نمونه برداری از پستان یا بیوپسی و علت انجام بیوپسی چیست؟
بیوپسی یا نمونه برداری از پستان روشی است که در آن پزشک سلول ها یا تکه کوچکی از بافت را از بخشی از پستان شما خارج می کند سپس متخصص پاتولوژیست برای مشاهده علائم سرطان زیر میکروسکوپ آن را به دقت بررسی خواهد کرد. نمونه برداری از توده های پستانی تنها راهی است که می تواند به طور قطعی تعیین کند که بانویی سرطان پستان دارد یا نه.
چرا نمونه برداری از توده پستانی انجام می شود؟
اگر پزشک در حین معاینه معمول سینه ها، ماموگرافی یا سونوگرافی مورد مشکوکی پیدا کند، ممکن است نمونه برداری از پستان را توصیه کند. علائم احتمالی مشکل عبارتند از:
• توده ای که می توانید در پستان خود آن را احساس کنید
• توده های پر از مایع (کیست) یا رسوبات کلسیم کوچک (ریزاسنجی)
• مشکلات نوک پستان مانند ترشحات خونی و ...
چه روش هایی برای نمونه برداری از پستان وجود دارد؟
انتخاب روش نمونه برداری از پستان بر اساس مواردی انجام می شود که مهمترین آنها شامل:
• اندازه توده
• ناحیه مشکوک به وجود توده در آن
• اینکه آیا بیش از یک منطقه مشکوک وجود دارد
• اینکه سایر مشکلات پزشکی زمینه ای دارید یا نه
• خودتان چه روشی را برای نمونه برداری از پستان ترجیح می دهید
پزشک شما ممکن است با کمک روش های با حداقل تهاجم، از بافت نمونه برداری کند. روشهای با حداقل تهاجم فوایدی دارند ازجمله:
• جای زخم آنها کوچکتر است
• درد کمتری دارند
• خطر ابتلا به عفونت پس از نمونه برداری کمتر است
• احتمالاً هزینه های بیمارستان کمتر است
• زمان بهبودی کوتاه تر
• فوراً می توانید به فعالیت های معمول روزانه برگردید
روش های معمول بیوپسی با حداقل تهاجم شامل موارد زیر است:
• آسپیراسیون با سوزن نازک. پزشک شما با استفاده از یک سوزن کوچک نمونه ای از سلول ها را از منطقه مورد نظر می گیرد. اگر توده کیست باشد (کیسه ای پر از مایع) ، ممکن است عمل باعث فروپاشی آن شود. این مایعات برای مشاهده علائم سرطان زیر میکروسکوپ برداشته می شوند. اگر توده جامد باشد، سلول ها را می توان روی اسلایدها برای بررسی قرار داد و زیر میکروسکوپ مشاهده کرد.
• نمونه برداری هسته ای با هدایت سونوگرافی. پزشک شما یک سوزن را در بافت پستان قرار می دهد. سونوگرافی به تأیید محل دقیق توده کمک می کند تا سوزن به جای مناسب هدایت شود. سپس نمونه های بافت از طریق سوزن گرفته می شود. متخصص سونوگرافی می تواند تفاوت بین کیست و ضایعات جامد را در تصاویر مشاهده کند.
• نمونه برداری از پستان با کمک خلا. دستگاه مکش، مایعات و سلول های بیشتری را از طریق سوزن خارج می کند به این ترتیب می تواند تعداد دفعات سوزن زدن برای گرفتن نمونه را کاهش دهد.
• نمونه برداری استریوتاکتیک. تیم پزشکی ناحیه مورد آزمایش را در پنجره ابزاری که مخصوص طراحی شده آزمایش می کند. فیلم های ماموگرافی به نام فیلم های SCOUT گرفته می شود بنابراین یک متخصص به نام رادیولوژیست می تواند ناحیه مورد بیوپسی را بررسی کند. پس از استفاده از دارو برای بی حس کردن منطقه، رادیولوژیست یک شکاف کوچک در پوست شما ایجاد می کند. آنها سوزنی را در بافت پستان قرار داده و تصاویر کامپیوتری به تأیید محل دقیق آن کمک می کنند. نمونه های بافت از طریق سوزن گرفته می شود. برای پزشکان متخصص معمول است که چندین نمونه بافت (حدود سه تا پنج) نمونه برداری کنند تا نیاز به تکرار مجدد این کار نباشد.
• بیوپسی برش دار. این عمل جراحی برای برداشتن کل توده است. سپس بافت تحت میکروسکوپ بررسی می شود. اگر پزشک شما بخشی از بافت طبیعی پستان را در اطراف یک توده برداشته باشد، این کار لامپکتومی نامیده می شود، بیوپسی با برش باز یک روش درمان سرطان پستان محسوب می شود. در این روش، آنها ممکن است یک سیم را از طریق یک سوزن در منطقه قرار دهند تا از آنها نمونه برداری کند. اشعه ایکس به شما اطمینان می دهد که سوزن در جای مناسب قرار گرفته است و یک قلاب کوچک در انتهای سیم آن را در موقعیت خود نگه می دارد. جراح از این سیم به عنوان راهنما برای یافتن بافت مشکوک در بررسی های بعدی استفاده می کند.
• نمونه برداری از گره لنفاوی سنتینل. این روش کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که غدد لنفاوی که به احتمال زیاد به سرطان مبتلا می شوند برداشته شده اند. ابتدا اولین گره لنفاوی تخلیه تومور را مشخص می کنند (به نام گره نگهبان). برای تشخیص آن، پزشک شما یک ردیاب رادیواکتیو، یک رنگ آبی یا هر دو را در اطراف تومور قرار می دهد. این ردیاب ها به پزشک کمک می کند بفهمند کدام غدد لنفاوی اولین بخشی هستند که لنف پستان را تخلیه می کنند. این گره ها اولین بخش هایی هستند که توسط سلول های سرطانی مورد حمله قرار می گیرند. معمولاً یک تا سه گره نگهبان اطراف توده برداشته می شود و از نظر سرطانی بودن یا نبودن آزمایش می شود. اگر گره نگهبان سرطانی باشد، ممکن است گره های لنفاوی سرطانی دیگری نیز در حوالی توده وجود داشته باشد. اگر گره لنفاوی سرطانی نباشد، به احتمال زیاد همه گره های دورتر سالم هستند.
از آنجا که نواحی آگزیلاری (زیر بغل) یکی از خطرناک ترین بخش ها برای ابتلا به سرطان پستان است، همچنین ممکن است تشریح گره زیر بغل زیر ضروری باشد. برای پزشک حداقل شش گره لنفاوی زیر بازوی شما را خارج کرده و آنها را به آزمایشگاه می فرستد تا از نظر سرطانی بودن یا نبودن بررسی شود. بررسی بافت شناسی گره های لنفاوی زیر بغل، یک روش بسیار مطمئن برای بررسی میزان سرطان است. اما بهبودی پس از جراحی ممکن است بیشتر طول بکشد و ممکن است عوارضی مانند تورم بازو (ورم لنفاوی) یا آسیب عصبی به این ناحیه داشته باشد.
پس از جراحی، مراقب علائم هشدار دهنده عفونت یا تورم در بازو یا دست خود باشید. در صورت مشاهده تجمع مایعات، قرمزی یا سایر علائم عفونت همانند تب، درد و ... بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
سلول ها یا بافت هایی که برداشته می شوند به یک آزمایشگاه پاتولوژی به پزشکی که در تشخیص تغییرات مشکوک بافت های سرطانی تخصص دارد، داده می شود. مابقی روند درمان باتوجه به نتیجه جواب پاتولوژی نمونه برداری از پستان انجام خواهد شد.
مطالعه بیشتر:
تفسیر جواب ماموگرافی و جواب ماموگرافی چقدر طول میکشه؟
عوارض ماموگرافی چیست و ماموگرافی چه محدودیت‌هایی دارد؟
درد سینه در بارداری از کی شروع میشه وعلت بروز درد سینه چیست؟
