تکامل توانایی های نوزاد
نوزاد مثل لوحی خام به دنیا نیامده است، بلکه با عملکرد حسی کاملی که از زمان لقاح جنین در حال گسترش است پا به این دنیا می‌گذارد. در واقع نوزادان پیش از اینکه متولد شوند و هنگامیکه در رحم مادر قرار دارند به تدریج حواس مختلف را بدست می‌آورند و گسترش می‌دهد. حواس یعنی توانایی پوست برای لمس، توانایی بینی برای بویایی، توانایی دهان برای چشایی، توانایی گوش‌ها برای شنوایی و توانایی چشم برای بینایی و واکنش به حرکت.
تکامل حس لامسه در نوزادان
احساس تماس، اولین حس جنین است که در رحم رشد می‌یابد. هنگامیکه جنین داخل رحم است با دیواره رحم تماس دارد، حس آب را می‌داند و تماس بند ناف به بدنش را احساس می‌کند. جنین خود را لمس نیز می‌کند، یعنی وقتی در تصویر برداری سونوگرافی می‌بینیم که جنین در حال مکیدن شست خود است، این مسئله به اثبات می‌رسد.
احساس لامسه به ترتیب از سر به سمت پا گسترش می‌یابد، بنابراین دهان اولین ناحیه‌ای است که حساس می‌گردد. به همین دلیل نوزادان در آغاز با دهانشان به اکتشاف می‌پردازند. اکتشاف با دستان زمانی آغاز می‌گردد که کودک رشد بیشتری یافته است. پوست، اولین حس داخلی و خارجی است که کودک پدیدار می‌گردد. همان‌طوری‌که بدن نوزاد رشد می‌کند، دستان و پاهای او نیز بزرگ می‌شوند و به تدریج احساسات گسترده می‌یابند و کف دستان و کف پاها نیز حساس می‌شوند.
تنها با گذشت 12 هفته، تمامی بدن جنین به لمس واکنش نشان می‌دهد، بجز نوک و پشت سر او که تا کمی پس از تولد بدون احساس به تماس باقی می‌ماند. ظاهراً تجربه تماس، نقش مهمی را در توسعه مغز بازی می‌کند. تجربه تماس نه تنها برای رشد حس لامسه، بلکه برای رشد شناختی عمومی نیز ضروری است.
والدین جدید باید آگاه باشند که تمامی تماس‌هایی که با فرزند خود برقرار می‌کنند، مثل در آغوش گرفتن، ماساژ، با دست به آرامی ضربه زدن، تکان دادن و تغذیه یا نوازش، برای رشد عاطفی و سلامت روانی فرزندشان از اهمیت بسزایی برخوردار است. هیچکس نمی‌تواند با نوازش و در آغوش کشیدن نوزادی تازه متولد، او را "لوس" کند.
