بزرگی پروستات یا BPH (هیپرپلازی خوش خیم پروستات) چیست؟
پروستات یک غده عضلانی کوچک در سیستم تولید مثل مردان است. پروستات مجرای ادرار شما را احاطه کرده و بیشتر مایعات مایع منی شما را تولید می کند. عملکرد عضلانی پروستات در هنگام اوج لذت جنسی به مایع و منی کمک می کند تا از طریق آلت تناسلی مرد حرکت کند. در بسیاری از مردان، پروستات می تواند بزرگ شود. گاهی منجر به علائم ناشی از بزرگی پروستات و به مرور زمان عوارض دیگری می شود. با این حال، روش های درمانی برای بزرگی پروستات وجود دارد.
بزرگی پروستات یا BPH (هیپرپلازی خوش خیم پروستات) چیست؟
بزرگی پروستات را هیپرپلازی خوش خیم پروستات می نامند (BPH). این اتفاق زمانی رخ می دهد که سلول های غده پروستات شروع به تکثیر می کنند. این سلولهای اضافی باعث تورم غده پروستات می شود که مجرای ادرار را فشرده و جریان ادرار را محدود می کند.
آیا بزرگی پروستات همان سرطان است؟
خیر. هیپرپلازی همان سرطان پروستات نیست و خطر ابتلا به سرطان را افزایش نمی دهد. با این حال، می تواند علائمی ایجاد کند که ممکن است کیفیت زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهد. هیپرپلازی در مردان بالای 50 سال رایج است.
علل بزرگی پروستات چیست؟
هایپرپلازی خوش خیم پروستات یک وضعیت طبیعی پیری محسوب می شود. اگرچه علت دقیق آن ناشناخته است، اما تغییرات در هورمون های جنسی مردانه که همراه با افزایش سن است، می تواند یک عامل باشد.
هر گونه سابقه خانوادگی در مشکلات پروستات یا هر گونه ناهنجاری در بیضه های شما ممکن است خطر ابتلا به BPH را افزایش دهد. در مردانی که در سنین جوانی بیضه آنان برداشته شده است، به این بیماری مبتلا نمی شوند.
علائم بزرگی پروستات چیست؟
علائم بزرگی پروستات اغلب در ابتدا بسیار خفیف است، اما در صورت عدم درمان جدی تر می شوند. علائم رایج عبارتند از:
- تخلیه ناقص مثانه
- شب ادرار ، یعنی نیاز به ادرار دو بار یا بیشتر در شب
- چکه کردن ادرار در انتهای دفع ادرار
- بی اختیاری یا نشت ادرار
- فشار آوردن هنگام ادرار کردن
- جریان ادراری ضعیف
- تمایل ناگهانی به ادرار کردن
- جریان ادرار کند یا تأخیری
- ادرار دردناک
- خون در ادرار
در صورت مشاهده هر یک از این علائم با پزشک خود صحبت کنید.این علایم قابل درمان هستند و درمان آنها اغلب می تواند به جلوگیری از عوارض کمک کند.
بزرگی پروستات چگونه تشخیص داده می شود؟
هنگام بررسی برای تشخیص این بیماری، پزشک معمولاً با انجام معاینه فیزیکی و پرسش از شما در مورد سابقه پزشکی شروع می کند. معاینه فیزیکی شامل معاینه مقعدی است که به پزشک اجازه می دهد اندازه و شکل پروستات شما را تخمین بزند.
سایر آزمایشات می تواند شامل موارد زیر باشد:
آزمایش ادرار. ادرار شما از نظر خون و باکتری بررسی می شود.
تست اورودینامیک. مثانه شما از طریق کاتتر پر از مایع می شود تا فشار مثانه شما را در حین ادرار اندازه گیری کند.
آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (پی اس ای). این آزمایش خون سرطان پروستات را بررسی می کند.
پس مانده ادرار. این ازمایش مقدار ادرار باقیمانده پس از دفع ادرار در مثانه شما را آزمایش می کند.
سیستوسکوپی. این معاینه مجرای ادرار و مثانه شما با یک فضای کوچک و روشن است که به مجرای ادرار شما وارد می شود.
پزشک شما همچنین ممکن است در مورد داروهایی که مصرف می کنید که ممکن است بر سیستم ادراری شما تأثیر بگذارد، سوالاتی بپرسد، مانند پرسش های زیر:
- داروهای ضد افسردگی
- مدرها
- آنتی هیستامین ها
- آرام بخش ها
پزشک شما می تواند هر گونه تنظیمات دارویی لازم را انجام دهد. سعی نکنید داروها یا دوزها را خودتان تنظیم کنید.
اگر حداقل 2 ماه برای رفع علائم خود اقدامات خود مراقبتی انجام داده اید بدون اینکه شاهد بهبودی شوید، به پزشک خود اطلاع دهید.
بزرگی پروستات چگونه درمان می شود؟
درمان بزرگی پروستات یا هایپرپلازی پروستات می تواند با مراقبت از خود و تغییر سبک زندگی آغاز شود. اگر علائم فروکش نکرد، ممکن است دارو یا جراحی توصیه شود. سن و سلامت عمومی شما نیز بر نحوه درمان تأثیر می گذارد.
درمان بزرگی پروستات در طب سنتی چیست؟
درمان طبیعی که می توانید برای تسکین علائم این بیماری اتخاذ کنید می تواند شامل اقدامات خاص یا تغییراتی در سبک زندگی باشد، از جمله موارد زیر:
- به محض احساس نیاز ادرار کنید.
- رفتن به دستشویی برای ادرار کردن، حتی زمانی که تمایلی احساس نمی کنید.
- اجتناب از داروهای ضد احتقان بدون نسخه و داروهای آنتی هیستامین، که می تواند تخلیه مثانه را دشوار کند.
- اجتناب از الکل و کافئین، به ویژه در ساعات بعد از شام.
- سطح استرس خود را کاهش دهید، زیرا عصبی بودن می تواند دفعات ادرار را افزایش دهد.
- ورزش منظم، زیرا کمبود فعالیت بدنی می تواند علائم شما را تشدید کند.
- یادگیری و انجام تمرینات کگل برای تقویت عضلات لگن.
- گرم نگه داشتن خود، زیرا سرد شدن بدن می تواند علائم را بدتر کند.
برخی از افراد همچنین داروهای طبیعی از طب سنتی را برای درمان این بیماری انتخاب می کنند. با این حال، شواهدی در مورد موثر بودن آنها وجود ندارد.
برای بزرگی پروستات چی بخوریم؟
هنگامی که تغییر سبک زندگی برای تسکین علائم شما کافی نیست، پزشک ممکن است دارو تجویز کند.
چندین دارو وجود دارد که می تواند به درمان علائم BPH و خود بیماری کمک کند. این داروها عبارتند از:
- مسدود کننده های آلفا 1
- داروهای کاهش هورمون
- آنتی بیوتیک ها
- مسدود کننده های آلفا 1
مسدود کننده های آلفا 1 داروهایی هستند که عضلات مثانه و پروستات را شل می کنند. مسدود کننده های آلفا 1 گردن مثانه را شل کرده و جریان ادرار را آسان می کنند. نمونه هایی از مسدود کننده های آلفا 1 عبارتند از:
- دوکسازوسین
- پرازوسین
- آلفوزوسین
- ترازوسین
- تامسولوزین
داروهای کاهش هورمون برای بزرگی پروستات
داروهایی که سطح هورمونهای تولید شده توسط غده پروستات را کاهش می دهند مانند دوتاستراید و فیناستراید معمولاً تجویز می شوند.
این دو دارو سطح دی هیدروتستوسترون (DHT) را کاهش می دهند، که یک نوع قوی تر تستوسترون است که بر رشد مو و پروستات تأثیر می گذارد.
گاهی اوقات، کاهش سطح هورمون باعث کوچک شدن پروستات و بهبود جریان ادرار می شود. با این حال، در موارد نادر، این داروها همچنین ممکن است منجر به عوارضی مانند ناتوانی جنسی و کاهش میل جنسی شود.
آنتی بیوتیک برای بزرگی پروستات
اگر پروستات شما دچار التهاب مزمن پروستاتیت باکتریایی مربوط به BPH شود، ممکن است از آنتی بیوتیک استفاده شود. درمان پروستاتیت باکتریایی با آنتی بیوتیک ممکن است با کاهش التهاب، علائم بیماری هایپر پلازی پروستات را بهبود بخشد. با این حال، آنتی بیوتیک ها به پروستاتیت یا التهابی که ناشی از باکتری نیست کمک نمی کنند.
جراحی برای درمان بزرگی پروستات
انواع مختلفی از روشهای جراحی وجود دارد که در صورت عدم اثربخشی داروها می تواند به درمان BPH کمک کند. بعضی از روش ها غیرتهاجمی یا کم تهاجمی هستند و اغلب می توانند در مطب پزشک یا کلینیک شما انجام شوند (روش های سرپایی)موارد دیگر تهاجمی تر هستند و باید در بیمارستان انجام شوند (روشهای بستری).
روش های سرپایی درمان بزرگی پروستات
اقدامات سرپایی شامل قرار دادن ابزاری در مجرای ادرار و غده پروستات است. این روش ها عبارتند از:
برداشتن از راه مجاری ادرار با سوزن (ANTU). از امواج رادیویی برای اسکار و کوچک شدن بافت پروستات استفاده می شود.
درمان با امواج کوتاه از راه مجرای ادرار (TUMT). از انرژی مایکروویو برای از بین بردن بافت پروستات استفاده می شود.
درمان با بخار آب از راه مجرای ادرار (ZUMER). از بخار آب برای از بین بردن بافت اضافی پروستات استفاده می شود.
آب گرم درمانی (WIT). از آب گرم شده برای از بین بردن بافت اضافی پروستات استفاده می شود.
سونوگرافی متمرکز با شدت بالا (FUHI). از انرژی صوتی برای از بین بردن بافت اضافی پروستات استفاده می شود.
UROLIFT. پروستات بزرگ شده به وسیله جراحی با کمک کاشت برداشته می شود تا مجرای ادرار را مسدود نکند.
UROLIFT و ZUMER هر دو نشان داده شده است که تقریباً به اندازه درمان های جراحی بستری مانند TURP موثر است، همچنین مزایای آن این است که کمتر تهاجمی است، هزینه کمتری دارد و احتمال دارد عملکرد جنسی را حفظ کند.
چه زمانی برای بزرگی پروستات نیاز به بستری هست؟
در صورت داشتن هر یک از علائم زیر، روش های بستری ممکن است توصیه شود:
- نارسایی کلیه
- سنگ مثانه
- عفونت های مجاری ادراری
- بی اختیاری
- ناتوانی کامل در تخلیه مثانه
- دوره های مکرر خون در ادرار
روش های بستری شامل موارد زیر است:
*برداشتن پروستات از طریق مجاری ادرار (TURP). این روش درمانی جراحی است که معمولاً برای BPH استفاده می شود و همچنان به عنوان درمان استاندارد جراحی شناخته می شود. پزشک شما وسیله کوچکی را از طریق مجرای ادرار وارد پروستات می کند. سپس پروستات قطعه قطعه برداشته می شود.
*پروستاتکتومی ساده. پزشک برشی در شکم یا پرینه ایجاد می کند که همان ناحیه پشت بیضه شما است. قسمت داخلی پروستات شما برداشته می شود و قسمت خارجی آن باقی می ماند. بعد از این روش، ممکن است مجبور باشید تا 10 روز در بیمارستان بمانید.
*برش پروستات از راه مجرای ادرار (TUIP). این شیوه درمانی شبیه روش TURP است، اما پروستات شما برداشته نمی شود. در عوض، یک برش کوچک در پروستات شما ایجاد می شود که دهانه مثانه و مجرای ادرار شما را بزرگ می کند. برش اجازه می دهد تا ادرار آزادتر جریان یابد. با این روش همیشه مجبور نیستید در بیمارستان بمانید.
بزرگی پروستات چه عوارضی ایجاد می کند؟
علائم هایپرپلازی پروستات میتواند به آسانی نادیده گرفته شود. با این حال، درمان زودهنگام می تواند به شما کمک کند از عوارض بالقوه خطرناک جلوگیری کنید. در صورت مشاهده علائم این بیماری، با پزشک خود تماس بگیرید.
افراد با سابقه طولانی مدت BPH ممکن است دچار عوارض زیر شوند:
- عفونت های دستگاه ادراری
- سنگ ادرار
- آسیب کلیه
- خونریزی در دستگاه ادراری
- ناتوانی در دفع ادرار
بعضی اوقات انسداد ادرار ناشی از بزرگی پروستات آنقدر شدید است که ادرار نمی تواند از مثانه خارج شود. به این حالت انسداد خروجی مثانه گفته می شود. این می تواند خطرناک باشد زیرا ادرار محبوس در مثانه می تواند باعث عفونت ادراری شود و به کلیه های شما آسیب برساند.
بزرگی پروستات چه فرقی با سرطان پروستات دارد؟
سرطان پروستات و بیماری هایپر پلازی پروستات علائم مشترک ندارند. سرطان پروستات تقریباً همیشه بدون علامت است و به وسیله بالا بودن پی اس آ یا گره پروستات شناسایی می شود. این همچنین یک وضعیت جدی تر از BPH است. پزشک می تواند آزمایشاتی انجام دهد تا مطمئن شود که علائم شما به سرطان پروستات مرتبط نیستند.
مطالعه بیشتر:
نحوه نمونه گیری اسپرم چگونه انجام می شود؟
7 خاصیت درمانی رابطه جنسی یا نزدیکی کردن
سونوگرافی بیضه و سونوگرافی بیضه چگونه انجام می شود؟
علت زردی مایع منی چیست و چه روش های درمانی برای آن وجود دارد؟
