زایمان سزارین، فرار از درد!
داشتن اطلاعات کافی درباره زایمان سزارین، شما را در برنامه ریزی بهتر برای روش زایمان کمک می کند.
اگر انتخاب شما زایمان طبیعی است، احتمالا از خودتان می‌پرسید، چرا باید درباره سزارین آگاهی کسب کنم، البته شما تنها کسی نیستید که این سوال را می‌پرسید. اکثر بانوان باردار با برنامه زایمان طبیعی وارد مراحل زایمان می‌شوند.
گرچه، تصور بسیاری از خانم‌ها درباره برنامه ورود به مراحل زایمان و تولد نوزادشان آن طوری نیست که در اتاق عمل با آن روبرو می‌شوند. خطرات پیش‌بینی نشده، پیچیدگی و اختلالات سلامتی، می‌توانند مشکلاتی را برای بهترین برنامه‌ها هم ایجاد کنند.
شاید نحوه زایمان خود را برنامه‌ریزی کرده باشید، ولی آماده بودن برای وضعیت‌های گوناگون در اتاق عمل، مثل سزارین غیر منتظره، کمک بسیار زیادی به شما خواهد کرد.
زمان صحیح
برای بسیاری از بانوان باردار، ممکن است ضرورت انجام سزارین تا شروع مراحل زایمان معلوم نشود. لیستی طولانی از عوامل مختلف وجود دارد که باعث پیشنهاد پزشک برای زایمان سزارین میشود. در صورتی‌که هر یک از وضعیت‌های زیر قبل یا در هنگام زایمان اتفاق بیافتد، احتمالا پزشک ایمن‌ترین انتخاب یعنی زایمان سزارین را مورد بررسی قرار خواهد داد.
- جنین مضطرب. جنینی است که به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی‌کند، یعنی تغییری در ضربان قلب خود ندارند یا جنین بزرگتر از آن است که از طریق کانال خروجی بدنیا آید.
- زایمان به تاخیر افتد. زایمان برای مادر یا جنین بسیار مشکل بوده یا آنچنان که باید پیشرفت نمی‌کند.
- مشکلات جفت. جفت پایین‌تر از جنین قرار گرفته و دهانه رحم را تقریبا یا به طور کل مسدود کرده است (placenta previa) یا قسمتی از جفت یا جفت به طور کامل شروع به جدا شدن از رحم می‌کند (placental abruption).
- مشکلات بند ناف. قطع کردن اکسیژن جنین در هنگام زایمان یا هنگام عبور جنین از دهانه رحم، توسط بند ناف.
- وضعیت غیر‌عادی بدن جنین هنگام زایمان. سر جنین بطرف بالا باشد یا جنین در حالت افقی است یا سر جنین در حالتی قرار دارد که با سهولت از رحم خارج نمی‌شود.
- مشکلات سلامتی برای جنین. اسپینابیفیدا (ناهنجاری سیستم عصبی)، هیدروسفالوس (تجمع مایع در جمجمه) یا ناهنجاری‌های دیگر.
- مشکلات سلامت مادر. بیماری قلبی یا ریوی، دیابت، بیماری‌های مقاربتی و ایدز یا عفونت‌های مسری دیگر.
- زایمان قبلی از طریق سزارین. اگر زایمان طبیعی (واژنی) بعد از سزارین باشد، احتمالاً پزشک سزارین دیگری را پیشنهاد می‌کند.
مراحل زایمان سزارین
اکثر والدین درباره سزارین چیزهایی می‌دانند، اما جزییات حقیقی این عمل جراحی ممکن است کمی نامعلوم باشد. چیزهایی که واقعاً باید در جراحی سزارین انتظارش را داشته باشیم، این‌ها هستند.
- قبل از عمل: این عمل جراحی می‌تواند بسیار سریع باشد، خصوصا زمانی‌که بدون نقشه قبلی باشد. اگر قبل از عمل زمانی وجود داشته باشد، از شما خواسته میشود، فرم رضایت را امضا کنید که به کارکنان پزشکی اجازه عمل جراحی را می‌دهد، سپس شما را برای جراحی آماده می‌کنند. موهای شکم تا بالای استخوان شرمگاهی تراشیده خواهد شد، سوند به بدن متصل میشود و ممکن است تنقیه هم انجام شود. در صورت وجود همراه، به شخص همراه لباس اتاق عمل می‌پوشانند و تنها اجازه نشستن یا ایستادن در کنار تخت را خواهد داشت. پرده‌ای بین بالاتنه و زیر قفسه سینه قرار خواهد گرفت تا روند حقیقی زایمان از دید شما پنهان بماند. سپس به شما آرام بخش مناسبی می‌دهند، سپس فرآیند زایمان آغاز میشود.
- در طی فرآیند: برش اولیه bikini cut از روی پوست تا عضلات انجام میشود. سپس عضلات شکمی با دست کنار زده میشود تا دیواره رحم مشاهده گردد که با برش آن نوزاد متولد میشود. پزشک در ابتدا نوزاد را از رحم خارج کرده و سپس بر ادامه کارش تمرکز می‌کند.
- بعد از جراحی : قبل از اینکه کارکنان اطاق عمل، نوزاد را برای پاکیزگی، آزمایش‌ها و اندازه‌گیری وزن ببرند، احتمالاً به شما و همراه تان اجازه می‌دهند تا او را ببینید. برای حدودا ۳۰۰ دقیقه یا کمی بیشتر از آن، زمانی که پزشک در حال بخیه زدن بریدگی‌هاست، ممکن است کمی کشیدگی را در شکم خود احساس کنید.
این تنها احساسی است که می‌توانید در زمان سزارین به آن توجه کنید. ممکن است سست بوده و حالت تهوع داشته باشید یا در ساعت‌های بعد از جراحی از هوای اضافی درون شکم، درد و ناراحتی داشته باشید، البته این عوارض جانبی به آرامی ناپدید میشود.
اگر می خواهید نوزادتان را با شیر مادر تغذیه کنید، نرس یا مشاور شیردهی می‌تواند برای یافتن بهترین وضعیت در پیشگیری از فشار وارد آوردن بر شکمتان به شما کمک کند. بعد از دوازده ساعت، سوند را بیرون کشیده و قادر به خوردن غذایی سبک و ساده خواهید بود.
چند روزی بعد از زایمان در بیمارستان خواهید بود، تا کارکنان از بهبود کامل شما و توان شیردهی به نوزادتان (در صورت تمایل) مطمئن شوند. قبل از ترک بیمارستان، آنها می‌خواند مطمئن شوند که روند استفاده از داروی ضد درد را متوجه شده اید و از میزان توان فیزیکی خود آگاه هستید.
مسیر بهبودی
سزارین عمل جراحی بزرگ شکمی محسوب میشود، بنابراین باید به خودمان زمان زیادی برای بهبود کامل بدهیم. داشتن کمک، مسئله‌ای کلیدی است و در دسترس بودن همسر، فامیل، دوستان و پرستار بسیار پر اهمیت است.
شاید در آن زمان قادر نباشید در اکثر فعالیت‌های فیزیکی مثل پختن غذا، تمیزگی و برداشتن چیزهای سنگین‌تر از نوزادتان شرکت کنید. طی چند هفته بعد از زایمان، برای برقراری رابطه با نوزادتان تمرکز کنید، مقدار زیادی مایعات بنوشید و به آرامی میزان حرکات خود را افزایش دهید، راه رفتن به پیشگیری از لخته نشدن خون کمک می‌کند و باعث بهبودی زخم‌ها میشود (فقط در راه رفتن زیاده روی نکنید).
بعد از شش هفته می‌توانید درباره نزدیکی با همسرتان از پزشک سوال کنید و در هفته هشتم پس از زایمان قادر خواهید شد که ورزش ملایمی را آغاز کنید. در این زمان، احتمالاً احساس بسیار خوبی خواهید داشت و به‌سلامت در حال شفا یافتن هستید، یعنی آنطور که زندگی را می شناختید، به آن ادامه می‌دهید (بعلاوه مراقبت از نوزاد).
سزارین انتخابی
درطی ۴۰ سال اخیر، تعداد سزارین‌ها از یک در هر ۲۰ بارداری به یک در هر چهار زایمان رسیده است. این افزایش جالب توجه، بهمراه ازدیاد تعداد سزارین‌های انتخابی توسط بانوان مشهور، باعث بهم‌خوردن توازن در علت اجرای این عمل شده است.
متخصصین معتقدند که سزارین، عمل جراحی بزرگی است و انتخاب انجام این شکل از زایمان باید همیشه ریشه در علت‌های پزشکی داشته باشد. در حالی‌که این افزایش ناخوشایند، بعضی از بانوان و مسئولان پزشکی را نگران کرده است، دانش مدرن برای آنانی که به سزارین نیاز دارند، زایمان به این طریق را بطور محسوسی ایمن و مطمئن ساخته است.
