علت کاهش میل جنسی در مردان. درمان بی میلی جنسی
میل جنسی پایین بیانگر کاهش علاقه به فعالیت جنسی است. از دست دادن علاقه به رابطه جنسی معمول است و سطح میل جنسی در طول زندگی متفاوت است. همچنین طبیعی است که علایق شما با همسرتان مطابقت نداشته باشد. با این حال، کاهش میل جنسی برای مدت طولانی ممکن است برای برخی افراد نگرانی ایجاد کند. گاهی اوقات می تواند نشان دهنده یک بیماری زمینه ای باشد. در اینجا چند علت بالقوه کاهش میل جنسی در مردان آورده شده است.
علت کاهش میل جنسی در مردان چیست؟
شاید چندان مورد انتظارتان نباشد اما کاهش میل جنسی در مردان نیز شایع است! مهمترین علل کاهش میل جنسی در مردان شامل:
تستوسترون پایین
تستوسترون یک هورمون مردانه مهم است. در مردان، بیشتر در بیضه ها تولید می شود. تستوسترون مسئول ساخت عضلات و توده استخوانی و تحریک تولید اسپرم است. سطح تستوسترون شما نیز در میل جنسی شما نقش دارد. سطح نرمال تستوسترون متفاوت خواهد بود. با این حال، طبق دستورالعمل انجمن اورولوژی آمریکا (AUA)، مردان بالغ زمانی که سطح تستوسترون آنها به زیر 300 نانوگرم در دسی لیتر (DL/GN) کاهش می‌یابد، تستوسترون پایین یا T پایین دارند.
هنگامی که سطح تستوسترون شما کاهش می یابد، تمایل شما به رابطه جنسی نیز کاهش می یابد. کاهش تستوسترون بخشی طبیعی از افزایش سن است. با این حال، کاهش شدید تستوسترون می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود. اگر فکر می کنید ممکن است این مشکل برای شما باشد، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است بتوانید از مکمل ها یا ژل ها برای افزایش سطح تستوسترون خود استفاده کنید.
مصرف برخی داروها
مصرف برخی داروها می تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد که به نوبه خود ممکن است منجر به کاهش میل جنسی شود. به عنوان مثال، داروهای فشار خون مانند مهارکننده های آ سی ای (ACE) و بتا بلوکرها ممکن است از انزال و نعوظ جلوگیری کنند. سایر داروهایی که می توانند سطح تستوسترون را کاهش دهند عبارتند از:
• شیمی درمانی یا پرتودرمانی برای سرطان
• هورمون های مورد استفاده برای درمان سرطان پروستات
• کورتیکواستروئیدها
• مسکن های اپیوئیدی، مانند مورفین (مورفا باند، SM کونتین) و اکسی کدون
• یک داروی ضد قارچ به نام کتوکونازول
• سایمتیدین، که برای سوزش سر دل و بیماری ریفلاکس معده (GERD) استفاده می شود.
• استروئیدهای آنابولیک، که ممکن است توسط ورزشکاران برای افزایش توده عضلانی استفاده شود
• داروهای ضد افسردگی خاص
اگر اثرات تستوسترون پایین را تجربه می کنید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است به شما توصیه کنند که داروها را عوض کنید.
سندرم پای بیقرار (RLS)
سندرم پاهای بی قرار تمایل غیرقابل کنترل برای حرکت دادن پاها است. یک مطالعه نشان داد که مردان مبتلا به این عارضه در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال نعوظ (ED) نسبت به افراد بدون این بیماری هستند. اختلال نعوظ زمانی اتفاق می افتد که مرد نتواند نعوظ داشته باشد یا قادر نباشد نعوظ را حفظ کند.
در این مطالعه، محققان دریافتند که مردانی که حداقل پنج بار در ماه به سندرم پای بیقرار مبتلا می‌شوند، حدود 50 درصد بیشتر از سایر مردان در معرض ابتلا به اختلال نعوظ هستند. همچنین، مردانی که تعداد بیشتری سندرم پاهای بیقرار را تجربه کردند، حتی بیشتر در معرض ناتوانی جنسی بودند.
ابتلا به افسردگی
افسردگی تمام بخش های زندگی یک فرد را تغییر می دهد. افراد مبتلا به افسردگی کاهش یا عدم علاقه کامل به فعالیت هایی را که زمانی لذت بخش می دانستند، از جمله رابطه جنسی، تجربه می کنند. کاهش میل جنسی نیز یکی از عوارض جانبی برخی از داروهای ضد افسردگی است، از جمله:
• مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین، مانند دولوکستین
• مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین، مانند فلوکستین (پروزاک) و سرترالین (زولوفت)
با این حال، نوراپی نفرین و مهارکننده بازجذب دوپامین بوپروپیون نشان داده نشده است که میل جنسی را کاهش دهد.
اگر داروهای ضد افسردگی مصرف می کنید و میل جنسی کم دارید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است با تنظیم دوز یا تعویض دارو با داروی دیگر، عوارض جانبی شما را برطرف کنند.
بیماری مزمن
هنگامی که به دلیل اثرات یک بیماری مزمن، مانند درد مزمن، احساس خوبی ندارید، احتمالاً رابطه جنسی در لیست اولویت های شما قرار ندارد. برخی از بیماری ها، مانند سرطان، می توانند تعداد تولید اسپرم شما را نیز کاهش دهند.
چه بیماری هایی می توانند سبب کاهش میل جنسی در مردان شوند؟
سایر بیماری های مزمن که می توانند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارند عبارتند از:
• دیابت نوع 2
• چاقی
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• نارسایی مزمن ریه، قلب، کلیه و کبد
اگر یک بیماری مزمن را تجربه می کنید، با شریک زندگی خود در مورد راه هایی برای صمیمیت در این دوران صحبت کنید. همچنین ممکن است در مورد مشکلات خود به یک مشاور ازدواج یا درمانگر جنسی مراجعه کنید.
مشکلات خواب
مطالعه ای در مجله پزشکی خواب بالینی نشان داد که مردان غیر چاق مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA) سطوح تستوسترون پایین تری را تجربه می کنند. به نوبه خود، این منجر به کاهش فعالیت جنسی و میل جنسی می شود. در این مطالعه، محققان دریافتند که تقریباً یک سوم مردانی که آپنه خواب شدید داشتند، سطح تستوسترون آنان نیز کاهش نشان داده است.
در مطالعه اخیر دیگری در مردان جوان و سالم، سطح تستوسترون پس از یک هفته محدودیت خواب تا 5 ساعت در شب، به 10 تا 15 درصد کاهش یافت. محققان دریافتند که اثرات محدود کردن خواب بر سطح تستوسترون به ویژه بین ساعت 2:00 بعد از ظهر تا 10:00 شب روز بعد مشهود است.
سالخوردگی
سطح تستوسترون، که با میل جنسی مرتبط است، زمانی که مردان در اواخر نوجوانی خود هستند به بالاترین سطح خود می رسد. در سال‌های بالاتر، ممکن است ارگاسم، انزال و برانگیختگی بیشتر طول بکشد. نعوظ شما ممکن است سخت نباشد ولی بیشتر طول بکشد. با این حال، داروهایی در دسترس هستند که می توانند به درمان این مشکلات کمک کنند.
استرس
اگر تحت تاثیر استرس یا فشار بالا قرار گرفته باشید، میل جنسی ممکن است کاهش یابد. این به این دلیل است که استرس می تواند سطح هورمون شما را مختل کند. شریان های شما ممکن است در مواقع استرس باریک شوند. این باریک شدن جریان خون را محدود می کند و به طور بالقوه باعث اختلال نعوظ می شود.
یک مطالعه منتشر شده در مطالعات و مقالات علمی از این ایده حمایت کرد که استرس تأثیر مستقیمی بر کاهش میل جنسی در مردان و زنان دارد. مطالعه دیگری روی سربازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نشان داد که اختلال استرس خطر ابتلا به اختلال عملکرد جنسی را بیش از سه برابر افزایش می دهد.
اجتناب از استرس سخت است. مشکلات روابط، طلاق، مواجهه با مرگ یکی از عزیزان، نگرانی های مالی، تولد نوزاد جدید یا محیط کاری پرمشغله تنها برخی از اتفاقات زندگی هستند که می توانند به شدت بر میل جنسی تأثیر بگذارند. تکنیک های مدیریت استرس، مانند تمرینات تنفسی، مدیتیشن، و صحبت با یک درمانگر، ممکن است کمک کننده باشد.
به عنوان مثال، در یک مطالعه، مردانی که به تازگی مبتلا به اختلال نعوظ هستند، پس از شرکت در یک برنامه 8 هفته ای مدیریت استرس، بهبود قابل توجهی در وضعیت عملکرد نعوظ نشان دادند.
عزت نفس پایین و اعتماد به نفس پایین
عزت نفس به عنوان نظر کلی یک فرد در مورد خود تعریف می شود. عزت نفس پایین، اعتماد به نفس پایین و تصویر ضعیف بدن می تواند بر سلامت عاطفی و بهداشتی شما تأثیر بگذارد. اگر احساس می کنید که جذاب نیستید یا نامطلوب هستید، این احساس احتمالاً رویارویی جنسی را کاهش می دهد. دوست نداشتن چیزی که در آینه می بینید حتی می تواند باعث شود که از داشتن رابطه جنسی به طور کامل اجتناب کنید.
عزت نفس پایین همچنین ممکن است باعث اضطراب در مورد عملکرد جنسی شود که می تواند منجر به مشکلات اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی شود. با گذشت زمان، مسائل مربوط به عزت نفس می تواند منجر به مشکلات بزرگتر سلامت روان شود، مانند افسردگی، اضطراب، و سوء مصرف مواد مخدر یا الکل - که همگی با میل جنسی کم مرتبط هستند.
ورزش خیلی کم (یا خیلی زیاد)
ورزش کم یا زیاد نیز می تواند باعث کاهش میل جنسی در مردان شود. ورزش خیلی کم (یا اصلاً هیچ) می تواند منجر به طیفی از مشکلات سلامتی شود که می تواند بر میل و برانگیختگی جنسی تأثیر بگذارد.
ورزش منظم ممکن است خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند چاقی، فشار خون بالا و دیابت نوع 2 را کاهش دهد که همگی با کاهش میل جنسی مرتبط هستند. ورزش متوسط باعث کاهش سطح کورتیزول در شب و کاهش استرس می شود که می تواند به افزایش میل جنسی کمک کند. از سوی دیگر، نشان داده شده است که ورزش بیش از حد بر سلامت جنسی تأثیر می گذارد. در یک مطالعه، سطوح بالاتر تمرینات استقامتی شدید و طولانی مدت به طور منظم به شدت با کاهش میل جنسی در مردان مرتبط بود.
مصرف الکل
نوشیدن الکل سنگین یا بیش از 14 نوشیدنی مخلوط در هفته نیز با کاهش تولید تستوسترون مرتبط است. در طی یک دوره زمانی طولانی، مقادیر زیاد الکل می تواند میل جنسی شما را کاهش دهد.
کلینیک کلیولند توصیه می کند که مردانی که بیش از سه تا یا بیشتر نوشیدنی الکلی به طور منظم مصرف می کنند، باید کمتر مشروبات الکلی مصرف کنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها پیشنهاد می کند که یک مرد بالغ متوسط باید روزانه دو بطری یا کمتر نوشیدنی الکلی مصرف کند. بیش از این می تواند منجر به وخامت طولانی مدت سلامت شود.
مصرف مواد مخدر
علاوه بر الکل، استفاده از تنباکو، ماری جوانا و داروهای غیرقانونی مانند مواد افیونی نیز با کاهش تولید تستوسترون مرتبط است. این می تواند منجر به کمبود میل جنسی شود. همچنین مشخص شده است که سیگار نیز بر تولید اسپرم و حرکت اسپرم تأثیر منفی دارد.
عوارض جسمی و روحی کاهش میل جنسی
کاهش میل جنسی می تواند برای مردان بسیار ناراحت کننده باشد. میل جنسی کم می تواند منجر به یک چرخه معیوب از عوارض جانبی فیزیکی و عاطفی شود، از جمله اختلال نعوظ - ناتوانی در حفظ نعوظ به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی رضایت بخش.
اختلال نعوظ ممکن است باعث شود که مردی در مورد رابطه جنسی دچار اضطراب شود. این می تواند منجر به تنش و درگیری بین او و شریک زندگی اش شود که به نوبه خود ممکن است منجر به برخوردهای جنسی کمتر و مشکلات بیشتر در رابطه شود.
عدم انجام کار به دلیل اختلال نعوظ می تواند باعث ایجاد احساس افسردگی، مشکلات عزت نفس و تصویر ضعیف از بدن شود.
چشم انداز
درمان بی میلی جنسی، اغلب به درمان مشکل اساسی بستگی دارد. اگر کاهش میل جنسی ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد، ممکن است لازم باشد داروها را تغییر دهید. اگر میل جنسی پایین شما دلایل روانی دارد، ممکن است لازم باشد برای مشاوره رابطه به یک درمانگر مراجعه کنید. شما همچنین می توانید اقداماتی را برای تقویت میل جنسی خود به تنهایی انجام دهید. اقدامات زیر پتانسیل افزایش میل جنسی شما را دارند:
• داشتن یک سبک زندگی سالم
• خواب کافی
• تمرین مدیریت استرس
• حفظ یک رژیم غذایی سالم
چه زمانی باید نگران کاهش میل جنسی بود؟
تعریف میل جنسی کم بستگی به فردی دارد که میل جنسی کم را تجربه می کند، یعنی باید با آنچه میل جنسی طبیعی آن فرد در نظر گرفته می شود مقایسه شود. با این حال، اگر کسی به مدت چند هفته بدون یک دلیل واضح متوجه مشکل در تمایلات جنسی خود شود، منطقی است که مشکل خود را با یک پزشک در میان بگذارد، تا تشخیص دهد که آیا یک موضوع فیزیولوژیکی یا روانی زمینه ای باعث این نگرانی ها شده است یا خیر.
مطالعه بیشتر:
با 11 علت شایع کاهش میل جنسی آشنا شوید
تعداد نرمال نزديكی در هفته چند بار باید باشد؟
پروبیوتیک برای بهبود میل جنسی آیا مفید است؟
