آلرژی به منی مرد و علت، علائم و عوارض آلرژی به اسپرم چیست؟

علائم آلرژی به منی چیست؟

در صورت بروز هر یک از علائم زیر، احتمالاً به واکنش آلرژیک مبتلا هستید:

• قرمزی

• سوزش

• ورم

• درد

• کهیر

• خارش

برای خانم ها، علائم معمولاً در قسمت خارجی یا داخل مجرای واژن مشاهده می شود. در آقایان، علائم ممکن است در شافت یعنی بدنه آلت یا ناحیه پوست بالای اندام تناسلی بروز کند.

گفته می شود احتمال بروز علائم در هر قسمتی از بدن که با مایع منی در تماس باشد، وجود دارد، مانند:

• دست ها

• دهان

• سینه

• مقعد

واکنشهای آلرژیک به مایع منی اغلب فقط در موضع ظهور پیدا می کند، اما در برخی افراد ممکن است کل بدن تحت تأثیر قرار گیرد. به عنوان مثال، مردانی که به مایع منی خود حساسیت دارند، بلافاصله پس از انزال دچار خستگی شدید، گرمای شدید و حالت آنفولانزا می شوند.

به طور کلی ، علائم معمولاً طی 20 تا 30 دقیقه پس از مواجهه آغاز خواهد شد و بسته به شدت آن ممکن است از چند ساعت تا چند روز به طول بیانجامد.

واکنش شدید آلرژیک

در موارد شدید، آنافیلاکسی محتمل است. علائم آنافیلاکسی معمولاً طی چند دقیقه پس از مواجهه ظاهر می شوند و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند. این علائم عبارتند از:

• دشواری تنفس

• خس خس سینه

• تورم زبان یا گلو

• نبض سریع و ضعیف

• سرگیجه یا غش

• حالت تهوع

• استفراغ

• اسهال

علت آلرژی به منی چیست و چه افرادی در معرض خطر هستند؟

حساسیت به منی در درجه اول به دلیل پروتئین های موجود در اسپرم ایجاد می شود. برخی پژوهش ها نشان می دهند داروها یا غذاهای حساسیت زای موجود در اسپرم می توانند محرک علائم باشند. غیر از رابطه جنسی محافظت نشده، عوامل خطر به درستی مشخص نیست.

آلرژی به اسپرم در بانوانی ایجاد می شود که قبل از قرار گرفتن در معرض مایعات منی، علائم قبلی نداشته اند. همچنین ممکن است علائم را با یک فرد تجربه کند اما با فرد دیگری با مشکل مواجه نشود.

آلرژی به منی در چه سنی دیده می شود؟

اگرچه حساسیت به اسپرم در هر سنی ممکن است بروز کند، اما بیشتر بانوانی که نشانه های آن را گزارش می کنند در اوایل دهه 30 هستند. تحقیقات قدیمی تر حاکی از آن است که بسیاری از بانوان مبتلا به این اختلال قبلاً واژنیت مکرر را تجربه کرده اند.

آلرژی به منی چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر پس از تماس با مایع منی، علائم غیرمعمولی را تجربه کردید، به پزشک مراجعه کنید. اگر فکر می کنید علائم ناشی از آلرژی به منی است، حتما با پزشک صریح گفتگو کنید و در مورد زمان بروز آن صادق باشید. از آنجا که پژوهش های زیادی درباره حساسیت به مایع منی وجود ندارد، گاهی ممکن است با بیماری های زیر اشتباه گرفته شود:

• عفونتهای مقاربتی مانند کلامیدیا یا تبخال

• واژینیت مزمن

• عفونت مخمر

• واژینوز باکتریال

در صورت لزوم آزمایش خراش پوست یا آزمایش پوستی اینترادرمال تجویز می شود. به این منظور، نمونه ای از مایع منی شریک جنسی بیمار را می گیرند و مقدار کمی از نمونه رقیق شده را به زیر پوست بیمار تزریق می کنند. در صورت بروز علائم، حساسیت به منی قابل تشخیص است. اگر این آزمایش علائم را تحریک نکند، آزمایش خون یا آزمایش های تشخیصی دیگر انجام می گیرد.

درمان آلرژی به منی چیست؟

روشهای درمانی به منظور به حداقل رساندن یا جلوگیری از علائم انجام می شوند. بهترین راه پیشگیری استفاده از کاندوم هنگام مقاربت است. در آقایانی که به مایع منی خود حساسیت دارند پوست نباید با مایع بدنی در تماس باشد، اما گاهی برخی علائم در کل بدن پدیدار می شوند.

حساسیت زدایی

اگر ترجیح می دهید از کاندوم استفاده نکنید، در مورد حساسیت زدایی با پزشک مشورت کنید. برای انجام این کار، متخصص آلرژی یا ایمونولوژیست هر 20 دقیقه یک محلول منی رقیق شده درون واژن یا روی آلت تناسلی بیمار قرار می دهد. این روند تا زمانی ادامه پیدا می کند که مقاومت در برابر مایع منی رقیق نشده در بیمار ایجاد شود.

پس از حساسیت زدایی اولیه، بیمار باید به طور مداوم در معرض منی قرار بگیرد، تا مقاومت پایدار در برابر حساسیت ایجاد شود. به عنوان مثال، افرادی که به مایع منی همسرشان حساسیت دارند، باید هر 48 ساعت مقاربت داشته باشند.

دارو

ممکن است پزشک توصیه کند قبل از هر گونه فعالیت جنسی آنتی هیستامین بدون نسخه مصرف شود. این تجویز به حداقل رساندن علائم کمک می کند.در صورت شدید بودن علائم، تزریق اپی پن یا اپی نفرین پیشنهاد می گردد که باید در اولین نشانه از علائم شدید تزریق شود. سپس فوراً به پزشک مراجعه کنید.

آیا آلرژی به اسپرم می تواند مانع از بارداری شود؟

آلرژی به منی موجب دشواری بارداری در برخی از بانوان خواهد شد. اگرچه این آلرژی هیچ تاثیری بر باروری ندارد، اما علائم آن می تواند در توانایی برقراری رابطه جنسی تداخل ایجاد کند. در موارد خفیف، مصرف دارو یا حساسیت زدایی به کاهش علائم کمک خواهد کرد.

اگر قصد بارداری دارید و مقاربت به دلیل آلرژی به منی امکان پذیر نباشد، آی یو آی و آی وی اف روشهای دیگری است که می توان در نظر گرفت. آی یو آی تلقیح داخل رحمی و آی وی اف لقاح آزمایشگاهی است. در هر دو روش، اسپرم پدر قبل از تزریق پروتئین زدایی شده و به این ترتیب از بروز واکنش آلرژیک جلوگیری به عمل می آید. میزان موفقیت این روشها متفاوت و تشخیص بهترین روش بر عهده پزشک است. در آی وی اف احتمال بارداری، بعد از یک چرخه قاعدگی در خانمها به طور متوسط 20 تا 35 درصد و در آی یو آی 5 تا 15 درصد تخمین زده می شود.

آیا عوارض دیگری نیز وجود دارد؟

در موارد شدید، آلرژی منی باعث آنافیلاکسی خواهد شد. در صورت بروز هر یک از نشانه های زیر، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید:

• تنفس دشوار

• خس خس سینه

• تورم زبان یا گلو

• نبض سریع و ضعیف

• سرگیجه یا غش

• حالت تهوع

• استفراغ

آلرژی منی تأثیر منفی بر روابط زوجین خواهد داشت. در این صورت می توان از مشاوره زوج درمانی بهره جست. مشاور راه های درمان اختلال و روشهای دیگری برای برقراری صمیمت بین طرفین را پیشنهاد می کند. در مورد انتقال وراثتی این انتقال به فرزندان نمی توان اظهار نظر کرد.

بررسی اجمالی

آلرژی به منی یک بیماری نادر است که مانند هر آلرژی با گذشت زمان ممکن است ایجاد یا محو شود. در صورت بروز علائم حساسیت برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید. آلرژی منی اگر به موقع درمان نشود می تواند زندگی جنسی فرد را مختل کرده و بر سلامت عمومی او تأثیر بگذارد. پزشک با همکاری بیمار، برنامه ای برای مدیریت علائم تهیه کرده و همچنین گزینه های پیش رو را برای تنظیم خانواده مورد بررسی قرار می دهد.

مطالعه بیشتر:

اطلاعاتی در مورد اسپرم مردان

علت درد و سوزش در هنگام نزدیکی چیست و درمان آن چیست؟

حساسیت به کاندوم و حساسیت به لاتکس آن به چه علت است؟

سوزش واژن بعد از نزدیکی، سوزش بعد از رابطه به چه علت است؟