دروغگویی در نوجوانان ونحوه برخورد با دروغگویی نوجوانان چیست؟

چرا باید در برابر دروغگویی در نوجوانان رفتار درستی داشته باشیم؟

 والدین همیشه در تشخیص زمانی که نوجوانان آن ها دروغ می گویند، مهارت ندارند و از آن بدتر! هنگامی که آن ها دروغی را کشف می کنند، متأسفانه استراتژی های مؤثری را برای نحوه برخورد با یک نوجوان دروغگو بلد نیستند. بنابراین، این پدر و مادرها ممکن است با نشان دادن خشم و عصبانیت خود و همچنین مجازات کردن فرزندانشان به دروغگویی آن ها پاسخ دهند. در نتیجه، آن ها نه تنها مؤفق به حل مشکل دروغگویی نشده، بلکه روز به روز از فرزندان دلبند خود دورتر می شوند.

آیا دروغگویی نوجوانان شایع است؟

بله. نوجوانان بیش از هر گروه سنی دیگر دروغ می گویند. یک مطالعه به نام "از پینوکیوی نوجوان تا بزرگسال" رفتارهای دروغگویی را در بیش از هزار نفر از افراد 6 تا 77 ساله بررسی کرد. در نتیجه این پژوهش، محققان دریافتند که اوج عدم صداقت و تمایل به دروغگویی در دوره نوجوانی اتفاق می افتد. بنابراین، ما بیشتر به عنوان یک نوجوان دروغ می گوییم و همچنین بیشتر با آن کنار می آییم. با این حال، بعد از بزرگسالی و رسیدن به بلوغ کافی، کمتر به دروغ گفتن تمایل خواهیم داشت. کودکان کوچک و سالخوردگان در این تحقیق کمترین احتمال را دروغ گفتن نشان دادند.

 چرا نوجوانان بیش از هر گروه سنی دیگری دروغ می گویند؟

تا حد زیادی، این ممکن است به دلیل تغییرات مغزی در این دوران حساس باشد. با بلوغ مغز نوجوان، تنظیم عاطفی و کنترل تکانه ها بهبود می یابد. بنابراین، از میزان رفتارهای مخاطره آمیز کاسته شده و دروغ گفتن به عنوان یک رفتار ریسک پذیر شناخته می شود.

این محققان بیان داشتند که: "تحقیقات ما نشان می دهد که بزرگسالان جوان، به طور کلی، بهترین دروغگوها در هر سنی هستند." مطالعه آن ها مشخص کرد که 75 درصد از نوجوانان دروغ می گویند آن هم با میانگین حدودا سه دروغ در روز که رقم قابل توجه و جالبی است! اما جالب تر اینجا است که 60 درصد از جوانان در این نظرسنجی اعتراف کردند که روزانه تا پنج دروغ هم می گویند. البته بررسی های دیگری نیز در این زمینه انجام شده که اعداد گزارش شده در آن ها به اندازه موارد ذکر شده در بالا قابل توجه نیستند اما با این حال، این پژوهش ها نیز تأیید می کنند که انتظار دروغ گفتن نوجوانان کاملا پذیرفته شده و طبیعی است.

 سه نوع دروغگویی در نوجوانان

دکتر دارلینگ و تیم او متوجه شدند که نوجوانان عموما به سه شکل اساسی به دروغ گفتن می پردازند:

دروغ گفتن با اجتناب: این استراتژی شامل هدایت و دور کردن والدین از موضوعاتی است که نوجوانان نمی خواهند درباره آن ها صحبت کنند. بنابراین، این دسته از بچه ها، پدر و مادر خود را از مکالمه هایی که ممکن است آن ها را مجبور به فاش کردن اطلاعاتی کنند که نمی خواهند در موردشان حرفی بزنند، منحرف می سازند. این شیوه هوشمندانه و البته رایجی در میان نوجوانان است.

دروغ گفتن با حذف: وقتی می گوییم نوجوانان با حذف دروغ می گویند، یعنی اینکه آن ها قسمت های کلیدی اطلاعاتی که می دانند برای والدینشان مهم هستند، را حذف کرده و کنار می گذارند. البته که کنار گذاشتن اطلاعات غیرمهمی که والدین خیلی به آن ها اهمیت نمی دهند، به عنوان دروغ شناخته نمی شود.

دروغ گفتن با اختیار: این اساسی ترین شکل دروغ گفتن است: اظهارات عمدی یا گفتن داستان هایی که درست نیستند. دارلینگ می گوید این شکل از دروغ گویی نادرتر از بقیه اس. و البته در عین حال، این دروغ های آشکار بیشترین تأثیر منفی را در روابط ما بین والدین و فرزندانشان دارند.

دلایل دروغگویی در نوجوانان

انستیتوی جوزفسون هر دو سال گزارشی را درباره اخلاق جوانان آمریکایی منتشر می کند. در سال 2010 این موسسه در حدود 20000 دانش آموز دبیرستانی را در مورد مسائل مربوط به شخصیت، دروغ و تقلب مورد بررسی قرار داد و سپس در گزارشی که در 2012 منتشر شد، اینطور ادعا کرد که اکثریت قریب به اتفاق نوجوانان بر این باور اتفاق نظر دارند که اعتماد و صداقت در روابط شخصی اصلی انکارناپذیر و ضروری است. با این وجود، اگر نوجوانان برای صداقت ارزش قائل هستند، پس چرا دروغ می گویند؟ در اینجا به برخی از مهم ترین دلایل دروغگویی در نوجوانان اشاره شده است:

برای رهایی از شر دردسرهای احتمالی و مشکلات

- برای انجام کاری که اجازه آن را ندارند و یا برای انجام دادن کاری که خطرناک است.

- زیرا آن ها معتقدند که قوانین والدینشان ناعادلانه است و بنابراین با دروغ گفتن می خواهند قوانین را دور بزنند.

- چون آن ها فکر می کنند کاری که می خواهند انجام دهند، بی ضرر و بی خطر است.

- به عنوان راهی برای محافظت از احساسات دیگران.

- با هدف حفظ حریم خصوصی.

- و مهم تر از همه، برای دست یابی به حس استقلال و خودمختاری.

موضوعات مرتبط با دروغگویی در نوجوانان، نوجوانان درباره چه چیزهایی دروغ می گویند

نوجوانانی که دروغ می گویند، غالباً به این دلیل این کار را انجام می دهند که بتوانند به هویت دلخواه خود برسند و این یک روند طبیعی در دوران خاص و استراتژیک بلوغ است. از این رو، نوجوانان خواهان این هستند که خودشان به تنهایی توانایی تصمیم گیری و انتخاب کردن را داشته باشند. برای اینکه به عنوان پدر و مادر در این زمینه به آگاهی بیشتری دست پیدا کنیم، نه تنها بسیار مهم است که به علت دروغگویی نوجوانان پی ببریم، بلکه لازم است تا بدانیم بیشتر در مورد چه مسائلی دروغ می گویند. بچه ها ممکن است درباره این موارد به والدین خود دروغ بگویند:

- اینکه که پولشان را خرج چه چیزهایی می کنند.

- اینکه دوستان آن ها چه کسانی هستند.

- اینکه چه فعالیت هایی انجام می دهند.

- اینکه آیا یک در یک حزب یا گروه خاصی عضو شده اند یا خیر.

- نمرات خود و اینکه آیا تکالیفشان را تمام کرده اند یا خیر.

- داشتن روابط عاشقانه.

- و نوشیدن الکل و یا مصرف مواد مخدر.

برخی از موارد دروغگویی در نوجوانان ممکن است بسیار ابتدایی و پیش پا افتاده باشند. اما بعضی دیگر از آن ها بسیار جدی بوده و می توانند سلامت و ایمنی یک نوجوان را به خطر بیندازند. خصوصا وقتی که پای مصرف نوشیدنی های الکلی و مواد مخدر یا عضویت در گروه های خاص به میان می آید.

برای درمان دروغگویی در نوجوانان چه کنیم؟

در اینجا چند روش وجود دارد که به والدین کمک می کند تا از دروغگویی در نوجوانان جلوگیری کنند، به خصوص اگر آن ها در درک دلیل دروغ گفتن نوجوانان با مشکل مواجه هستند. هدف از این روش ها ایجاد ارتباطی باز و صادقانه است.

1. در دسترس و علاقه مند باشید.

در مواقعی که فرزند نوجوانتان آرام است، مانند رانندگی کردن در یک مسیر طولانی یا کار با هم در خانه، روش هایی را برای شروع مکالمه با او پیدا کنید. مطمئن شوید که آن ها می دانند شما به هر چیزی که می خواهند به اشتراک بگذارند، علاقه مند هستید. با این حال، بهتر است از عمل کردن به شیوه والدین هلی کوپتری (پدر و مادرهایی که بی از حد به بچه ها نظارت داشته و خود را درگیر زندگی و مراقبت مداوم از آن ها می کنند) خودداری کنید.

2. قوانین مشخص و روشنی را تنظیم کنید، اما همچنین گرم و پذیرنده باشید.

نوجوانان اغلب دروغ می گویند زیرا معتقدند که گفتن حقیقت منجر به تنبیه، عدم تأیید، عصبانیت یا سخنرانی بی وقفه والدینشان می شود. به گفته دارلینگ، نوجوانانی که از مجازات شدن توسط پدر و مادر خود آن هم به شکلی سخت و ناعادلانه نمی ترسند و می دانند که چنین برخوردی را شاهد نخواهند بود، صادق ترین رفتارها را از خود نشان می دهند. با این وجود، اگر شما به وضوح قوانین و مرزهایی را در زندگی و خانه وضع کنید و عواقب منطقی را نیز برایشان در نظر بگیرید، می توانید انتظار این را داشته باشید که نوجوانان به خوبی به این مرزهای واضح پاسخ داده و از سرپیچی و دروغگویی خودداری کنند.

3. به عنوان یک الگوی مثبت عمل کنید.

این فقط نوجوانان نیستند که دروغ می گویند، بلکه بزرگسالان نیز به طور میانگین در هر پنج تعامل اجتماعی خود و دیگران، یک دروغ مصلحتی می گویند. با این حال، کودکان و نوجوانانی که والدین خود را در حال دروغ گفتن حتی به صورت مصلحتی می بینند، ممکن است اینطور نتیجه بگیرند که بهتر است با دروغ گفتن، از بیان حقایق ناراحت کننده و به دنبال آن درگیری اجتناب کنند. بنابراین، آن ها با الگوبرداری از پدر و مادر خود به دروغ گفتن روی می آورند. پس شما به عنوان اولین الگوی زندگی فرزند خود می بایست از انجام چنین اعمالی حتی به صورت مصلحتی دست بردارید.

4. از به دام انداختن نوجوانان در دروغ خودداری کنید.

تظاهر به عدم اطلاع از دروغ و تلاش برای اعتراف گرفتن از نوجوان نتیجه معکوس خواهد داشت. در عوض با نشان دادن چنین رفتارهایی، نوجوانان ممکن است احساس کنند حالا که والدینشان با آن ها صادق و یکرنگ نیستند، پس چرا آن ها باید صادق باشند؟

5. نوجوانان را با لفظ دروغگو خطاب نکنید.

رفتار را از شخص جدا کنید. نوجوانان برچسب ها را جدی می گیرند و تمایل دارند تا آن ها را باور کرده و درونی کنند. اگر آن ها خود را دروغگو ببینند، بیشتر اوقات دروغ می گویند و به این کار ادامه می دهند.

6. در یک دروغ، عمیق تر کاوش کنید.

اگر والدین نمی فهمند که چرا نوجوان آن ها دروغ گفته است، باید این موضوع را کشف کنند. این نوجوان چه چیزی را پنهان کرده است؟ چرا او نیاز دارد که موضوعی را مخفی نگه کند؟ اگر آن ها به عنوان پدر و مادرش ماجرا را می فهمیدند، چه اتفاقی می افتاد؟ این سؤالات ممکن است به والدین کمک کند تا درباره آنچه که یک نوجوان تجربه می کند، بیشتر بدانند و او را بهتر درک کنند.

7. در آخر، برای شنیدن پاسخ های واقعی آماده باشید.

بعضی اوقات دروغ گفتن نوجوان راهی نادرست و اشتباه برای محافظت از والدین است. نوجوانان برای نظرات والدین خود ارزش قائل هستند و تأیید آن ها را می خواهند. بنابراین، آن ها ممکن است تصمیم بگیرند تا به جای اعتراف کردن به چیزی که شنیدن آن برای والدین سخت خواهد بود، دروغ بگویند. از این رو، والدین باید به فرزندان خود این پیام را القا کنند که آن ها مایل و قادر به شرکت در مکالمات دشوار و کنار آمدن با شرایط سخت هستند و البته اطمینان را نیز به بچه هایشان بدهند که در هر شرایطی آن ها را دوست خواهند داشت. در نتیجه چنین کاری، میزان و احتمال دروغگویی در نوجوانان کاهش یافته و روابط میان والدین و نوجوان رونق و گرمی خاصی به خود می گیرد.

مطالعه بیشتر:

اختلال سلوک، اختلال سلوک در کودکان چیست؟

نحوه برخورد با کودک بد دهان چگونه باید باشد؟

نحوه برخورد با اشتباهات کودکان چگونه باید باشد؟

دروغگویی کودک، نحوه برخورد با کودکان دروغگو چگونه باید باشد؟