#ناباروری آزمايشهاى قُدما براى تشخيص #نازايى (امتحان عقر)
الف. امتحان منى با آب
در اين روش، قبل از ورود مايع منى مرد به واژن زن در هنگام جماع، مايع منى مرد و ترشحات واژينال خارج شده از زن را جداگانه در ظرف آبى مىريزيم. ترشحات فردى كه روى ظرف آب قرار گيرد و تهنشين نگردد، نشانه خامى و سردى آن مايع بوده و آن فرد سبب نازايى است.
ب. آزمايش با جوانه گياهان
در اين روش، بوته كاهو يا كدويى را با ادرار هر يك از زن و مرد مدت زمان كوتاهى آبيارى مىكنيم. بوتهاى كه رشد نكرده و خشك شود نشان دهنده گرمى و حدّت ادرار فردى است كه موجب نازايى است.
همچنين، مىتوان هفت دانه گندم، جو يا باقلا را به طور جداگانه در ظروف سفالى ريخت و به مدت يك هفته ادرار زن و مرد را روى هر يك از آن دو ظرف ريخت (يك ظرف با ادرار زن آبيارى شود و ديگرى با ادرار مرد). در انتها، دانههايى كه جوانه نزنند مشخص كننده فرد نازا هستند.
در روش ديگر، مىتوان كيسه پارچهاى بسيار كوچكى را از تخم حلبه (شنبليه) پر كرد و در آن را كاملًا بست تا زن بتواند در ابتداى دوران قاعدگى آن را در انتهاى واژن خود قرار دهد. پس از گذشت سه روز، بايد كيسه را خارج كرد و دانهها را كاشت. در صورت رشد دانههاى حلبه، سلامت دستگاه تناسلى زن آشكار مىشود.
ج. آزمايش با بخور و گياهان داراى بو
در اين روش، زن بايد كمى پس از ادرار كردن و تخليه كامل مثانه، با مقدارى صمغ لادن دستگاه تناسلى خود را بخور بدهد، به گونه اى كه دود ناشى از سوختن صمغ به دستگاه تناسلى وى برسد. اگر همزمان با استفاده از بخور احساس ادرار كردن در وى پيدا شد، آن زن توانايى باردار شدن را دارد. از اين روش، براى تشخيص وجود سُدّه(گرفتگی)، كه از عوامل نازايى در زنان است، نيز مىتوان استفاده كرد. بدين منظور، هنگام شب، زن حبّه سيرى را در واژن خود قرار مبدهد و میخوابد. اگر پس از بيدار شدن، او طعم و بوى سير را در حلق و دهان خود احساس كند، مىتوان نتيجه گرفت كه دليل نازايى او سدّه نيست.از اين رو، بخور رحم با داروهاى خوشبو (مانند سندروس، لبان، قسط) و احساس طعم و بوى آن در دهان و بينى زن مىتواند وجود يا عدم وجود سدّه (گرفتگی) را مشخص سازد.
1398/11/08 16:34