ریفلاکس معده به مفهوم برگشت محتویات معده به داخل مری می باشد. از شایعترین علایم میتوان به سکسه های طولانی همراه با احساس ناخوشایند و بی قراری در نوزاد حین شیر خوردن و یا بلافاصله بعد از شیر خوردن، خروج شیر از گوشه لب و در موارد شدیدتر استفراغ شیر و محتویات معده با خروج از دهان و بینی نوزاد، بی قراری و گریه های شدید و طولانی که به سختی فابل کنترل می باشد. از سایر علایم میتوان به احساس گرسنگی مداوم، تاخیر در آروغ زدن یا آروغ زدن همراه درد، مکیدن شست و انگشتان دست توسط نوزاد، پریدن از خواب همراه با جیغ زدن، ناله کردن در خواب، عرق کردن سر و صورت هنگام شیر خوردن، سردی کف دست و پای نوزاد، رنگ پریدگی در ناحیه صورت و لبها هنگام شروع دردها و آبریزش مداوم از دهان همراه با احساس درد در بلعیدن اشاره نمود.
اگر ریفلاکس معده در نوزاد به موفع شناخته و کنترل نگردد علایم ثانویه همچون گرفتگی بینی، خس خس سینه، سرفه های گهگاه، تغییر صدای نوزاد هنگام گریه و احساس لرزش در ناحیه بین کتف ها و پشت قفسه سینه هنگام شیر خوردن ظاهر خواهند شد و با دقت به چهره نوزاد در هنگام خواب میتوان علائم مربوط به بالا آمدن شیر در گلو وبلع مجدد آن همراه با تغییر حالت چهره نوزاد به صورت اخم کردن و ناله کردن متعاقب آنرا مشاهده نمود.
این علائم با بی قراری های مربوط به کولیک نوزادی فرق دارد. کولیک در نوزادان با قرمز شدن صورت نوزاد و جمع کردن پاها داخل شکم همراه می باشد و با داروهای ضد کولیک و تغییر وضعیت خواباندن نوزاد یا گرم کردن و مالش دادن شکم کنترل می شود. ولی دردهای ناشی از ریفلاکس همراه با وضعیت کمانی در نوزاد (خم کردن سر به عقب،بالا دادن شکم و کمر و صاف و کشیده نگهداشتن پاها) بوده وبه سختی کنترل خواهند شد.
1397/05/15 11:54