شایع ترین عوارض پس از ختنه

عارضه های پس از ختنه آلت تناسلی نوزادان پسر

از جمله عوارض ختنه و همچنین عارضه هایی که ممکن است آلت تناسلی نوزادان پسر را پس از انجام ختنه درگیر کند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- خون ریزی بعد از خنته

خونریزی یکی از شایع ترین دردسر های مربوط به بعد از ختنه است. مقدار نرمال خونریزی ناشی از ختنه کردن معمولاً در حد دو گاز استریل است و میزان بیشتر از آن طبیعی نبوده و باید بررسی شود.

درمان خونریزی بعد از ختنه: در بیشتر موارد با فشار دادن محل خونریزی به مدت یک یا دو دقیقه می توان آن را بند آورد. در موارد خون ریزی شدید که یکی از شریان های اصلی به اشتباه بریده شده و دچار خونریزی شده باشد پانسمان نیمه فشاری و حتی ترمیم رگ آسیب دیده ممکن است ضرورت پیدا کند. به علت نزدیکی این محل به مجرای خروجی ادرار باید مراقب بود که در طی روند ترمیم به پیشابراه و نوک آلت آسیبی وارد نشود.

در بیشتر موارد نوزادانی که بعد از ختنه دچار خونریزی شدید می شوند، دارای سابقه خانوادگی مربوط به مشکل در انعقاد خون بوده اند. بنابراین تشریح سوابق پزشکی والدین در مورد سابقه ی ابتلا به مشکلات انعقاد خون به پزشک ضرورت دارد.

لازم به ذکر است که در هنگام انجام ختنه، استفاده از روش انداختن حلقه سبب کنترل بیشتر بر خونریزی نسبت به روش بخیه زدن می شود، اما در صورت گریه های شدید نوزاد، احتمال خون ریزیِ بعد از عمل در روش استفاده از بخیه کمتر است.

 2- عفونت بعد از ختنه

عفونت ناشی از ختنه یکی از عوارض نادر آن است که علت آن مربوط به استفاده از لوازم جراحی غیر استریل می باشد. در برخی موارد پلاک های زرد رنگی که در اطراف سرِ آلت ایجاد می شوند ممکن است که با ترشحات خشک شده ناشی از عفونت اشتباه گرفته شوند اما بدانید که این پلاک های زرد رنگ بخشی از روند بهبود طبیعی بافت است.

عفونت یکی از عوارض ختنه با حلقه است. لازم به ذکر است که احتمال بروز عفونت در روش ختنه با حلقه بیشتر است که منشأ آن به استفاده از حلقه های غیر استریل باز می گردد. از اولین و مهم ترین علائم عفونت بعد از ختنه می توان به تب، قرمزی و التهاب اشاره کرد. از آنجا که محل برش خود دچار التهاب و قرمزی می شود، بنابراین تنها علامت تشخیص عفونت تب خواهد بود. درصورت مشاهده کردن هرگونه نشانه ای از تب بعد از انجام ختنه لازم است به پزشک متخصص نوزادان مراجعه کنید. 

 3- برش ناکافی پره پوس

پره پوس همان بخشی از پوست انتهای آلت است که در هنگام ختنه برداشته می شود. این پوست باید طوری برداشته شود که گلنس (سر آلت) به طور کامل بیرون قرار بگیرد. اگر این پوست به طور کامل برداشته نشود، یک لبه پوستی در اطراف محل برش باقی می ماند که از نظر زیبایی رضایت بخش نخواهد بود و گاهاً ممکن است والدین درخواست کنند که با انجام عمل جراحی ترمیمی، لبه پوستی برداشته شود.

 4- برش بیش از اندازه پره پوس

در صورتی که پزشک، پره پوس را بیش اندازه کشیده و ببرد، به غیر از مسائلی که از دید زیبایی ایجاد می شود، عصب پشتی آلت به علت کشیده شدن بیش از اندازه پوست بسیار سطحی شده و فرد ممکن است در آینده به عارضه زود انزالی دچار شود.

 5- بازگشت ادرار

در برخی موارد نادر استفاده از حلقه های بسیار تنگ و نامناسب سبب فشرده شدن، درنتیجه بسته شدن مجرای ادرار شده و ادرار را به بالا و به سمت مثانه پس می زند.

 6- فیستول پوستی پیشابراهی

اگر در حین انجام ختنه در اثر خطاهای جراحی سوراخی بر روی آلت ایجاد شود (مثلا در اثر سوزنِ نخ بخیه) و این سوراخ طی روند بهبودی بسته نشود، منجر به ایجاد یک مجرای باز بین پیشابراه و پوست خواهد شد که به آن فیستول پوستی پیشابراهی می گویند. درنتیجه ادرار از طریق این مجرا خارج می شود که یکی از عوارض ختنه است و درمان آن فقط از طریق جراحی امکان پذیر است.

 مطالعه بیشتر:

کتاب خواندن برای نوزاد

مخاطرات زود یا دیر شروع کردن غذای کمکی (تغذیه تکمیلی) نوزاد

لت ابتلا به کزاز در نوزادان و مراحل درمان کزاز نوزادی

روش های پیشگیری و درمان عرق سوز شدن پوست نوزاد

ختنه نوزادان