تنگی مجرای ادرار،علت و علائم تنگی مجرای ادرار چیست؟
مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از مثانه حمل می کند تا بتوان آن را از بدن دفع کرد. معمولاً مجرای ادرار به اندازه کافی گشاد است و ادرار آزادانه در آن جریان می یابد. هنگامی که مجرای ادرار باریک می شود، می تواند جریان ادرار را محدود کند. این وضعیت به عنوان تنگی مجرای ادرار شناخته می شود. تنگی مجرای ادرار یک مشکل پزشکی است که عمدتاً مردان را تحت تأثیر قرار می دهد.
علل تنگی مجرای ادرار چیست؟
تنگی مجرای ادرار شامل انقباض مجرای ادرار است. این معمولاً به دلیل التهاب بافت یا وجود بافت اسکار است. بافت اسکار می تواند نتیجه عوامل زیادی باشد. پسران جوانی که تحت عمل جراحی هیپوسپادیاس (روشی برای اصلاح مجاری توسعه نیافته ادرار) و مردانی که کاشت آلت تناسلی دارند، ریسک بیشتری برای ایجاد تنگی مجرای ادرار دارند.
آسیب استرادل یک نوع شایع تروما است که می تواند منجر به تنگی مجرای ادرار شود. نمونه هایی از آسیب های استرادل شامل افتادن روی میله دوچرخه یا ضربه خوردن در ناحیه نزدیک به کیسه بیضه است.
سایر علل احتمالی تنگی مجرای ادرار عبارتند از:
- شکستگی لگن
- قرار دادن کاتتر
- تابش - تشعشع
- جراحی روی پروستات انجام شده است
- هیپرپلازی خوش خیم پروستات
علل نادر عبارتند از:
- توموری که در مجاورت مجرای ادرار قرار دارد
- عفونت های ادراری درمان نشده یا مکرر
- عفونت های مقاربتی (ITS) سوزاک یا کلامیدیا
عوامل خطر تنگی مجرای ادرار چیست؟
برخی از مردان در معرض خطر ابتلا به تنگی مجرای ادرار هستند، به ویژه آنهایی که موارد زیر را تجربه کرده اند:
• یک یا چند بیماری مقاربتی داشته باشد.
• اخیراً یک کاتتر (یک لوله کوچک و انعطاف پذیر که برای تخلیه ادرار از مثانه وارد بدن شده است) قرار داده شده است.
• مبتلا به اورتریت (تورم و تحریک در مجرای ادرار)، احتمالاً به دلیل عفونت
علائم تنگی مجرای ادرار چیست؟
تنگی مجرای ادرار می تواند علائم متعددی را ایجاد کند که از خفیف تا شدید متغیر است. برخی از علائم تنگی مجرای ادرار عبارتند از:
- جریان کم ادرار یا کاهش حجم ادرار
- نیاز ناگهانی و مکرر برای ادرار کردن
- احساس تخلیه ناقص مثانه پس از ادرار
- شروع و توقف مکرر جریان ادرار
- درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن
- ناتوانی در کنترل ادرار (بی اختیاری)
- درد در ناحیه لگن یا پایین شکم
- ترشحات مجرای ادرار
- تورم و درد آلت تناسلی
- وجود خون در مایع منی یا ادرار
- تیره شدن ادرار
- ناتوانی در ادرار کردن (این بسیار جدی است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد)
تنگی مجرای ادرار چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشکان ممکن است از چندین روش برای تشخیص تنگی مجرای ادرار استفاده کنند.
1. بررسی علائم و سابقه پزشکی شما:
شما می توانید علائم ذکر شده در بالا را خودتان به پزشک گزارش دهید. پزشک شما همچنین ممکن است در مورد بیماری ها و روند درمان های پزشکی گذشته سؤال کند تا مشخص کند که آیا یک یا چند عامل خطر وجود دارد یا خیر.
2. انجام معاینه فیزیکی:
یک معاینه فیزیکی ساده از ناحیه آلت تناسلی می تواند به پزشک کمک کند تا وجود تنگی ادرار را تشخیص دهد. به عنوان مثال، پزشک می تواند به راحتی قرمزی (یا ترشحات مجرای ادرار) را مشاهده کند و نواحی سفت یا متورم را تشخیص دهد.
3. انجام آزمایشات:
برای تشخیص قطعی تنگی مجرای ادرار، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که یک یا چند آزمایش ذکر شده در زیر را انجام دهد:
- اندازه گیری میزان جریان در هنگام ادرار کردن
- تجزیه و تحلیل خواص فیزیکی و شیمیایی ادرار برای تعیین اینکه آیا باکتری (یا خون) وجود دارد یا خیر
- سیستوسکوپی، قرار دادن یک لوله کوچک با دوربین در بدن برای مشاهده داخل مثانه و مجرای ادرار (مستقیم ترین راه برای بررسی تنگی)
- اندازه گیری دهانه مجرای ادرار
- آزمایشات برای کلامیدیا و سوزاک
روش های درمان تنگی مجرای ادرار چیست؟
درمان بستگی به شدت بیماری دارد.
1. غیر جراحی:
روش اولیه درمان این است که مجرای ادرار را با استفاده از یک ابزار پزشکی به نام گشادکننده بازتر کنیم. این یک روش سرپایی است، به این معنی که شما مجبور نیستید شب را در بیمارستان بگذرانید. پزشک با عبور یک سیم کوچک از مجرای ادرار و داخل مثانه شروع به گشاد کردن آن می کند. با گذشت زمان، گشادکننده های بزرگتر به تدریج عرض مجرای ادرار را افزایش می دهند.
یکی دیگر از گزینه های غیر جراحی، قرار دادن کاتتر ادراری دائمی است. این روش معمولا در موارد شدید انجام می شود. لازم به ذکر است که این روش درمانی خطراتی مانند تحریک مثانه و عفونت مجاری ادراری دارد.
2. عمل جراحي:
جراحی گزینه دیگری است. اورتروپلاستی باز یک گزینه برای تنگی های طولانی تر و شدیدتر است. این روش شامل برداشتن بافت آسیب دیده و بازسازی مجرای ادرار است. نتایج بر اساس اندازه تنگی متفاوت است.
3. انحراف جریان ادرار:
در موارد شدید، یک روش انحراف کامل ادرار ممکن است لازم باشد. این جراحی به طور دائم جریان ادرار را به یک سوراخ در شکم تغییر می دهد. این شامل استفاده از بخشی از روده برای کمک به اتصال حالب به دهانه است. انحراف ادرار معمولاً تنها در صورتی انجام می شود که مثانه به شدت آسیب دیده باشد یا نیاز به برداشتن داشته باشد.
چگونه می توانم از تنگی مجرای ادرار جلوگیری کنم؟
همیشه نمی توان از تنگی مجرای ادرار جلوگیری کرد. از آنجایی که بیماری های مقاربتی یکی از علل ایجاد آن هستند، استفاده از کاندوم در هنگام تماس جنسی می تواند از برخی موارد پیشگیری کند. با این حال، همیشه نمی توان از آسیب ها و سایر شرایط پزشکی مرتبط با تنگی مجرای ادرار اجتناب کرد. اگر علائم تنگی مجرای ادرار را تجربه کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. درمان سریع مشکل بهترین راه برای جلوگیری از عوارض جدی است.
چشم انداز بلندمدت چیست؟
بسیاری از افراد پس از درمان تنگی مجرای ادرار نتیجه خوبی دارند. اگر تنگی حاصل از بافت اسکار باشد، ممکن است به درمان های بعدی نیز نیاز داشته باشید.در برخی موارد، تنگی می‌تواند باعث احتباس ادرار، ناتوانی در دفع ادرار به دلیل انسداد کامل مجرای ادرار شود. این یک وضعیت بالقوه خطرناک است. اگر علائم تنگی را تجربه کردید و قادر به ادرار کردن نیستید باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
مطالعه بیشتر:
درد در مجرای ادرار و علت درد در مجرای ادرار چیست؟
سرطان مجرای ادرار و علل سرطان مجرای ادرار چیست؟
سندرم مجرای ادرار و علت اصلی سندرم مجرای ادرار چیست؟
درمان احتباس ادرار چیست و آیا این درمان ها عوارضی دارد؟
