The chronograph is started when the event is seen and stopped when it is heard. The chronograph seconds hand indicates the distance from the event on the telemetric scale. Telemeter: on account of most replica watches using a telemeter scale, best rolex replica Three different views from three different continents on the finalists in the Chronograph category at this years Grand Prix d . Audemars Piguet Replica Uk omegasphereco uk.

سیفلیس در بارداری و عوارض سیفلیس در بارداری چیست؟

سیفلیس در بارداری بسیار خطرناک است زیرا اگر سفلیس داشته باشید و باردار شوید، ممکن است بیماری را به جنین متولد نشده منتقل کنید. باکتری های ایجاد کننده بیماری می توانند از طریق جفت از شما به جنین منتقل شوند. سپس نوزادتان با سیفلیس مادرزادی به دنیا خواهد آمد. بنابراین می توان اینگونه نتیجه گرفت که بیماری سیفلیس در بارداری می تواند دردسرهای زیادی برای شما و نوزادتان ایجاد کند. در ادامه این مقاله به شما خواهیم گفت که عوارض سیفلیس در بارداری چیست و برای درمان بیماری سیفلیس در بارداری چه راه هایی وجود دارد. بنابراین تا پایان این مطلب همراه ما باشید.

آیا درصورت ابتلای مادر به سیفلیس، جنین زنده خواهد ماند؟

جنین آلوده به سفلیس اغلب در رحم می میرد. نوزادان زنده به دنیا آمده آلوده نیز در معرض خطر بالای مرگ قرار دارند. بعلاوه نوزاد مبتلا به سفلیس که زنده می ماند اما تحت درمان قرار نمی گیرد یا درمان های درست و مناسب را دریافت نمی کند نیز می تواند با مشکلات عدیده ای روبرو شود که مادام العمر خواهد بود.

آیا ابتلا به سیفلیس در بارداری خطرناک است؟

سفلیس در دوران بارداری یک عارضه جدی است، اما خبر خوب این است که روش هایی وجود دارد که می توانید برای کاهش یا جلوگیری از بروز مشکلی برای جنین در حال رشد خود انجام دهید.

آیا ابتلا به سیفلیس در بارداری می تواند به جنین منتقل گردد؟

بله. سفلیس یک عفونت مسری است که توسط باکتری Treponema pallidum ایجاد می شود و در اصل از طریق تماس جنسی منتقل می شود. با این حال، اگر مادر باردار مبتلا به سفلیس هستید، احتمال بروز سفلیس مادرزادی نیز وجود دارد. سیفلیس مادرزادی ناشی از انتقال باکتری از طریق جفت به نوزاد است. متاسفانه باکتری های سیفلیس می توانند از جفت عبور کنند.

سیفلیس در بارداری چه عوارضی دارد؟

انتقال در هر مرحله از بارداری امکان پذیر است و می تواند منجر به مرگ جنین یا مشکلات متعددی در رشد و تکامل ارگان ها شود. این بیماری می تواند روی تکامل گوش، چشم، کبد، مغز استخوان، پوست، استخوان ها و قلب جنین تأثیر بگذارد. سفلیس همچنین احتمال بارداری مرده را افزایش می دهد. اگر جنین تا هنگام تولد زنده بماند، خطرات دیگر شامل زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، عفونت مادرزادی سیفلیس یا مرگ نوزاد است.

علائم سفلیس در نوزادان چیست؟

در اوایل دوره بیماری، نوزادان دچار بثورات شدید پوستی با تاول های پر از مایع در کف دست و کف پا می شوند. زخم های خشک که به صورت خوشه ای ایجاد می شوند و در دهان، بینی و پوشک نوزاد یا اطراف آن به وفور دیده می شوند. بینی آنها ممکن است ترشحات چرکی یا خونی داشته باشد. غدد لنفاوی نوزاد متورم شده و نوزادان آلوده که تحت درمان قرار نمی گیرند، اغلب مؤفق به رشد نمی شوند.

در موارد شدید، مغز، نخاع و ساختار چشم ها، از جمله شبکیه، ممکن است ملتهب شود. آسیب های بزرگی از جمله نابینایی، ناشنوایی، نقص شدید ذهنی و مرگ نوزاد نیز محتمل است.

سیفلیس مادرزادی می تواند آسیب عمده ای به بدن جنین وارد کند، رشد استخوان های پا و فک نوزاد ممکن است به شدت تحت تاثیر قرار بگیرد. در نوزادان آلوده ممکن است دندان ها کوچکتر و با فاصله بیشتر از حد طبیعی رشد کنند.

آیا می توان مانع از انتقال عفونت سیفلیس به جنین شد؟

بله. اگر به سیفلیس مبتلا یا مشکوک هستید، اقدامات احتیاطی خاصی وجود دارد که می توانید در دوران بارداری انجام دهید تا احتمال انتقال آن به نوزاد در حال رشد را محدود کنید.

چگونه می توانم آزمایش سیفلیس در بارداری را انجام دهم؟

اگر شک دارید که ممکن است در حین بارداری به سفلیس مبتلا شده باشید، انجام آزمایش برای کسب اطمینان بسیار مهم است. بر اساس نتایج آزمایش پزشک تصمیم می گیرد که آیا نیاز به دارو درمانی هست یا نه.

علائم سیفلیس در بارداری چیست؟

عفونت سفلیس دارای چهار مرحله مختلف است که هر کدام از مراحل علائم متفاوتی دارند. اولین علائم از 10 تا 90 روز پس از عفونت اولیه بروز می کند (میانگین 21 روز است).

برخی از علائم سفلیس در بارداری عبارتند از:

• سیفلیس اولیه: مشاهده شدن یک یا چند پاپول (برجستگی پوستی) که به زخم بدون درد تبدیل می شود، معمولاً زخم ها در اندام تناسلی قرار دارد. زخم اغلب چهار تا شش هفته پس از ظاهر شدن بهبود می یابد.

• سفلیس ثانویه: از دو تا ده هفته پس از بهبودی زخم یا بعضی اوقات در طی روند بهبودی آن، ممکن است بثورات پوستی ایجاد شوند که می تواند کل بدن را بپوشاند. لکه های خشن قرمز یا قهوه ای، زخم در دهان، واژن یا مقعد، زگیل های مایل به خاکستری یا سفید، تب، تورم غدد لنفاوی، سردرد، کاهش وزن، گلودرد و سایر علائم آنفولانزا مانند خستگی.

• سفلیس نهفته: 1-2 ماه پس از شروع سفلیس ثانویه، علائم ممکن است برای چندین سال از بین بروند.

• سیفلیس در مراحل آخر یا سوم: ممکن است مشکلات عصبی و قلبی عروقی همراه با مشکلات اعضای دیگر را تجربه کنید. شدت و نوع علائم در این مرحله به اندامی که آسیب دیده است بستگی دارد.

• نوروسیفلیس و سفلیس چشمی: اگر باکتری ها به ترتیب به سیستم عصبی یا چشم برسند، در هر مرحله از عفونت سفلیس ممکن است بسیار مشکل ساز شوند. علائم احتمالی نوروسفیلیس شامل سردرد، مسائل مربوط به حرکت یا هماهنگی حرکات، تغییر در رفتار، فلج عضلات، زوال عقل. علائم احتمالی سفلیس چشمی شامل تغییرات بینایی، کاهش دامنه بینایی و حتی کوری.

چه نوع درمانی برای بیماری سفلیس در دوران بارداری می توانم انجام دهم؟

خبر خوب این است که سفلیس به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می شود. پنی سیلین تنها درمان تایید شده سیفلیس در بارداری است. درمان بدن شما را از شر عفونت خلاص می کند، اما نمی تواند آسیب عضوی یا بافتی را که قبلاً رخ داده است خنثی کند. با این حال اگر مشکوک باشید که ممکن است قبل از بارداری یا در حین بارداری در معرض سفلیس قرار گرفته باشید، اقدامات اولیه برای تشخیص قطعی و درمان ضروری است.

اگر سفلیس در دوران بارداری درمان نشود چه خطراتی دارد؟

میزان عفونت جنین در دوران بارداری در موارد سفلیس درمان نشده به 100٪ نزدیک می شود و در نتیجه 40٪ مرگ جنینی وجود می آید. براساس آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، 52٪ از زنان مبتلا به سفلیس، نتیجه نامطلوبی در بارداری را تجربه می کنند.

برای نوزادانی که زنده می مانند اما آلوده هستند، علائم اولیه سیفلیس ممکن است در طی 2 سال اول و علائم دیررس در 2 دهه اول زندگی رخ دهد. در صورت شناسایی زود هنگام بیماری، سفلیس به راحتی با آنتی بیوتیک های مناسب درمان می شود و تا زمانی که درمان های لازم را انجام داده و مراقبت های منظم داشته باشید، می توانید بارداری ایمن داشته و نوزاد سالمی را به دنیا آورید.

اگر در دوران بارداری متوجه شدم سیفلیس دارم، چیکار کنم؟

• اطمینان حاصل کنید که متخصص زنانی که تحت نظر او هستید از بیماری سفلیس آگاه است و تبحر کافی در مراقبت و درمان شما دارد.

• مراقبت های دوران بارداری را سر وقت انجام دهید.

• سونوگرافی منظم و زیر نظر داشتن رشد جنین را جدی بگیرید این کار برای ایمنی کودک شما بسیار مهم است. اگر نوزادی از مادر خود سفلیس بگیرد، تشخیص و درمان به موقع در کاهش خطرات، تولد نوزاد مرده و اثرات طولانی مدت سفلیس روی نوزاد بسیار مؤثر خواهد بود. با انجام اقدامات درمانی صحیح و به موقع احتمال ابتلای نوزاد به سیفلیس در بارداری به نوزاد بسیار کم است.

مطالعه بیشتر: 

تبخال تناسلی در بارداری خطرناک است یا نه؟

ابتلا به سوزاک در بارداری چه تاثیری بر جنین دارد؟

آزمایش ایدز در بارداری، آیا انجام آزمایش HIV ضروری است؟

بیماری های عفونی در بارداری و بیماریهای عفونی خطرناک کدامند؟

?پرسش و پاسخ های سیفلیس در بارداری

آیا درصورت ابتلای مادر به سیفلیس، جنین زنده خواهد ماند؟

جنین آلوده به سفلیس اغلب در رحم می میرد. نوزادان زنده به دنیا آمده آلوده نیز در معرض خطر بالای مرگ قرار دارند. بعلاوه نوزاد مبتلا به سفلیس که زنده می ماند اما تحت درمان قرار نمی گیرد یا درمان های درست و مناسب را دریافت نمی کند نیز می تواند با مشکلات عدیده ای روبرو شود که مادام العمر خواهد بود.

سیفلیس در بارداری چه عوارضی دارد؟

انتقال در هر مرحله از بارداری امکان پذیر است و می تواند منجر به مرگ جنین یا مشکلات متعددی در رشد و تکامل ارگان ها شود. این بیماری می تواند روی شکامل گوش، چشم، کبد، مغز استخوان، پوست، استخوان ها و قلب جنین تأثیر بگذارد. سفلیس همچنین احتمال بارداری مرده را افزایش می دهد. اگر جنین تا هنگام تولد زنده بماند، خطرات دیگر شامل زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، عفونت مادرزادی سیفلیس یا مرگ نوزاد است.

آیا ابتلا به سیفلیس در بارداری می تواند به جنین منتقل گردد؟

بله. سفلیس یک عفونت مسری است که توسط باکتری Treponema pallidum ایجاد می شود و در اصل از طریق تماس جنسی منتقل می شود. با این حال، اگر مادر باردار مبتلا به سفلیس هستید، احتمال بروز سفلیس مادرزادی نیز وجود دارد. سیفلیس مادرزادی ناشی از انتقال باکتری از طریق جفت به نوزاد است. متاسفانه باکتری های سیفلیس می توانند از جفت عبور کنند.

آیا می توان مانع از انتقال عفونت سیفلیس به جنین شد؟

بله. اگر به سیفلیس مبتلا یا مشکوک هستید، اقدامات احتیاطی خاصی وجود دارد که می توانید در دوران بارداری انجام دهید تا احتمال انتقال آن به نوزاد در حال رشد را محدود کنید.

منبع: academic