نقاط عطف سه ماه اول زندگی نوزادان

1- توانایی کنترل سر

کنترل سر اولین حرکت جسمانی است که نوزاد بر آن مسلط می‌شود و برای دستیابی به دیگر مهارت های حرکتی مثل نشستن، خزیدن و راه رفتن به آن نیاز دارد. به گفته‌ی خانم مِگ فائور، نویسنده‌ی کتاب حواس نوزادان، نوزاد دو ماهه به سختی تلاش می‌کند تا کنترل سر خود را به دست آورد. وقتی نوزاد روی پشت خود دراز می‌کشد، باید بتواند سر خود را مستقیم نگه دارد تا شی متحرک بالای گهواره را ببیند. وقتی روی شکم دراز کشیده است، با بلند کردن سرش ماهیچه های پشت خود را تقویت می‌کند. در سه ماهگی وقتی روی شکمش دراز کشیده است، باید بتواند سرش را در زاویه‌ی 45 درجه نگه دارد. مطمئن شوید که وقتی نوزاد روی شکمش دراز کشیده است، می‌تواند سر خود را نگه دارد و یا وقتی در حالت عمودی قرار دارد، قادر به پشتیبانی از سر خود است. حدود شش هفتگی نیز وقتی برای آروغ زدن او را روی شانه‌تان قرار می‌دهید، باید بتواند سر خود را بالا نگه دارد و به شانه و گردن شما تکیه نکند.

2- توانایی خندیدن

برخی از مردم مزاح می‌کنند که نوزادان در شش هفتگی برای اینکه مهر مادر خود را بدست آورد، می‌خندند. حدود شش هفتگی، شاید نوزاد به هر کسی که اول به او بخندد با خنده پاسخ می‌گوید. اولین خنده‌ی فرزندتان نقطه عطف هیجان‌انگیزی است که به مادر و پدر احساس شادی درونی می‌بخشد. این خنده نشانه مهمی است و نشان می‌دهد که او از نظر روانی در حال رشد و بلوغ است. وقتی فرزندتان می‌خندد، به شما نشان می‌دهد که قادر به شناسایی شما و اجتماعی است که باید با آن روبه‌رو شود. او با خنده به صدای شما پاسخ می‌گوید.

3- توانایی آرام ماندن

خانم فائو توضیح می‌دهد: آرام ماندن در حضور محرک، نقطه عطف رشدی و احساسی است که فرزندتان باید در سه ماهگی به آن دست یابد. ممکن است نوزادان بسیار کوچک با هر تغییری در محرک‌های محیطی مضطرب شوند، مثلاً وقتی برای حمام کردن لباس آنها را درمی‌آورید یا وقتی پوشک آنان را عوض می‌کنید. آنها به سادگی و بیش از حد تحریک می‌شوند و در نتیجه، شروع به گریه می‌کنند. در سه ماهگی فرزندتان باید این مراحل را سپری کرده باشد.

چه زمانی باید احساس نگرانی کرد؟

حدود شش هفتگی وقتی نوزاد بصورت عمودی نگه داشته ‌می‌شود، باید بتواند سر خود را کنترل کند. در غیر این صورت، به پزشک اطلاع دهید. خانم فائور می‌گوید: در سه ماهگی وقتی نوزاد روی شکمش قرار دارد، اگر نتواند سر خود را در زاویه‌ی 45 درجه نگه دارد، نگران نخواهم شد – برای دستیابی به این هدف می‌توانید بیشتر او را روی شکمش قرار دهید – اما اگر در شش تا ده هفتگی هم نتواند چنین کاری کند، باید ارزیابی شود. اگر حدود شش هفتگی نوزاد نمی‌خندد، باید به دقت او را زیر نظر گیرید تا مطمئن شوید که ارتباط او با شما برقرار است. پس از چند هفته اگر هنوز نخندید و با شما نیز تماس چشمی برقرار نکرد یا سرش را به سمت صدا برنگرداند (اکثر نوزادان نهایتاً در هشت هفتگی این کار را انجام می‌دهند)، باید پزشک را مطلع سازید. خندیدن یکی از نقاط عطف اصلی نوزاد است (که اغلب پیش از شش هفتگی اتفاق می‌افتد). اغلب مادر فکر می‌کند که خنده‌های اولیه‌ی فرزندش تقلبی است، اما این طور نیست. این خنده‌ای واقعی است. اگر نوزادی نخندد، احتمال خطر اوتیسم وجود دارد که مادران باید مراقب باشند. برای کمک به دستیابی فرزندتان به این نقطه عطف مهم چند فعالیت وجود دارد که می‌توانید با او انجام دهید. وقتی فرزندتان از نظر جسمانی در وضعیت تثبیت‌شده‌ای است، خنده باید اتفاق افتد. فرزندتان را در حالتی متمایل و حدود بیست سانتیمتر از خودتان نگه دارید و با آوایی نسبتاً زیر و با صدایی مهربان با او صحبت کنید.

مطالعه بیشتر:

1- نقطه عطف رشد نوزاد در شش هفتگی

2- علت ترشحات زرد رنگ گوش نوزاد (واکس گوش) چیست؟

3- نشانه های تشنج در نوزادان

4- باورهای نادرست در مورد خواب نوزاد