پروستاتیت حاد چیست و علت ایجاد پروستاتیت حاد چیست؟

علت ایجاد پروستاتیت حاد چیست؟

پروستاتیت حاد معمولاً توسط باکتریهایی ایجاد می شود که باعث عفونت ادراری یا بیماریهای مقاربتی هستند. باکتری ها از طریق خون به پروستات می رسند. گاهی عفونت در طی یا بعد از انجام یک روش پزشکی مانند بیوپسی یا به دلیل عفونت در سایر قسمت های دستگاه ادراری در پروستات بروز می کند.

علائم پروستاتیت حاد چیست؟

پروستاتیت حاد می تواند با علائم زیر بروز کند:

• لرز

• تب

• درد لگن

• ادرار دردناک

• خون در ادرار

• ادرار بدبو

• کاهش جریان ادرار

• مشکل در تخلیه مثانه

• مشکل در شروع ادرار

• افزایش دفعات ادرار

• انزال دردناک

• خون در مایع منی

• ناراحتی هنگام حرکات روده

• درد بالای استخوان شرمگاه

• درد در دستگاه تناسلی، بیضه ها یا مقعد

چه عواملی باعث ایجاد پروستاتیت حاد می شود؟

هر باکتری که باعث عفونت ادراری می شود، می تواند عامل التهاب پروستات باشد. باکتریهایی که معمولاً باعث عفونت ادراری و پروستاتیت می شوند عبارتند از:

• گونه های پروتئوس

• گونه های کلبسیلا

• اشریشیا کلی

برخی از باکتری های ایجادکننده بیماری های مقاربتی مانند کلامیدیا و سوزاک نیز می توانند باعث ایجاد پروستاتیت حاد باکتریایی شوند. عوامل زیر نیز منجر به پروستاتیت حاد باکتریایی خواهند شد:

• اورتریت با التهاب پیشاب راه یا التهاب مجرای ادرار.

• اپیدیدیمیت یا التهاب اپیدیدیم. اپیدیدیم لوله ای است که بیضه ها و وازدفران یا لوله های منی بر را به هم متصل می کند.

• فیموز یعنی ناتوانی در عقب انداختن پوست ختنه گاه آلت تناسلی مرد.

• آسیب به پرینه، پرینه ناحیه بین کیسه بیضه و مقعد است.

• انسداد خروجی مثانه که می تواند به دلیل بزرگ شدن پروستات یا سنگ در مثانه ایجاد شود.

• سوند ادرار یا سیستوسکوپی

چه کسانی در معرض خطر پروستاتیت حاد هستند؟

عواملی که خطر ابتلا به عفونت ادراری یا مقاربتی را افزایش می دهند، خطر ابتلا به پروستاتیت حاد را نیز بالا می برند. برخی از این عوامل عبارتند از:

• عدم نوشیدن مایعات کافی

• استفاده از سوند ادراری

• وجود چندین شریک جنسی

• مقاربت واژینال یا مقعدی بدون محافظت

موارد زیر نیز جز عوامل خطر هستند:

• سن بالای 50 سال

• وجود عفونت ادراری

• سابقه پروستاتیت

• وجود ژن های خاص که فرد را در معرض پروستاتیت قرار دهد.

• آسیب دیدگی لگن در اثر دوچرخه سواری یا سوارکاری

• ارکیت یا التهاب بیضه ها

• عفونت اچ آی وی

• بیماری ایدز

• فشار روانی

چگونه پروستاتیت حاد تشخیص داده می شود؟

پزشک احتمالاً با پرسیدن سوالاتی درباره سوابق بیماری آغاز می کند و معاینه فیزیکی انجام می دهد. معاینه مقعدی که در طی پزشک با استفاده از دستکش و چرب کردن انگشت، به آرامی انگشت را وارد مقعد می کند. پروستات جلوی رکتوم قرار دارد، به این ترتیب پزشک می تواند آن را به راحتی احساس کند. در صورت وجود پروستاتیت حاد باکتریایی، احتمالاً این غده متورم و حساس می شود.

در طی معاینه، پزشک ممکن است پروستات را ماساژ دهد تا مقدار کمی مایعات با فشار وارد مجرای ادراری شود. به این ترتیب نمونه ای از این مایع برای آزمایش جمع آوری می گردد. تکنسین های آزمایشگاهی آن را از نظر علائم عفونت بررسی می کنند.

همچنین پزشک گره های لنفاوی کشاله ران را از نظر بزرگی و حساسیت نسبت به لمس مورد بررسی قرار می دهد. 

گاهی آزمایشات بیشتری به شرح زیر نیاز است:

• کشت خون برای رد احتمال وجود باکتری در خون

• آزمایش ادرار یا کشت ادرار برای بررسی ادرار از نظر خون، گلبول سفید یا باکتری ها

• سواب مجرای ادرار برای آزمایش سوزاک یا کلامیدیا

• نوار مثانه یا تست اورودینامیک برای بررسی مشکل تخلیه مثانه

• سیستوسکوپی برای بررسی عفونت در داخل مجرای ادرار و مثانه

پروستاتیت حاد چگونه درمان می شود؟

به احتمال زیاد پزشک برای درمان پروستاتیت حاد باکتریایی آنتی بیوتیک به مدت چهار تا شش هفته تجویز می کند. اگر بیماری دائماً عود کند، درمان طولانی تر می شود. نوع آنتی بیوتیک به باکتری های ایجاد کننده عفونت بستگی دارد.

گاهی پزشک برای رفع علائم، مسدود کننده های آلفا تجویز می کند. این داروها عضلات مثانه را شل و به کاهش ناراحتی ادراری کمک می کنند. دوکسازوسین، ترازوسین و تامسولوزین از این قبیل داروها هستند. مصرف مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن و ایبوپروفن نیز در مواردی توصیه می شود.پزشک ممکن است برای تسکین علائم، تغییر عادت های روزانه را توصیه کند. به عنوان مثال:

• برای جلوگیری از فشار پروستات، از دوچرخه سواری یا پوشیدن شورت پد دار خودداری کنید.

• از مصرف الکل، کافئین و غذاهای تند و اسیدی پرهیز نمایید.

• روی بالش یا کوسن دونات بنشینید.

• حمام گرم بگیرید.

چشم انداز بلند مدت برای افراد مبتلا به پروستاتیت حاد چیست؟

پروستاتیت حاد معمولا با آنتی بیوتیک و تغییر سبک زندگی بهبود می یابد. در برخی موارد ممکن است به پروستاتیت مزمن تبدیل شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد وضعیت خاص خود، گزینه های درمانی و چشم انداز بیماری، با پزشک مشورت کنید. گاهی به بیمار توصیه می شود برای کاهش خطر ابتلا به عفونت ها، اقدامات خاصی انجام دهد.

مطالعه بیشتر:

سونوگرافی بیضه و سونوگرافی بیضه چگونه انجام می شود؟

عفونت بیضه یا اپیدیدیمیت بیضه چیست و چه علایمی دارد؟

التهاب بیضه و یا ارکیت چیست؟درمان های خانگی برای التهاب بیضه

پروستاتیت مزمن باکتریایی وعلت پروستاتیت مزمن باکتریایی چیست؟