تربیت کودک لجباز و بهترین روش برای تربیت کودک لجباز چیست؟
اگر کودک به تنبیه اهمیتی ندهد، یعنی مجازات اشتباهی در نظر گرفته شده است. اما تنبیه شدیدتر لزوما به معنای مؤثرتر بودن نیست. شدت لجبازی در کودکان مختلف متفاوت است بنابراین، زمانی که شما سعی می کنید فرزند خود را مجازات کنید، متوجه می شوید که او به راحتی لجبازی کرده و با تنبیه کنار آمده و به رفتار بد خود ادامه می دهد. در این زمان باید روش تربیت کودک لجباز را یاد گرفته و آنها را به کار ببندید. در ادامه این متن راهکارهایی را در مورد آموزش تربیت کودکان لجباز برای شما شرح خواهیم داد.
تربیت فرزند لجباز، تربیت کودکی که به تنبیه جواب نمی دهد
برخی از کودکان به مجازات سنتی کودکان پاسخ نمی دهند و بعضی از والدین ممکن است وسوسه شوند که چنین کودکی را یک کودک لجباز بنامند. ممکن است کودک نسبت به تنبیه زمانی که برای بازی خاصی در نظر گرفته اید هیچ واکنشی نشان ندهد و کاملا بی تفاوت رفتار کند. زمانی که والدین با این چنین لجبازی هایی روبرو می شوند، بسیار ناامید شده و از روی عصبانیت مجازات شدیدتری را اعمال می کنند که منصافانه و مؤثر نیست.
و به گفته روانشناسان وادار کردن کودک به نشان دادن احساس پشیمانی اصلا مهم نیست زیرا هدف ما از تربیت چیز دیگری است. در واقع زمانی که کودک به تربیت اهمیتی نمی دهد، یعنی او یک مغایرتی بین دلیل تنبیه و مجازات انجام شده می بینند.
در بیشتر مواقع، والدین تصور می کنند که فرستادن کودک به اتاقش یک روش موثر برای تربیت کودک لجباز 3 ساله است، اما در واقع انجام این کار یعنی اینکه شما از وجود هرج و مرج خانواده عقب نشینی کرده اید و برای کودک مفهوم مجازات ندارد.
بهترین روش برای تربیت کودک لجباز چیست؟
اگر والدین می خواهند مجازات مناسبی را برای تربیت کودکان لجباز در نظر بگیرند، در ابتدا باید والدین متوجه شوند که چرا رفتار ناخواسته و ناشایسته کودک رخ داده است. همچنین فهمیدن اینکه چرا یک کودک در یک موقعیت، بد رفتار می کند، به شما کمک می کند تا در آینده از این رفتار جلوگیری کنید. به طور عملی، مطرح كردن انتظارات به روشی کاملا واضح و مشخص از نیاز به تنبیه کودک در آینده جلوگیری می کند.
با این روش کودک، والدین را به عنوان افراد بد نمی بیند، زیرا انتظارات سیاه و سفید هستند و کودک می تواند مدیریت کند که کدام کار صحیح را انتخاب کند و اجباری از طرف والدین مطرح نیست.
روش های تربیت کودک لجباز
برای تربیت کودک لجباز باید چند هربه در آستین داستین داشته باشید!
• روش دیگری را امتحان کنید: اگر هر روشی که برای مجازات در نظر گرفته اید مؤثر واقع نشد، نباید به استفاده از آن ادامه دهید.
• انتظارات خود را به طور شفاف بیان کنید: با یادآوری انتظارات خود به بچه ها فرصت مؤفق شدن می دهید.
• عواقب طبیعی رفتار بد را بگویید: زمانی که مجازات مخصوص آن رفتار بد باشد و منطقی هم باشد، کودکان شانس بیشتری برای اصلاح عادت بد خود دارند.
• رفتار خوب کودک را تشویق کنید: اینطور نباشد که فقط رفتارهای بد او را مجازات کنید. باید برای هر رفتار خوبش هم پاداشی تعیین کنید.
به طور کلی تلاش برای به حداقل رساندن تعارضات والدین و فرزندان و جدی گرفتن نگرانی های کودک، به معنای لوس کردن کودک نیست. این پایه و اساس بسیاری از روش های "تربیت صفر" است، و در واقع نشان دهنده والدگری و سعی در آموزش تصمیم گیری مناسب به کودکان است. اما گاهی اوقات الگوهای رفتاری غیرقابل قبول ادامه می یابد و بچه ها باید تربیت شوند.
نکته کلیدی برای پیدا کردن یک راهکار مؤثر این است که کودک را از عواقب رفتار نامناسبش آگاه کنید. به طور کلی توصیه می شود که مجازات باید مربوط به آنچه کودک انجام داده و چرا آن را انجام داده است باشد و باید مجازات فوری باشد تا کودک بتواند آن را با کار نامناسب خود ارتباط دهد، به خصوص در کودکان سنین پائین تر که درک این موضوع بسیار مهم است.
اگر کودک اتاق خودش را مرتب نکرد، بنابراین هفته آینده باید علاوه بر اتاق خودش، اتاق نشیمن را نیز تمیز کند. اگر با تأخیر به خانه برگشت و خبری به شما نداده بود، بنابراین دفعه بعد باید هر یک ساعت به شما تلفن کند و اطلاع دهد که کجاست. اگر با انجام تمام این راهکارها و مجازات ها باز هم رفتار فرزندتان اصلاح نشد، باید یک روش جدید دیگری را امتحان کنید.
اما اگر رفتار فرزندتان بهتر شد، بنابراین مجازات مؤثر بوده و باید به خاطر داشته باشید که این رفتار او را تعریف و تشویق کنید. به هیچ عنوان شرم آور نیست که روش های جدیدی را امتحان کنید یا سعی کنید با یک بچه هم سن فرزند خود ملاقاتی داشته باشید تا اطلاعات بیشتری کسب کنید. این کار ممکن است تهدیدی برای اقتدار والدین باشد، اما قطعا از مجازات های غیرمنطقی بهتر است.
هرگز برای تربیت کودک لجباز وارد جنگ قدرت با فرزندتان نشوید. به عنوان یک والد می دانید که شما در برابر کودکتان مسئول هستید. تنبیه بدنی و حتی کتک زدن آن ها هیچ کمکی به شما نمی کند و فقط ذهنیت افراد خانواده را نسبت به شما بد می کند.
مطالعه بیشتر:
برخورد با رفتارهای بد کودکان چگونه باید باشد؟
نحوه برخورد با کودک بد دهان چگونه باید باشد؟
بهانه گیری و ناسازگاری کودک سه ساله به چه معنا و علت است؟
کج خلقی در کودکان ،برای درمان کج خلقی در کودکان چکار کنیم؟
