اگر زگیل نداشته باشید، آیا باز هم امکان آلوده بودن شما به ویروس HPV وجود دارد؟
همه انواع ویروس HPV زگیل ایجاد نمی کنند، بلکه انواع خاصی از HPV می توانند باعث ایجاد زگیل شوند. انواع دیگر ممکن است منجر به سرطان های خاصی در افراد مبتلا شوند. بسیاری از افراد مبتلا به HPV ، هیچ گاه علائمی ندارند. HPV دهانی، معمولاً علائمی غیر از زگیل، مانند مشکل در بلع و گرفتگی صدا را ایجاد می کند. اما اگر زگیل نداشته باشید، آیا باز هم امکان آلوده بودن شما به ویروس HPV وجود دارد؟ با ما تا پایان این مطلب همراه باشید تا حقیقت را برای شما شرح دهیم.
رایج ترین علائم ناشی از آلودگی به HPV چیست؟
اکثر افراد مبتلا به HPV (ویروس پایپلومای انسانی) هرگز هیچگونه علائمی را تجربه نمی کنند. تخمین زده شده است که از هر 10 مورد ابتلا به این ویروس، در 9 مورد بدون درمان، اغلب ویروس در طی دو سال از بدن پاک می شود. با این حال، مواردی وجود دارد که ویروس در بدن باقی مانده و علائمی را ایجاد می کند.بروز علائم و نشانه ها همچنین ممکن است به نوع HPV که به آن آلوده شده اید، بستگی داشته باشد. برخی از انواع HPV می توانند باعث ایجاد زگیل شوند. HPV-6 و HPV-11 دو نمونه از این موارد هستند. انواع دیگر مانند HPV-16 و HPV-18 باعث ایجاد زگیل نمی شوند اما می توانند منجر به ایجاد برخی سرطان های خاص شوند.
زگیل
زگیل یک علامت شایع است که البته لزوما بلافاصله پس از ابتلا به HPV ظاهر نمی شود. زگیل ها می توانند هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها بعد از آلودگی شما به ویروس ظاهر شوند. نوع زگیل و ظاهر شدن آن بر روی بدن با توجه به نوع HPV تعیین می شود:
زگیل های معمولی
این برجستگی های ناهموار و قرمز رنگ معمولاً در آرنج، انگشتان و دست ها ظاهر می شوند. زگیل های معمولی ممکن است دردناک باشند و یا به راحتی خونریزی کنند.
زگیل ناحیه تناسلی
زگیل های تناسلی، همانطور که از نام آن ها مشخص است، بیشتر بر روی ولو (بخش بیرونی دستگاه تناسلی زنانه) ظاهر می شوند. این زگیل ها همچنین می توانند در نزدیکی مقعد، واژن یا دهانه رحم نیز ظاهر شوند. زگیل های تناسلی شبیه خوشه های گل کلم مانند، برجستگی های ریز برجسته یا ضایعات صاف مانند جراحات ناشی از کبودی هستند. زگیل های تناسلی ممکن است خارش داشته باشند اما به ندرت باعث ایجاد درد می شوند.
زگیل های تخت
این زگیل ها به صورت نواحی تیره پوست بوده که اغلب صاف و کمی برجسته ظاهر می شوند. آن ها می توانند در هر نقطه از بدن رشد کنند.
میخچه کف پا
این زگیل ها ممکن است تحریک شده، سخت و دانه دار به نظر برسند. این نوع از زگیل ها غالباً در کف پا ایجاد می شوند، که ممکن است باعث ناراحتی و اذیت شدن فرد شوند.
علائم HPV دهانی چیست؟
همان نوع HPV که می تواند باعث ایجاد زگیل تناسلی شود، ممکن است باعث ایجاد زگیل در دهان و گلو نیز شود. به این فرم از ابتلا، HPV دهانی گفته می شود.
در صورت ابتلا به HPV دهانی، علائم دیگری که ممکن است ایجاد شوند، شامل موارد زیر هستند:
• گوش درد،
• گرفتگی صدا،
• گلو دردی که برطرف نمی شود،
• احساس درد در هنگام بلعیدن،
• کاهش وزن بدون دلیل،
• تورم غدد لنفاوی،
آیا HPV منجر به سرطان می شود؟
آلودگی به برخی از انواع HPV نیز ممکن است به سرطان های خاصی منجر شود. طبق نظر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، HPV هر ساله عامل بیش از 31000 مورد سرطان است.
سرطان دهانه رحم شایع ترین سرطان مربوط به HPV است. علائم سرطان دهانه رحم ممکن است شامل موارد زیر باشند:
• خونریزی نامنظم واژینال،
• ترشحات واژینال غیرمعمول،
• مشکل در دفع ادرار یا حرکات روده و دفع مدفوع،
• خستگی،
• کاهش وزن،
سرطان های دیگری که به دلیل HPV امکان پذیر هستند، عبارتند از:
• سرطان آلت تناسلی مردانه و کیسه بیضه،
• سرطان مقعد،
• سرطان در پشت گلو (بخشی از حلق که دقیقا در پشت حفره دهانی قرار دارد)،
البته، پزشک با غربالگری منظم برای کنترل HPV و سایر بیماری های منتقل شونده از راه تماس جنسی (STIs) می تواند اطمینان حاصل کند که به سرعت به نتایج غیرطبیعی و مشکوک رسیدگی می شود.
چگونه به HPV آلوده می شوید؟
HPV ویروسی است که معمولاً از طریق تماس نزدیک بدون محافظت و پوست به پوست منتقل می شود. این اتفاق معمولاً در هنگام برقراری رابطه جنسی واژینال یا مقعدی اتفاق می افتد.
همچنین در صورت وجود هر گونه زخم و جراحت بر روی پوست، مانند بریدگی، سایش یا پارگی، نیز این امکان وجود دارد که ویروس منتقل شود. اندازه این جراحات پوستی می تواند میکروسکوپی باشد و این احتمال وجود دارد که در حین انجام رابطه جنسی در فرد رخ دهند.
اگر شریک جنسی من زگیل نداشته باشد، آیا باز هم ممکن است از طریق رابطه با او به HPV مبتلا شوم؟
ناراحت کننده است اما HPV حتی در صورت وجود نداشتن زگیل و یا سایر علائم مربوط به این بیماری، قابل انتقال است. البته هر نوع زگیل در صورت لمس شدن، می تواند مسری باشد.
برخلاف برخی ویروس های دیگر، HPV می تواند برای مدت زمان بسیار کمی در خارج از بدن زندگی کند. این بدان معنی است که با لمس هر چیزی که در تماس با ویروس قرار گرفته است، ممکن است به این ویروس آلوده شوید.
اگرچه غیرمعمول است، اما اگر بانویی HPV داشته باشد و باردار شود، خطر انتقال ویروس به فرزند او در دوران بارداری و یا زایمان به میزان اندک دارد.
آیا عوامل خطری برای ابتلا به HPV وجود دارد؟
بر طبق گفته های منابع معتبر، تقریباً تمام افراد فعال از نظر جنسی، در دوره ای از زندگی خود به HPV آلوده می شوند. اگرچه HPV می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد، اما برخی افراد خاص ممکن است بیشتر از سایرین در معرض خطر قرار داشته باشند.
عوامل خطر ابتلا به HPV شامل موارد زیر است:
• داشتن رابطه جنسی بدون محافظت،
• داشتن سیستم ایمنی ضعیف،
برقراری رابطه جنسی ایمن و محافظت شده، یکی از بهترین راه ها برای کاهش خطر ابتلا به تمام انواع بیماری های مقاربتی است. اگر از نظر جنسی فعال هستید، غربالگری، یک روش عالی دیگر برای تشخیص به موقع بیماری های منتقل شونده از راه تماس جنسی و جلوگیری از بروز عوارض است. اگر زودتر آزمایش دهید و ابتلای شما به HPV به ویژه آن انواع HPV که خطرناک هستند، مشخص شود، پزشک می تواند با تحت نظر داشتن شما اطمینان حاصل کند که سرطان رخ نمی دهد.
ضعیف بودن سیستم ایمنی نیز ممکن است خطر ابتلای شما را افزایش دهد. ضعف سیستم ایمنی، ممکن است به دلیل مصرف داروهای تجویز شده خاصی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند، ایجاد شود و یا اینکه برخی بیماری ها و مشکلات سلامتی، زمینه ساز آن باشند.
HPV چگونه تشخیص داده می شود؟
به صورت کلی، دو روش وجود دارد که پزشکان از آن ها برای تشخیص HPV استفاده می کنند. این روش ها شامل موارد زیر هستند:
• معاینه: در صورت وجود زگیل، پزشک ممکن است به راحتی و با یک معاینه فیزیکی، آلودگی شما به HPV را تشخیص دهد. بعضاً برای آزمایش و بررسی بیشتر در آزمایشگاه، در مواردی نمونه برداری نیز انجام می شود.
• آزمایش DNA: این آزمایش می تواند با بررسی نمونه و سلول های گرفته شده از دهانه رحم، انواع HPV را که می توانند باعث سرطان شوند، شناسایی کند. برای انجام این کار، پزشک در طی آزمایش پاپ اسمیر، نمونه برداری را انجام داده و به آزمایشگاه ارسال می کند.
آزمایشات HPV که بر روی نمونه های به دست آمده از طریق تست پاپ اسمیر انجام می شوند، در واقع برای غربالگری عفونت HPV مورد استفاده قرار می گیرند. انجام دادن این موارد فقط برای زنان با سن 30 سال به بالا توصیه می شود. در زنان جوان و یا زنانی که آزمایش پاپ اسمیر غیرطبیعی دارند، از آزمایش HPV استفاده می شود تا پزشک بتواند تشخیص دهد که آیا HPV علت شرایط ایجاد شده و نتیجه غیرطبیعی پاپ اسمیر است یا خیر. طبق نظر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، انجام دادن آزمایش HPV در حال حاضر برای غربالگری مردان، نوجوانان و یا زنان زیر 30 سال توصیه نمی شود.
HPV چگونه درمان می شود؟
به طور معمول، درمان HPV غیرضروری است. زیرا در بسیاری از افراد ویروس خود به خود از بین می رود. بنابراین، هیچ درمانی یا دارویی برای خود HPV وجود ندارد. با این حال، در صورت وجود علائم، آن ها قابل درمان هستند.
زگیل ناحیه تناسلی
چندین گزینه برای از بین بردن زگیل تناسلی وجود دارد، از جمله:
• سوزاندن زگیل با استفاده از مواد شیمیایی مخصوص،
• انجماد زگیل ها،
• لیزر درمانی،
• داروها،
انتخاب نوع درمان به محل، تعداد و اندازه زگیل ها بستگی خواهد داشت. لازم است بدانید که حذف زگیل، به معنای این نیست که ویروس از بین رفته است و HPV هنوز هم می تواند به دیگران منتقل شود. بنابراین روابط شما باید همچنان محافظت شده باشد و به علاوه تحت نظر پزشک باشید.
سرطان های مربوط به HPV
سرطان های ناشی از HPV معمولاً به خوبی به درمان پاسخ می دهند، به شرط آنکه زود تشخیص داده شوند.
چشم انداز
اگر در طی غربالگری و بررسی ها، آلودگی یک فرد به HPV تشخیص داده شود، ممکن است برای پیگیری یا کمک به کنترل علایم، معاینات پزشکی منظم لازم باشد.
بانوان برای بررسی وجود هر گونه سلول پیش سرطانی یا سرطانی در دهانه رحم، به صورن منظم و در فواصل تعیین شده توسط پزشک، آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهند. برای کسانی که قصد باردار شدن دارند، نظارت بیشتر ممکن است لازم و ضروری باشد.
پزشکان می توانند بهترین برنامه معاینه را برای هر فرد تعیین کنند. برای جلوگیری از انتقال ویروس به دیگران، مهم است که این چکاپ ها را به صورت جدی پیگیری کرده و انجام دهید.
چگونه می توان از HPV جلوگیری کرد؟
با اینکه ممکن است راهی برای از بین بردن کامل خطر ابتلا به HPV وجود نداشته باشد، اما انجام برخی اقدامات مانند رابطه جنسی ایمن و محافظت شده، می تواند به جلوگیری از بسیاری از بیماری های منتقل شونده از راه تماس جنسی از جمله HPV کمک کند.
به علاوه، اکنون واکسن هایی برای محافظت در برابر برخی از گونه های HPV که باعث سرطان می شوند نیز در دسترس هستند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، تزریق واکسن HPV را برای مردان و زنان در سنین 11 یا 12 سالگی و قبل از شروع اولین رابطه جنسی، توصیه می کند.
چه چیز دیگری باید بدانید؟
• تزریق واکسن HPV اکنون برای همه کودکان در سن 11 یا 12 سالگی توصیه می شود.
• دو مدل واکسن متفاوت وجود دارد، یک مدل دو دوزه که بین 11 تا 14 سال قابل تطریق است و یک مدل سه دوزه که از 15 تا 45 سالگی قابل تزریق است.
• شما باید تمام دوزهای واکسن خود را دریافت کنید تا به درستی ایمن شده و در برابر انواع پر خطر ویروس HPV محافظت شوید.
• واکسن های HPV در صورتی بهترین نتیجه و اثربخشی را خواهند داشت که قبل از اینکه شخصی از نظر جنسی فعال شود و یا در معرض ویروس قرار گیرد، تزریق شده باشند. با این حال، هنوز هم ممکن است تزریق این واکسن ها برای هر کسی که کمتر از 27 سال دارد، مفید واقع شود. پس حتما در این مورد با پزشکتان مشورت کنید.
مطالعه بیشتر:
تفاوت بین تبخال تناسلی و زگیل تناسلی چیست؟
اچ پی وی در نوجوانان و کودکان چگونه سرایت می کند؟
ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) چه نشانه ها و درمانی دارد
زگیل در نوزادان به چه علت است وراههای درمان زگیل نوزاد چیست؟
