پروستاتیت مزمن باکتریایی وعلت پروستاتیت مزمن باکتریایی چیست؟

انواع پروستاتیت

پروستاتیت ممکن است به دلایل باکتریایی یا غیرباکتریایی ایجاد شود. انواع پروستاتیت شامل موارد زیر است:

• پروستاتیت مزمن باکتریایی

• پروستاتیت حاد باکتریایی

• پروستاتیت مزمن / سندرم درد مزمن لگن (CP / CPPS) همراه با CPPS التهابی

• پروستاتیت مزمن / سندرم درد مزمن لگن (CP / CPPS) همراه با CPPS غیرالتهابی

• پروستاتیت التهابی بدون علامت

پروستاتیت التهابی بدون علامت هیچ علائمی ایجاد نمی کند، اما التهاب در طی معایناتی مانند نمونه برداری مشخص می شود.

هر چند انواع دیگر پروستات ممکن است باعث ورم و عفونت های مکرر مجاری ادراری (UTIs) شود.

قبل از تشخیص پروستاتیت مزمن باکتریایی توسط پزشک باید انواع دیگر پروستاتیت مورد بررسی قرار گیرد.

حتی اگر پروستاتیت مزمن باکتریایی درمان شود، ممکن است همچنان باکتری ها در پروستات زنده بمانند و علائم اغلب بازمی گردد. اغلب برای درمان این بیماری استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ضروری است.

نشانه های پروستاتیت مزمن باکتریایی چیست؟

عفونت های باکتریایی در پروستات بسیار دردناک است. علائم به آرامی شروع شده و تا ۳ ماه یا بیش تر ادامه پیدا می کند. در صورتی که هر یک از علائم زیر را داشتید به پزشک مراجعه کنید:

• وجود خون در ادار یا منی

• ادراری که بوی بد می دهد

• درد یا سوزش هنگام ادرار

• درد هنگام انزال

• درد هنگام دفع

درد در نواحی زیر:

o پایین کمر

o بین آلت تناسلی و مقعد

o استخوان لگن

o بیضه ها

o پایین شکم

مشکلات جدی تر زمانی رخ می دهد که عفونت به طور کامل درمان نشده باشد. مشکلات شامل موارد زیر است:

• احتباس ادرار که به معنای عدم توانایی در ادرار کردن است.

• سپتیسمی زمانی رخ می دهد که باکتری وارد جریان خون شود.

• آبسه پروستات که مجموعه ای از چرک است که باعث التهاب می شود.

علت پروستاتیت مزمن باکتریایی چیست؟

عفونت باکتریایی باعث پروستاتیت باکتریایی مزمن می شود. حتی وقتی علائم اولیه عفونت درمان شد، رشد باکتری ها ممکن است در پروستات ادامه یابد.دلایل عفونت شامل موارد زیر است:

• هر نوع باکتری که باعث عفونت مجاری ادرار شود (UTI)

• عفونت های مقاربتی (STIs) مانند کلامیدیا و سوزاک

• ای کولی پس از عفونت بیضه ها، التهاب پیشاب راه یا عفونت های مجاری ادراری

چه مواردی احتمال ابتلا به پروستاتیت مزمن باکتریایی را در مردان افزایش می دهد؟

عواملی خاص خطر ابتلا به این عوارض را در افراد بالا می برد که شامل موارد زیر است:

• بزرگ شدن پروستات

• عفونت داخل یا اطراف بیضه ها

• تنگی مجاری ادرار

 پروستاتیت باکتریایی مزمن چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص، پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی می کند و معاینه را برای جستجوی تورم غدد لنفاوی نزدیک کشاله ران یا ترشح مایعات از مجرای ادرار انجام می دهد.

پزشک ممکن است برای بررسی پروستات از معاینه رکتال دیجیتال (DRE) استفاده کند. در طول این آزمایش، پزشک به وسیله انگشت خود با دستکش و روان کننده، داخل مقعد را بررسی می کند تا علائم عفونت مانند پروستات نرم یا بزرگ شده را پیدا کند.

پزشک ممکن است از آزمایش ها و تکنیک های زیر استفاده کند:

• آزمایش مایع داخل مجاری ادرار برای بررسی باکتری

• تست هایی برای عفونت های مجاری ادرار

• آزمایش ادرار

• ام آر آی

• سیتوسکوپی، که در آن دوربین کوچکی به مجرای ادرار وارد می شود و امکان بررسی مجرای ادرار، پروستات و مثانه را فراهم می کند.

درمان پروستاتیت مزمن باکتریایی

آنتی بیوتیک اصلی ترین روش درمانی برای این عارضه است. درمان معمولا ۴ تا ۱۲ هفته طول می کشد. برای بسیاری از افراد درمان تا ۶ هفته هم طول خواهد کشید.

درمان خط اول معمولا به وسیله آنتی بیوتیک فلوئوروکینولون مانند سیپروفلوکساسین (سیپرو)، افلوکساسین یا لووفلوکساسین انجام می شود. هر چند، فلوئوروکینولون خطر پارگی تاندون آشیل را افزایش می دهد، به همین دلیل ترجیحا یک روش درمانی مناسب به حساب نمی آید.

• درمان دیگر خط اول شامل سولفامتوکسازول / تریمتوپریم (باکتریم) است.

• آنتی بیوتیک های تتراسایکلین، مانند داکسی سایکلین یا آزیترومایسین (Zithromax)

تتراسایکلین معمولا در مواقعی استفاده می شود که پزشک تشخیص می دهد فرد به کلامیدیا یا مایکوپلاسمای ناحیه تناسلی مبتلا است. مایکوپلاسمای ناحیه تناسلی نیز مانند کلامیدیا از بیماری های مقاربتی به حساب می آید. در نهایت، آنتی بیوتیکی تجویزی بستگی به باکتری عامل پروستاتیت دارد.

پزشک ممکن است پس از اتمام دوره درمان برای اطمینان از این که عفونت به طور کامل از بین رفته است، آزمایش های بعدی را انجام دهد. ممکن است ۶ ماه تا یک سال طول بکشد تا علائم به طور کامل از بین برود.

چگونه علائم پروستاتیت مزمن باکتریایی را تسکین دهیم؟

رژیم درمانی مناسب برای پروستاتیت باکتریایی مزمن ترکیبی است از آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد التهاب، مانند داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs). هر چند این داروها برای تسکین درد پروستاتیت استفاده می شود، اما در درجه اول برای کاهش التهاب به کار می رود. داروهای دیگری که ممکن است برای شما تجویز شود شامل موارد زیر است:

• داروهای ملین برای پیشگیری از یبوست

• داروهای مسدود کننده آلفا، مانند تامسولوزین (Flomax)، برای کمک به درمان احتباس ادرار

درمان خانگی پروستاتیت مزمن باکتریایی

برخی از درمان های خانگی نیز ممکن است به بهبود علائم کمک کنند، این درمان ها شامل موارد زیر است:

• حمام آب گرم

• نوشیدن ۲.۵ تا ۳.۵ لیتر آب در روز

• پرهیز از نوشیدن الکل، قهوه، آب مرکبات و غذاهای داغ و پرادویه

درمان های نادر

ممکن است در موارد نادر نیاز به درمان های اضافی داشته باشید:

• اگر قادر به ادرار نیستید، ممکن است متخصص با وارد کردن یک سوند به داخل مثانه به تخلیه آن کمک کند.

• اگر دچار آبسه هستید پزشک آن را تخلیه می کند.

• اگر به سپسیس مبتلا شوید، به صورت شدید آنتی بیوتیک مصرف خواهید کرد و برای معالجه باید در بیمارستان بستری شوید.

• اگر سنگ یا رسوبات معدنی در پروستات دارید، ممکن است لازم باشد پزشک پروستات را خارج کند، که بسیار نادر است.

چشم انداز پروستاتیت مزمن باکتریایی

این شرایط قابل درمان است. هر چند ممکن است عفونت دوباره بازگردد. مطمئن شوید که به طور مرتب به پزشک مراجعه می کنید تا از تاثیرگذاری درمان خود مطمئن شوید.

مطالعه بیشتر:

علت کم شدن اسپرم و کاهش تحرک اسپرم چیست؟

انزال دردناک چگونه است و علت انزال دردناک چیست؟

عفونت بیضه یا اپیدیدیمیت بیضه چیست و چه علایمی دارد؟

التهاب بیضه و یا ارکیت چیست؟درمان های خانگی برای التهاب بیضه