخ‌های بینی‌تان نسبت به قبل کیپ و مسدود شده‌اند.
دلایل عمده خون دماغ شدن در بارداری عبارتند از:
1- انبساط رگ‌ها: بدلیل تولید خون بیشتر در بدن مادر رگ‌های خونی منبسط و نازک شده و فشار وارد شده به رگ‌ها باعث پارگی و خونریزی می‌شود.
2- آلرژی: خونریزی از بینی بیشتر زمانی اتفاق می‌افتد که آلرژی دارید و اسپری بینی آنتی هیستامین استفاده می‌کنید. آنتی هیستامین‌ها که برای رفع خارش بینی استفاده می‌شوند، غشای داخلی بینی را تحریک کرده، باعث پارگی رگ‌های خونی بینی می‌شوند.
3- سرماخوردگی یا عفونت: درصورت سرماخوردگی یا وجود عفونت در بینی یا سینوس‌ها، مخاط بینی خشک شده ورگ‌ها به آسانی پاره می‌شوند.
4- آب و هوای خشک: مخاط داخلی بینی در هوای خشک و سرد بسرعت خشک می‌شود. اتاق کولردار، کابین هواپیما و دیگر جاهای خشک، ریسک خون دماغ شدن را افزایش می‌دهند.
برای قطع خونریزی بینی بارداری راهکارهای زیر را امتحان کنید:
1-بنشینید و به جلو خم شوید. سرتان بالاتر از قلب‌تان قرار گیرد.
2-با انگشت شست و اشاره، قسمت نرم پایین بینی بالای سوراخ بینی را محکم بگیرید.
3-با دهان نفس بکشید و بینی را به مدت 10 تا 15 دقیقه فشار دهید. این کار کمک می‌کند که خون بجای اینکه وارد گلو شود از بینی‌تان خارج شود.
4-حالا بنشینید یا سرپا بایستید تا فشار خون بر حفره‌های بینی کم شود.
5-یک کیسه نایلون حاوی یخ یا هر چیز یخ کرده دیگر را روی قسمت پل بینی بمالید.
*سرتان را به عقب خم نکنید و دراز نکشید، چون می‌تواند باعث قورت دادن خون و در نتیجه تهوع شود.
اگر بعد از 15 دقیقه گذاشتن یخ جلوی بینی هنوز خونریزی قطع نشده باشد، می‌توانید به مدت 10 تا 15 دقیقه دیگر این کار را ادامه دهید.
"لینک قابل نمایش نیست"

آیا ابتلا به آنفولانزا در بارداری خطرناک است؟
درطول دوران بارداری سلامتی جنین و رشد او در گرو سلامت شما است. آنفولانزا از بیماری‌هایی است که خصوصا در فصول سرد سلامت شما و جنینتان را تهدید می‌کند.
سعی کنید در دوران بارداری تا جای ممکن از خودتان محافظت کنید تا به آنفولانزا مبتلا نشوید، اما در صورت ابتلا سریعا با پزشک‌تان تماس بگیرید. مصرف برخی داروهای ضد ویروسی طی 72 ساعت نخست پس از ابتلا در بهبودی سریع شما نقش دارد. در صورتی که در دوران بارداری آنفولانزا درمان نشود سبب بروز علایمی نظیر سرفه، تب و درد و حتی نارسایی تنفسی خواهد شد که برای مادر و جنین بسیار خطرناک است. به گفته متخصصان احتمال عفونت ریه در زنان بارداری که به آنفولانزا مبتلا می‌شوند بالاست که علت آن تغییرات فیزیکی در بدن مادر است. در دوران بارداری سیستم ایمنی، قلب و ریه دچار تغییراتی در عملکردشان می‌شوند و این موضوع بدن را مستعد ابتلا به برخی بیماری‌ها از جمله آنفولانزا می‌کند که نهایتاَ ممکن است سبب بستری شدن مادر و گاهاَ عوارض جبران ناپذیری شود. از دیگر عوارض آنفولانزا می‌توان به کم آبی شدید بدن مادر، زایمان زودرس یا سقط جنین اشاره کرد.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های واگیردار آمریکا توصیه می‌کند زنان باردار حتما واکسن آنفولانزا بزنند. بسیاری از مادران باردار به دلیل عدم آگاهی کافی از عوارض آن در بارداری می‌ترسند. لازم به ذکر است این واکسن بدون عارضه و بی‌خطر است و در هر دوره‌ای از بارداری می‌توان آن را دریافت کرد. نکته مهم‌تر اینکه شاید جنین مادر مبتلا به آنفولانزا به این بیماری دچار نشود، اما آنفولانزا سبب بروز عوارضی جدی در سلامت او شده و گاهاَ تب بالای مادر بر جنین اثر گذاشته باعث نقص‌های مادرزادی می‌شود. در صورتی که خانم بارداری به آنفولانزا مبتلا شود پزشک ابتدا مصرف استامینوفن و نوشیدن مایعات فراوان و استراحت کافی طی 4-7 روز را توصیه می‌کند. فرقی نمی‌کند در چه فصلی از سال هستید. برای پیشگیری از بروز آنفولانزا در بارداری بدون نگرانی واکسن بزنید.
"لینک قابل نمایش نیست"

سندرم جنین الکلی را بشناسید

سندرم جنین الکلی یک بیماری پر از عارضه است که بر اثر مصرف الکل در دوران بارداری برای جنین ایجاد می شود که می تواند تا سالهای بعد در کودک باقی بماند و زندگی و سلامت او را به خطر بیاندازد. این بیماری هیچ درمانی ندارد، به همین دلیل باید پیش از باردار شدن، در حین بارداری و پس از آن با اجتناب از مصرف الکل از این بیماری پیشگیری کنید. با مطالعه این مقاله ویژگی, علائم و درمان سندرم جنین الکلی را بشناسید.

سندرم جنین الکلی چیست؟

مادرانی که در زمان بارداری خود الکل مصرف می‌کنند، ممکن است نوزادانی به دنیا آورند که مبتلا به بیماری جنین الکلی باشند. این بیماری که  به FASD معروف است طیف وسیعی از اختلالات را شامل می شود. بیماری سندرم جنین الکلی می‌تواند خفیف و یا شدید باشد و ممکن است منجر به مشکلات جسمانی و روانی جنین شوند

ادامه مطلب:
"لینک قابل نمایش نیست"