خوبی

صفحه اصلي > سلامت > انواع بیماری ها و درمان آنها > بیماری‌های کودکان

تاریخ : سه شنبه 1390/02/27

چگونه خواب نوزاد را تنظیم کنیم؟

در چند هفته اول بعد از تولد، نوزادان در حدود 17 تا 18 ساعت در روز می خوابند. این عادت در حدود ماه سوم به 15 ساعت در روز می رسد. ولی در دو ماه اول تقریبا هیچ گاه در یک نوبت بیش از سه تا چهار ساعت، خواه در طول روز یا شب، نمی خوابند.

در طول شب، شما باید بیدار شده و به نوزاد شیر بدهید و پوشک او را عوض کنید و در طول روز هم با او بازی کنید. در حالی که بسیاری از نوزادان در حدود 8 هفتگی تمام شب را می خوابند، ولی بعضی دیگر تا 5 یا 6 ماهگی به این مرحله نمی رسند.

از همان ابتدا، شما با آموزش به نوزادتان می توانید عادات خوب خواب را در نوزادتان به وجود آورید.


برای تنظیم خواب نوزاد خود باید موارد زیر را در نظر داشته باشید:

1- علائم خستگی نوزاد را یاد گیرید

در شش تا هشت هفته اول بعد از تولد، نوزاد قادر نخواهد بود بیش از دو ساعت بی وقفه بیدار باشد. اگر سعی کنید بیش از این مدت او را بیدار نگه دارید، بیش از حد خسته خواهد شد و ممکن است در به خواب رفتن مشکل پیدا کند.

استفاده از قنداق در طول ماه اول، ممکن است احساس امنیت و آرامش در او ایجاد کند و راحت تر بخوابد.


2- به علائم خواب آلودگی نوزاد توجه کنید
اگر نوزاد چشمانش را می مالد، گوشش را می کشد و یا دور چشمانش حلقه سیاه به وجود می آمده است، نشان می دهد خوابش می آید. اگر متوجه این علائم و یا سایر علائم خواب آلودگی شدید، فورا او را در رختخواب بگذارید. به زودی الگوی خواب نوزاد دست تان می آید و به طور غریزی خواهید فهمید چه موقع برای خواب آماده است.


3- اختلاف روز و شب را به نوزاد آموزش دهید
بعضی از نوزادان درست زمانی که شما می خواهید به رختخواب بروید، کاملا بیدارند. برای ماه اول قادر نخواهید بود این حالت را از بین ببرید. ولی وقتی نوزاد به 2 ماهگی برسد می توانید اختلاف روز و شب را به او آموزش دهید.

وقتی نوزاد در طول روز بیدار و هوشیار است تا آنجا که ممکن است با او بازی کنید. خانه و اتاق او را روشن و پرنور نگه دارید و صداهای معمولی خانه نظیر زنگ تلفن و تلویزیون را کم نکنید و اگر مایل است در طول مدت شیر خوردن بخوابد او را بیدار کنید.

برعکس هنگام شیر دادن در طول شب با او بازی نکنید. نور و صدا را کم کنید و با او زیاد صحبت نکنید. خیلی سریع او باید دریابد که شب هنگام باید بخوابد.

نوزاد را به پشت بخوابانید. خواباندن نوزاد به پشت احتمال

بروز سندرم مرگ ناگهانی را کاهش می دهد

4- به او این فرصت دهید که خودش به خواب برود

وقتی نوزاد به 6 تا 8 هفتگی رسید، به او فرصت دهید که خودش به خواب برود. چگونه؟ جودی مندل، مدیر مرکز طب خواب در دانشکده پزشکی MCP-Hahnmann در فیلادلفیا و نویسنده کتاب «خوابیدن در طول شب: چگونه نوزادان، کودکان نوپا و والدین آنها می توانند در طول شب خواب بهتری داشته باشند» پیشنهاد می کند که وقتی نوزاد خواب آلوده است، ولی هنوز بیدار است او را روی تخت قرار دهید.

وی توصیه می کند که کودکان را حتی در سن خیلی پایین برای خوابیدن تکان ندهید و در آغوش نگیرید. مندل می گوید «والدین فکر می کنند که اعمال آنها در این سن تاثیری در کودک ندارد. کودکان عادات خواب خود را فرا می گیرند. اگر در هشت هفته اول پس از تولد هنگام خواب او را تکان دهید، چطور ممکن است در آینده انتظار دیگری داشته باشید؟»


ایمنی نوزاد هنگام خواب

بهترین راه برای حفظ نوزاد از سندرم مرگ ناگهانی و سایر خطراتی که هنگام خواب وی را تـهدیـد می کند، یادگیری قواعد خواب ایمن است:

* از مرتب بودن گهواره یا تختخواب و یا هر جای دیگری که نوزاد را هنگام خواب در آنجا قرار می دهید اطمینان حاصل کنید. جای خواب نوزاد نباید در معرض مستقیم نور خورشید و یا جریان هوا باشد.

 

* در محل خواب نوزاد بالش یا کوسن قرار ندهید، زیرا با وجودی که ممکن است راحت به نظر برسد، ولی محیط خواب ایمنی برای نوزاد نخواهد بود. نوزاد برای خواب نیاز به سطحی صاف و در عین حال سفت دارد. بالش نوزاد باید بسیار نازک و کم حجم باشد. حیوانات و اسباب بازی ها را نیز از محیط خواب نوزاد دور سازید.


* دقت کنید که نرده های تخت نوزاد بیش از 5 تا 6 سانتیمتر از هم فاصله نداشته باشند تا سر نوزاد نتواند از آنها عبور کند. همچنین مطمئن شوید که تشک برای تخت نوزاد اندازه باشد و نباید بیش از دو انگشت بین تشک و دیواره تخت نوزاد فاصله باشد. 

* نوزاد را به پشت بخوابانید. خواباندن نوزاد به پشت احتمال بروز سندرم مرگ ناگهانی را کاهش می دهد.

* نوزاد نباید در تختخواب والدین بخوابد. پژوهشگران می‌گویند خوابیدن نوزادان در تختخواب پدر و مادر احتمال مرگ آنها را در خواب افزایش می دهد. مرگ در رختخواب در حین ماه‌های اول، نوزادان را تهدید می‌کند و این خطر با سیگاری بودن والدین و خوابیدن نوزاد در رختخواب مشترک با آنها افزایش می‌یابد.

چهار ماهگی
خنده نوزاد از چهار ماهگی به بعد، مثل آدم‌بزرگ‌هاست. برقراری ارتباطات لمسی، بیش از هر چیز، در این سن برای او لذت‌بخش بوده و باعث خنده می‌شود. به عنوان مثال، بوسه سفت و صدادار از شکمش یا پاهایش برایش جذاب است. صدای والدین نیز هنگامی که با او بازی می‌کنند، او را به خنده می‌اندازد. خندیدن در این سن، نشانه رشد و پیشرفت اوست. او حالا شكل اشیا و منشأ صداها و تصویرها را می‌شناسد و می‌داند چه حوادث و اتفاق‌هايی می‌تواند برایش خوشایند باشد. از آن‌جا که بسیاری از حالت‌ها برای او شناخته شده‌اند، پس مثلا از حرکت پدرش، اگر به شکلی غیرمتعارف راه برود یا حرف بزند، خنده‌اش می‌گیرد، اما اگر تغییرها بسیار زیاد باشند، ممکن است احساس ترس کرده و به گریه بیفتد. در این سن، تنها تغییرهايی او را به خنده می‌اندازد که حالت‌هاي پیش از آن را شناخته باشد و بتواند آن تغییر را با حالت‌هاي قبلی مقایسه کند.

چرا کودک به سکسکه می‌افتد؟
معمولا پس از غذا به دلیل پر شدن معده، کودکان دچار سکسکه می‌شوند، اما گاهی ممکن است کودک با معده خالی هم سکسکه کند. دلیل آن هم بلعیدن مقدار زیادی هوا به‌خاطر مکیدن شیشه یا پستانک است.
وقتی معده پر از هوا (در اثر گریه یا خنده) یا مایع (نوشیدن شیر) می‌شود، منبسط و باعث کشش عصبی می‌شود که به دیافراگم متصل است. این حالت باعث نافرم‌شدن این ماهیچه و عامل به‌وجود آمدن حرکت‌های غیرقابل کنترل آن است.
صدای ناشی از سکسکه نیز در واقع صدایی است که در اثر بسته شدن ناگهانی نای بعد از هر اسپاسم به وجود می‌آید.
سکسکه در نوزادن زیاد دیده می شود و احتمالا به خاطر این است که پرده دیافراگم، هنوز به طور کامل رشد نکرده است. اما خود به خود و عموما در دو ماهگی کاهش می یابد.
برای متوقف‌کردن سکسکه شیرخواران و نوزادان، کافی است آنها را بغل کنید، به پشتشان بزنید یا آرام تکانشان دهید. با زدن ضربه‌هایی آرام به پشت نوزادتان سعی کنید تا آروغ بزند و هوای بلیعده شده را از معده‌اش خارج کند.
نکته: بهترین راه درمان صبرکردن است. فقط آرامش خود را حفظ کنید تا سکسکه برطرف شود.

ه گزارش وایرد،این متخصصین تاکید دارند که نه تنها تماشای تلویزیون در این سن خوب نیست، بلکه احتمالا آسیب هم می‌رساند. 
رسانه‌های تصویری، چه بدون هدف فقط در حال پخش شدن باشد و چه به طور خاص از آن به عنوان ابزار آموزش کودک استفاده شود، تاثیرات منفی بالقوه‌ای دارد و به گفته آکادمی متخصصان کودک آمریکا یا ای.ای.پی، برای کودکان زیر دو سال هیچ تاثیر مثبت شناخته‌شده‌ای ندارد. ای.ای.پی می‌افزاید: «هرچند ممکن است برنامه‌های نوزاد یا نوپا سرگرم‌کننده باشد، اما نباید آن‌ها را به عنوان آموزشی فروخت و یا والدین نباید آن را به عنوان ابزار آموزشی فرض کنند.» 
از سال 1999،‌ یعنی زمانی که ای.ای.پی برای اولین بار چنین موضوعی را مطرح کرد،‌ رسانه‌های تصویری منفعل مانند تلویزیون، دی.وی.دی.پلیر،‌ ویدئوهای رایانه‌ای و ... خیلی خیلی فراگیرتر شده‌اند و کودکانی که حدودا 12 ماه سن دارند به طور متوسط بین یک تا دو ساعت از روز خود را به تماشای آن‌ها می‌گذرانند. (نمایشگرهای تعاملی مانند آی‌پدها و سایر تبلت‌ها در توصیه‌های جدید در نظر گرفته شده‌اند). گروه سنی تولد تا 2 سال به یک هدف اولیه برای برنامه‌های تبلیغاتی آموزشی بدل شده و این برنامه‌ها اغلب توسط والدینی که متقاعد شده‌اند چنین برنامه‌هایی مفیدند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. 
با گسترش صفحه‌های نمایش، مطالعه هم گسترده شد. به گفته لری براون، متخصص کودکان و از اعضای ای.ای.پی،‌ از سال 1999 تاکنون حدود 50 مطالعه در زمینه تماشای رسانه‌های تصویری در کودکان زیر دو سال انجام گرفته‌اند. 
این مطالعات به این نتیجه رسیده‌اند که کودکان تا قبل از دو سالگی واقعا از‌ آن‌چه روی نمایشگر اتفاق می‌افتد چیزی سر در نمی‌آورند. از زمانی که بتوانند آن را درک کنند،‌ یعنی بعد از 2 سالگی، رسانه تصویری می‌تواند برای آن‌ها مفید باشد، اما تا قبل از آن، تنها یک ابزار درخشان و هیپنوتیزم‌کننده است. 
ممکن است تلویزیون در شب باعث شود که کودک زودتر بخوابد، اما هزینه‌ای که برای این فایده در بلندمدت خواهید پرداخت، خواب بی‌نظم و آشفته در آینده است. با این که مشکلات خواب ناشی از تلویزیون به طور مستقیم مورد مطالعه قرار نگرفته، اما خواب ضعیف در نوزادی به طور کل با مشکلات خلقی، یادگیری و رفتاری مرتبط است. 
علاوه بر همه این‌ها،‌ یکی از مشکلات تلویزیون،‌ از بین بردن سایر فرصت‌های مفید است. وقتی تلویزیون روشن است،‌ والدین حرف نمی‌زنند. این در حالی است که حرف زدن آن‌ها سهم مهمی در رشد زبانی نوزاد دارد.
سه مطالعه

نشان داده‌اند که هر چه زمان تماشای تلویزون بیشتر باشد،‌ تاخیر بیشتری در رشد به وجود می‌آید. البته مشخص نیست که تاثیر تلویزیون است یا به عامل سومی برمی‌گردد. مثلا والدینی که نوزاد خود را جلوی تلویزیون رها می کنند،‌ آموزگاران خوبی هم برای او نیستند. به هر حال ای.ای.پی این نتیجه را نگران‌کننده می‌داند. به این مشکلات، مشکل در توجه کودک را هم باید بیافزاییم.
حتی وقتی نوزاد را مستقیم جلوی تلویزیون نگذارید و تلویزیون در واقع فقط در زمینه باشد،‌ در بازی نوزاد اختلال ایجاد می‌کند، در حال که بازی، فواید رشدی عمیقی دارد. بهتر است بگذارید نوزاد خودش، خود را سرگرم کند،‌ تا این که تلویزیون را روشن کنید. 
براون در این‌باره می‌گوید: «ما می‌دانیم که شما نمی‌توانید 24 ساعت شبانه‌روز را با نوزاد خود بگذرانید. بسیار خوب. خوب است اجازه دهید او به طور مستقل بازی کند. این زمان ارزشمندی است. آن‌ها می‌توانند مسئله را حل کنند. آن‌ها از تصور خود استفاده می‌کنند، خلاقانه فکر می‌کنند و خودشان را سرگرم می کنند.» 
بازی‌های رایانه‌ای که ادعای آموزشی دارند،‌ به گفته براون، اثبات علمی ندارند. همچنین صفحه‌های لمسی لزوما بد نیستند، اما هنوز نمی‌دانیم که چه تاثیری روی کودک می‌گذارند و باید در این مورد مطالعه شود.

ارسال شده از

❌ #نوشابه برای دندان شیری بسیار خورنده است??

اگر #دندان #کودک را در ظرف نوشابه بیندازید حل می‌شود!

نوشابه کودکان را #عصبی میکند و باعث #کاهش_قد در آنها
میشود .
nini.plus/garson

پاسخ به

تصویر

????

رفلا***ی را پاتولوژیک یا بیماری زا می نامیم که سبب اختالال در رشد و تکامل طبیعی کودک، اختلال خواب ، آسپیراسیون یا برگشت محتویات معده به ریه و عفونت آن شود. درد شکم و یا درد خلف جناغ ، التهاب یا زخم قسمت تحتانی مری ویا تنگی مری از عوارض دیگر رفلاکس گوارشی است.



این بیماری چه زمانی منجر به جراحی در کودکان می شود: برگشت محتویات معده به مری یا رفلاکس گوارشی یکی از بیماری های شایع در کودکان است که در طول روز ممکن است حادث شود. البته لزوما این برگشت یا رفلاکس باعث بیماری و عوارض ناشی از رفلاکس نمی شود و ممکن است به صورت طبیعی یا فیزیولوژیک در ساعاتی از روز در شیر خواران و کودکان دیده شود.



عوامل بازدارنده برای پیشگیری از رفلاکس در شیر خواران به صورت فیزیولوژیک و طبیعی وجود دارد که ازجمله این موارد می توان به وجود بزاق حفره دهان که سبب قلیایی شدن محیط مری مخصوصا قسمت تحتانی آن که در معرض اسید است، اشاره کرد. همچنین اندازه ی کافی طول مری شکمی سبب اعمال فشار مثبت روی قسمت تحتانی مری شده و باعث بسته شدن آن می شود.اسفنکتر تحتانی مری که یک عضله فیزیولوژیک است بعداز تخلیه محتویات مری به معده بسته شده و این کار باعث پیشگیری از رفلاکس می شود.



* چه رفلاکس را بیماری زا می گوییم؟

رفلاکس به صورت فیزیولوژیک و طبیعی درکودکان و بالغین در طول روز وجود داشته و لزوما سبب بیماری نمی شود. رفلاکسی را پاتولوژیک یا بیماری زا می نامیم که سبب اختلال در رشد و تکامل طبیعی کودک، اختلال خواب ، آسپیراسیون یا برگشت محتویات معده به ریه و عفونت آن شود. درد شکم و یا درد خلف جناغ ، التهاب یا زخم قسمت تحتانی مری و یا تنگی مری از عوارض دیگر رفلاکس گوارشی می باشد.



* رفلاکس کودکان را چگونه تشخصی می دهند؟

چگونگی تشخیص این بیماری : تشخیص این بیماری با گرفتن عکس رنگی از مری و معده برای نشان دادن شکل مری و معده، وهمچنین رویت حرکات دودی مری امکان پذیر است.ph متری یا اندازه گیری اسیدیته ی قسمت تحتانی مری، استاندارد طلائی در تشخیص این بیماری است.انجام مانومتری که در واقع ثبت حرکات دودی و ریتمیک مری می باشد،از ابزار های تشخیصی دیگراست همچنین اندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی، رویت التهاب و زخم قسمت تحتانی مری،نمونه برداری از مری و تعیین مرحله بندی شدت زخم و یا التهاب،از دیگراقدامات تشخیصی است.



* درمان دارویی رفلاکس گوارشی

درمان های دارویی این بیماری در نوزادان: درمان دارویی در 90 در صد از بیماران موثر بوده و نیاز به جراحی را منتفی می کند. این درمان شامل

تجویزداروهای کاهنده اسید معده است.استفاده از داروی سیساپراید به علت عوارض قلبی و ایجاد اختلال در ریتم قلبی توصیه نمی شود. داروهایی که حرکات قسمت فوقانی دستگاه گوارش را افزایش می دهند از جمله دامپریدون و متوکلوپرامید هم توصیه می شود.



* درمان جراحی رفلا*** گوارشی

عمل جراحی در این بیماران چه زمانی باید انجام شود : درمان جراحی در موارد اختلالات آناتومبک یاشکلی و موارد مقاوم به درمان طبی ، نداشتن حملات آپنه یا وقفه تنفسی و یاعفونت های مکرر و مقاوم ریه انجام می شود.



در عمل جراحی مکانیسمی ایجاد می شود تا از برگشت ترشحات معده به مری پیشگیری شود.

تب یک بیماری نیست، بلکه نشان دهنده عفونت در بدن می باشد. هنگام تب شرایطی را فراهم کنید تا کودک بیشتر استراحت کند. استراحت و خوابیدن سبب کاهش تب می شود.

تب چیست؟

براي درك درست اينكه تب چيست ابتدا بايد سراغ هيپوتالاموس كه غده‌اي در مغز است برويم. اين غده كه در وسط پايه مغز واقع شده مثل يك ترموستات عمل مي‌كند. اين ارگان با درك صحيح ميزان دماي مناسب براي بدن پيامي را به سيستم‌هاي عصبي ارسال و آنها را براي رسيدن به دماي مطلوب آماده مي‌كند. دماي طبيعي بدن 37درجه سانتي‌گراد است البته در برخي افراد اندكي درجه حرارت بدن بالاتر يا پايين‌تر است. همچنين دماي بدن در طول شبانه‌روز متغير است؛ در صبح اندكي پايين‌تر و در عصر اندكي بالاتر مي‌رود. وقتي ويروسي وارد بدن و خون كودك شود موجب تغييراتي در خون و گلبول‌هاي سفيد و درجه حرارت بالا براي دفاع مي‌شود. هيپوتالاموس با درك اين موضوع به سيستم عصبي دستور مي‌دهد درجه حرارت بدن بالا برود و دماي بدن ممکن است از 38 تا 40 درجه برسد.



از كجا بفهمیم كودكمان تب دارد؟

یك راه سریع این است كه پیشانی كودك را ببوسیم یا لمس كنیم. اگر احساس می كنید كه پیشانی كودك داغ است احتمالاً تب دارد. مطالعات نشان داده اند كه این روش ساده در خیلی از موارد دقیق است.



استفاده از درجه های اندازه گیری تب وسیله مناسبی برای اندازه گیری دمای بدن است. برای بچه ها به هیچ وجه دماسنج را در دهان یا مقعد قرار ندهید چراکه خطرناک است و ممکن است ش***ه شود. درجه را زیربغل کودک قرار دهید و هر دمایی را که مشاهده کردید، یک درجه به آن اضافه کنید، ی***ی اگر درجه تب کودک شما را 38 نشان داده، در حقیقت او 39 درجه تب دارد.



چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

شاید این سوال بسیاری از پدر و مادرها باشد، این‌که چه زمانی باید به پزشک مراجعه شود و چه هنگام می‌توانند منتظر بمانند تا وضعیت کودک بهبود یابد؟



زمان مراجعه به پزشک به سن بیمار، درجه حرارت بدن و علائم همراه بستگی دارد.



هنگامی که کودک کمتر از سه ماه سن دارد و درجه حرارت مقعدی او 38 درجه سانتی‌گراد یا بیشتر است، یا زمانی که سنش بیشتر از سه ماه و درجه حرارت مقعدی‌اش 39 درجه سانتیگراد یا بالاتر باشد، باید به پزشک مراجعه کرد.



همچنین در صورتی که سن کودک بیش از سه ماه و درجه حرارت مقعدی کمتر از 39 درجه سانتیگراد باشد، ولی تب با علائمی مانند امتناع از خوردن غذا، استفراغ یا اسهال مکرر، ظهور علائم کم‌آبی مثل کاهش میزان ادرار یا عدم وجود اشک هنگام گریه همراه باشد، نیز

باید سریعا به پزشک مراجعه کرد.



وجود علائمی مانند گلودرد یا درد گوش، تب‌های تکرارشونده، حتی به مدت چند ساعت در هر مرتبه تب، همراهی تب با بیماری زمینه‌ای مزمن، همراهی با ضایعات پوستی یا علائم ادراری نیز از دیگر شرایطی است که مراجعه فوری به پزشک را ضروری می‌سازد.



در صورتی که تب پس از 24 ساعت در کودکان زیر دو سال یا 72 ساعت برای کودکان بالای دو سال ادامه پیدا کند، حتی اگر هیچ علامت خطر دیگری وجود نداشته باشد، حتما باید برای بررسی‌های بیشتر به پزشک مراجعه کرد.



همچنین بی‌قراری یا گریه شدید و غیرقابل کنترل، کاهش سطح هوشیاری یا خواب‌آلودگی، بروز هرگونه ضایعه پوستی جدید بخصوص دانه‌های بنفش‌رنگ که مثل کبودی به نظر می‌رسد، کبودی لب‌ها و زبان یا ناخن، سردرد شدید، تنفس سخت، تشنج، دل‌درد و آبریزش از دهان به دلیل عدم توانایی در بلع بزاق از موارد حادی هستند که باید فوری به نزد پزشک رفت.

پاسخ به

تصویر

خانمها کسی با این کتاب با بچه اش کار میکنه؟

سلام

پاسخ به

خانمها کسی با این کتاب با بچه اش کار میکنه؟

من که میخواستم بخرم گفتن به دردنمیخوره

پاسخ به

من که میخواستم بخرم گفتن به دردنمیخوره

کی گفت؟

ببخشید سلام

تو نت خونده بودم

سلام عزیزم