آرام کردن گریه کودک چگونه است و دلایل گریه در کودکان چیست؟

چرا فرزند خردسال من‌ دائم نق می زند؟

قبل از توضیح راه های آرام کردن گریه کودک باید بگوییم این مرحله از رشد خردسال برای او و والدینش چالش برانگیز است. آنها هنوز نمی توانند به درستی حرف بزنند و به کمک زبان با دیگران ارتباط برقرار کنند. والدین برای اینکه دریابند مشکل از کجاست باید شرلوک هولمز باشند.

ملاکهای رشد کلامی کودکان در 18 ماهگی 6 تک واژه است، اما در سن 2 سالگی او می تواند تا 50 کلمه را ادا کند. اغلب کودکان 2 ساله نیز می توانند عبارات دو کلمه ای را بیان کنند. توانایی گفتن جملات کامل و مکالمه کوتاه معمولاً تا قبل از 3 سالگی وجود ندارد، حتی اگر هم باشد، فقط 70٪ گفتار قابل فهم است. بنابراین کودک خردسال چون نمی تواند خواسته های خود را به زبان بیاورد، خیلی زود مایوس می شود. برای درک علت بی قراری او باید صبور باشید و به او کمک کنید تا منظور و خواسته خود را برساند.

این یک دنیای کاملاً جدید است

خردسالان در این سن تا حدودی استقلال را می آموزند و وقتی همه چیز خوب پیش می رود، خوشحال هستند، اما به محض اینکه اوضاع بر وفق مراد آنان نباشد، همه چیز در لحظه عوض خواهد شد. درست مانند یک پیچ مربعی در مهره گرد، با اینکه می دانند این کار شدنی نیست اما نمی توانند به دلیل آن پی ببرند. مثلا کودکی را در نظر بگیرید که مشغول پوشانیدن لباس به عروسکش است، او دستها را داخل پاهای لباس می کند و موفق نمی شود. یا با لگوهای ساختمانی، برج درست می کند اما فرو می ریزد. در واقع اسباب بازی های او به آن شیوه ای که انتظار دارد، کار نمی کنند.

انتظارات خردسالان معمولاً به آن شکلی که ذهن آنها می خواهد، برآورده نمی شود و همین امر عصبانیت، ناامیدی، سردرگمی و تنش های خفیف ایجاد خواهد کرد و چیزی جز زاری و نق زدن به همراه ندارد.

یکی از پزشکان متخصص کودکان و نوزادان می گوید: "علاوه بر آنچه والدین از رویدادهای خانه، اتومبیل، فروشگاه و غیره برای روانشناسان نقل می کنند، اغلب در معاینات خود نیز شاهد داد و فریادهای عصبی کودکان هستم. کودک در مطب پزشک با اضطراب غریب و ترس از واکسن ، تمام مدت گریه می کند و فریاد می زند. آن عده که مهارت گفتاری پیشرفته تری دارند، آرام تر هستند و حین معاینه با پزشک ارتباط برقرار می کنند. "

مواجهه با ناامیدی کودکان

شکست در بازی یا هر کار دیگری برای کودک خردسال طبیعی است، او در بسیاری موارد می تواند خودش را جمع و جور کند. اما در مواقعی نیز ناامید می شود و وقتی کاری از پیش نمی برد، نق می زند. شاید اسباب بازی هایش با سن و سال او تناسب ندارند. در این صورت برای آرام کردن گریه کودک اسباب بازی های ساده تری به او بدهید. مثلا بلوک ها چوبی را با لگوهای ساختمانی که در یکدیگر فرو می روند جایگزین کنید تا بعد از روی هم چیدن، به سادگی فرو نریزد. بهتر است در این سن لباس عروسک هایش در یک پوشک خلاصه شود. بعد از چند هفته می توانید دوباره همان اسباب بازی ها را به او بدهید تا از بازی با آنها لذت ببرد. فکر خوبی است که وقتی کودک خسته و گرسنه نیست، دوباره امتحان کنید. معمولاً اگر چیزی حواس کودک را پرت نکند یا با شکم سیر به اندازه کافی استراحت کرده باشد، صبورتر خواهد بود. اگر دوباره داد و فریاد سر داد، چاره ای ندارید مگر اینکه مدتی کنار او بمانید تا ببینید چه مشکلی دارد. راه حل دیگر این است که او را برای بازی به بیرون از منزل ببرید یا سرگرم خواندن کتاب شوید.

چرا نمی توان علت داد و فریادهای کودک را رفع کرد؟

زیرا در برخی مواقع مانند شرایطی که در اتاق انتظار پزشک نشسته اید و کودک از فرط خستگی داد و فریاد می کند، کنترل اوضاع از دست شما خارج است و کاری نمی توانید انجام دهید. در این شرایط برای آرام کردن او باید همدلی کنید و از او بخواهید درباره احساسش با شما گفتگو کند. به فرزندتان بگوئید که می دانید خسته شده است و شما نیز نمی خواهید آنجا باشید. درباره اهمیت و لزوم مراجعه به پزشک به او توضیح دهید. در این صورت کودک می آموزد که در برخی شرایط ناگزیر است کارهایی را برخلاف میلش انجام دهد. اینکه به کودک بیاموزیم چگونه خود را با واقعیت های زندگی تطبیق دهد، کار ساده ای نیست. ما نمی توانیم و نباید همیشه هر آنچه را که کودک می خواهد، به او بدهیم. در این شرایط راهکار برای آرام کردن گریه کودک این است که بدون گذشتن از هفت خوان رستم، نیازهای او را تامین کنیم. فقط به خاطر اینکه فرزندتان نوع خاصی از بیسکوئیت را دوست دارد، تسلیم نشوید. مثلا ممکن است شما به او بیسکوئیت کره بادام زمینی بدهید در حالیکه او شکلاتی دوست دارد، در چنین شرایطی لازم نیست، دستهای خود را بالا ببرید، کافی است با او همراهی کنید و به او توضیح دهید مواقعی هست که انتخاب وجود ندارد و باید شرایط را پذیرفت.

والدین اغلب از داد و فریاد و شلوغ کاریهای فرزندانشان در اماکن عمومی، مستاصل می شوند و اغلب از اینکه کودکشان در یک فروشگاه یا رستوران روی زمین می افتد و فریاد می زند، ابراز خجالت می کنند. توصیه معمول این است که والدین یا هر کسی که در این شرایط مسئولیت کودک را بر عهده دارد، کودک را به اتومبیل برگرداند تا اوضاع کمی آرام بگیرد. کودک ناراحتی های خود را این گونه ابراز می کند و والدین از نگاه ها و اظهارنظرهای ناخوشایند اطرافیان، می گریزند. صبر کنید تا فرزندتان آرام شود و سپس دوباره به فروشگاه یا رستوران برگردید.

جایگزینی برای حرف زدن

آرام کردن گریه نوزاد با تامین نیازهایش انجام می شد. تا به امروز تنها راه تامین نیاز برای این شازده کوچولو، گریه کردن بوده است. او نیاز به غذا یا تعویض پوشک را با گریه اعلام و پاسخ مناسب دریافت کرده است، بنابراین تا زمانی که نتواند حرف بزند، گریه بهترین راه برای دستیابی به خواسته هایش خواهد بود. مرتب با او صحبت کنید، به او فرصت دهید گفتگو را پیش ببرد. زبان اشاره و نشان دادن اغلب نقطه شروع خوبی است. وقتی از یک کلمه برای یک آیتم خاص استفاده می کنید، علامتی برای آن در نظر بگیرید و هر وقت که آن کلمه را به کار می برید، از همان علامت استفاده کنید. برای سازگاری در کوتاه مدت، برقراری این نوع ارتباط، ساده تر است و می تواند از شلوغ کاری های کودک، جلوگیری کند. «بله» و «نه» را به او آموزش دهید و بگوئید برای رساندن این مفاهیم می تواند سر خود را به نشانه پذیرفتن یا عدم پذیرفتن، تکان دهد. وقتی چیزی را به او می دهید از او بپرسید که آن را می خواهد یا خیر. پاسخ ممکن است یک فریاد گوش خراش یا یک لبخند دلنشین باشد، بسته به نوع پاسخ، تصمیم بعدی را بگیرید.

به عنوان مثال، وقتی می خواهید چیزی برای خوردن بدهید، از او بپرسید آیا دوست دارد یا خیر. اگر از روی ظاهر می توانید تمایلات او را حدس بزنید، با جملاتی مانند " بله، می خوری" یا "نه، نمی خوری" به او بفهمانید و هر بار با تکان دادن سر پاسخ مثبت و منفی را به او نشان دهید. به این ترتیب می توانید سوالات "بله و خیر" را از او بپرسید و پاسخ مناسب را دریافت کنید.

پزشکی می گفت: "من معمولا در معاینات پزشکی دیده ام که کودکان 9 ماهه اغلب می توانند سر خود را به نشانه پاسخ منفی تکان دهند و به این ترتیب ارتباط برقرار کنند. یک مورد بسیار جالب و خنده دار زمانی بود که می خواستم درباره واکسن آنفلوآنزا برای کودک یک ساله صحبت کنم. در تمام طول مدت معاینه صدایی از او در نیامد، اما وقتی می خواستم گوشها و دهانش را معاینه کنم، گریه کرد. پس از اتمام معاینه با والدین او درباره واکسن آنفلوآنزا گفتگو می کردم، قبل از اینکه آنها جواب بدهند، این کوچولوی باهوش سر خود را به نشانه "نه" تکان داد. همه از این واکنش او خندیدیم".

برای آرام کردن گریه کودک، به فرزند خردسالتان اجازه ندهید در مقابل هنجارها داد و فریاد به راه بیاندازد

کودکان نوپا دائماً در تمام مراحل رشد خود در حال یادگیری هستند. آنها همواره برای یادگیری، آزمون و خطا می کنند. مرزها را مشخص کنید و وقتی بی جهت شلوغ کاری می کند، تسلیم خواسته های او نشوید. اگر چنین کنید، او واکنش خود را به عنوان یک رفتار قابل قبول می پذیرد. این کار همیشه، ساده نیست. روی مهارت های ارتباطی او کار کنید و هر زمان که می توانید مثلا با دادن اسباب بازی های مناسب، او را آرام کنید. در این صورت کمتر مستاصل خواهد شد. کار دیگری که برای آرام کردن گریه کودک باید انجام دهید، این است که مراقب واکنشهای خود باشید. اگرچه خیلی آزاردهنده و اعصاب خرد کن است اما نباید شما را تسلیم کند!

آرام کردن گریه کودک

اکثر والدین معتقدند که جیغ و دادهای کودک اگرچه یک رفتار عادی اما به شدت آزار دهنده و مستاصل کننده است. مهمترین نکته اینکه باید در مقابل آن آرام و خونسرد باشید و اجازه ندهید کودک به شما مسلط شود. شاید برقراری ارتباط آرام با کودک ساده ترین راه حل موجود باشد. از او بخواهید خواسته هایش را با آرامش مطرح کند و در مقابل او را تحسین کنید. به یاد داشته باشید همه مراقبین مراقبت باید رفتار یکسان و هماهنگی داشته باشند. امیدواریم از این مقاله بهره کافی را برده باشید.

مطالعه بیشتر:

1- علت و روش های آرام کردن گریه نوزاد

2- روش های آرام کردن نوزاد بی قرار و ناآرام

3- راهکارهایی موثر برای آرام کردن نوزاد کولیکی

4- علت گریه نوزاد و توصیه‌هایی برای آرام کردن نوزاد چیست؟