روز دیگه . هر وقت که آقاي صداقت پیشه صلاح دونستن .
سري تکون دادم .
من – باشه .
امیرمهدي – خب من برم . هم خیلی خسته م و هم گفتم یه صحبت کوتاه .
به ناچار قبول کردم .
رفت سمت در اتاق . ولی ایستاد .
نفس عمیقی کشید
در رو آروم بست و برگشت به سمتم .
سریع اومد جلو و دست هاش رو گذاشت دو طرف صورتم و من رو کمی جلو کشید .
لبش مماس شد با مرز بین موهام با پیشونیم . موهایی که چون تو خونه بودیم کمی از شالم بیرون اومده بود .
آتیش گرفتم ؟ ... نه ...
یخ کردم ؟ .... نه ....
فقط حس پرواز بهم دست داد .
بو.سه ش عمیق بود و پر مکث ...
شیرین بود ولی نه به حدي که بخواد دل آدم رو بزنه . مثل عسلی بود که از شهد گلاي بهارنارنج به بار نشسته
بود .
پر حس بود درست مثل قطعه ي آهنگی که ناخوداگاه باعث می شه حست رو با همخونی یا رقص یا ورجه
ورجه کردن بیرون بریزي .
به قلبم ضربان نداد . به جاش آرامشی به وجودمم تزریق کرد که هیچ وقت تجربه ش نکرده بودم .
خودش رو کمی عقب کشید و سرش رو گذاشت روي سرم .
عطر تنش رو به ریه کشیدم . کی گفته ادمایی مثل امیرمهدي از عطر و ادکلن استفاده نمی کنن ؟ درسته که
رایحه ش تیز نبود و با حضورش ، فضا براي ساعتی عطرآگین نمی شد ولی به اندازه اي بود که من تو اون همه
نزدیکی کامل حسش کنم و لذت ببرم .
رایحه اي که با بوي بدنش هماهنگ شده بود و سرمستم می کرد .
حس کسی رو داشتم که بعد از چند روز گرسنگی ، لیوان آب میوه اي بهش دادن و سعی داره با مزه مزه کردن
هر جرعه ش طعمش رو تو وجودش نگه داره . تند تند عطرش رو با تنفس تو حافظه ي وجودم ثبت می کردم .
سرم رو تو سینه ش فشار دادم . تجربه ي خوبی بود اون همه نزدیکی . نه اون می خواست جدا بشه و نه من
تمایلی براي عقب نشینی داشتم .
بی اختیار صداش کردم .
من – امیرمهدي ؟
در همون حالت جواب داد .
امیرمهدي – جانم؟

@kilip_3angin ♥️?

? #part_352
♥️آدم‌وحـوا

بالاخره گفت .
بالاخره طلسم شکسته شد و یه " جانم " از ته دل نصیبم شد .
از شدت خوشحالی ضربان قلبم رفت رو هزار . قبلم هم بی جنبه شده بود .. نه ؟
بی جنبه بود که به مغزم سیگنال فرستاد و مغزم هم در کمال ناباوري بهم فرمان داد که ...
سرم رو بالا بردم و صورتم رو به گودي گردنش نزدیک کردم .
کار نا تمام توي کوه رو تموم کردم و بو.سه ي پر عشقی رو پوستش یادگاري گذاشتم .
کمی عقب رفت و با چشماي ستاره بارونش نگاهم کرد .
امیرمهدي – این از تو کوه طلبم مونده بود .. نه ؟
هنوز یادش بود ؟ ماجراي توي کوه ؟
پس اون روز می دونست می خوام چیکار کنم که عقب کشید و ازم دور شد . پس فهمیده بود چه نقشه اي
براش داشتم .
خنده م گرفت . بیشتر از اونی که فکر می کردم حواسش جمع بود !
با لبخند کج لب هام ، مشت کم جونی به بازوش زدم .
من – اذیت نکن .
خندید .
امیرمهدي – مگه دروغ می گم ؟
پشت چشمی نازك کردم . اینبار به خاطر محرم بودن تموم حرکاتم رو زیر نظر داشت .
من – خیلی دلت بخواد .
دوباره من رو به طرف خودش کشید . سرم رو مابین شونه و سینه ش قرار دادم .
امیرمهدي – الان که دلم می خواد . ولی خوب ... قول دادم یه صحبت کوچیک باشه و ببین کارمون به کجا
کشید !
دوباره نفس عمیقی کشیدم تا با عطر بدنش جون بگیرم .
من – می خواي بري ؟
امیرمهدي – اجازه می دي ؟
من – نه !
پارت قبل یه اشتباهی شده بود که الان ویرایش شد?
@kilip_3angin ♥️?
? #part_353
♥️آدم‌وحـوا

امیرمهدي – دلم نمی خواد برم ولی دوست ندارم حرف پدرت رو زمین گذاشته باشم . براي یه صحبت کوچیک اجازه گرفتم .
سرم رو بلند کردم و نگاه دوختم به چشماش .
من – کاش این چهار روز یه جور دیگه گذشته بود .
لبخند زد . از اونا که نشون می داد حرف دل خودش هم همین بود .
دو طرف بازوهام رو گرفت و گفت .
امیرمهدي – قول می دم برات جبران کنم .
لبخندي به لحن پشیمونش زدم .
من – جبران نمی خوام . فقط قول بده که دیگه اخم نکنی بهم . به خصوص زمانی که باید یه چیزایی رو برات
توضیح بدم !
سرش رو زیر انداخت و نفس عمیقی کشید .
امیرمهدي – منم آدمم . هر چقدر هم بتونم خودم رو کنترل کنم باز یه جاهایی از دستم در می ره .
آروم گفتم .
من – نفسم بالا نمیاد وقتی اخم می کنی .
سر بلند کرد . دستش رو از روي بازوم برداشت و دست هام رو گرفت . بالا برد و بو.سه اي روش نواخت .
امیرمهدي – زندگی بالا و پایین زیاد داره خانومم . نمی شه همیشه خونسردانه رفتار کرد .
من – بد عادتم کردي از بس همیشه ملایم بودي .
لبخند زد .
امیرمهدي – خوبه قول بدم و بد قول بشم ؟
سري تکون دادم .
من – نه .
امیرمهدي – پس قول نمی دم ولی تموم سعی م رو می

کنم که کمتر اخم کنم . خوبه ؟
لبخند زدم .
من – خوب

@kilip_3angin ♥️?
? #part_354
♥️آدم‌وحـوا

باز دستام رو به لبش نزدیک کرد و انگشتام و پشت دستم رو بو.سه بارون کرد . ضرب آهنگ بو.سه هاش هم
مثل خودش ، مثل حرفاش ، مثل رفتارش ، پر از آرامش بود .
عقب کشید .
امیرمهدي – برم .
تموم وجودم التماس شد به نرفتنش . وقتی آدم شیرینی این همه نزدیکی رو درك کنه ، محاله رضایت بده به
دوري . چنگ زدم به آستینش .
چه جوري می تونستم دوریش رو تحمل کنم وقتی یکپارچه تمناي حضورش رو داشتم ؟
انگار انگشتاي وصل شده م به لباسش ، حرف دلم رو فریاد زد . که دست جلو آورد و صورتم رو لمس کرد
امیرمهدي – حال من از تو بدتره .
نگاهی به ساعتش انداخت . و اشاره اي بهش کرد .
امیرمهدي – فقط سه چهار دقیقه مونده .
و من به ناچار ، لباسش رو رها کردم .
دستم رو گرفت و من رو دنبال خودش کشید . در اتاق رو باز کرد و با هم وارد هال شدیم .
به محض دیدن بابا ، دستم رو ول کرد و رو به بابا گفت .
امیرمهدي – با اجازه تون . ببخشید اگر حرف زدنمون زیاد طول کشید .
بابا نگاهی بهش انداخت . از اونایی که انگار با زبون بی زبونی به ادم حالی می کنه که " می دونستم صحبت
کوتاهتون انقدر طول می کشه "
بابا سري تکون داد .
بابا – موردي نداره .
ي گفت و به سمت در رفت .
امیرمهدي رو به مامان و بابا " خداحافظ "
مامان همراه من تا جلوي در خونه اومد . امیرمهدي کفش هاش رو پوشید و رو به من که می خواستم باهاش تا
جلوي در حیاط برم گفت .
امیرمهدي – نمی خواد بیاي . خسته می شی .
سرم رو بالا انداختم .
من – میام

@kilip_3angin ♥️?
? #part_355
♥️آدم‌وحـوا

امیرمهدي – خسته اي .
و بعد رو کرد به مامان که داشت با لبخند نگاهمون می کرد .
امیرمهدي – شما امري ندارین ؟
مامان با همون لبخند جواب داد .
مامان – نه مادر . مراقب خودت باش .
و تن صداش رو کمی پایین آورد .
مامان – نگران نباش . با پدرش حرف می زنم و راضیش می کنم .
امیرمهدي لبخند محجوبانه اي زد .
امیرمهدي – دستتون درد نکنه .
مامان هم سري تکون داد .
مامان – خواهش می کنم . به طاهره خانوم هم سلام برسون مادر .
و با " چشم " امیر مهدي ازمون فاصله گرفت و رفت .
امیرمهدي نگاهم کرد و آروم گفت .
امیرمهدي – مراقب خودت باش .
من – باشه . نیام ؟
امیرمهدي – نه .
و خیره نگاهم کرد . اون دست دست می کرد براي رفتن و من دل دل .
آروم گفت .
امیرمهدي – اگر پدرت حرفی زدن و بازم مخالفت کردن هیچی نگو . احترامشون رو نگه دار . حتما ً دلیلی براي
این مخالفت دارن .
اخم کردم .
من – خب اینجوري که نمی شه !
امیرمهدي – می شه . بزرگترن و احترامشون واجب . رو حرفشون حرف نزن .
سرم رو

کج کردم .

@kilip_3angin ♥️?
? #part_356
♥️آدم‌وحـوا

من – باشه .
نگاهی به ساعتش انداخت .
امیرمهدي – برم .
و این یعنی مهلتمون داره تموم می شه .
از پله ها پایین رفت . منم همونجا خیره موندم به رفتنش .
پایین پله ها برگشت و با نگاه به من عقب عقب به سمت در رفت .
خنده م گرفته بود . از ثانیه هاي اخر هم استفاده می کرد .
عقب می رفت و من فکر می کردم که چی شد بهش دل بستم ؟ مردي که بذر اطمینان به خود و خداش رو تو
وجودم کاشته بود !
لبخند رو لب هاش مثل قبل ، مثل همون بار اول جادوم کرد . عجب طعمی داشت آرامش نهفته تو بهشت
لبخندش ، که من رو مست می کرد و از خود بی خود .
چند قدم مونده به در حیاط ، باز نگاهی به ساعتش انداخت . اخم ظریفی کرد .
دست بالا برد به علامت خداحافظ و بدون نگاه به من ، چرخید و پشت به من رفت .
و این یعنی پایان مهلت محرمیتمون .
در خونه رو بستم . دستام نیرویی نداشتن . انگار به زور دستگیره رو بالا و پایین می کردن . با رفتن امیرمهدي
همه ي ذوق و شوق منم رفته بود . مثل نسیمی که آروم میاد و می ره و برگاي افتاده ي پاییزي رو با خودش
همسو می کنه .
شاید هم تموم شدن مدت صیغه اونجور حالم رو گرفته بود ، اینکه دیگه تا محرمیت بعدي که زمانش معلوم
نبود از اون آغوش پر مهر و اون حرفاي آرامش دهنده محروم بودم .
هر علتی که داشت باعث شده بود حس یأس در وجودم شعله ور شه . و از اونجایی که آرامش به من نیومده بود
عامل دومی باعث شد این یأس بیشتر به جونم آتیش بزنه .
اون عامل هم چیزي نبود غیر از صداي بلند و شماتت گر بابا .
بابا – من اینجوري بزرگت کردم ؟
برگشتم و نگاهش کردم . ابروهاي در هم گره خورده ش نشون دهنده ي طوفان درونش بود . نگاهش پر بود از
خط و نشون .

@kilip_3angin ♥️?
? #part_357
♥️آدم‌وحـوا

اصلاً منظورش رو نفهمیدم . می خواست کدوم کارم رو به روم بیاره ؟
شروع کردم به فکر کردن . قطعاً موضوع به پویا ربط داشت .
بابا اما صبر نکرد فکرم نتیجه اي داشته باشه . با صداي بلندتري ادامه داد .
بابا – مگه نگفته بودم روابطت با پویا تعریف شده باشه ؟ مگه نگفته بودم هیچ جا با هم تنها نباشین ؟ مگه
بهت اخطار نداده بودم ؟ هان ؟ نگفته بودم ؟
از صداي فریادش حین گفتن " نگفته بودم " ، کمی تو خودم مچاله شدم .
بابا – فکر می کردي سنم رفته بالا و نمی فهمم جوونی یعنی چی ؟ که من قدیمی ام و شما امروزي ؟ من که
دوره ي جوونیم همه چی آزاد بود نمی فهمیدم جوونی کردن چیه ؟ د می فهمیدم که می گفتم از یه حدي جلو
تر نرو ! حالا باید بشنوم دختري که بهش اعتماد داشتم و فکر می کردم می تونه خوب و بدش رو درست
تشخیص بده ، گرفتار کاراي بی فکرانه ي خودش

شده ؟
سر به زیر به شماتت هاي پی در پی بابا گوش می دادم و دم نمی زدم . امیرمهدي تأکید کرده بود چیزي نگم .
که احترام پدرم رو نگه دارم .
از طرفی حرفاي بابا درست بود . وقتی آدم با بی فکري یه سري خط قرمز ها رو رد می کنه باید منتظر چنین
واکنشی یا بدتر هم باشه .
خط قرمز من و پویا رو مادر و پدرم مشخص کرده بودن . پس بی راه نبود که سرزنشم کنن .
بابا بی وقفه گذشته و حرفاشون رو یادآوري می کرد و من افسوس می خوردم که چرا حسایتشون رو نادیده
گرفتم . به قول خودش ، یه چیزي بیشتر از من حالیشون می شد که به طور مداوم نصیحتم می کردن . ولی
من گوش شنوایی نداشتم . به خیال خودم یه ذره جوونی کردن که به جایی بر نمی خورد !
خوب اون یه ذره ، نتیجه ش شده بود این !
مامان با یه لیوان شربت از آشپزخونه بیرون اومد . و وسط حرفاي بابا گفت .
مامان – بسه مرد . حالا الان چیزي درست می شه ؟
بابا با همون حال عصبانی به طرفش چرخید و در جواب لحن آروم مامان کمی خوددارتر حرف زد .
بابا – د نمی شه که دارم حرص می خورم دیگه . اگه به جاي خوشگذرونی یه مقدار فکرش رو کار می نداخت
الان وضعش این نبود .
مامان به طرف من اومد و پشتم قرار گرفت

@kilip_3angin ♥️?
? #part_358
♥️آدم‌وحـوا

مامان – داره چوب ندونم کاریش رو می خوره . دیگه شما کوتاه بیا .
و فشاري به کمرم داد و من رو به طرف اتاقم هول داد . که یعنی برو تو اتاقت .
بابا – کوتاه اومدم که الان باید بشنوم چیکار کرده و خجالت بکشم .
مامان – خودشون دوتا این چیزا رو بین خودشون حل می کنن . شما آروم باش .
و با یه فشار دیگه به پشت من ، به طرف بابا رفت و لیوان شربت رو داد دستش .
مامان – بخور . آروم بشی . دیگه از این حرفا گذشته .
آروم آروم به سمت اتاقم به راه افتادم . حتماً مامان یه چیزي می دونست که نمی خواست اونجا بایستم . و
الحق که فکرش درست کار کرده بود . چون با ورودم به اتاق ، شروع کرد به صحبت با بابا و تقریباً یک ساعت
بعدش بابا آروم شده بود .
رگ خواب بابا تو دستش بود و می دونست چه جوري می تونه آرومش کنه . کاش منم یاد می گرفتم چه
جوري امیرمهدي رو آروم کنم ! البته خودش گفته بود وقتی کنارش نفس می کشم آروم می شه ! یعنی می
تونست این حس همیشگی باشه ؟
با یاداوري حرف بابا و به تعویق انداختن مراسم خواستگاریم ، آه پر سوزي کشیدم . این تنبیه به تنهایی براي
من بود یا من و امیرمهدي با هم ؟ هر چی که بود بدجور هر دومون رو پکر کرد . گرچه که امیرمهدي تأکید
داشت بابا بی دلیل حرفی نزده !
به طرف قرآنم رفتم . همون قرانی که امیرمهدي برام خریده بود . کادوي امیرمهدي ... لبخندي زدم . تازه یادم
افتاد دو تا کادو بهم

بدهکاره . براي روزه گرفتنم . من که از کادوهام نمی گذشتم !
قران رو برداشتم و با تفکر درباره ي اینکه حتماً بدهکاریش رو بهش یادآوري می کنم ، خودم رو با آیه هاش
سرگرم کردم تا گذشت زمان رو نفهمم . و به راستی که وقتی قران خوندنم تموم شد ، ساعت ده شب بود و
مامان براي شام صدام می کرد .
_•_•_•_•_•_•_•_•
در رو باز کردم و همونطور که با سرعت کفش هام رو در می اوردم ، مانتوم رو هم ار تنم خارج کردم .
مامان از اتاقش سریع بیرون اومد و رو به من و رضوان ، با اخم گفت .
مامان – چرا انقدر دیر کردین ؟ دو ساعت دیگه مهمونا میان !
غر زدم .

@kilip_3angin ♥️?
? #part_359
♥️آدم‌وحـوا

من – واي ... از بس که شیما جون طولش داد .
رضوان سریع اومد کمکم .
رضوان – خب وقتی خودت دستور می دي موهام اینجوري باشه آرایشم اونجوري ، اون بنده ي خدا چه
تفصیري داره ؟
اخمی کردم .
من – مثلاً عقدمه ها !
رضوان – اخم نکن . آرایشت خراب می شه .
و رو به مامان گفت .
رضوان – نمی دونین که تا اینجا با چه بدبختی اي اومد ؟ شالش رو تا روي صورتش پایین کشیده بود .
مامان جلو اومد و شالم رو از دستم گرفت .
نگاه خاصی به موهاي پیچ دارم انداخت و با لبخند پرسید .
مامان – حالا این موها ایده ي کدومتون بوده ؟
رضوان – خودش . به شیما جون گفت می خوام موهام رو اینجوري کنی که شوهرم خوشش بیاد .
پشت چشمی نازك کردم .
من – دوست دارم امشب خوشگل باشم .
رضوان لبخندي زد .
رضوان – همه جوره به چشم اون بنده ي خدا خوشگلی وگرنه که انتخابت نمی کرد !
" بر منکرش لعنت " غلیظی گفتم و رو کردم به مامان .
من – حالا خوب شدم ؟
مامان با عشق نگاهم کرد .
مامان – ماه شدي مادر .
از لحنش لبخند به لب هام هجوم آورد .
مامان – برو زودتر حاضر شو .
سري تکون دادم و با نگاهی به لباساي راحتیش گفتم

@kilip_3angin ♥️?
? #part_360
♥️آدم‌وحـوا

من – منم همینطور .
و خیره به نقطه اي ، رفتم تو فکر . مگه می شد اون پویاي سمج با اون کینه ي شتري ساکت بمونه ؟ نکنه باز
هم نقشه داشت ؟ کاملاً دور از ذهن بود که پویا به این راحتی دست از سر من برداره .
رضوان – به جاي فکر کردن بیا برو حاضر شو !
برگشتم و نگاهش کردم . و تازه یادم افتاد هنوز تصمیم نگرفتم چه لباسی بپوشم !
غر زدنم شروع شد .
من – حالا چی بپوشم ؟
رضوان – خب همون لباسی که برات خریدن دیگه !
من – واي .. اون که بالاش فقط دو تا بند داره . ناچار می شم چادر سرم کنم !
رضوان – آخه با این موهاي پیچ تو پیچ لوله شده ت چه جوري می خواي جلوي عموشون شال سرت کنی؟
واي که بازم حاج عموش ....
اگر حاج عموش و پویا رو از روزگارمون حذف می کردیم ، بقیه ي مسائل و مشکلات خود به خود

حل می شد .
این رو اون شب هم به امیرمهدي گفتم . همون شب قبل از ازمایش دادنمون .
اون شب اومد که حرفاي آخر رو بزنیم . که من همه چی رو براش توضیح بدم . گفت که می خواد همه چی رو
دقیق بدونه . و البته دلایل کارام رو . اینکه چرا به پویا علاقه مند شده بودم و رو چه حسابی می خواستم بهش
بله بدم ... اینکه چی شد که خودش رو انتخاب کردم و پویا رو رد .... اینکه روابط بین من و پویا چه جوري ادامه
پیدا کرد ... و خیلی چیزهاي دیگه .
حین حرف زدن من که تقریباً سعی داشتم با ریز بینی همه چی رو مو به مو براش توضیح بدم ، عصبانی شد ...
اخم کرد .... چند دقیقه اي قدم زد .... مشت به دیوار زد .... ولی در عوض ؛ با من تند نشد ... هوار نکشید .... داد
نزد .... حرمت شکنی نکرد .
مثل همیشه ، سعی کرد به خودش مسلط باشه .
مدیریت بحرانش عالی بود . تو بدترین شرایط سعی می کرد بهترین عکس العمل رو نشون بده . انگار خدا
ساخته بودش براي همچین کاري . وسط تنگناي روزگار ، خوب می تونست تنش ها رو مدیریت کنه ، که نه
سیخ بسوزه و نه کباب . و من دلم به همین کارش خوش بود که تو زندگیمون با تدبیر ، با مشکلات برخورد می
کنه و نمی ذاره شیرینی زندگیمون طعم گس و ناجور بگیره

@kilip_3angin ♥️?
? #part_361
♥️آدم‌وحـوا

با کمک رضوان لباس سبز رنگی که جزو خریداي عقدم بود ، تنم کردم . یه لباس ماکسی که بالاش فقط دو تا
بند نازك داشت و تا بالاي زانوم تقریباً به تنم می چسبید ، در عوض پایینش کمی آزادانه می ایستاد
رضوان هم لباسش رو عوض کرد . و اومد جلوي آینه ، کنارم ایستاد .
نگاهش کردم . لباس ماکسی ماشی رنگش بی نهایت برازنده ش بود . هم کاملاً پوشیده و هم بی نهایت شیک
بود . می دونستم که چادر سرش می کنه . به خصوص جلوي حاج عموي امیرمهدي .
با تحسین نگاهش کردم .
من – چه بهت میاد این لباس !
لبخندي زد .
رضوان – سلیقه ي مهرداده .
با حسرت لبخندي زدم ! کاش لباس منم سلیقه ي امیرمهدي بود ! چون محرم نبودیم لباسم رو ندیده بود .
براي خرید لباس من و مامان و رضوان با نرگس و طاهره خانوم رفته بودیم .
صداي مهرداد از پشت در اتاق حواسمون رو از اینه پرت کرد .
مهرداد – حاضرین ؟
رضوان به سمت در چرخید .
رضوان – آره . بیا تو .
مهرداد اومد داخل . تو کت شلوار خوش دوختش حسابی به دل می نشست . نگاهی پر مهر بهم انداخت .
مهرداد – به به . چه خوشگل شدي ! همین اول کاري می خواي پسر مردم رو دیوونه کنی ؟
پشت چشمی نازك کردم .
من – آدم که زن خوشگل می گیره باید فکر اینجاهاش هم باشه !
مهرداد – نگفتم که خوشگلی . گفتم خوشگل شدي . امیرمهدي صبح که از خواب بیدار می شی ببینتت تازه
می فهمه چه کلاه گشادي سرش رفته .
خم شدم

و کفش پاشنه دارم رو در اوردم .
من – جرأت داري یه بار دیگه تکرار کن .
دوید سمت هال و با صداي بلند ، حین خندیدن گفت .
مهرداد – به جون خودم راست می گم . چشمات همچین پف می کنه آدم با چینیا اشتباه می گیرتت
می خواستم کفشم رو پرت کنم طرفش که صداي آیفون مانع شد .
صداي زنگ آیفون دوبار پشت سر هم نشون دهنده ي اومدن اولین گروه مهمونا بود . به نظرم زود اومده بودن
. نگاهی به ساعت انداختم . یعنی حاضر شدنمون نزدیک به یه ساعت طول کشیده بود !
سریع در اتاق رو بستم . و دستپاچه به رضوان گفتم .
من – واي .. حالا چیکار کنم ؟
اخمی کرد .
رضوان – آروم باش . مانتو سفیدت رو تنت کن و یه شال بنداز سرت و برو تو اتاق عقد . من برات چادر میارم .
از اونجام بیرون نیا . با همه از دور سلام و احوالپرسی کن . با این آرایش نیاي بیرون و همین اول کاري
شوهرت رو عصبانی کنیا !
من – واي خدا .... نمی شد یه امشب رو کوتاه بیاین ؟
اخمش بیشتر شد .
رضوان – نه خیر .
سریع کاري رو که گفته بود انجام دادم .
اولین مهمونا ، خونواده ي امیرمهدي بودن و خاله م اینا .
نرگس به محض ورود اومد تو اتاق عقد . اتاق قدیم مهرداد که حالا یه سفره ي گرد با تورهاي سبز و یاسی
رنگ در حاشیه ش داخلش پهن بود . تمام ظروف داخل سفره ، مروارید هاي یاسی رنگ بود که در کنار شمع
هاي بلند سبز رنگ جلو ي خاصی پیدا کرده بود .
نرگس در اتاق رو بست و اومد طرفم .
نرگس – واي چه ناز شدي . شالت رو بردار ببینم .
لبخندي زدم و شالم رو برداشتم .
با ابروهاي بالا رفته از ذوقش گفت .
نرگس – واي ... چیکار کردي !
من – خوشش میاد نرگس ؟
اخم ظریفی کرد .
نرگس – تو که می دونی برات می میره!

@kilip_3angin ♥️?
? #part_362
♥️آدم‌وحـوا

لبخند زدم .
رفت سمت در اتاق و طاهره خانوم رو صدا کرد . طاهره خانوم که وارد اتاق شد با تحسین نگاهی بهم انداخت .
طاهره خانوم – الهی دورت بگردم مادر . ماه بودي ماه تر شدي . برم بگم یه اسفندي برات دود کنن . می
ترسم خودم امشب چشمت بزنم .
" گفتم و به سمتش رفتم . بعد از روبوسی با طاهره خانوم ، نرگس در اتاق رو باز کرد و به
" خدا نکنه اي
رضوان اشاره کرد بیاد داخل اتاق .
رضوان بد ورود چادر سفید گل داري داد دستم و بعد رفت به کمک نرگس تا شمع هاي داخل سفره رو روشن
کنن .
چادر رو باز کردم و به کمک طاهره خانوم انداختم رو سرم . و جلوش رو کامل پایین کشیدم که اگر مردي داخل
اتاق اومد نتونه صورتم رو کامل ببینه .
با اومدن مهمونا و عاقد ، امیرمهدي اومد و کنارم نشست . سرم به قدري پایین بود که صورتم رو نمی دید .
ولی در عوض من از دیدنش تو اون کت شلوار قهوه اي شکلاتیش که با اینکه مد روز نبود ولی

بهش می اومد
کیف کردم . کمی بهم نزدیک شد و کنار گوشم گفت .
امیرمهدي – خوبی ؟
با همون حالت جواب دادم .
من – خوبم . تو خوبی ؟
امیرمهدي – من عالیم .
انرژي توي صداش ، ذوق من رو هم بیشتر کرد .
غیر از بابا و آقاي درستکار و مهرداد ، بقیه ي مردا بیرون اتاق ایستاده بودن .
امیرمهدي خم شد و قرآن طلایی رنگ رو برداشت . بازش کرد و گذاشت روي پامون .
تور بزرگی بالاي سرمون قرار گرفت و با بلند شدن صداي عاقد ، همه سکوت کردن . از توي اینه شمعدون رو
به روم که به همراه همون قران طلایی و صد و ده تا سکه جزو مهریه م بود نگاهی به مامان که داشت روي
سرمون قند می سابید انداختم .
ي از ته دلم رو
لبخند و اشکش قاطی شده بود . نگاهم رو دوختم به آیه ها و منتظر شدم تا به وقتش " بله "
براي یه عمر زندگی در کنار امیرمهدي به زبون بیارم
لحظات خوشگل رمان?
@kilip_3angin ♥️?
? #part_362
♥️آدم‌وحـوا

بله ي امیرمهدي کل جمع مهمونا رو به واکنش واداشت و بعد از
" بله " که گفتم صداي صلوات بلند شد .
یه صلوات به خواست عاقد ، دست زدن و مهرداد هم با سوتاش هنرنمایی کرد .
بازار تبریک و ارزوي خوشبختی برامون داغ بود . بابا که اومد طرفمون بقیه کمی عقب کشیدن . به احترام بابا
هر دو بلند شدیم و ایستادیم .
بابا اومد نزدیک و با امیرمهدي دست داد . بدون اینکه دستش رو رها کنه ، آروم طوري که فقط ما بشنویم
گفت .
بابا – نمی گم دخترم دستت امانته که از الان به بعد هر دو دست هم امانتین ، فقط می خوام که هواي
همدیگه رو داشته باشین .
امیرمهدي لبخندي زد .
امیرمهدي – قول می دم پشیمونتون نکنم از اینکه دخترتون رو بهم دادین .
بابا دستی روي شونه ش گذاشت .
بابا – ایمان دارم که همینطوره و رو قولت حساب می کنم .
بعد هم برگشت سمت من و اغوشش رو باز کرد . مثل بچه ي نیازمند اغوش پدر ، خودم رو میون دستاش جا
دادم .
سرم رو بوسید و کنار گوشم گفت .
بابا – از الان همه ي بزرگی و ابهت مردت به توئه . سعی کن مردت رو همیشه تو اوج نگه داري . هیچ وقت
کاري نکن که به خاطر تو سرافکنده باشه !
از اغوشش بیرون اومدم . با پلک فشردن بهش اطمینان دادم که براي زندگیم همه جوره تلاش می کنم .
با سیاست طاهره خانوم اتاق عقد خلوت شد و همه بیرون رفتن .
آخرین نفر نرگس بود که وقتی دید همه رفتن ، آروم گوشه ي چادرم رو کشید و از سرم انداختش ، بعد هم
سریع به سمت در نیمه باز که رضوان کنارش ایستاده بود رفت و حین رفتن گفت .
نرگس – خودم میام صداتون می کنم . راحت باشین .
در اتاق که بسته شد من موندم و مردي که پشت سرم ایستاده بود و می دونستم دل توي دلش نیست.
زنگ صداي مرتعشش مطمئن ترم کرد .
امیرمهدي –

نمی خواي برگردي ببینمت خانومم!؟
لبخندي زدم و برگشتم .
لبخندش ، همون که براي من خلاصه ي بهشت بود ؛ رو لبش خودنمایی می کرد .
امیرمهدي – قصد جونم رو کردي ؟
اروم اومد به سمتم . دستم رو گرفت و وادارم کرد چرخی بزنم .
هنوز کامل به سمتش برنگشته ، میون دستاش محسور شدم . گرماي بدنش به پوست داغم ، التهاب می داد .
آروم کنار گوشم زمزمه کرد .
امیرمهدي – شیطونه می گه بی خیال جمعیت بیرون بشم !
خندیدم .
من – مگه شیطون جرأت داره با تو حرف بزنه ؟
سرش داخل موهام فرو رفت . نفس عمیقی کشید .
امیرمهدي – شیطون که نه . ولی این تن و بدن چرا .
خودم رو بهش چسبوندم .
من – مگه تن و بدن حرف می زنن ؟
گرماي لب هاش روي شونه ي بر.هنه م التهاب درونم رو بیشتر کرد .
امیرمهدي – چقدر این خوشگله !
سرم رو چرخوندم ، ببینم منظورش چیه که دیدم خیره ست به ماه گرفتگی روي سر شونه م . یه ماه گرفتگی
کوچیک .
سرم رو به سرش تکیه دادم .
من – از روزي که به دنیا اومدم این نشونه رو دارم .
امیرمهدي – خیلی خوشگله . دوسش دارم .
خیره شدم به چشماش که بسته شد . آروم و با لحن خاصی گفت .
امیرمهدي – مارال !
برگشتم و ....
با صداي تقه اي به در هر دو مثل برق گرفته ها از هم دور شدیم . نفس نفس می زدیم .
دستم رو روي لب هام گذاشتم . حس از لب هام رفته بود .

اقا مبارک باشه? حقیقتا جون هممون درومد تا اینا رسیدن ب هم.. صدای کل زدنتون پیویم نمیاد??

@kilip_3angin ♥️?
? #part_363
♥️آدم‌وحـوا

امیرمهدي کلافه دستی به صورتش کشید و به شخص پشت در که بی وقفه در می زد " بله " اي گفت .
در اتاق چند سانتی باز شد و دستی حاوي گوشی من وارد اتاق شد . صداي نرگس هم پشتش .
نرگس – ببخشید . ولی گوشی مارال چندبار زنگ خورد . گفتم شاید کسی کار واجبی داره .
آروم رفتم و گوشیم رو گرفتم . تشکري هم کردم .
نرگس که دوباره در اتاق رو بست ، گوشیِ تو دستم صداش بلند شد .
اسم پویا بهم دهن کجی کرد . ناباور گوشی رو نگاه می کردم . اسمش خاموش و روشن می شد . اگر
امیرمهدي ناراحت می شد که هنوز اسم و شماره ش رو داشتم چی ؟
ي بهش فرستادم . باید همین امشب کامم رو زهر می کرد ؟
تموم حس خوبم پر زد و رفت . " لعنت "
ي گفت و گوشی رو از دستم بیرون
امیرمهدي اومد کنارم و گوشی رو نگاه کرد . با دیدن اسم پویا " ببخشید "
کشید . جواب داد .
- بله ؟
..... -
- بله . شناختم .
......... -
- بفرمایید .
..... -
- مگه بازم حرفی مونده ؟
.......... -
- گوش می کنم .
آب دهنم رو به زور قورت دادم . صداي جمعیت بیرون اتاق زیاد بود . به طوري که امیرمهدي از در فاصله
گرفت .
خیره بودم بهش . بازم پویا می خواست بلواي دیگه اي به پا کنه ؟ نه ... حق نداشت همین اول کاري

همه چیز
رو به هم بریزه .
رفتم و مقابل امیرمهدي ایستادم . نگاهش نشست روي چشمام .
امیرمهدي – من و خانومم چیزي از هم مخفی نداریم
-
- که چی ؟
................ -
- ماه گرفتگی ؟
نگاهش چرخید سمت شونه م .
........ -
پلک رو هم گذاشت و نفس عمیقی کشید .
امیرمهدي – عیار سنجش غیرت من ، گستاخی تو نیست . اگه تو می خواي با افتخار از دست درازیت به حریم
کسی ، سو استفاده کنی میل خودته . غیرتم الان به کار میاد که بگم حاضر نیستم وقتم رو که متعلق به
همسرمه به پاي حرفاي بیهوده ي تو تلف کنم . خدافظ .
و گوشی رو قطع کرد و گرفت به سمتم .
با تردید دست جلو بردم و گوشی رو گرفتم .
من – از ماه گرفتگیم ...
نذاشت ادامه بدم . با لبخند گفت .
امیرمهدي – نصف جمعیت بیرون می دونن رو شونه ت ماه گرفتگیه . به قول خودت از وقتی به دنیا اومدي
داشتی . پس همه می دونن .
از این همه خوبی و درایتش ، خجالت کشیدم . مرد من تندیسی از شعور و فرهنگ بود .
سر به زیر گفتم .
من – حواسم نبود اسمش رو حذف نکردم .
امیرمهدي – حذف نکن . بهتره شماره ش رو داشته باشی که هر وقت زنگ زد بدونیم پویاست و خودمون رو
براي حرفاي خاله زنکیش آماده کنیم . اونم دلش خوشه اینجوري داره ما رو به هم می ریزه .
سر بلند کردم .
من – ممنون . به خاطر همه چی .
لبخندش رو بهم هدیه داد .
امیرمهدي – تو زندگیمی . آدم به زندگیش نه اخم می کنه و نه شک . بریم پیش مهمونا . فقط ...

@kilip_3angin ♥️?
? #part_364
♥️آدم‌وحـوا

نگران نگاهش کردم .
من – فقط ؟
خندید با صدا .
امیرمهدي – من امشب اینجا می مونم . اصلاً به ذهنت خطور هم نکنه که از امشب یه شب رو بدون تو بخوابم
.
خندیدم . خودش رو دعوت کرده بود .

~•~•~•~~•~•~•~••~•~~•

امیرمهدي – مارال ! مارال ! بیدار شو دیگه خانوم .
نمی ذاشت بخوابم . هنوز بیست و چهار ساعت از عقدمون نمی گذشتا !
من – واي امیرمهدي . دو دقیقه به دو دقیقه داري صدام می کنی .
دستی به موهام کشیده شد . و صداش از نزدیک به گوشم خورد .
امیرمهدي – بلند شو خانوم . بچه ها زنگ زدن همگی بریم بیرون . می خوایم ناهار بیرون بخوریم .
چشمام رو نیمه باز کردم .
من – یعنی کیا ؟
لبخندي زد .
امیرمهدي – قربون اون چشماي پف کرده ت برم . غیر از برادر شما و خانومشون و خواهر من و شوهرش ، کی
هست که بخوایم باهاش بریم بیرون ؟
دستی به چشمام کشیدم و به یاد حرف دیروز مهرداد خندیدم .
من – هیچکی . الان بلند می شم .
بو.سه اي روي پیشونیم زد .
امیرمهدي – دارن راه می افتن .
نفس عمیقی کشیدم . عطر تنش رو دوست داشتم .
نگاهی به تشک دو نفره اي که شب توي اتاقم انداختم ؛ کردم . بالشتش رو برداشته بود و گذاشته بود رو تختم
579
و

همین حرف
شب قبل در کمال پر رویی به مادر و پدرش گفت که " شما برین . من پیش خانومم می مونم "
باعث خنده ي دو تا خونواده شد و پدرش هم رو به بابا گفت .
- اگر شما اجازه بدین عروسیشون رو سریع تر راه بندازیم . اینجوري هر شب مزاحم شما هستن .
و بابا با خنده قبول کرده بود .
بلند شدم و دست و صورتم رو شستم . بعد از خوردن صبحانه ي مختصري ، لباس پوشیدیم .
با اومدن بچه ها ، همگی راه افتادیم .
راه که افتادیم پخش ماشین رو روشن کرد . صداي احسان خواجه امیري تو ماشین پیچید .
ناباور گفتم .
من – واي امیرمهدي ! این آهنگ ....
خندید .
امیرمهدي – چیکار کنم دیگه . گفتم یه سی دي بخرم که خانومم وقتی می شینه تو ماشین حوصله ش سر نره
.
در مقابل اون همه خوبی واقعاً کم آورده بودم !
سرم رو کج کردم .
من – مرسی .
خندید و همونجور که نگاهش به خیابون بود جواب داد .
امیرمهدي – گفته بودم که زندگیمی . من براي زندگیم همه کار می کنم .
بعد با شوق گفت .
امیرمهدي – بستنی می خوري ؟
خندیدم .
من – نیکی و پرسش ؟
ماشین رو کنار خیابون پارك کرد . حین پیاده شدن گفت .
امیرمهدي – چه مدلی می خوري ؟
من – میوه اي قیفی !
خندید
امیرمهدي – جون من وسط خیابون لیس نزنیا !
" باشه " اي گفتم .
خندیدم و
رفت سمت ماشین بچه ها و همراه رضا که پیاده شده بود ؛ رفتن براي خرید بستنی .
منم پیاده شدم و رفتم کنار نرگس و رضوان ایستادم .
رضوان دوتا دستش رو به هم مالید .
رضوان – پیشنهاد هر کی بود خدا خیرش بده . بدجور هوس بستنی کرده بودم .
خندیدم .
من – پیشنهاد امیرمهدي بود .
و نگاهم رو دوختم به اون سمت خیابون که امیرمهدي داشت بستنی قیفی رو از فروشنده می گرفت .
با دست پر راه افتادن بیان این طرف .
نگاهم به امیرمهدي بود . دستش رفت سمت جیبش . احتمال دادم گوشیش در حال زنگ زدن باشه . چون
دستش پر بود نمی تونست جواب بده . همونجور که حواسش به جیبش بود نگاهم کرد و از خیابون رد شد .
لبخندي بهش زدم .
لبخندي بهم زد .
ولی صداي جیغ کشیده شدن لاستیک هایی گوش هام رو به بازي گرفت . امیرمهدي به آسمون بلند شد و
مقابل پاهاي من روي زمین افتاد .
نگاهم به مایع قرمز رنگی که زمین رو فرش می کرد ثابت موند .
و یکی انگار میون نفس هاي تندم تو گوشم نجوا کرد " ساده ي ساده از دست میروند همه ي آن چیزها که
سخت سخت به دست آمدند ! "

پاسخ به

♥️✨♥️✨♥️✨ #برزخ_ارباب #پارت_527 پوزخندی زدم و همینطور که دستام رو بغل میکردم، گفتم: _ حق انتخاب؟ _ آ...

...

پاسخ به

? #part_61 ♥️آدم‌وحـوا ابرویی بالا انداخت . درستکار – تنها اومدین سفر ؟ من – آره . قرار بود تو کیش ...

.

پاسخ به

رو نابود میکنی اما نمیفهمی یا نمیخوای که بفهمی! دستاش رو با عصبانیت پس زدم و از پشت لایه ی اشکی که ر...

..

پاسخ به

که حاصل از سرعت هواپیما بود به دسته ي کنار صندلیم چنگ انداختم . هواپیما اوج گرفت . همیشه از این قسمت...

..

نقطه ها جریانشون چیه ??

پاسخ به

نقطه ها جریانشون چیه ??

ینی تااینجاخوندم گمش نکنم?

پاسخ به

ینی تااینجاخوندم گمش نکنم?

???

پاسخ به

برگشتی نداشته باشه ، لبخندي بزنم . من – طوري نشده که پویا ! چرا عصبانی می شی . باور کن اصلاً آمادگی ...

..

چرا نزاشتید??

پاسخ به

ینی تااینجاخوندم گمش نکنم?

خب چرا جستجو نمیزنید

حالا یه نقطه چیکارتون داره ????

پاسخ به

میزنم میره روهمون پارتی که خوندم??

نه تو کاردرست انجام میدی با بقیه هستم که گیر دادن??