molfix-مولفیکس

راهکارهایی درمورد آموزش تنها خوابیدن به نوزادان و کودکان

راهکارهایی درمورد آموزش تنها خوابیدن به نوزادان و کودکان

تماشای خواب آرام نوزاد در آغوشتان چیز زیبایی است. اما اینکه کودک خردسال یا نوپای شما بدون جنباندن در آغوش شما قادر به خوابیدن نباشد خوشحال کننده نیست. خصوصاً اگر این اتفاق هر شب سه یا چهار بار رخ بدهد. نمی‌دانید چگونه به کودک بیاموزید که به تنهایی و بدون تکیه به شما بخوابد؟ در اینجا راهکارهایی درمورد آموزش تنها خوابیدن به نوزادان و کودکان به شما ارائه می‌شود.

چه زمانی باید به نوزادان تنها خوابیدن را آموزش بدهیم؟ چه زمانی باید جای نوزاد را جدا کنیم؟

نوزادان متفاوت هستند. با این حال اکثر آنان قادر به یادگیری تنها خوابیدن در شش ماهگی هستند. نوزادانی با مشکلات زمینه‌ای، مانند بیماری و تأخیر در رشد از این قاعده مستثنا هستند. شما نمی‌دانید که آیا نوزاد شما آماده است که به تنهایی بخوابد یا خیر؟ بهتر است با پزشک متخصص خود صحبت کنید تا اطمینان حاصل کنید که هیچ دلیلی وجود ندارد که نتوانید این کار را پیش ببرید. هنگامی که همه چیز برای شما روشن شود، می‌توانید در زمان مناسب شروع کنید.

چگونه تنها خوابیدن را به کودک خود بیاموزید؟

بسیاری از والدین و متخصصین در مورد "آموزش خواب" صحبت می‌کنند. برای برخی از افراد این عبارت مترادف است با ترک کردن کودک و گریه کردن او تا زمانی که خود به خود به خواب برود، بدون مداخله شما. اما برای جلوگیری از این سوء تفاهم، ما قصد داریم به کودک تنها خوابیدن را یاد بدهیم که بتواند خود به خود بخوابد.

چگونه تنها خوابیدن را به نوزاد آموزش دهیم؟

۱-یک محیط خواب جذاب ایجاد کنید، اما آن را هیجان انگیز نکنید.

۲-یک روال آرامش بخش خواب را دنبال کنید و تحریک را به حداقل برسانید.

۳-نوازش قبل از خواب فوق‌العاده است، اما او را تکان ندهید.

۴-کودک را در حالی که آرام و خواب آلود، اما هنوز بیدار است در تختخواب بگذارید.

۵-عجله نکنید و بگذارید به آرامش عمیق برسد.

۶-آماده باشید تا این برنامه آموزشی خواب را تا چندین هفته ادامه دهید.

چرت روزانه، خواب شب یا هر دو؟

در مورد بحث چرت روزانه و خواب شبانه چیزهای زیادی نوشته شده است. متاسفانه هیچ پاسخ ثابت و مبتنی بر شواهد برای این سوال وجود ندارد. برخی از متخصصان پیشنهاد می‌کنند که چرت روزانه وقت مناسبی برای شروع این کار است. نظریه این است که یک مادر یا پرستار کودک خسته در نیمه شب قادر به آموزش خوابیدن به نوزاد نیست، در نتیجه ممکن است خیلی سریع تسلیم شود و دوباره به عادت‌های قدیمی برگردد تا بتواند کمی بخوابد. برخی دیگر عقیده دارند که رفع مشکلات خواب شبانه مهمتر است و باید ابتدا آن را حل کرد. من با گروه سوم موافق هستم. آنها معتقدند که باید به خواب به عنوان یک کل پرداخته شود و بین خواب شب و روز تفاوت قائل نشد. به این ترتیب کودک بدون توجه به اینکه چه ساعتی از روز و شب است، یاد می‌گیرد که بخوابد. هر نوع تکنیک آموزش خواب که می‌خواهید امتحان کنید، هم در خواب روز و هم شب می‌تواند عمل کند. با این حال نوزادان با یکدیگر تفاوت دارند و شما باید همیشه چیزی که برای شما و خانواده‌تان بهتر است، را انجام دهید.

زمان مناسب را برای شروع آموزش تنها خوابیدن کودک در اتاقش را انتخاب کنید

در حالی که ممکن است بخواهید هر چه سریعتر به نوزادتان بیاموزید که به تنهایی بخوابد، انتخاب زمان مناسب برای موفقیت بسیار مهم است. در صورت امکان برنامه ریزی کنید که آموزش خواب را به زمانی موکول کنید که تا حد امکان کمترین اختلال را در برنامه‌های روزانه شما ایجاد کند. بنابراین از شروع برنامه درست قبل از واکسیناسیون یا تغییر در برنامه مراقبت نوزاد و مواردی از این دست خودداری کنید. اما تنها توجه به برنامه روزانه کودک کافی نیست. شما همچنین باید در جایی باشید که بتوانید برنامه را با مداومت انجام دهید. مهم است که برنامه آموزش را در زمانی که شما تحت فشار اضافی موقتی هستید شروع نکنید.

برای آموزش تنها خوابیدن کودکان با اطرافیان صحبت کنید

اطمینان حاصل کنید که همه با شما هماهنگ هستند. اگر در طول آموزش، پس از شنیدن صدای ناله نوزاد کسی به سمت او برود برنامه موفقیت آمیز نخواهد بود. علاوه بر این، اگر کودک شما در مهد کودک است، با شخص مراقبت کننده صحبت کنید. مهم است که در همان زمان مشخص آموزش خواب انجام شود.

برای آموزش تنها خوابیدن بچه ها ایجاد یک روال خواب مهم است

انسان موجودی عادت پذیر است و با تمرین و ممارست یاد می‌گیرد. بنابراین برای کمک به آموزش کودک در خوابیدن، شما باید یک برنامه منظم برای او ترتیب دهید. برنامه باید دارای مراحل مشابهی، از قبیل نظم و زمان بندی برای هر نوبت خواب باشد. به این ترتیب کودک شما می‌آموزد که بعد از مرحله یک، قاعدتاً مرحله دوم اتفاق می‌افتد. اگرچه روال سنتی خواب، یک حمام، پوشیدن لباس راحت، خواندن کتاب و خوابیدن است، اما اگر این مراحل برای شما مفید نیستند مجبور نیستید همه آنها را انجام دهید. نکته مهم ثبات و تداوم است نه خود مراحل یا ترتیب انجام آنها. با این وجود تنها چیزی که باید در برنامه خواب نوزاد خود بگنجانید یک محیط آرامش بخش است.

قبل از خواب نوزاد را در آغوش بگیرید

بسیاری از والدین این باور اشتباه که نباید قبل از خواب کودک را در آغوش بگیرند و نوازش کنند را قبول دارند. اما اینطور نیست! توصیه می‌شود که کودک قبل از خواب در آغوش گرفته شود. نکته مهم این است که قبل از خوابیدن از آرام کردن نوزاد با نوازش های فیزیکی و تکان دادن او خودداری کنید. زیرا، کودک شما این حرکات، نوازش‌ها و ماساژ دادن را با خواب مرتبط می‌داند و همیشه برای خوابیدن به این گونه رفتارها نیاز دارد. در عوض می‌توانید کودک را در آغوش بگیرید تا به آرامش برسد، اما بین این مرحله و مرحله بعدی تمایز قائل شوید.

قبل از خواب کودک را در تختخواب بگذارید

این یک قدم مهم در هنگام آموزش تنها خوابیدن کودک است. هدف اصلی این است که کودک یاد بگیرد بدون وجود شما به خواب برود. اجازه ندهید که کودک در آغوش شما یا هنگام شیر خوردن بخوابد. او را در حالی که هنوز بیدار است در تخت خواب بگذارید. این مرحله مشکلی است و هنوز بر سر زمان انجام آن بحث‌هایی وجود دارد. برخی از توصیه‌ها می‌گویند کودک خود را در زمانی که خواب آلوده است در تخت بگذارید. این زمانی است که پلک کودک در حال بسته شدن است و به نظر می‌رسد که تقریباً خوابیده. توصیه‌های دیگر می‌گویند که در این مرحله کودک در خواب است و باید هنگامی که به آرامش رسید اما هنوز کاملاً بیدار است در تخت خواب گذاشته شود. تنها راه برای پیدا کردن آنچه برای شما مفید است امتحان کردن است. برخی از کودکان باید زمانی که هنوز بیدار هستند در تخت گذاشته شوند. در حالی که سایرین بهتر است در حالت خواب آلودگی در تخت قرار گیرند. نکته مهم این است که پیدا کردن زمان و لحظه مناسب برای قرار دادن کودک در تخت می‌تواند استرس‌زا باشد اما در عوض، زمانی را پیدا کنید که کودک دیگر تمایل و توجهی به محیط اطراف خود ندارد.

چه موقع کودک خود را آرام کنید؟

اینکه بعد از گذاشتن کودک در تختخواب چه کاری باید انجام داد، احتمالاً بحث برانگیزترین نکته در روند آموزش خواب به کودک است. در گذشته به والدین توصیه می‌شد پس از قرار دادن کودک در تختخواب، در را ببندند و بگذارند تا کودک گریه کند. امروزه کمتر کسی تصمیم به استفاده از این روش دارد، زیرا احساس می‌کند رها کردن کودک در حال گریه بی رحمی است. با این حال برخی گریه‌ها در هنگام آموزش تنها خوابیدن اجتناب ناپذیر است. در نهایت، این روش کودک شما برای برقراری ارتباط با شما در هنگام ناراحتی است. به عنوان یک فرد این وظیفه شما است که تصمیم بگیرید که چقدر گریه برای شما قابل قبول و تحمل است. شتافتن خیلی سریع به سمت کودک پس از گریه روند آموزش را مختل می‌کند. از طرفی رها کردن کودک و گریه طولانی منجر به پریشانی او شده و خوابیدن را سخت و حتی غیرممکن می‌کند. علاوه بر این، بیدار شدن در شب برای مدت کوتاه جهت آرام کردن کودک بهتر از شنیدن صدای گریه و جیغ کودک تا ساعت های متمادی در شب است.

نکته مهم در آموزش تنها خوابیدن کودک در اتاق

مدت زمان و نحوه گریه کودک نکته مهمی است که باید در نظر بگیرید. ورود به اتاق کودک برای آرام کردن او پس از یک یا دو دقیقه ناله و گریه غیرمنطقی نیست، اما اگر گریه‌های او آسیب‌زا شود، وقت آن رسیده که ارزیابی کنید که چه مدت گریه کودک برای شما قابل قبول است.

هنگام تنها خوابیدن، چگونه کودک خود را آرام کنید؟

آرام کردن کودک می‌تواند به اشکال مختلف باشد. ممکن است شما دور از دیدرس او قرار بگیرید، اما به آرامی با او حرف بزنید یا آواز بخوانید تا کودک مطمئن شود شما هنوز آنجا هستید. یا ممکن است بخواهید وارد اتاق او شوید و به شکل‌های زیر او را آرام کنید:

• او را در تختخواب بگذارید.

• با صدای آرامش بخش با او حرف بزنید.

• پشت، دست‌ها و پاهای او را ماساژ دهید.

• چراغ خواب را روشن کنید.

آنچه برای شما مناسب است را انتخاب کنید. بسیاری از افراد دریافتند که شروع با مداخله عملی و به تدریج به سمت مداخله غیر عملی رفتن و سپس بیرون ماندن از اتاق کودک به خوبی موثر است. با این حال اگر تصمیم به آرام کردن کودک دارید، حتماً این کار را با کمترین تحریک یا تعامل انجام دهید. صدا، نور و حرکات را به حداقل برسانید و اگر ممکن است از تماس چشمی خودداری کنید. فقط بلند کردن کودک باید به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شود، مگر اینکه متوجه شوید که او دچار ناراحتی است.

بازخوردها را ببینید

مهمتر از همه، اگر کودک شما گرسنه نیست او را با شیر دادن آرام نکنید. اگر چه این یک واکنش طبیعی است، اما رفتاری است که شما می‌خواهید کودک را از آن دور کنید. اگر شما از تغذیه کودک خوشحال می‌شوید، خوب است. شما باید به این کار ادامه دهید و این بدان معنا است که الان زمان آموزش خواب به کودک‌تان نیست.

در آموزش تنها خوابیدن کودک ثابت قدم باشید

انتظار نداشته باشید کودک شما در چند روز اول یاد بگیرد که به تنهایی بخوابد، اگرچه ممکن است بعضی از والدین شانس این را داشته باشند که چنین چیزی اتفاق بیفتد. اما اکثر نوزادان اینگونه نیستند.

به این فکر کنید که یادگیری یک عادت جدید برای هر یک از ما چقدر سخت است. به خودتان و کودک فرصت دهید تا یاد بگیرد که چگونه به تنهایی بخوابد. پس از تصمیم گیری در مورد روال خواب و اینکه چگونه کودک‌تان را آرام کنید، در اجرای آن مداومت داشته باشید.اگرچه شما باید از یک برنامه منظم پیروی کنید، اما بپذیرید که ممکن است گاهی در این برنامه تغییری ایجاد شود. بهترین برنامه‌ها آنهایی هستند که قابلیت انعطاف داشته باشند. اگر احساس می‌کنید که همه چیز دارد به خوبی پیش می‌رود، برای تغییرات کوچک آماده باشید.

نکات مفید برای آموزش تنها خوابیدن به کودک

فراموش نکنید که کودک خود را هر طور که هست دوست داشته باشید. تنها به این دلیل که یک برنامه برای فرزند بزرگ‌تر شما یا کودک یکی از دوستان‌تان به خوبی عمل کرده، به این معنی نیست که برای نوزاد شما هم عملی باشد.

در اینجا چند نکته اضافی وجود دارد که ممکن است برایتان مفید باشد:

• زمان تعویض تخت نوزادی با تخت کودک را عاقلانه انتخاب کنید: اگر کودک بزرگ‌تر دارید، قبل از اینکه اجازه دهید او در یک تختخواب بزرگتر بخوابد، به او یاد دهید که چگونه به تنهایی بخوابد. تنها گذاشتن نوزاد در گهواره آسان‌تر از تلاش برای نگه ‌داشتن کودکان نوپا در تختخواب است. کودکان نوپا می‌توانند از تخت بیرون آمده و در تاریکی شب در خانه سرگردان شوند.

• آماده پشیمانی باشید: در مواقع بیماری، نوزادی که قبلاً به تنهایی می‌خوابید، ممکن است دوباره به شما نیاز داشته باشد. این حالت همچنین در مواقع تغییرات بزرگ، مثل انتقال به خانه جدید و شروع مهد کودک نیز رخ می‌دهند.

• اتاق را تا حد امکان جذاب کنید، اما زیاده روی نکنید: تعداد زیادی اسباب بازی، لوازم تزئینی و دکوری می‌توانند بیش از تحریک کننده باشند. آنها همچنین می‌توانند موجب ترس نوزاد کوچکی که در تاریکی بیدار می‌شود و اشکال عجیب را می‌بیند شوند. سادگی و در عین حال راحتی را در نظر بگیرید.

چراغ خواب و لوازمی که صدای آرام پخش می‌کنند را باید با احتیاط استفاده کرد: اگر این وسایل طبق زمانبندی تایمر خاموش ‌شوند، ممکن است کودک نتواند بدون آنها دوباره به خواب رود.

• مانیتورهای کودک شمشیر دولبه هستند: آنها به شما این امکان را می‌دهند که بتوانید کودک خود را در اتاق خواب ببینید و یا بشنوید. اما می‌توانند باعث شوند با اولین صدا و حرکت نوزاد به سمت او بشتابید. نوزادان در طول شب بسیار زیاد حرکت می‌کنند و بسیاری از آنها صداهای عجیب و غیرعادی ایجاد می‌کنند. اگر این صداها را نشنوید، به اشتباه و برای آرام کردن کودک به سمت او که نیازی به شما ندارد نمی‌روید.

وقت آن رسیده که تنها خوابیدن نوزاد شروع شود

هنگامی که تصمیم گرفتید چگونه به نوزاد آموزش دهید که به تنهایی بخوابد، زمان مناسب تنها خوابیدن را هم انتخاب کنید. شما همچنین باید یک روال آرامش بخش برای زمان خوب ایجاد و محیطی فراهم کنید که کودک بدون شما بتواند بخوابد. تا زمانی که تحریک را به حداقل برسانید، در عملکرد خود ثابت قدم باشید و یک برنامه منظم برای همه تنظیم کنید. نیازی نیست که از یک برنامه یا تکنیک مخصوص خواب پیروی کنید. اگر احساس بی قراری کردید، به خاطر داشته باشید که این مرحله به سرعت می‌گذرد و شما دلتنگ روزهایی می‌شوید که فرزندتان هنوز کوچک بود.

مطالعه بیشتر:

1- تاثیر خواب بر رشد کودک چیست؟

2- 9 نکته ای که باید درباره خواب کودکان بدانید

3- توصیه هایی برای خوب خوابیدن نوزاد در شب چیست؟

4- شرایط و زمان مناسب جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین

استدیو عکس فیلیک

?پرسش و پاسخ های تنها خوابیدن نوزاد

چه زمانی باید جای نوزاد را جدا کنیم؟

نوزادان متفاوت هستند. با این حال اکثر آنان قادر به یادگیری تنها خوابیدن در شش ماهگی هستند. نوزادانی با مشکلات زمینه‌ای، مانند بیماری و تأخیر در رشد از این قاعده مستثنا هستند. شما نمی‌دانید که آیا نوزاد شما آماده است که به تنهایی بخوابد یا خیر؟ بهتر است با پزشک متخصص خود صحبت کنید تا اطمینان حاصل کنید که هیچ دلیلی وجود ندارد که نتوانید این کار را پیش ببرید. هنگامی که همه چیز برای شما روشن شود، می‌توانید در زمان مناسب شروع کنید.

چه زمانی آموزش تنها خوابیدن به نوزادان یا کودکان را شروع کنیم؟

در حالی که ممکن است بخواهید هر چه سریعتر به نوزادتان بیاموزید که به تنهایی بخوابد، انتخاب زمان مناسب برای موفقیت بسیار مهم است. در صورت امکان برنامه ریزی کنید که آموزش خواب را به زمانی موکول کنید که تا حد امکان کمترین اختلال را در برنامه‌های روزانه شما ایجاد کند. بنابراین از شروع برنامه درست قبل از واکسیناسیون یا تغییر در برنامه مراقبت نوزاد و مواردی از این دست خودداری کنید. اما تنها توجه به برنامه روزانه کودک کافی نیست. شما همچنین باید در جایی باشید که بتوانید برنامه را با مداومت انجام دهید. مهم است که برنامه آموزش را در زمانی که شما تحت فشار اضافی موقتی هستید شروع نکنید.

چگونه در جدا کردن جای خواب کودک موفق شویم؟

انسان موجودی عادت پذیر است و با تمرین و ممارست یاد می‌گیرد. بنابراین برای کمک به آموزش کودک در خوابیدن، شما باید یک برنامه منظم برای او ترتیب دهید. برنامه باید دارای مراحل مشابهی، از قبیل نظم و زمان بندی برای هر نوبت خواب باشد. به این ترتیب کودک شما می‌آموزد که بعد از مرحله یک، قاعدتاً مرحله دوم اتفاق می‌افتد. اگرچه روال سنتی خواب، یک حمام، پوشیدن لباس راحت، خواندن کتاب و خوابیدن است، اما اگر این مراحل برای شما مفید نیستند مجبور نیستید همه آنها را انجام دهید. نکته مهم ثبات و تداوم است نه خود مراحل یا ترتیب انجام آنها.

هنگام تنها خوابیدن، چگونه کودک خود را آرام کنید؟

آرام کردن کودک می‌تواند به اشکال مختلف باشد. ممکن است شما دور از دیدرس او قرار بگیرید، اما به آرامی با او حرف بزنید یا آواز بخوانید تا کودک مطمئن شود شما هنوز آنجا هستید. یا ممکن است بخواهید وارد اتاق او شوید و به شکل‌های زیر او را آرام کنید: او را در تختخواب بگذارید. با صدای آرامش بخش با او حرف بزنید. پشت، دست‌ها و پاهای او را ماساژ دهید. چراغ خواب را روشن کنید

منبع: momlovesbest