ناهنجاری های مادرزادی گوش ودرمان ناهنجاری مادرزادی گوش چیست؟
ناهنجاری های مادرزادی گوش، نقص ظاهری شکل و محل قرار گرفتن گوش را می گویند که می تواند در غضروف نرم اطراف گوش و ساختارهای دیگر ایجاد شود و بر عملکرد و شکل ظاهری گوش اثر بگذارد. این ناهنجاری ها می توانند با آسیب اجتماعی قابل توجهی نیز همراه باشند.
ناهنجاری های مادرزادی گوش
انواع مختلفی از ناهنجاری های مادرزادی گوش وجود دارد که هر یک با علائم مختلفی بروز می کند و عبارتند از:
• میکروتیا یا گوش کوچک: در اغلب کودکان مبتلا به میکروتیا، ساختار گوش داخلی معمولی و بدون مشکل است اما بخشهای بیرونی گوش مثلا در برخی موارد دهانه گوش ناقص است یا به طور کلی تشکیل نمی شود. این مشکل می تواند در یک یا هر دو گوش وجود داشته باشد. بدون ساختارهای خارجی برای هدایت صدا به گوش داخلی، کودک اغلب در شنیدن و تعیین جهت صدا با مشکل مواجه می شود. در بعضی موارد، کودک مبتلا به میکروتیا به دلیل عدم وجود مجرای گوش خارجی، شنوایی ندارد. به این حالت آترزی شنوایی گفته می شود. برخی از کودکان مبتلا به آترزی شنوایی به سمعک نیاز دارند. استخوان های کوچک گوش میانی در کودکان مبتلا به آترزی شنوایی معمولاً شکل ناقصی دارد و حتی ممکن است این کودکان فاقد پرده گوش باشند. میکروتیا همچنین می تواند با سایر ناهنجاری های صورت مانند اختلالات طیف اوکولو اوریکلو ورتبرال رخ دهد.
• گوش برجسته: این ناهنجاری در درجه اول زیبایی است اما می تواند بر عزت نفس فرد تأثیر منفی بگذارد. ملاحظات عملی مانند قرار گرفتن مناسب عینک روی گوش و موارد مشابه دلیلی برای درمان گوش برجسته هستند.
• گوش جمع شده یا گوش فنجانی: در گوش جمع شده یا فنجانی که یک ناهنجاری های مادرزادی لاله گوش است، لبه گوش سفت یا منقبض می شود. این مشکل به صورت خفیف تا شدید بروز می کند. در موارد شدید، گوش کودک تقریباً درون یک لوله می چرخد، در این شرایط گوش داخلی نیز تغییر شکل می دهد که بر شنوایی تأثیرگذار است.
تشخیص ناهنجاری های مادرزادی گوش
به طور کلی، ناهنجاری های مادرزادی گوش از طریق معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. بر اساس معاینه بدنی، ممکن است نیاز به غربالگری شنوایی و گفتاری باشد. برای ارزیابی شنوایی نوزادان و کودکان برای تعیین نیاز به سمعک، انواع مختلفی از تست های شنوایی در دسترس است.
درمان های ناهنجاری های مادرزادی گوش
یک روش درمانی معمول برای ناهنجاری های مادرزادی گوش جراحی است. این جراحی توسط جراحان گوش، حلق و بینی اطفال انجام می گیرد. جراحان با کمک خانواده برنامه درمانی مورد نیاز کودک را اجرا می کنند.
جراحی یک روش درمانی معمول برای ناهنجاری های مادرزادی گوش است. روشهای جراحی مبتنی بر نوع ناهنجاری انتخاب می شود:
• میکروتیا. جراحی درمان میکروتیا در اوایل 4 سالگی قابل انجام است و بسته به روش مورد نظر، در یک یا چند مرحله صورت می گیرد. اصلاح گوش می تواند براساس چارچوب مدپور در یک مرحله یا چارچوب غضروفی طی چند مرحله) انجام شود. برای رفع مشکلات شنوایی یا تکامل گوش میانی یا داخلی، درمان های بیشتری لازم است. بیماران مبتلا به آترزی شنوایی دو طرفه در طی چند ماه اول زندگی، از سمعک هدایت استخوانی استفاده می کنند. علاوه بر این، گفتار درمانی به محض شروع صحبت کودک توصیه می شود. کودکان بزرگتر می توانند از سمعک های هدایت استخوانی با قابلیت کاشت استفاده کنند که با تحریک مستقیم گوش داخلی از طریق استخوان عمل می کند.
• گوش های برجسته. جراحی گوش برجسته را بعضاً " پینینگ گوش" یا "عقب زدن گوش" می گویند. اصلاح جراحی گوش های برجسته تاثیری بر عملکرد گوش یا شنوایی ندارد. این روش معمولاً پس از آنکه در حدود 5 یا 6 سالگی، گوش به اندازه واقعی و کامل رسید، انجام می شود.
• گوشهای تا خورده/ فنجانی شده. روش جراحی مورد استفاده برای این نوع اختلال، بستگی به شدت بیماری دارد. برای یک مشکل جزئی، جراحی کوتاه کردن غضروف ها انجام می شود تا گوش ظاهری طبیعی پیدا کند. در موارد شدیدتر ممکن است برای بازسازی ساختار گوش یا جا به جا کردن کل گوش، برداشتن یا پیوند غضروف لازم باشد.
کلام آخر:
• ناهنجاری های مادرزادی گوش می تواند روی ظاهر و عملکرد گوش تأثیر بگذارد.
• ناهنجاری های مادرزادی گوش عبارتند از میکروتیا (کمبود تمام یا بخشی از ساختارهای تشکیل دهنده گوش خارجی) ، گوش های برجسته و گوش های لبه دار/ فنجانی شده.
• جراحی یک روش درمانی معمول برای ناهنجاری های مادرزادی گوش است و بر اساس نوع ناهنجاری درمان انجام می شود.
مطالعه بیشتر:
لزوم انجام تست غربالگری شنوایی نوزادان و درمان مشکلات شنوایی
ناهنجاری های مادرزادی و منظور از ناهنجاری های مادرزادی چیست؟
علت کوچک بودن گوش نوزادان چیست وچه درمانی برای آن وجود دارد؟
پیشگیری از اختلالات مادرزادی با پرهیز از 10 مورد ممنوعه در طی بارداری
