تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن چیست؟

تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن چیست؟

عفونت‌های باکتریایی و قارچی، هر دو باعث ایجاد ترشحات غیرمعمول واژن خواهد شد. ترشحات ناشی از عفونت‌های قارچی معمولا غلیظ و سفید رنگ است و بو ندارد. ترشحات ناشی از عفونت‌های باکتریایی،‌ رقیق، زرد یا قهوه‌ای است و بوی بسیار بدی دارد. امکان این‌که به هر دو عفونت باکتریایی و قارچی مبتلا شوید ‌وجود دارد. در صورتی‌که هر دو علائم را دارید، برای تشخیص تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن به پزشک مراجعه کنید.

عفونت‌های باکتریایی (BV)

متخصصان معتقدند، ‌افرادی که به عفونت‌های باکتریایی مبتلا هستند،‌ معمولا علائم قابل توجهی ندارند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بویی مشابه بوی «ماهی» که هنگام ارتباط جنسی و در دوران قاعدگی بیش‌تر می‌شود.

• ترشح واژن که به رنگ خاکستری، زرد یا سبز است.

• خارش واژن

• احساس سوزش هنگام ادرار

عفونت‌های قارچی

ابتلا به این نوع عفونت نیز بسیار شایع است و علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترشحات سفید، غلیظ و پنیری شکل

• قرمزی و ورم اطراف دهانه واژن

• درد،‌ ناراحتی و خارش ناحیه تناسلی

• سوزش هنگام ادرار

• سوزش هنگام ارتباط جنسی

چه عواملی باعث ایجاد عفونت می‌شود و چه کسانی در خطر ابتلا هستند؟

به بیان ساده، مهمترین تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن این است که عفونت‌های قارچی به دلیل قارچ و عفونت‌های BV، به دلیل باکتری ایجاد می‌شود. رشد بیش از حد قارچ کاندیدا باعث ایجاد عفونت‌های قارچی است. رشد بیش از حد یکی از انواع باکتری‌های داخل واژن، باعث ایجاد عفونت‌های باکتریایی (BV) می‌شود.

عفونت باکتریایی (BV)

تغییر در PH واژن،‌ ممکن است باعث ایجاد عفونت باکتریایی شود. این تغییر PH می‌تواند باعث قوی‌تر شدن باکتری‌هایی شود که به طور طبیعی داخل واژن رشد می‌کنند. عامل اصلی، رشد بیش از حد باکتری گاردنرلا است. دلایل بسیاری برای نوسانات PH واژن وجود دارد، که شامل موارد زیر است:

• تغییرات هورمونی مانند دوران قاعدگی، بارداری و یائسگی

• افراط در استفاده از دوش واژینال یا روش‌های «شستشوی» دیگر

• داشتن رابطه جنسی با فرد جدید

عفونت قارچی

عفونت‌های قارچی در نتیجه رشد بیش از حد قارچ کاندیدا به وجود می‌آید. این مشکل ممکن است به دلایل زیر اتفاق ‌افتد:

• بالا بودن قند خون

• آنتی‌بیوتیک‌ها

• قرص‌های ضد بارداری

• هورمون درمانی

• بارداری

هرچند عفونت‌های قارچی از جمله عفونت‌های مقاربتی (STI) محسوب نمی‌شود،‌ برخی شواهد نشان می‌دهد ممکن است در نتیجه فعالیت‌‌های جنسی ایجاد شود.

چه زمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنیم؟

در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

• در صورتی‌که اولین بار است که علائم عفونت‌های قارچی را تجربه می‌کنید.

• درصورتی‌که در گذشته به عفونت قارچی مبتلا شده‌اید،‌ اما مطمئن نیستید دوباره به آن مشکل مبتلا هستید یا خیر.

• این‌که مشکوک به عفونت باکتریایی هستید.

در صورتی‌که دارای علائم شدید هستید به پزشک مراجعه کنید. برای مثال:

• نشانه‌های عفونت حتی پس از استفاده یک دوره داروی بدون نسخه یا آنتی‌بیوتیک برطرف نشده باشد. عفونت‌های قارچی و باکتریایی در صورتی‌که با موفقیت درمان نشود، مشکلات زیادی بوجود می‌آورد.

• خارش‌هایی دارید که باعث زخم و یا خونریزی می‌شود. امکان دارد به انواع متفاوتی از عفونت‌های واژن یا بیماری‌های مقاربتی مبتلا باشید.

• درصورتی‌که پس از درمان عفونت دوباره باز‌گردد و یا به نظر می‌رسد علائم هرگز از بین نمی‌رود. عفونت طولانی باکتریایی ممکن است بر قدرت باروری شما تاثیر بگذارد.

 تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن و روش‌های درمانی هر کدام

درمان‌های خانگی، کرم‌ها و داروهای بدون نسخه و آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی می‌تواند عفونت‌های قارچی را درمان کند. آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده تنها عفونت‌های باکتریایی (BV) را درمان می‌کند.

عفونت باکتریایی (BV)

مترونیدازول و تینیدازول دو نوع داروی خوراکی شایع است که برای درمان عفونت‌های باکتریایی تجویز می‌شود. پزشک متخصص ممکن است پماد واژینال کلیندامایسین را تجویز کند. هر چند ممکن است علائم بیماری پس از دو یا سه روز مصرف برطرف شود، مطمئن شوید که دوره ۵ یا ۷ روزه مصرف آنتی‌بیوتیک را کامل کنید. اتمام دوره کامل دارو تنها روشی است که عفونت را به کلی از بین برده و خطر بازگشت بیماری را کاهش می‌دهد. در طول مصرف دارو از ارتباط جنسی واژینال و یا وارد کردن هرنوع شی به داخل واژن پرهیز کنید، مانند استفاده از :

• تامپون

• کاپ‌های قاعدگی

• اسباب‌بازی‌های جنسی

درصورتی‌که علائم بیماری پس از اتمام دوره مشاهده نشود، نیازی به مراجعه مجدد به پزشک نخواهد بود.

مدت زمان عفونت‌های باکتریایی معمولا چقدر است؟

با شروع درمان، علائم طی دو یا سه روز کاهش پیدا می‌کند. در صورت عدم درمان، ممکن است عفونت باکتریایی دو هفته طول بکشد تا خود به خود برطرف شود و یا ممکن است، علائم دوباره ظاهر شود.

عفونت قارچی

می‌توانید برای از بین بردن قارچ‌های کاندیدا، پمادهای واژینال میکونازول و کلوتریمازول را از داروخانه محله خود خریداری کنید. در صورت مراجعه به پزشک ممکن است پماد یا داروی خوراکی قوی‌تری به نام فلوکونازول تجویز شود. در صورتی‌که تجربه مجدد عفونت‌های قارچی (بیش از ۴ بار در سال) داشته باشید،‌ پزشک داروی متفاوتی را تجویز خواهد کرد. گرچه برخی داروها ممکن است نیاز به مصرف یک دوز داشته باشد، برخی دیگر ممکن است دوره‌ای 14 روزه داشته باشد. پایان دوره کامل دارو تنها راه از بین بردن عفونت و کاهش خطر بازگشت است. در طول درمان، از ارتباط جنسی واژینال و وارد کردن هرگونه شی به داخل واژن پرهیز کنید، مانند:

• تامپون

• کاپ‌های قاعدگی

• اسباب‌بازی‌های جنسی

درصورتی‌که علائم بیماری پس از اتمام دوره مشاهده نشد، نیازی به مراجعه مجدد به پزشک نخواهد بود.

 تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن، مدت زمان عفونت‌های قارچی معمولا چقدر است؟

داروهای بدون نسخه و داروهای تجویزی معمولا طی یک هفته، علائم عفونت قارچی را برطرف می‌کند. اگر به درمان‌های خانگی بسنده کنید یا پیگیر درمان عفونت‌های قارچی خود نباشید، ممکن است نشانه‌ها برای هفته‌ها یا بیش‌تر ادامه داشته باشد.

چشم‌انداز چیست؟

عفونت‌های قارچی و باکتریایی در صورتی‌که درمان نشود، باعث ایجاد مشکلاتی در آینده می‌شود.

امکان سرایت بیماری به شریک جنسی وجود دارد؟

عفونت‌های قارچی قابل سرایت به شریک جنسی است.

احتمال دارد عفونت‌های باکتریایی را از طریق رابطه جنسی دهانی یا به وسیله اسباب بازی‌های جنسی، به شریک جنسی دارای واژن منتقل کنید. هر چند آقایان به عفونت‌های باکتریایی مبتلا نمی‌شوند، محققان در مورد این‌که آقایان بتوانند عفونت‌های باکتریایی را به بانوان منتقل کنند، مطمئن نیستند.

عفونت باکتریایی

بازگشت نشانه‌های عفونت‌‌های باکتریایی پس از گذشت ۳ تا ۱۲ ماه از درمان شایع است. در صورتی‌که این عفونت‌ها درمان نشود، خطر عفونت‌های مکرر و مقاربتی وجود دارد. در صورتی‌که باردار هستید، عفونت‌های باکتریایی احتمال زایمان زودرس را افزایش می‌دهد. در صورتی‌که به HIV مبتلا هستید، عفونت‌های باکتریایی احتمال سرایت HIV را به شریک جنسی مرد افزایش می‌دهد.

عفونت قارچی

عفونت قارچی خفیف بدون درمان خود به خود از بین می‌رود. تنها در صورتی‌که باردار نباشید،‌ می‌توانید به عفونت قارچی مهلت بدهید تا به خودی خود از بین برود.

اگر به عفونت قارچی واژن مبتلا باشید و زایمان طبیعی کنید، ‌ممکن است نوزاد به نوعی عفونت دهانی به نام برفک مبتلا شود.

 تفاوت عفونت قارچی و باکتریایی واژن، نکاتی برای پیشگیری از آنها

تحریکات واژن را به حداقل برسانید. مراقبت از محیط واژن کمک می‌کند از ابتلا به انواع عفونت پیشگیری شود. به منظور پیشگیری از انواع عفونت‌های واژن موراد زیر را رعایت کنید:

• پس از اجابت مزاج، از جلو به عقب خشک کنید.

• از لباس ‌های زیر آزاد، ضد رطوبت و نخی استفاده کنید.

• لباس‌های مرطوب و حوله حمام را به سرعت تعویض کنید.

• از ماندن به مدت طولانی در وان‌های گرم یا حمام گرم خودداری کنید.

• از صابون‌ها و مواد شوینده معطر در ناحیه واژن استفاده نکنید.

• از دوش‌های واژینال استفاده نکنید.

• پروبیوتیک مصرف کنید.