علت تحریک پذیری نوزادان و کودکان چیست و چگونه با آن مقابله کنیم؟
نوزادان و کودکان وقتی در اطرافشان سر و صدا یا فعالیت زیادی جریان دارد، می توانند بیش از حد تحریک شوند. احتمالا دیده اید که نوزادان و کودکان با تحریک بیش از حد ممکن است گریه کنند یا بدقلق شوند همچنین کودکان نوپا ممکن است خشمگین شوند. در این مقاله به شما خواهیم گفت که تحریک پذیری نوزاد یعنی چه، علت تحریک پذیری نوزادان و کودکان چیست و چگونه باید با کاهش صدا و فعالیت یا تنظیم یک فعالیت آرام به کودکان کمک کنید تا با تحریک بیش از حد مقابله کنند.
علت تحریک پذیری نوزاد چیست؟
تحریک بیش از حد زمانی اتفاق می افتد که کودکان بیش از توان تحملشان توسط تجربیات، احساسات، سر و صدا و فعالیت احاطه شوند. به عنوان مثال، ممکن است یک نوزاد تازه متولد شده پس از یک مهمانی که بسیاری از بزرگسالان او را نوازش کرده اند، بسیار ناآرام شود. ممکن است یک کودک پیش دبستانی پس از یک رویداد بزرگ مانند یک جشن تولد، عصبانی شود. کودک در سن مدرسه اگر به مدرسه برود، بعد به مراقبت های بعد از مدرسه و سپس به کلاس شنا، برود ممکن است بدقلق شود.
کودکان با تحریک بیش از حد خسته می شوند و می توانند بیش از حد احساس فشار کنند. وقتی این اتفاق می افتد، آنها به یک وقت آرام و یک محیط آشنا و آرام نیاز دارند.
علائم تحریک پذیری نوزاد چیست؟
نوزادان یا کودکانی که دچار تحریک بیش از حد می شوند ممکن است:
- کلافه یا خسته باشند
- ناراحت به نظر برسند یا سر خود را برگردانند
- حرکات تند انجام دهند
- مشت های خود را گره کنند، دستان خود را تکان دهند یا لگد بزنند
- گریه کنند، به خصوص اگر تحریک بیش از حد برای مدت طولانی ادامه داشته باشد.
کودکان نوپا یا کودکان پیش دبستانی که بیش از حد تحریک می شوند ممکن است:
- خسته، بدقلق و ناراحت به نظر برسند
- گریه کنند و قادر به استفاده از کلمات برای توصیف احساسات خود نباشند
- خود را با اشک یا خشم روی زمین بیندازند
- بگویند آنها نمی خواهند همان کاری را که انجام می دهند ادامه دهند
- از انجام کارهای ساده مانند بستن کمربند ایمنی امتناع کنند.
کودکان در سن مدرسه که بیش از حد تحریک می شوند ممکن است:
- بدقلق یا خسته به نظر برسند
- دست و پا چلفتی تر از حد معمول باشند به عنوان مثال، چیزی را رها کنند یا بریزند
- بیشتر از حد معمول وابسته باشند یا به توجه بیشتری نیاز داشته باشند
- به راحتی خسته شوند
- سر و صدا بر سر غذا
- با درخواست کمک کمتر همکاری کنند
- بیشتر از حد معمول در مورد کارهایی مانند مشق شب یا وظایف خود کمک بگیرند.
متعادل کردن زمان فعالیت و زمان آرامش
در پنج سال اول زندگی، مغز کودکان بیش از هر زمان دیگری در زندگی آنها رشد می کند. تجربیات اولیه کودک شما چیزهایی که کودک شما می بیند، می شنود، لمس می کند، بو می دهد و مزه می کند مغز کودک شما را تحریک می کند و میلیون ها ارتباط ایجاد می کند. این بدان معناست که کودک شما به یک محیط تحریک کننده با فعالیتهای مختلف فراوان نیاز دارد که روشهای زیادی را برای بازی و یادگیری فراهم می کند و فرصتهای زیادی برای تمرین آنچه را که می آموزد تمرین می کند.
اما نوزادان و کودکان خردسال نیز برای داشتن امنیت و آرامش به مکانی آرام و پیش بینی شده نیاز دارند. فرزند شما از سرگرمی بی سر و صدا و گشت و گذار در محیط خود با روش خود و سرعت خود بهره مند خواهد شد. این زمان به کودک شما این امکان را می دهد تا یاد بگیرد چگونه خود را مشغول کند، در مواقعی که به زمان ساکت احتیاج دارند تمرین کند و در آن زمان کارهایی را برای ایجاد آرامش پیدا کند.
برای مقابله با تحریک پذیری نوزادان چه کنیم؟
هنگامی که می بینید کودک شما خسته شده است، در صورت امکان او را به جایی آرام و کم نور ببرید، جایی که بتواند آرام شود به عنوان مثال تختخواب. اگر با کودک خود بیرون هستید، می توانید او را درون کالسکه بگذارید و آن را با یک پوشش یا پتوی سبک بپوشانید. فقط مطمئن شوید که برای جریان هوا فاصله ای ایجاد کرده اید.
قنداق کردن نوزادان می تواند به آنها کمک کند تا آرام شوند زیرا تنش های جسمی را کاهش می دهد. در حقیقت قندان کردن بالاتنه نوزاد یکی از راه های برطرف کردن تحریک پذیری نوزادان است و حس امن درون رحم مادر را برای آنها تداعی می کند.
برای برطرف کردن علت تحریک پذیری کودکان چه کنیم؟
در اینجا چند ایده برای کمک به کودک نوپا یا کودک پیش دبستانی خود در کنترل تحریک بیش از حد وجود دارد:
- سعی کنید خودتان آرام باشید. این به کودک شما کمک می کند تا آرامش هم داشته باشد.
- سر و صدا و فعالیت اطراف کودک خود را کاهش دهید. به عنوان مثال، تلویزیون یا رادیو را خاموش کرده و کودک خود را به اتاق خوابش ببرید، یا اگر نیاز به نزدیک شدن به شما دارد تا کودک بتواند در کنار شما باشد، اجازه دهید وقت خود را در نزدیکی شما بگذراند.
- به کودک خود کمک کنید تا احساسی را که از طریق رفتار ابراز می کند، به زبان بیاورد. به عنوان مثال، می توانید بگویید، "من می توانم ببینم که ناراحت هستی" یا "من می بینم که همه چیز در حال حاضر بیش از حد است"
- بی صدا با کودک خود بنشینید و یک فعالیت آرام بخشی را انتخاب کنید. می توانید یک داستان بخوانید، با کودک خود دراز بکشید، چند آهنگ آرام بخوانید یا فقط کمر کودک خود را ماساژ دهید. وقتی کودک شما آرام است، به او کمی وقت بدهید تا با خودش بازی کند.
- اگر کودک شما گفت که نمی خواهد کارهایی را که انجام می دهد، ادامه دهد، کمی به او زمان دهید تا آرام شود. سپس ببینید آیا می توانید بفهمید که چرا آنها چنین احساسی دارند یا اینکه دوست دارند در عوض چه کاری انجام دهند.
اگر به دلیل تحریک بیش از حد کودک خود، مشکلات رفتاری می بینید، تقریباً همیشه با تغییر دادن محیط می توانید با آنها مقابله کنید.
کودکان در سن مدرسه:
در این سن، کودکان می توانند شروع به آرام کردن خود کنند. در اینجا چند ایده برای کمک به شما آورده شده است:
• به کودک خود کمک کنید احساساتی را که از طریق رفتار ابراز می کنند به زبان بیاورد. به عنوان مثال، می بینم که ناراحت هستی. به نظر می رسد در این کار زیاده روی می کنی '.
• اگر کودک شما بیش از حد زیاد خسته یا بدقلق است، به او پیشنهاد کنید که به مکانی آرام برود. به عنوان مثال، آنها می توانند در اتاق خواب خود موسیقی آرام بخوانند یا به آنها گوش دهند.
• با کودک خود صحبت کنید که کدام یک از فعالیتها را بیشتر جالب یا با ارزش می داند. اگر برخی از فعالیت ها بیش از حد تحمل او هستند، ممکن است لازم باشد به فرزندتان اجازه دهید برخی از این فعالیت ها را رها کند.
• برای کودک خود به دنبال استراتژی های ذهن آگاهی باشید. شاید بتوانید مواردی را پیدا کنید که شما و فرزندتان با هم انجام دهید.کودک شما در طول هفته به زمان کافی برای انجام تکالیف، گذراندن وقت با خانواده، معاشرت با دوستانش و یا فقط به تنهایی نیاز دارد.
یافتن میزان تحریک مناسب
میزان تحریکی که کودک شما دوست دارد به خلق و خوی او بستگی دارد. بعضی از کودکان بهتر از دیگران با محیط تحریک کننده کنار می آیند. بگذارید فرزندتان راهنما باشد و به یاد داشته باشید که یک رویکرد متعادل اغلب بهترین است. بهتر است جدا از زمان خواب، هر روز به نوزادان و کودکان خردسال کمی وقت بدهید تا بی سر و صدا به بازی یا استراحت بپردازند.
كودكان در سن مدرسه احتمالاً از یك یا دو فعالیت فوق برنامه که به آنها علاقه مند هستند، بهره می برند. ورزش، موسیقی و سایر باشگاه ها می توانند یك روش خارق العاده برای رشد مهارت ها، یافتن دوستان جدید و پیگیری علایق باشند. اما وقت زیادی که برای فعالیت های منظم بعد از مدرسه صرف می شود، ممکن است باعث شود کودک شما زمانی برای استراحت و سرگرم کردن خود پیدا نکند. توانایی مشغول کردن خود یک مهارت مهم در زندگی است. با تشویق آن، به کودک خود در مسیر رسیدن به یک فرد بالغ مستقل کمک می کنید.
اگر همچنان درمورد علت و نیز راهکارهای برطرف کردن تحریک پذیری نوزاد سوالی دارید از کارشناسان ما در اپلیکیشن نی نی پلاس بپرسید.
مطالعه بیشتر:
باورهای نادرست در مورد خواب نوزاد
علت و روش های آرام کردن گریه نوزاد
علت گریه نوزاد و توصیه‌هایی برای آرام کردن نوزاد چیست؟
