درمان ناباروری با روش آی وی ام (IVM) چگونه انجام می شود؟

ای وی ام (IVM) چگونه انجام می شود؟

اگر به دلیل یکی از مشکلات ناباروری به مراکز مربوطه مراجعه کنید و در نهایت تصمیم به استفاده از روش IVM بگیرید، مراحل زیر را به ترتیب انجام خواهد داد.

مرحله اول

چند معاینه ساده همراه با سونوگرافی و آزمایش خون برای این که زمان مناسب برای تخمک گیری مشخص شود. ممکن است از مادر خواسته شود که قبل از انجام این معاینات، مقداری هورمون به صورت قرص و یا شیاف مصرف کنند.

مرحله دوم

به محض این که زمان گرفتن تخمک از بدن مادر تعیین شد، تخمک های نابالغ از تخمدان مادر بدون بر انگیختن جدی تخمدان و با عمل جراحی بسیار کوچک گرفته می شوند. تصاویر سونوگرافی برای هدایت سوزن توخالی به سمت لگن و تخمدان برای برداشتن تخمک ها کمک کننده است. همچنین ممکن است از قرص های مسکن استفاده شود تا مادر هیچ گونه ناراحتی احساس نکند.

مرحله سوم

تخمک نابالغ در آزمایشگاه کشت داده می شود و با هورمون برانگیخته می شود تا به بلوغ برسد. این کار، در روش های قدیمی IVM استفاده می شده است. در روش جدید تخمک نابالغ توسط ملکول های پروتئین بالغ می شوند. هر دوی این روش ها به 24 تا 48 ساعت زمان نیاز دارند.

مرحله چهارم

در این مرحله با استفاده از سوزن های بسیار نازک به هر کدام از تخمک های بالغ اسپرم تزریق می شود.

مرحله پنجم

بعد از این که تخمک بارور شد و شروع به رشد کرد، پزشک یک تا 4 تخمک بارور شده را طی عمل جراحی کوچکی به بدن مادر بر می گرداند. در این مرحله، یک انتظار کوتاه حدود 12 روز لازم است تا ببینیم آیا عمل موفقیت آمیز بوده است یا خیر.

مرحله ششم

اگر فرایند موفقیت آمیز بود، مادر تازه باردار باید تمام توجه خود را به جنین معطوف سازد و اگر فرایند موفقیت آمیز نبود زن و شوهر باید تصمیم بگیرند که آیا می خواهند دوباره فرایند را تکرار کنند یا خیر.

روش IVM چه خطرات و عوارضی دارد؟

در مقایسه با روش IVF به دلیل این که هورمون بسیار کمتری به بدن مادر تزریق می شود، شانس ابتلا به عارضه تحریک بیش از اندازه تخمدان کاهش می یابد. این عارضه مشکلی است که مادرانی که از IVF استفاده می کنند و به کیست های دستگاه تناسلی مبتلا هستند با آن رو به رو می شوند.

همانند سایر روش های بارور سازی، احتمال چند قلو شدن به دلیل این که بیش از یک تخمک در رحم قرار داده می شود، وجود دارد.

چه کسانی می توانند از روش IVM جدید استفاده کنند؟

خانم های بسیاری می توانند از IVM به این دلیل که هورمون به بدن تزریق نمی شود استفاده کنند:

• بانوانی که مبتلا به عارضه تخمدان پلی کیستیک هستند که اگر از IVF استفاده کنند احتمال ابتلا به سندرم تخمدان تحریک شده در آن ها بیشتر است که می تواند خطرناک باشد. ولی چون IVM تخمدان را تحریک نمی کند، خطر ابتلا به این عارضه بسیار کم می شود.
• بانوانی که مبتلا به سرطان هستند یا بوده اند. در روش IVF به دلیل این که هورمون به بدن تزریق می شود، ممکن است این هورمون ها بافت های جا مانده از سرطان را فعال کنند.
• بانوان جوانی که به دنبال روش های بارور سازی هستند، این روش بسیار کم هزینه تر از IVF بوده و با ریسک کمتری همراه است.
• بانوانی که از IVF استفاده کرده اند، اما تخمک های خارج شده از بدن آن ها هنوز نابالغ است، آن ها می توانند از IVM استفاده کنند. به این صورت که تخمکی که به بلوغ نرسیده است از بدن مادر گرفته شده و در آزمایشگاه به بالغ می شود. به عبارت دیگر، ادامه IVF می تواند در این قالب صورت بگیرد.
• بانوانی که تعداد تخمک های محدودی دارند، زیرا در روش IVM نسبت به روش IVF احتمال تحریک بیش از حد تخمدان کمتر است. این مساله به ان معناست که تخمک های باقی مانده شانس بیشتری برای بقا دارند.

خانم هایی که شرایط زیر را دارند می توانند هم از روش IVF و هم از IVM  بهره ببرند:

• خانم هایی که دارای چسبندگی در لوله های رحمی هستند.
• خانم هایی که لوله های رحمیشان را برداشته اند.
• مشکلات مربوط به ناباروری در مردان که عبارت است از کاهش تعداد و تحرک اسپرم در مردان.
• خانم هایی که اختلالات تخمک گذاری، کیست های فیبری رحمی و یا نارسایی زودرس تخمدان دارند.
• خانم هایی که مشکلات ژنتیکی دارند.
• خانم هایی که ناباروری هایی با دلایل نامشخص دارند.

مطالعه بیشتر:

1- درمان ناباروری به روش IVM چیست و چقدر شانس موفقیت دارد؟

2- روش های لقاح مصنوعی برای باردار شدن

3- بارداری با روش IVM (بلوغ تخمک در آزمایشگاه) جایگزینی برای روش IVF

4- تفاوت بارداری با روش IVM (بلوغ تخمک در آزمایشگاه) با روش IVF

5- درمان ناباروری از طریق باز کردن لوله فالوپ (لوله های رحمی)