نشانه ها و روش های درمان کاندیدیازیس واژینال

دلایل بروز کاندیدیازیس واژینال یا واژینیت مونیلیایی

کاندیدا آلبیکانس یا قارچ مونیلیا یک ارگانیسم گسترده با گستره جهانی است. بطور طبیعی در میزان کم در واژن، دهان، مجرای گوارش و روی پوست بدون ایجاد بیماری یا نشانه وجود دارد (تقریبا ۲۵ درصد از بانوان بدون نشانه بیماری این ارگانیسم را دارا هستند).

نشانه‌ها زمانی ظاهر می‌شوند که توازن بین میکروارگانیسم های واژن (فلور نرمال واژن) بهم می‌خورد و جمعیت کاندیدا آلبیکانس در نسبت با جمعیت میکروارگانیسم های دیگر افزایش می‌یابد.

این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که محیط (واژن) شرایط مناسبی دارد که به رشد و نمو کاندیدا آلبیکانس کمک می‌کند. محیطی که شرایط بقا برای ارگانیسم های دیگر را دشوار می‌سازد نیز موجب عدم توازن و عفونت قارچی خواهد شد.

عفونت قارچی ممکن است پس از یک دوره آنتی بیوتیک (خصوصا تتراسایکلین) که به دلیل دیگری تجویز شده است رخ دهد. آنتی بیوتیک‌ها توازن طبیعی بین ارگانیسم های واژن را با سرکوب رشد باکتری‌های محافظ که به صورت طبیعی تاثیر ضدقارچی دارند تغییر می‌دهد. عفونت قارچی همچنین ممکن است در ارتباط با دیابت یا مشکلاتی که بر سیستم ایمنی تاثیر می‌گذارد (نظیر ایدز یا اچ‌آی‌وی) پیش آید.

کاندیدیازیس واژینال یا واژینیت مونیلیایی یک بیماری مقاربتی تلقی نمی‌شود. اما ۱۲ تا ۱۵ درصد از مردان از تماس جنسی با فرد مبتلا ممکن است دچار نشانه‌هایی نظیر خارش و کهیر تناسلی شوند.  باید به دوره‌های کاندیدیازیس واژینال توجه زیادی شود. تکرار عفونت که ممکن است بلافاصله پس از درمان رخ دهد، یا عفونت قارچی دائم که به درمان واکنش نشان ندهد، می‌توانید اولین یا حداقل نشانه اولیه آن باشد که فرد به اچ‌آی‌وی یا نوعی دیگر از اختلالات سیستم ایمنی مبتلا شده است.

هم مردان و هم بانوان مبتلا به ایدز ممکن است در معرض عفونت منتشر کاندیدا از جمله کاندیدیازیس دهانی، کاندیدیازیس مری و کاندیدیازیس پوستی قرار بگیرند.

 نشانه های کاندیدیازیس واژینال

• ترشحات غیر طبیعی واژینال شامل ترشح رقیق و سفید تا ترشح غلیظ، سفید و تکه‌ای (ترشحات پنیرکی)
• خارش و سوزش واژینال و لبیاهای کوچک
• قرمزی و/یا التهاب پوست فرج
• درد در هنگام رابطه جنسی
• درد در هنگام ادرار

 تشخیص کاندیدیازیس واژینال

برای تشخیص کاندیدیازیس واژینال معاینه لگنی انجام خواهد گرفت. این معاینه ممکن است التهاب پوست فرج، درون واژنی یا گردن رحم را نشان دهد. معاینه فیزیکی ممکن است شاهد دیواره واژینال خشک یا لک‌دار باشد. بررسی میکروسکوپی ترشحات واژینال کاندیدا را نشان خواهد داد.

 روش های پیشگیری و درمان کاندیدیازیس واژینال

به طور کلی، اولین رخداد عفونت قارچی باید توسط پزشک درمان شود. پس از اولین عفونت، اگر عفونت دومی رخ بدهد و بدون شک عفونت قارچی باشد، خود بیمار می‌تواند با کرم‌های واژینال بدون نیاز به نسخه پزشک نظیر میکونازول یا کلوتریمازول آن را درمان کند. نشانه‌های دائمی باید توسط پزشک زنان یا پزشک عمومی مورد بررسی قرار بگیرد. دارو برای عفونت های قارچی واژینال هم بصورت کرم یا شیاف واژینال یا داروی خوراکی موجود است. در دوران بارداری باید از استفاده از داروی خوراکی پرهیز کرد. نشانه‌ها معمولا با درمان مناسب بطور کامل از بین می‌رود.

عفونت مزمن یا بازگشت‌پذیر ممکن است رخ بدهد. این موضوع می‌تواند ناشی از درمان نامناسب یا ابتلا به بیماری زمینه ای باشد. ممکن است عفونت ثانویه رخ بدهد. خاراندن شدید یا ادامه‌دار می‌تواند باعث ترک خوردن یا خراشیدن پوست فرج شود و آن را بیشتر در معرض عفونت قرار بدهد.

اگر اولین بار است که به عفونت واژینال قارچی مبتلا شده‌اید یا اگر مطمئن نیستید که به آن دچار شده‌اید از پزشک وقت بگیرید. (اگر اطمینان دارید که به عفونت قارچی مبتلا شده‌اید، می‌توانید اختلال را با داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک درمان کنید.)

اگر نشانه‌ها به درمان شخصی با کرم‌های واژینال توصیه‌شده واکنش نشان نمی‌دهند یا نشانه‌های دیگری ظاهر شده از پزشک خود وقت ملاقات بگیرید.

با پوشیدن لباس زیر نخی و شلوارهای گشاد از رطوبت دائم و زیاد ناحیه واژینال جلوگیری کنید. برای جلوگیری از کاندیدیازیس واژینال از پوشیدن مایوی خیس یا لباس ورزش به مدت طولانی خودداری کنید و آن‌ها را پس از هر بار استفاده بشویید.

 مطالعه بیشتر:

1- آیا دوش واژینال بتادین در پیشگیری از عفونت واژن موثر است؟

2- بارداری با وجود عفونت قارچی، جنین آسیب میبیند؟

3- آیا عفونت قارچی باعث ناباروری می شود؟

4- انواع عفونت واژن و روش های درمان آن

5- علت و درمان های عفونت قارچی واژن چیست؟