همه چیز در مورد انقباضات رحمی نا آرام

عوارض انقباضات رحمی نا آرام

تا به امروز مطالعات بسیار کمی درباره علل و خطرات احتمالی این مشکل، مثل زایمان زودرس صورت پذیرفته است و به همین دلیل علت اصلی بروز رحم نا آرام ناشناخته است. اما، بر اساس شواهد، می‌دانیم که آغازگرهای معمول انقباضات عبارتند از، ورزش، بلندکردن اجسام سنگین، رسیدن به اوج لذت جنسی، کمبود آب بدنی، استرس، یبوست و مثانه‌ای پُر.

از طرفی مبتلایان به رحمی نا آرام به احتمال بیشتری دچار زایمان زودرس می‌شوند، یعنی 18.7 درصد نسبت به 11 درصد در جمعیت عمومی. متاسفانه در این رابطه نیز مطالعه‌ای وجود ندارد و بنابراین علت این افزایش خطر همچنان ناشناخته باقی می‌ماند.

شناخت نشانه های و روش های تشخیص رحم نا آرام

نشانه های رحم نا آرام می‌تواند مشابه انقباضات براکستون هیکس باشد، اما معمولاً در دفعات بیشتری رخ می‌دهد، دردناک‌تر است، نظم بیشتری و برای مدت طولانی تری ادامه می یابد. بسیاری از بانوان به دلیل شدت این انقباضات آنرا با زایمان واقعی اشتباه می‌گیرند. البته گاهی ممکن است باعث درد پشت‌ کمر نیز همراه باشد و برخلاف انقباضات براکستون هیکس، انقباضات رحم نا آرام با فعالیت بیشتر بدتر می‌شود. رحم نا آرام می‌تواند این گونه احساس شود که شکمتان بطور مداوم سفت شده است و هنگام برخواستن یا راه رفتن بدتر شود و می‌تواند بیشتر از یک ساعت ادامه یابد.

برای تشخیص رحم نا آرام، پزشک با استفاده از کمربندی مخصوص که به دور شکم‌تان بسته می شود بر چگونگی انقباضات  نظارت می‌کند. در ادامه ممکن است پزشک آزمایشات دیگری را نیز اجرا کند تا خطر زایمان زودرس را نیز بررسی نماید. این مسئله با تجزیه و تحلیل ترشحات واژنی برای حضور "فیبرونکتین" جنینی (یک پروتئین چسب مانند است که جفت جنین را به رحم متصل می کند) مشخص می‌گردد. اگر این ماده یافته شد، می‌تواند نشان‌دهنده زایمان زودرس باشد، گرچه این آزمایش صددرصد دقیق نیست. ولی برای اطمینان بیشتر احتمالاً پزشک برای اندازه گیری دهانه رحم و بررسی سلامت جنین از سونوگرافی نیز استفاده کند.

روش های درمان رحم نا آرام

برخی از پزشکان نوشیدن مقداری آب و دراز کشیدن روی پهلوی چپ (برای چند ساعت) را برای متوقف ساختن انقباضات توصیه می‌کنند. استرس نیز می‌تواند آغازگر انقبضات باشد، بنابراین کاهش میزان اضطراب از اهمیت زیادی برخوردار است. نوشیدن آب فراوان و خالی کردن مثانه نیز می‌تواند انقباضات را کاهش دهد. بنابراین تغییرات ساده ای در شیوه زندگی، مثل ساده ‌گرفتن زندگی، می‌تواند برای کمک به بهبود این ناراحتی تاثیر فراوانی داشته باشد.  

گاهی و براساس شدت ناراحتی رحمی، امکان دارد پزشک داروهایی را  برای پیشگیری از انقباضات یا کاهش درد انقباضات تجویز کند. ممکن است پزشک برای بهبود انقباضات مصرف روزانه مکمل‌های منیزیم را پیشنهاد کند.

اگر پزشک اعتقاد دارد که برای زایمان زودرس در خطر قرار دارید، امکان دارد استراحت مطلق به شما توصیه شود. استراحت کامل یعنی تقریباً تمامی اوقات خود را در بستر می‌گذرانید. استراحت موقتی، یعنی در روز به چهار ساعت استراحت اضافه نیاز دارید. و استراحت لگنی، یعنی فعالیت جنسی ممنوع که شامل خودارضائی نیز می‌شود.

اگر دراز کشیدن و نوشیدن آب را امتحان کردید ولی انقباضات آرام نشد، باید برای بررسی بیشتر به بیمارستان مراجعه کنید. اگر دچار درد شدید مداوم هستید، یا اگر احساس می‌کنید که نمی‌توانید زایمان را بیشتر از این به تعویق بیاندازید، باید سریعاً به بیمارستان مراجعه کنید. اگر پیش از رسیدن به هفته 37 بارداری کیسه آب شما پاره شد، باید مستقیماً خود را به بیمارستان برسانید. زیرا بانوان مبتلا به رحمی نا آرام در خطر بیشتری برای زایمان زودرس قرار دارند و بنابراین اگر احساس نگرانی می‌کنید، بهتر است بیشتر به ملاقات پزشک بروید.

اگر به رحمی نا آرام مبتلائید، احتمالاً با کمبود اطلاعات در دسترس، نسبتاً کلافه هستید. متاسفانه، کمبود پژوهش‌ها به این معناست که این مسئله یکی از ناشناخته‌های بارداری باقی می‌ماند. سعی کنید آرام باشید و در حد امکان استراحت کنید. اگر روشی یافتید که انقباضات را کاهش می‌بخشد، بهره‌گیری از آن را ادامه دهید و پزشک خود را مطلع سازید.

مطالعه بیشتر:

1- التهاب دهانه رحم خطرناک است؟

2- علت سرطان دهانه‌ رحم چیست و چگونه درمان می شود؟

3- لوله فالوپ یا لوله رحمی چیست؟

4- نارسایی دهانه رحم یا نارسایی سرویکس چیست و چه علائمی دارد؟

5- نارسایی و ضعف دهانه رحم، عوامل و درمان