ورم آلت تناسلی یا ورم دستگاه تناسلی مردان به چه علت است؟

علت ورم آلت تناسلی چیست؟

ورم آلت تناسلی بیش تر از این که یک مشکل باشد، نشان دهنده یک مشکل سلامتی است. این عارضه معمولا با علائمی خفیف یا شدید همراه است.دلایل زمینه ا ی احتمالی شامل موارد زیر است:

1. بالانیت: بالانیت شایع ترین علت ورم آلت تناسلی است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که سر آلت یا کلاهک دچار التهاب شود. در حدود ۳ تا ۱۱ درصد از آقایان در طول عمر خون به بالانیت مبتلا می شوند. این مشکل معمولا مردانی را مبتلا می کندکه ختنه نشده اند و عادات بهداشتی ضعیفی دارند. عود این عارضه با دیابت کنترل نشده و سیستم ایمنی پایین در ارتباط است.

علائم شایع شامل موارد زیر است:

• قرمزی
• پوست ضخیم و براق
• خارش
• بوی بد
• ادرار همراه با درد
• زخم
• ورم غدد لنفاوی در کشاله ران
• اسمگما (ترشحات غلیظ سفیدرنگی که زیر ختنه گاه ایجاد می شود)

این عارضه در اغلب موارد بر اثر رشد بی رویه قارچ کاندیدا آلبیکانس است که به طور طبیعی در بدن ایجاد می شود. دومین دلیل شایع بالانیت باکتریایی و مربوط به گونه های اسپرپتپکوک است. هرچند این مشکل از دسته بیماری های مقاربتی نیست، اما ممکن است میکرواورگانیسم هایی که باعث این بیماری شده اند، از طریق فیزیکی منتقل شده باشند.

2. واکنش حساسیتی یا آلرژیک: دلیل دیگر ورم آلت تناسلی تماس پوستی است. این ممکن است شامل واکنش آلرژیک یا غیرآلرژیک به مواد حساسیت زا مانند موارد زیر باشد:

• کاندوم های لاتکس
• وجود پروپیلن گلیکول در روان کننده ها
• اسپرم کش ها
• مواد شیمیایی داخل صابون ها یا لوسیون ها
• کلر

علاوه بر ورم ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:

• قرمزی
• خارش
• خشکی
• برآمدگی ها
• تاول ها
• سوزش

اگر احساس می کنید نسبت به ماده ای حساسیت دارید، به سرعت مصرف آن را متوقف کنید.

3. التهاب مجاری ادراری: به التهاب مجرای ادراری اورتریت می گویند، که ممکن است باعث ورم آلت تناسلی شود. این مجرا ادرار را از مثانه به آلت تناسلی می رساند. به طور سالانه در حدود ۴ میلیون نفر در ایالات متحده به عفونت مجاری ادراری مبتلا می شوند.

معمولا التهاب مجرای ادرار در نتیجه بیماری مقاربتی است. باکتری نایسریا گونوره آ (عفونت گونوکوکی) و همچنین باکتری نونگونوکوکی می تواند عامل ایجاد آن باشد. دلایلی که کم تر شایع است شامل مواد شیمیایی حساسیت زا یا آسیب سوندهای ادراری است.

علائم دیگر شامل موارد زیر است:

• ادرار دردناک
• سوزش هنگام ادرار
• افزایش تمایل به دفع ادرار
• ترشحات زرد و سفید

4. نعوظ دائم: ورم آلت ممکن است نشانه ای از عارضه نعوذ دائم باشد. این مشکل شامل نعوظ طولانی مدت است که پس از تحریک جنسی ادامه دارد. در برخی مواقع پس از تحریک جنسی اتفاق می افتد. ممکن است دارای علائم زیر باشید:

•  نعوظی که بیش از ۴ ساعت طول می کشد (بدون هیچ گونه تحریک جنسی)
•  درد رو به افزایش
•  نعوظی که در آن آلت تناسلی به طور کامل سخت نیست
•  آلتی که کاملا سفت بوده اما سر آن نرم است

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم: در صورتی که دارای نعوذ دردناک و بیش از ۴ ساعت بودید و یا هریک از علائم زیر را داشتید به نزدیک ترین اورژانس مراجعه کنید:

•  دارای بیماری سلول داسی شکل هستید (علت مشترک)
•  برای اختلال نعوظ از داروهای تزریقی استفاده کرده اید
•  مصرف شدید الکل و مواد مخدر دارید
•  هنگام تولد دچار آسیب آلت تناسلی شده اید (ترومای پرینه)

5. بیماری پیرونی: این بیماری زمانی به وجود می آید که جرم هایی در زیر پوست آلت جمع شده و باعث کج شدن و انحنای غیرطبیعی آلت می شود. التهاب همراه با ورم اولین نشانه بیماری پیرونی است. به مرور زمان ورم تبدیل به زخم هایی سخت می شود.

علام دیگر بیماری پیرونی شامل موارد زیر است:

•  آلت خم شده یا منحنی
•  نعوظ دردناک
•  نعوظ نرم
•  توده ها
•  ارتباط جنسی دردناک
•  اختلال نعوظ

علت بیماری پیرونی مشخص نیست. هر چند در ارتباط با موارد زیر است:

•  آسیب آلت تناسلی
•  بیماری خودایمنی
•  اختلال بافت پیوندی
•  بالا رفتن سن

پزشکان تخمین می زنند در حدود ۶ نفر از ۱۰۰ نفر بین ۴۰ تا ۷۰ سالگی به بیماری پیرونی مبتلا می شوند. همچنین ممکن است این عارضه افراد جوان تر را در دهه ۳۰ زندگی مبتلا کند.

6. Posthitis: در صورتی که تنها پوست ختنه گاه دچار ورم شده باشد، به عارضه ای با عنوان Posthitis مبتلا شده اید. این عارضه همان التهاب ختنه گاه است. رشد بیش از حد قارچ ها علت ایجاد این عارضه است. Posthitis اغلب با بالانیت به وجود می آید.

علائمی که در ختنه گاه به وجود می آید، شامل موارد زیر است:

•  درد
•  قرمزی
•  سختی
•  تجمع اسمگما

7. بالانوپوستیت: اغلب Posthitis با بالانیت همزمان به وجود می آید. به این عارضه بالانوپوستیت می گویند. این عارضه التهاب کلاهک و ختنه گاه است. بالانوپوستیت نسبت به بالانیت کم تر شایع است. این عارضه ۶ درصد از آقایانی را که ختنه نکرده اند مبتلا می کند. این عارضه باعث ورم آلت تناسلی همراه با علائم زیر می شود:

•  قرمزی
•  درد
• ترشحات بودار
•  خارش

8. پارافیموز: پارافیموز یکی دیگر از دلایل ورم آلت تناسلی است که فقط آقایانی را که ختنه نکرده اند مبتلا می کند. این عارضه زمانی رخ می دهد که پوست ختنه گاه دقیقا در پشت کلاهک گیر می کند و باعث انقباض و تنگی می شود.

علائم بیش تر شامل موارد زیر است:

•  درد
•  ناراحتی
•  قرمزی
•  حساسیت
•  اشکال در ادرار کردن

این عارضه ممکن است به دلایل زیر رخ دهد:

•  فراموش کرده اید پوست ختنه گاه را سر جای خود برگردانید
•  عفونت
•  ضربه
•  اشکال در ختنه کردن
•  التهاب مربوط به دیابت

پارافیموز عارضه ای شایع نیست. تنها ۱ درصد از مردان بالای ۱۶ سال را که ختنه نکرده اند، مبتلا می کند. اگر پوست ختنه گاه قادر به بیرون آمدن نباشد، ممکن است باعث قطع جریان خون و منجر به مرگ بافت در کلاهک شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم: پارافیموز یک فوریت پزشکی است. در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا به نزدیک ترین اورژانس مراجعه کنید.

آیا ممکن است ورم آلت تناسلی نشانه سرطان باشد؟

در موارد نادر ورم آلت تناسلی ممکن است نشان دهنده سرطان باشد. معمولا تغییرات پوستی اولین نشانه سرطان آلت تناسلی است. علائم دیگر شامل موارد زیر است:

•  ضخیم شدن پوست
•  قرمزی
•  توده یا زخم
•  برآمدگی های صاف قهوه ای و آبی رنگ
•  ترشحات با بوی بد در زیر پوست ختنه گاه
•  خونریزی زیر ختنه گاه

در موارد زیر احتمال بروز سرطان آلت تناسلی بالا است:

•  ۶۰ سال یا بیش تر دارید
•  بهداشت شخصی ضعیفی دارید
•  مبتلا به فیموز یا تنگی ختنه گاه هستید
•  از محصولات توتون و تنباکو استفاده می کنید
• HPV دارید

سرطان آلت تناسلی نادر است. در شمال آمریکا و اروپا کم تر از یک در صدهزار نفر به سرطان آلت تناسلی مبتلا می شوند.

درمان های خانگی برای ورم آلت تناسلی

در صورتی که مبتلا به ورم خفیف آلت تناسلی هستید، با درمان های خانگی ممکن است تا حدودی بهبود پیدا کنید. درمان های خانگی شامل موارد زیر است:

•  فرو رفتن در آب ولرم
•  وارد کردن فشاری ملایم بر آلت تناسلی
•  کیسه یخی را پارچه پیچ کرده و روی آلت تناسلی قرار دهید.
•  همچنین لازم است از صابون ها، لوسیون ها و سایر محصولات قوی که به طور بالقوه حساسیت زا هستند، پرهیز کنید.

درمان های دارویی برای ورم آلت تناسلی

بهترین درمان بستگی به علائم و علت عارضه دارد. درمان های دارویی شامل موارد زیر است:

•  کرم ضدقارچ
•  کرم استروئید
•  داروی ضدقارچ خوراکی
•  آنتی بیوتیک خوراکی
•  آنتی بیوتیک های تزریقی
•  شکاف پشتی (گشاد کردن ختنه گاه به روش جراحی)
•  ختنه کردن

پزشک ممکن است داروهایی برای تسکین درد تجویز کند.

چه زمانی باید برای ورم آلت تناسلی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر دچار ورم آلت تناسلی هستید که بهبود پیدا نمی کند یا بدتر می شود، به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر دچار آسیب اندام تناسلی شده اید به پزشک مراجعه کنید. پزشک بسته به علائم شما را به یک متخصص اورولوژی معرفی خواهد کرد. پزشک ممکن است با استفاده از روش های زیر به تشخیص بیماری بپردازد:

•  سابقه پزشکی. در مورد تاریخچه جنسی، عادات بهداشتی و سلامتی عمومی شما خواهند پرسید.
•  معاینه فیزیکی. در اکثر مواقع پزشک با نگاه کردن ساده مشکل را تشخیص خواهد داد.
•  تست سواب. اگر دچار ترشحات غیرمعمول باشید، ممکن است نمونه ای از آن ترشحات را به آزمایشگاه ارسال کنند. این کار مشخص می کند چه میکروارگانیسم هایی باعث علائم شما شده است.
•  تست تصویربرداری. ممکن است دستور سونوگرافی، اشعه ایکس، سی تی اسکن یا ام آر آی داده شود. این تست ها تصاویر واضحی از بافت های نرم داخل آلت نشان خواهد داد.
•  بیوپسی. اگر مشکوک به سرطان باشید، نمونه ای از بافت آلت را برای بررسی به آزمایشگاه می فرستند.

چکیده مطلب:

ورم آلت تناسلی نشانه ای از یک مشکل پزشکی زمینه ای است. بسته به علت این عارضه ممکن است دچار قرمزی، خارش، ترشحات غیرمعمول یا برآمدگی شوید. دلایل متعددی برای ورم آلت تناسلی وجود دارد. در صورتی که علايم از بین نرفته یا بدتر شود، به پزشک مراجعه کنید. بسیاری از مشکلات با یک معاینه ساده مشخص خواهد شد. اگر نعوظ شما بیش از ۴ ساعت طول کشید یا ناحیه ختنه گاه در کلاهک سر آلت گرفتار شد، به سرعت به اورژانس مراجعه کنید.

مطالعه بیشتر: 

درد دستگاه تناسلی مردان چه دلیل و درمانی دارد؟

علت تورم ختنه گاه مردان، درمان بالانیت چیست؟

پماد بتامتازون برای خارش ناحیه تناسلی مردان آیا مفید است؟

درمان خانگی خارش آلت تناسلی مردان ، دلایل و روش پیشگیری