زن اونم اگه عاقل بود ناراحت بود میومد خونه ی خودم مشکلش با ما حل میکرد

نکه کل خاتواده رو درگیر کنه

و وایسه زن منو تخربب کنه

منم دو روز فقط گریه میکردم

اقد حالم بد بود سارا جون که نگو

گفتم دیدی چ شری شد

بیکاری ولش کن زنه مریضه

گیر چه خشتک پاره کنی افتادم

عین برادر شوهر من حسوده

شوهرشم به مادرش میگفته

من تو زندگیمم

هی هر روز بلکه بلگه میکنم و پیر پیغمبر میکنم

تا روزم شب بشه

زنم نشه بجونم

اخی شوهرو هم ازش شاکیه

به شوهرم گفتم برینم تو همچین زندگی ای

???

شک نکن اخرشم طلاق میگیره

خوب بهونه ای دسش دادی

وااای خدا کنه شرش و نکبتش

?

از ما دوره

دورشه

شرش نیفتع گردن من

شرش بره بمال به یکی دیگه