واکسیناسیون نوزادان؛ وظیفه یا استقبال خطر!
یکی از بحث برانگیزترین مسائل برای والدین امروزی واکسینه کردن کودکان است؛ آیا واکسینه کردن کودکان وظیفه ای ضروری است یا قبول مخاطره.
ما امروزه در عصر اطلاعات زندگی می‌کنیم. مادران می‌توانند با گذراندن زمان کمی در مقابل کامپیوتر، متخصص عکاسی، آشپزی و... شوند. اما زمانی‌که تصمیمات ما برای سلامت کودکان و جامعه خطرناک باشد، حیاتی است که اطلاعات را از منابع مطمئن بدست آوریم.
مناظره‌های سال‌های اخیر درباره واکسینه، دو انتخاب روشن را عرضه می‌کند، ایمن سازی یا خودداری از آن. از یک‌طرف جامعه پزشکی را داریم که قویا اصرار در واکسینه کردن کودکان مان دارد؛ از طرف دیگر، صدای والدین نگران را می‌شونیم که می‌گویند، واکسیناسیون ممکن است باعث "اوتیسم" یا گسترش بیماری‌هایی شود که قرار است از آن پیشگیری کند.
واکسن‌ها باعث مطرح شدن سوالات بسیاری شده اند و هرچه بیشتر بر دانش خود درباره آن بیفزاییم، آمادگی بهتری برای تصمیم‌گیری در مطب پزشک خواهیم داشت.
آیا این عادی است؟
متخصص اطفال آری براون می‌گوید: ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعد از واکسیناسیون؛ تب، نق‌نقو بودن (ایرادگیری)، خواب‌آلودگی و سرخ بودن محل تزریق را انتظار داشته باشیم؛ برآمدگی سختی زیر پوست در محل تزریق نیز تا حد کمی معمول است و مسئله ای برای نگرانی وجود ندارد.
استفاده از مسکن‌های مخصوص کودکان (با موافقت پزشک)، ایمن‌ترین روش برای آرام‌سازی تب و نق‌نق کودکان است (نکته: اگر کودک دو روز بعد از واکسینه هنوز گرفتار تب است، او مبتلا به بیماری دیگری بوده و این واکنش مربوط به واکسن نیست).
در صورتی که کودک برای بیش از سه ساعت مداوم بی قراری می‌کند و نمی‌توان او را آرام کرد یا دچار تورم لب، خارش و التهاب پوستی، مشکلات تنفسی یا تب بیش از ۴۰ درجه سانتی گراد بود، زمان آن رسیده که پزشک را مطلع کنید.
بعد از تزریق واکسن روتاویروس rotavirus، مراقب وجود خون در مدفوع یا درد شدید شکمی باشید. هرکدام از این‌ها ممکن است نشانی از واکنش آلرژیک باشد و نشان‌می‌دهد که باید از تزریق دوز دیگر این واکسن صرف نظر کنید.
البته اجتناب از واکسن زدن می‌تواند به بازگشت بیماری‌هایی بینجامد که سال‌ها پیش از بین رفته است و اگر اینچنین شود، کودکانی که واکسینه نشده‌اند و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مثل نوزادان، سالمندان قربانی خواهند شد. متخصصین علوم پزشکی و اشخاص مسنی که سال‌های بدون واکسن را به یاد دارند، بیماری‌هایی بسیار خطرناکی را که با واکسینه پیشگیری شده اند را بخوبی می‌شناسند. این بیماری‌ها هنوز در قسمت‌های از جهان زنده هستند، بنابراین آنانی که حمایت نشده‌اند، همیشه در معرض خطرند.
خاتمه شایعات
آیا واکسن‌ها باعث اوتیسم می‌شوند؟
بیشتر بحث و مناظره‌ها درباره واکسینه ریشه در این ادعا دارد که واکسن می‌تواند باعث اوتیسم شود. امروزه اکثر متخصصین توافق دارند که واکسن‌ها و ترکیبات آنها باعث ابتلا به اوتیسم نمی‌شوند.
در سال‌های اخیر درصد ابتلا به بیماری اوتیسم به سرعت رو به افزایش است. دانشمندان هنوز به دنبال علتی روشن برای اوتیسم هستند، این بیماری ممکن است به ژنتیک، رشد غیرمعمول مغز، محرک‌های محیطی یا تولد نوزادی نارس مرتبط باشد.
آیا واکسن‌ها حاوی مواد شیمیایی خطرناک هستند؟
بله، بعضی از واکسن‌ها حاوی مقدار کمی از محصولات جانبی نامطلوب و نگهدارنده‌هایی مثل آلومینیم، MSG، formaldehyde و جیوه هستند. امروزه جیوه از اکثر واکسن‌ها حذف شده است و دیگر به عنوان مسبب مسمومیت‌های واکسنی شناخته نمی‌شود. در حالی که مواد ناخوشایند دیگر آنچنان کم هستند که حقیقتا بی‌ضررند.
مخالفان واکسیناسیون
چرا بعضی از والدین واکسن نزدن را انتخاب می‌کنند؟ زیرا خطراتی در رابطه با این تزریق‌ها وجود دارد که باعث نگرانی آنها می‌شود. البته برای کودک عادی است که بعد از واکسن زدن تب کند، اما بندرت تب بسیار شدید خواهد شد و به تشنج و بستری شدن در بیمارستان منجر می‌شود.
بعضی از والدین مخالف واکسینه، درباره مقدار کم مواد شیمیایی در واکسن‌ها نگران هستند و بسیاری دیگر نگران شایعاتی هستند که اوتیسم را با واکسینه مرتبط می‌کند و عده‌ای از "واکسن‌های زنده live vaccines" مثل آبله، اوریون، سرخجه، آبله مرغان، روتاویروس (عامل اسهال شدید) وحشت زده هستند.
دکتر آری براون متخصص اطفال می‌گوید: واکسن آبله مرغان تنها عامل ثبت شده بیماری بوده که در بین ۱۰ میلیون دوز تزریق شده فقط در سه مورد شروع کننده بیماری بوده است. جدی‌ترین خطر (خطر در رابطه با واکسینه) آنافیلاکسی anaphylaxis بوده که آلرژی تهدید کننده جان انسان می‌باشد که احتمال آن یک در دومیلیون است.
دکتر براون تشریح می‌کند: این مهم است که والدین از خطرات آگاه باشند، اما باید بدانند که فواید آن بسیار بیشتر از مضرات آن است. ما این خطرات را برای حمایت از کودکانمان می‌پذیریم و هیچ تردیدی وجود ندارد که من به عنوان یک متخصص بدون لحظه‌ای درنگ آنرا دوباره برای کودکم انجام خواهم داد.
منطقه خاکستری
بعضی از والدین برنامه زمانی خودشان را برای واکسینه کودکان شان انتخاب می‌کنند، گرایشی که از ترس تزریق واکسن‌های زیادی در یک زمان و فشار آوردن به سیستم ایمنی در حال رشد کودکان ایجاد شده است.
در هر حال، باید بدانیم که ایجاد فاصله طولانی بین واکسن‌ها، کودک را در برابر بیماری آسیب رسان بی دفاع رها می‌کند. گرچه تزریق‌ها معمولا بصورت ترکیبی انجام می‌شوند، فشار بیش از حدی به سیستم ایمنی کودکان وارد نمی‌کند، زیرا دوز آنها آنچنان ساده و موثر شده‌اند که حداکثر ایمن سازی را با حداقل دوز ممکن امکان‌پذیر می‌سازد.
با این وجود، اگر پیروی از برنامه زمانی خاصی را برای واکسینه کودک خود انتخاب کرده‌اید، امکان پذیر بودن آن را با متخصص اطفال درمیان بگذارید تا متوجه بهترین روش برای حفظ ایمنی کودک شوید.
