محفاظت از دندان ها در دوران بارداری

چه دلایلی موجب دندان درد در دوران بارداری می شود؟

مادران باردار به دلایل مختلفی در بارداری مستعد ابتلا به مشکلات دندان مانند پوسیدگی دندان، بیماری های لثه، مشکلات مربوط به رشد دندان عقل، ترک خوردن دندان، یا سایر مشکلات همانند آن هستند. علاوه بر این، عوامل خاص می‌توانند احتمال ابتلا به مشکلات دندان را در طول دوره بارداری افزایش داده و به این ترتیب درد دندان شدید را برای فرد به همراه داشته باشند.

مهم ترین دلایل دندان درد در بارداری

مهم ترین دلایل دچار شدن به دندان درد در دوران بارداری عبارتند از:

1- ابتلا به ژنژیویت بارداری

تغییرات هورمونی در دوران بارداری در بدن بانوان می‌تواند باعث التهاب و ورم لثه ها شود. در اصطلاح به این مشکل ژنژیویت بارداری گفته می‌شود و در صورت عدم درمان مناسب آن، این مشکل می‌تواند باعث ابتلا به بیماری های لثه، عفونت شدید لثه و آبسه لثه شود. توجه داشته باشید این شرایط می‌توانند برای مادر باردار بسیار دردناک باشد و بیش از 50% مادران باردار با علائم ژنژیویت بارداری مواجه می‌شوند.

2- تغییر در رژیم غذایی

عوامل هورمونی و روانی می‌توانند باعث ایجاد تغییرات در رژیم غذایی مادر در دوران بارداری شوند. در حقیقت بسیاری از مادران به دلیل شرایط ناشی از بارداری میزان مصرف شکر را در رژیم غذایی خود افزایش می‌دهند و این شرایط می‌تواند خطر ابتلا به درد دندان را به علت ایجاد پوسیدگی دندان افزایش دهد.

3- فقر کلسیم

در دوران بارداری لازم است که مادر باردار میزان کلسیم مصرفی خود را افزایش دهد، کلسیم در تشکیل استخوان های جنین نقش کلیدی دارد. در حقیقت کاهش سطح کلسیم بدن مادر می‌تواند چرخه طبیعی تامین مواد معدنی مورد نیاز مینای دندان را تضعیف کرده و در عمل باعث افزایش احتمال دچار شدن به پوسیدگی و درد دندان شود.

4- ویار بارداری

افزایش حالت تهوع در دوران بارداری می تواند باعث التهاب لثه ها به خاطر قرارگیری آن‌ها در معرض اسید معده و از بین رفتن مواد معدنی مینای دندان شود. این شرایط در نهایت می‌تواند ابتلای به بیماری لثه و پوسیدگی دندان را برای مادر به همراه داشته باشد.

5- عدم رعایت مناسب بهداشت دهان و دندان

مادران باردار گاهی اوقات نسبت به بو یا مزه خمیردندان حساس شده و به همین خاطر از مسواک زدن خودداری می‌کنند. به این ترتیب با عدم رعایت مناسب بهداشت دهان و دندان در معرض خطر ابتلا به مشکلات دندان و نیز دچار شدن به درد دندان در دوران بارداری قرار می‌گیرد.

مشکلات شایع دهان و دندان در بارداری

بارداری از همان ماه های اول بدن مادران را دستخوش تغییرات فراوانی خواهد کرد، این تغییرات گاها به مشکلاتی از جمله کمردرد، تهوع و ... منجر می شوند. یکی از عوارض ناشی از تغییرات هورمونی بدن مادر در دوران بارداری، افزایش استعداد لثه ها و دندان ها برای ابتلا به برخی مشکلات و بیماری های شایع است. از جمله مشکلات شایع دهان و دندان در بارداری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- عفونت لثه

احتمال بروز این ناراحتی در سه ماهه دوم بارداری بیشتر است. در اثر تغییرات هورمونی و افزایش پروژسترون در بدن مادر، لثه‌ها متورم و حساس می‌شود و ممکن است خونریزی اندکی، به ویژه هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن داشته باشد.

2- بیماری تشخیص داده نشده لثه

اگر چه بارداری منجر به بیماری لثه نمی‌شود، اما بارداری بیماری لثه درمان نشده را تشدید می‌کند.

3- تومورهای بارداری

رشد بیش از حد بافت در ناحیه لثه ها عموماً در سه ماهه دوم مشاهده می‌شود. پزشکان احتمال می‌دهند که انباشته شدن پلاک عامل این تومورهای غیرسرطانی باشد. این زائده ها به راحتی خونریزی می‌دهند و ظاهری شبیه به تمشک دارند. تومورهای بارداری معمولاً پس از زایمان از بین می‌رود.

4- تشکیل پلاک و جرم

بارداری مادران را بیشتر مستعد تشکیل پلاک می‌کند، جمع شدن پلاک نیز به نوبه خود منجر به ناراحتی های لثه می‌شود. هورمون ها، به ویژه هورمون های استروژن و پروژسترون علت اصلی انباشته شدن پلاک هستند. البته انباشته شدن پلاک لزوماً ناشی از بیشتر شدن پلاک در دهان نیست، بلکه از این موضوع نشأت می‌گیرد که بدن نمی‌تواند مانند گذشته به راحتی و به سرعت با پلاک مقابله کند و آن را از بین ببرد. به همین دلیل است که رعایت بهداشت دهان و دندان در دوران بارداری بسیار مهم است. اگر پلاک از روی دندان پاک نشود، بیماری لثه بروز می‌یابد و اگر مادر از قبل دچار بیماری لثه باشد، اما به دلیل بدون درد بودن متوجه ابتلا به بیماری نباشد، این عارضه درمان نشده در دوران بارداری تشدید خواهد شد. دندانپزشک می‌تواند با جرم گیری پلاک ها را از روی دندان پاک کند تا مادر بارداری را بدون تحمل بیماری‌ لثه پشت سر بگذارد.

آیا پر کردن دندان در بارداری مجاز است؟

فرآیند پوسیدگی با خارج کردن بخش پوسیده دندان و پر کردن آن متوقف می شود. در مواقعی که پوسیدگی وسیع باشد، به طور موقت دندان پر می شود تا حساسیت دندان نسبت به درمان مشاهده شود. اگر بعد از چند روز علائم نامطلوبی وجود نداشت، ترمیم موقت برداشته شده و ترمیم دائمی جایگزین می شود.

نوع ماده ای که برای پر کردن استفاده می شود؛ به محل و نوع دندان بستگی دارد. دندان های آسیای بزرگ بیشترین عمل را انجام می دهند و فشار زیادی را در جویدن متحمل می شوند بنابراین نسبت به دندان های جلویی به ماده با دوام تری نیاز دارند.

انواع موادی که برای پر کردن دندان از آنها استفاده می شود

پر کردن دندان با آمالگام

آمالگام احتمالاً قدیمی ترین ماده ای است که برای پر کردن دندان به کار برده می شود و به دلیل رنگ نقره ای به سادگی قابل تشخیص است. آمالگام ترکیبی از چند فلز، از قبیل نقره، جیوه و قلع است. از آنجایی که جیوه موجود در آمالگام سمی دانسته می شود، این ماده کم کم محبوبت خود را از دست می دهد.

به هر حال آمالگام هنوز یکی از ارزان ترین و مقاوم ترین مواد پر کردن دندان است که به دلیل تیره شدن رنگ فلز به مرور زمان طرفدار زیادی ندارد. به علاوه برای استفاده از آمالگام باید بخش سالم دندان نیز تراشیده شود تا بتوان ماده را به خوبی به دندان چسباند. همچنین چون آمالگام از فلز ساخته می شود، احتمال بروز حساسیت به سرما و گرما را نیز به دنبال دارد.

پر کردن دندان با کامپوزیت

کامپوزیت ظاهری شبیه به دندان طبیعی ایجاد می کند و در صورت استفاده از آن لازم نیست بخش سالم دندان برای چسباندن آن تراشیده شود. کامپوزیت برخلاف فلز دچار خوردگی یا تغییر رنگ نمی شود. چسباندن این ماده به دندان آن را مقاوم تر می کند و انتخابی مناسب برای ترمیم پوسیدگی های کوچک به شمار می آید.

اما نقطه ضعف کامپوزیت این است که برای ترمیم پوسیدگی های بزرگ مناسب نیست و هزینه پر کردن دندان با کامپوزیت بیشتر از آمالگام است. از این گذشته پر کردن دندان با کامپوزیت زمان بیشتری می برد و این ماده در برابر لک شدن با چای و قهوه آسیب پذیرتر است.

آیا پر کردن دندان در بارداری ضرر دارد؟

تمام مواد پر کردنی دندان ها که به رنگ تیره (نقره ای رنگ) هستند، آمالگام نام دارند. در حدود 50 درصد از مواد تشکیل دهنده آمالگام جیوه است. گرچه در بیشتر کشورهای دنیا استفاده از آن برای پر کردن دندان ممنوع شده است، اما با توجه به دوامی که دارد، هنوز در بیشتر کشور های دنیا به عنوان ماده اصلی در پر کردن و ترمیم دندان های پوسیده استفاده می شود. جیوه موجود در دندان های پر کرده به مرور از آن ساتع شده و توسط بدن جذب می شود و در سلول ها تجمع می یابد. جذب و تجمع جیوه ساتع شده از آمالگام بیش از همه در سلول های کبد، مغز، کلیه، دستگاه گوارش و شش ها انجام می شود.

جویدن مواد سخت توسط دندان های پر کرده می تواند به آزاد سازی بیشتر جیوه موجود در آمالگام و جذب آن توسط سلول ها کمک کند. البته بیشترین مقدار آزاد سازی جیوه موجود در دندان های پر کرده، در هنگام خالی کردن و برداشتن مواد پر کردنی صورت می گیرد. به همین علت توصیه می شود که بانوان باردار به هیچ وجه اقدام به خالی کردن و یا خارج کردن آمالگام موجود در دندان های پر کرده خود نکنند. این موضوع که بدن شما چقدر تحت تاثیر اثرات سمی ناشی از بخارات جیوه موجود در آمالگام قرار بگیرد، به عواملی همچون ژنتیک، سن، نوع رژیم غذایی و ... بستگی دارد. یک نکته مهم در این زمینه تعداد دندان موجود در دهان شما هستند که بوسیله آمالگام ترمیم شده اند، بدون شک هرقدر تعداد آنها بیشتر باشد، بدن شما تحت تاثیر مقادیر بیشتری از جیوه قرار خواهد گرفت.

آیا امکان پر کردن دندان در هفته اول بارداری وجود دارد؟

در دوران بارداری توصیه می شود که از خدمات پیشگیرانه دندان پزشکی بهره بگیرید تا از عفونت های دهانی مانند بیماری لثه جلوگیری کند، زیرا این عفونت ها ممکن است باعث تولد نوزاد نارس شوند. کارهای دندانپزشکی ضروری مانند پر کردن پوسیدگی دندان و یا روکش کردن دندان در دوران بارداری زمانی ضرورت می باید که احتمال عفونت دهان وجود داشته باشد.

باتوجه به این که ماه اول یا سه ماهه اول حساس ترین بخش بارداری است و در این دوران بیش از همه جنین نسبت به عوامل محیطی آسیب پذیر است، توصیه می شود که در سه ماهه اول از انجام درمان های دندانی پرهیز کنید. کم خطرترین زمان برای انجام کارهای دندانپزشکی در زمان بارداری، سه ماهه دوم بارداری است. در سه ماهه سوم بارداری نیز برای مادر باردار مشکل است که مدت طولانی روی صندلی دندانپزشکی دراز بکشد تا روی دندانش کار شود. البته درد دندان و عفونت های احتمالی خطر تولد نوزاد زودرس را نیز افزایش می دهد. اما گاهی اوقات مجبور به انجام کارهای فوری و اورژانسی دندانپزشکی مثل عصب کشی و یا کشیدن دندان را در زمان بارداری هستیم. در صورت بروز مشکل برای دندان خود در طی بارداری موضوع را با پزشک خود مطرح کنید و دندانپزشک را از بارداری خود مطلع کنید تا جوانب احتیاط را در نظر داشته باشد. مطمئن ترین راه این است که کارهای غیر ضروری مربوط به دندان یا اعمال دندانپزشکی مربوط به زیبایی دندان ها مثل سفید کردن دندان ها را پس از تولد فرزندتان انجام دهید.  

برخی بانوان نیز نگران تاثیر عکسبرداری از صورت و دهان بر جنین هستند. تاثیرات زیان بار اشعه X بر روی جنین بر کسی پوشیده نیست، به همین دلیل بسیاری از بانوان باردار به هیچ وجه تمایل به عکس برداری از دندان هایشان در این دوران ندارند. به یاد داشته باشید که بهترین راه حل موکول کردن تمامی درمان های دندانپزشکی به بعد از دوران بارداری است اما درصورتی که مشکل دندانی شما بسیار شدید و حاد بود و پزشک شما چاره ای جز عکس برداری از دندانتان نداشت، تمهیداتی برای جلوگیری از آسیب دیدن شما و جنینتان در هنگام عکس برداری در دسترس است.

در کلینیک‌های تخصصی وسایل حفاظتی مخصوصی وجود دارد که هنگام رادیوگرافی بر روی شکم بانوان قرار داده می‌شود تا جنین در معرض اشعه قرار نگیرد. به بانوان باردار توصیه می‌کنیم که هر زمان در طول این نه ماه به دندانپزشک مراجعه کردند، حتماً باردار بودن خود را به دندانپزشک اطلاع دهید تا هم از درمان های خاص دوران بارداری برخوردار شوند و هم دندانپزشک احتیاط و مراقبت بیشتری را به کار بگیرد. اگر به دلایل اورژانسی یا ضرورت تشخیص مشکل دندانی نیاز به x-ray دندان باشد، دندانپزشک تمام نکات احتیاطی لازم را برای محافظت از مادر و جنین رعایت می‌کند. دندانپزشک از پیشبند سربی و گردنبند تیروئیدی برای محافظت از شکم، تیروئید و بقیه قسمت های بدن استفاده خواهد کرد.

بهترین زمان برای پر کردن و عصب کشی دندان در بارداری

دندان عفونی یا با پوسیدگی گسترده نیاز به درمان سریع دارد. پر کردن و عصب کشی یکی از متداول ترین درمان های این عارضه است. از آنجایی که احتمال دارد وضعیت نامناسب دهان و دندان به جنین آسیب بزند، عصب کشی باید در صورت ضرورت انجام شود. عصب کشی در برخی موارد ضروری است و به نفع مادر و جنین است. پس از عصب کشی مانند هر درمان دیگری احتمال بروز عوارض وجود دارد، هر چند عصب کشی حداقل خطر را برای مادر و جنین دارد. مانند تمامی درمان های دندان پزشکی بهتر است پر کردن و عصب کشی دندان را نیز در سه ماهه دوم انجام دهید، اگر در سه ماهه سوم هستید درصورت امکان و با صلاح دید پزشک انجام ان را به بعد از زایمان موکول کنید.

عوارض پر کردن دندان در بارداری برای جنین

امروزه تقریبا به تمامی بانوان باردار هشدار داده می شود که از وارد شدن جیوه به بدن خود در دوران بارداری جلوگیری کنند. به همین منظور پزشکان توصیه می کنند که برای جلوگیری از بروز آسیب های احتمالی ناشی از جیوه بر جنین، مصرف غذاهایی همچون ماهی ها را که احتمال وجود چنین آلودگی در آنها وجود دارد را به حداقل مجاز برسانند.

خطرات تماس با جیوه در بارداری برای جنین

جیوه یک آلاینده فلزی سنگین است که می‌تواند برای مدت‌های طولانی در بافت حیوانی انباشته شود. معمولاً ماهی های شکارگری که عمر طولانی دارند مستعد جمع آوری جیوه بیشتر در بدن خود هستند. به همین دلیل، منبع اولیه جیوه در غذای انسان، غذای دریایی است. بعد از اینکه فرد جیوه را خورد، این فلز در تمام بدنش پخش شده و در مغز، کبد و کلیه ها جمع می‌شود. در مادران باردار، جیوه می‌تواند در جفت و جنین نیز جمع شود. تأثیر مسمومیت جیوه شامل اختلال در سیستم عصبی مرکزی و فرارسان های عصبی و تحریک نوروتوکسین ها می‌شود که همگی به مغز آسیب می‌زنند. برای جنین در حال رشد و کودکان، جیوه می‌تواند رشد مغز را دچار اختلال کرده و موجب تخریب اجزای سلول شود.

تمامی این اطلاع رسانی ها و افزایش سطح آگاهی مادران باردار سبب ایجاد شدن نگرانی هایی در مورد اثرات مخرب جیوه موجود در مواد پرکردن دندان ها شده است.

اطلاعات محدودی در مورد تاثیرات دراز مدت مواد پر کردن دندان، منجمله جیوه وجود دارد. اما تحقیقات موجود هیچگونه تاثیر منفی بر مادر باردار و جنین او نشان نمی‌دهد. بطور کلی، فقط مقدار بسیار کمی بخار جیوه از مواد پر کردن دندان خارج می‌شود. مطالعات متعدد نشان‌دهنده این موضوع است که این مقدار کم نمی‌تواند تاثیر منفی و مضر بر سلامتی بزرگسالان، کودکان یا جنین در رحم مادر داشته باشد.

برخی از مردم عقیده دارند که باید مواد پر کردنی دندان را خارج کنند، اما این ایده خوبی نیست. خارج کردن مواد پر کردنی دندان باعث پخش شدن اثرات جیوه و در نتیجه افزایش تاثیر منفی آن در مقایسه با نگه داشتن آن در وضعیت فعلی است.

به هر حال، بسیاری از دندانپزشکان به جای جیوه از مواد دیگری برای پر کردن دندان استفاده می‌کنند تا از تاثیر دراز مدت جیوه بر سلامتی کارکنان دندانپزشکی بکاهند. اگر شما می‌خواهید دندان تان را پر کنید و در مورد جنس این مواد نگرانی دارید، با دندانپزشک خود در این باره صحبت کنید.

پر کردن دندان در بارداری برای جنین چه خطراتی دارد؟

ترمیم کردن و پرکردن دندان های آسیب دیده یک عمل بسیار دردناک است که معمولا انجام آن بدون بی حسی امکان پذیر نخواهد بود. در دوران بارداری معمولا بدن بانوان نسبت به انواع محرک ها بسیار حساس تر از گذشته می شود. به این ترتیب یکی از ملزومات پر کردن دندان در این دوران، بدون شک دریافت بی حسی است. اما آیا مواد بی حس کننده که که پیش از انجام امور دندان پزشکی استفاده می شود برای سلامت بارداری و جنین مضر است؟

از میان داروهای بی حسی دندانپزشکی که در طبقه B یعنی مجاز و بی خطر قرار می‌گیرند می‌توان به لیدوکائین اشاره کرد. از انواعی که در گروه C جای می گیرند یعنی قابل استفاده در صورت ضرورت می‌توان پریلوکایین و بوپیواکایین و مپی واکائین را برشمرد. بر این اساس تزریق لیدوکائین که استفاده از آنها برای مادران باردار کم‌ خطرتر است توصیه می‌شود.

از میان داروهای بی حسی مرسوم در ایران، استفاده از دو دارو، پریلوکایین و آرتیکایین، در مادران باردار ممنوع است. زیرا تزریق این دو دارو به مادران باردار ممکن است منجر به اسپاسم عضلات صاف و در نتیجه زایمان زودرس شود. پس توصیه می‌شود برای مادران باردار از لیدوکائین استفاده شود.

ممکن است برخی مادران تصور کنند که باید تحت هر شرایطی از انجام کارهای دندان پزشکی و پر کردن و ترمیم کردن دندان های پوسیده خود در این دوران اجتناب کنند. زیرا به شدت نگران تاثیر مواد بی حس کننده و موادی هستند که برای پر کردن دندان های آنها مورد استفاده قرار می گیرد. باید بگوییم که این تصور کاملا اشتباه است زیرا درصورتی که دندان پوسیده دچار عفونت شود، این عفونت از طریق عروق خونی موجود در لثه وارد جریان خون شده و به بدن جنین منتقل خواهد شد. عفونت منتقل شده به جنین احتمال بروز زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس را به شدت افزایش می دهد.

به همین دلیل باید به یاد داشته باشید که پرکردن و ترمیم کردن دندانهای پوسیده تان  درصورتی که احتیاط های لازم توسط دندان پزشک رعایت شود، نسبت به امتناع از انجام این کار خطرات بسیار کمتری را برای شما و جنین تان به دنبال خواهد داشت.

لازم به ذکر است که باتوجه به جیوه موجود در آمالگام (مواد پر کردن دندان که به رنگ نقره ای هستند) برای سلامتی شما و جنین تان مضر است، توصیه می شود برای پر کردن دندان از مواد کامپوزیت استفاده کنید.

آیا ارتودنسی و کشیدن دندان در دوران بارداری بی خطر است؟

کشیدن دندان در دوران بارداری باید با احتیاط لازم انجام شود تا جنین در شکم مادر کوچک ترین آسیبی نبیند. بنابراین دندانپزشکان معمولاً دندان را در دوران بارداری نمی‌کشند. با این حال اگر عفونت دندان زیاد و غیرقابل ترمیم باشد و احتمال پخش شدن عفونت وجود داشته باشد، دندانپزشک کشیدن دندان را توصیه می‌کند.

کشیدن دندان در دوران بارداری

دندانپزشک برای کشیدن دندان در هر یک از سه ماهه بارداری برنامه مخصوصی دارد.

کشیدن دندان در سه ماهه اول بارداری

حساس ترین بخش بارداری سه ماهه اول آن است. اندام‌ها و تمامی ارگان های بدن جنین در سه ماهه اول شکل می‌گیرد. این سلول های در حال تقسیم و تمایز که اندام ها را می سازند به شدت در برابر عوامل محیطی که تراتوژن نام دارند حساس هستند. یکی از عواملی که می تواند در این دوران حساس رشد و تکامل جنین را تحت تاثیر قرار دهد استرس مادر است. در نتیجه اگر مادر هنگام کشیدن دندان مضطرب و نگران باشد، جنین در برابر نقص های مربوط به شکل گیری اندام های حیاتی بسیار آسیب پذیر خواهد بود. به همین دلیل دندانپزشکان عموماً کشیدن دندان را در سه ماهه اول انجام نمی‌دهند.

کشیدن دندان در سه ماهه دوم بارداری

در این زمان بدن مادر تا حدی با شرایط و تغییرات ناشی از بارداری وفق پیدا کرده است. حالت تهوع و ناخوشی های معمول تا حدی بهبود یافته و جنین گرچه در این دوران هنوز در حال رشد و تکامل است اما بیشتر مراحل حیاتی مربوط به تشکیل بخش های مختلف بدن انجام شده و کمتر تحت تاثیر عوامل نامناسب محیطی قرار می گیرد. بنابراین دندانپزشکان این دوران را زمان مناسبی برای کشیدن دندان و انجام دیگر درمان های دندانپزشکی می‌دانند.

کشیدن دندان در سه ماهه سوم بارداری

مادر آینده نمی تواند به راحتی برای مدتی طولانی روی صندلی دندانپزشکی دراز بکشد. به علاوه احتمال خونریزی در زمان کشیدن دندان بیشتر است و ممکن است برای مادر خطرناک باشد. عوارض احتمالی ناشی از کشیدن دندان همانند احتمال ابتلا به عفونت ریسک تولد نوزاد زودرس را افزایش می دهد. به این ترتیب در این زمان باید تا حد امکان از کشیدن دندان های پوسیده اجتناب کنید.  

درمان ارتودنسی در دوران بارداری

ارتودنسی دندان روشی برای بهبود عملکرد، وضعیت و ظاهر دندان ها می باشد. ارتودنسی در لغت به معنی ردیف کردن دندان ها است. اگر دندان ها به هر دلیلی (کوچک بودن فک یا کجی دندان) روی هم افتاده باشند و یا هم تراز نباشند، جویدن یا گاز گرفتن با دشواری صورت می گیرد .

همچنین مسواک زدن دندان های روی هم قرار گرفته با دشواری زیادی همراه است. با در نظر گرفتن این موضوع که چنین دندان هایی شانس بیشتری برای ابتلا به عفونت و پوسیدگی دارند، شاید تصمیم بگیرید که به کمک ارتودنسی مشکل را برطرف کنید.

دندان های با فاصله و غیر هم تراز نیز از نظر زیبایی و عملکرد هم مشکلات خاص خود را دارند. برخی از بانوان درمان ارتودنسی را پیش از بارداری آغاز کرده و تمایل به کامل کردن دوره درمان آن در بارداری دارند. شروع درمان ارتودنسی یا ادامه دادن درمان در دوران بارداری هیچ اشکالی ندارد. مادر باید متخصص ارتودنسی را از باردار بودن خود یا برنامه داشتن برای بارداری مطلع کند.

 البته باید توجه داشت که بانوان باردار در بعضی موارد اضافه وزن پیدا می‌کنند و اندازه صورت یا دهانش تغییر می‌کند. در این شرایط دندانپزشک قالب گیری جدیدی از دهان و دندان ها انجام می‌دهد، سپس پلاک  ارتودنسی نامرئی را تنظیم و اندازه آن را تغییر می‌دهد، تا مطمئن شود که وسایل ارتودنسی اثر لازم را می‌گذارند. به علاوه زمان بین جلسات  ارتودنسی کمتر می‌شود تا سیم های ارتودنسی فلزی یا وسایل ارتودنسی همراه با تغییرات وزن بدن مادر در دوران بارداری تنظیم شود.

در دوران بارداری محیط دهان بیش از پیش اسیدی می شود. بعلاوه تغییرات هورمونی ایجاد شده لثه ها را نسبت به ابتلا به بیماری های عفونی و التهابی مستعد خواهد کرد. با وجود اجسام خارجی مربوط به ارتودنسی در دهان مادر، ریسک ابتلا به عفونت افزایش می یابد. بنابراین اگر در این دوران تصمیم به ادامه دادن و یا شروع ارتودنسی دارید، ضروری است که بیش از پیش به بهداشت دهان و دندان خود توجه داشته باشید.