بیماری های روانی در کودکان،انواع بیماری روانی درکودکان چیست؟
بچه ها نیز می توانند درست همانند بزرگسالان از نظر بهداشت روانی دچار بیماری و مشکل شوند، اما علائمی که آن ها تجربه می کنند، ممکن است با ما بسیار متفاوت باشد. اگر سلامت روح و روان اعضای کوچک خانواده برایتان مهم است و همچنین برای اینکه بدانید انواع بیماری های روانی در کودکان چیست، برای چه چیزی باید کودکان را تحت نظر بگیرید و چگونه می توانید به آن ها کمک کنید، با ما در این مقاله همراه شوید.
بیماری های روانی کودکان
شناسایی بیماری های روانی در کودکان معمولا برای والدین بسیار دشوار است. در نتیجه، بسیاری از کودکانی که می توانند به راحتی از درمان بهره مند شده و از شر مشکلاتی که سلامت روح و روان آن ها را تحت تاثیر قرار داده است، رهایی یابند، متاسفانه کمک های مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند. بنابراین لازم است تا یاد بگیرید که چگونه علائم هشدار دهنده بیماری های روانی در کودکان تشخیص داده و بدانید که چگونه می توانید به فرزند خود برای حل این مشکل کمک کنید.
بیماری روانی چیست؟
سلامت روان، سلامت کلی نحوه تفکر، تنظیم احساسات و رفتار شما است. بیماری روانی یا اختلال سلامت روان به عنوان الگوها یا تغییراتی در تفکر، احساس یا رفتار شخص تعریف می شود که باعث پریشانی یا اختلال در عملکرد او می شوند.
اختلالات روانی در کودکان به طور کلی به عنوان تأخیر یا ایجاد اختلال در تفکر مناسب برای سن، رفتارها، مهارت های اجتماعی یا تنظیم احساسات آن ها تعریف می شود. این مشکلات برای کودکان ناراحت کننده و عذاب آور است و توانایی آن ها را در داشتن عملکردی خوب در خانه، مدرسه و یا سایر موقعیت های اجتماعی مختل می کند.
موانع درمان بیماری های روانی شایع در کودکان
درک بیماری های روانی در کودکان ممکن است دشوار باشد، زیرا رشد طبیعی کودک فرآیندی است که به صورت مداوم شامل تغییر و نوسان می شود. علاوه بر این، علائم یک اختلال ممکن است بسته به سن فرزند شما متفاوت باشد و کودکان ممکن است نتوانند احساس خود را توضیح دهند یا اینکه بگویند که چرا رفتار خاصی دارند.
نگرانی در مورد انگ مرتبط با بیماری های روانی، استفاده از داروها، هزینه یا چالش های لجستیکی درمان نیز ممکن است باعث شود تا والدین بچه هایی که مشکوک به بیماری های روانی هستند، به دنبال مراقبت ها و پیگیری های لازم نروند.
بیماری های روانی شایع کودکان
انواع بیماری های روانی در کودکان یا اختلالات تکاملی که توسط متخصصان بهداشت روان مورد توجه قرار می گیرند، ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- اختلالات اضطرابی: اختلالات اضطرابی در کودکان همراه با ترس، نگرانی یا اضطراب مداوم است که توانایی آن ها را برای شرکت در بازی ها، فعالیت های مدرسه یا شرایط اجتماعی معمول با سن مناسبشان مختل می کند. تشخیص ها شامل اضطراب اجتماعی، اضطراب عمومی و اختلالات وسواس فکری عملی است.
- اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD): در مقایسه با بیشتر کودکان هم سن، بچه های مبتلا به بیش فعالی در توجه، تمرکز، رفتارهای تکانشی، یا ترکیبی از این موارد مشکل داشته و بسیار بیش از حد فعال هستند.
- اختلال طیف اوتیسم (ASD): اختلال طیف اوتیسم نوعی بیماری عصبی است که در اوایل کودکی و معمولاً قبل از 3 سالگی ظاهر می شود. اگرچه شدت اوتیسم در هر بچه ای با دیگری متفاوت است، اما اغلب کودکان مبتلا به این اختلال در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران مشکل دارند.
- اختلالات اشتها: اختلالات خوردن به عنوان مشغله ذهنی برای داشتن یک نوع فرم بدنی ایده آل، تفکر مختل شده در مورد کاهش وزن و اتخاذ عادات غذایی و رژیم غذایی غیرایمن برای رسیدن به این اهداف تعریف می شود. اختلالات در خوردن مانند بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری همگی می توانند منجر به اختلال عملکرد عاطفی و اجتماعی و همچنین بروز عوارض جسمی تهدید کننده زندگی شوند. این مشکل خصوصا در نوجوان ها بیشتر خود را نشان می دهد.
- افسردگی و سایر اختلالات خلقی: افسردگی عبارت است از احساس غم و اندوه مداوم و از دست دادن علاقه که توانایی کودک در عملکردهای مدرسه و تعامل با دیگران را مختل می کند. اختلال دو قطبی نیز منجر به تغییرات خلقی شدید بین افسردگی و اوج گیری های شدید احساسی یا رفتاری می شود که ممکن است محافظت نشده، خطرناک یا ناایمن باشد.
- اختلال استرس پس از سانحه(PTSD) : اختلال استرس پس از سانحه، شامل پریشانی عاطفی طولانی مدت، اضطراب، خاطرات پریشان کننده، کابوس ها و رفتارهای مختل کننده در پاسخ به خشونت، سوء استفاده، جراحت و یا سایر حوادث آسیب زاست.
- روان گسیختگی: اسکیزوفرنی نوعی اختلال در ادراکات و افکار است که باعث می شود فرد ارتباط خود را با واقعیت از دست بدهد (روان پریشی). اسکیزوفرنی اغلب در اواخر دوران نوجوانی تا دهه 20 عمر آن ها ظاهر شده و منجر به توهم، هذیان و اختلال در تفکر و رفتار آن ها می شود.
علائم بیماری های روان در کودکان چیست؟
قطعا آگاهی یافتن از نشانه هایی که می توانند شما را از وضعیت سلامت روان فرزندتان مطلع کنند، بسیار ارزشمند و مهم است، زیرا به تشخیص و درمان زودهنگام و در نتیجه کاهش عوارض ناشی از بیماری های روانی در کودکان منجر خواهد شد. علائم هشداردهنده مبنی بر اینکه دلبند شما ممکن است دارای اختلال در سلامت روانی باشد، عبارتند از:
- غم و اندوه مداوم که دو یا چند هفته طول بکشد.
- کناره گیری از روابط اجتماعی یا اجتناب از برقراری آن ها
- صدمه زدن به خود یا صحبت در مورد آسیب رساندن به خود
- صحبت از مرگ یا خودکشی
- عصبی بودن یا تحریک پذیری شدید
- انجام دادن رفتاری خارج از کنترل که می تواند برای او یا اطرافیانش آسیب رسان و خطرناک باشد
- ظهور تغییرات شدید در خلق و خو، رفتار یا شخصیت
- تغییرات آشکار در عادات غذایی
- کاهش وزن
- مشکل در خوابیدن
- سردرد یا معده درد مکرر
- مشکل در تمرکز
- تغییر در عملکرد تحصیلی (اغلب به صورت افت تحصیلی)
- پرهیز از مدرسه رفتن و یا ترک کردن آن
در صورت مشکوک بودن فرزندم به بیماری روانی چه کاری باید انجام دهم؟
اگر نگران بیماری های روانی در کودکان خود هستید، با پزشک او مشورت کنید. رفتارهای مربوط به او را توصیف کنید. با معلم، دوستان نزدیک، اقوام یا سایر مراقبان دلبندتان صحبت کنید تا ببینید آیا آن ها تغییراتی در رفتار او مشاهده کرده اند یا خیر و در نهایت تمامی این اطلاعات را به صورت صادقانه با پزشک کودک خود به اشتراک بگذارید.
متخصصان چگونه بیماری های روانی در کودکان را تشخیص می دهند؟
بیماری های روانی در کودکان در هر سنی، براساس علائم و نشانه ها و چگونگی تأثیر این بیماری بر زندگی روزمره آن ها تشخیص داده شده و درمان می شوند. برای تشخیص، پزشک ممکن است توصیه کند که فرزند شما توسط یک متخصص سلامت روان مانند روانپزشک، روانشناس، مددکار اجتماعی بالینی، پرستار روانپزشکی یا سایر متخصصان فعال در حوزه بهداشت روان ارزیابی شود. این ارزیابی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- معاینه پزشکی کامل
- پرسش از تاریخچه پزشکی
- سابقه ضربه جسمی یا عاطفی
- سابقه خانوادگی سلامت جسمی و روانی
- بررسی علائم و نگرانی های عمومی با والدین
- بررسی جدول زمانی پیشرفت رشد کودک
- ارزیابی تاریخچه علمی و تحصیلی
- مصاحبه با والدین
- گفتگوها و مشاهدات وضعیت کودک
- ارزیابی و کمک گرفتن از پرسشنامه های استاندارد شده برای کودک و والدین
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM)، راهنمای منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا، معیارهایی را برای تشخیص بیماری های روانی براساس ماهیت، مدت و تأثیر علائم و نشانه ها ارائه می دهد. یکی دیگر از رهنمودهای تشخیصی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد، طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICD) از سازمان بهداشت جهانی است.
البته این نکته را نیز باید در نظر داشت که تشخیص بیماری روانی در کودکان می تواند بسیار زمان بر باشد، زیرا کودکان خردسال ممکن است در درک یا بیان احساسات خود مشکل داشته باشند و روند رشد طبیعی آن ها نیز متفاوت است. بنابراین این بدیهی است که پزشک او به مرور زمان تشخیص خود را تغییر داده و یا اصلاح کند.
چگونه بیماری های روانی در کودکان درمان می شوند؟
گزینه های معمول درمانی برای کودکانی که از اختلالات روانی رنج می برند، عبارت هستند از:
- روان درمانی: روان درمانی که به آن گفتار درمانی یا رفتار درمانی نیز گفته می شود، روشی برای رفع نگرانی های مربوط به بهداشت روان از طریق گفتگو با روانشناس یا سایر متخصصان بهداشت روان است. در کودکان خردسال، روان درمانی ممکن است شامل اختصاص زمانی برای تفریح و بازی و همچنین صحبت کردن در مورد آنچه در هنگام بازی اتفاق می افتد، باشد. در طی روان درمانی، کودکان و نوجوانان می آموزند که چگونه درباره افکار و احساسات خود صحبت کنند، چگونه به آن ها پاسخ دهند و چگونه رفتارهای جدید و مهارت های کنار آمدن را یاد بگیرند.
- دارودرمانی: پزشک اطفال یا متخصصین حوزه بهداشت روان فرزند شما ممکن است برحسب شرایط تصمیم بگیرند که داروهایی مانند داروهای محرک، ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب و ضد روان پریشی و یا داروهای تثبیت کننده خلق و خو را به عنوان بخشی از برنامه درمانی تجویز نمایند. اگر در این مورد دچار شک و تردید هستید، از پزشک بخواهید که به طور شفاف خطرات، عوارض جانبی و فواید درمان های دارویی را برایتان توضیح دهد و البته شک نکنید که متخصصین همواره منافع فرزندتان را در نظر گرفته و بهترین روش را برای او انتخاب می کنند.
چگونه می توانم به فرزندم کمک کنم تا با بیماری روانی کنار بیاید؟
شما در حمایت از برنامه درمانی فرزند دوست داشتنی خود نقش مهمی را بر عهده خواهید داشت. برای مراقبت از خود و فرزندتان، عمل کردن به این توصیه ها را فراموش نکنید:
- در مورد بیماری های روانی در کودکان خود اطلاعات کسب کنید.
- مشاور خانواده ای را در نظر بگیرید که با همه اعضای خانواده به عنوان شریک برنامه درمانی صحبت کند.
- از روانشناس یا روانپزشک فرزندتان در مورد نحوه پاسخگویی به او و رفتارهای دشوارش، راهنمایی بخواهید.
- در برنامه های آموزش والدین، به ویژه برنامه هایی که برای والدین کودکان مبتلا به بیماری روانی طراحی شده اند، ثبت نام کنید.
- درهنگام مواجهه با بیماری های روانی در کودکان، برای اینکه بتوانید آرامش خود را حفظ کرده و در مواجهه با شرایط دشوار، پاسخگویی خوب و آرامی را داشته باشید، تکنیک های مدیریت استرس را کاوش و تمرین کنید تا در آن ها مهارت کافی را به دست آورید.
- به دنبال یافتن راه های متنوع برای کسب آرامش و تفریح با کودک خود باشید.
- نقاط قوت و توانایی های فرزند خود را ستایش کنید. هرگز او را تحقیر نکنید.
- برای تأمین پشتیبانی لازم با مسئولین و معلمان مدرسه فرزند خود صحبت کنید.
مطالعه بیشتر:
بیماری مزمن، عامل افسردگی کودکان در بزرگسالی!
شناخت نشانه های عدم اعتماد به نفس در کودکان!
بروز مشکلات رفتاری در کودکان با اعتیاد به بازی های کامپیوتری!
قابل توجه بزرگسالان آمریکایی؛ سلامت روانی کودکان در خطر است!
