علل انجام سزارین از نظر علم پزشکی چیست ؟

در زایمانی که پزشک سزارین را لازم می داند ممکن است بسته به شرایط موجود از قبل برای سزارین برنامه ریزی شود و یا اینکه در روز زایمان بر اساس ضرورت سزارین در اولویت قرار گیرد.

شایع ترین علل انجام سزارین عبارتند از:

طولانی شدن فرایند زایمان

اگر زایمان مادر در بارداری اول بیش از 20 ساعت و در بارداری های بعدی بیشتر از 14 ساعت به طول بیانجامد، اصطلاحاً به آن "عدم پیشرفت زایمان" یا "توقف در زایمان" می گویند. به نقل از منابع معتبر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، طولانی شدن فرایند زایمان یکی از اصلی ترین علت انجام عمل سزارین است که در یک سوم موارد سزارین به این دلیل انجام می شود.

بزرگ بودن اندازه جنین نسبت به کانال زایمان، باز شدن کُند دهانه رحم و بارداری از جمله دلایلی هستند که موجب طولانی شدن فرایند زایمان می شوند. در این موارد برای جلوگیری از عوارض  احتمالی، سزارین پیشنهاد می شود.

قرار گرفتن غیرطبیعی جنین

اگر پزشک پوزیشن نامناسب جنین شما را دلیل انجام سزارین برایتان مطرح کرده به او اعتماد کنید. برای زایمان طبیعی، قرار گرفتن جنین در وضعیتی رو به پایین، لازم است. اما در برخی مواقع جنین تغییر وضعیت داده و دروضعیت بریچ  یا عرضی قرار می گیرد، در چنین شرایطی ایمن ترین روش زایمان به ویژه در بارداری های چندقلویی سزارین است. در وضعیت بریچ جنین از پا یا باسن رو به کانال زایمان قرار می گیرد.  وضعیت عرضی نیز شرایطی است که جنین به حالت ضربدری در رحم قرار گرفته و احتمال ورود شانه در ابتدا به لگن وجود دارد. 

زجر تنفسی جنین

اگر اکسیژن کافی به جنین نرسد، پزشک سزارین اورژانسی را پیشنهاد خواهد کرد.

نقائص مادرزادی هنگام تولد

در صورت وجود نقایص مادرزادی از قبیل تجمع مایعات اضافی در مغز یا بیماریهای قلبی مادرزادی ، پزشکان برای کاهش عوارض زایمان، سزارین را توصیه می کنند.

سزارین مکرر

بر اساس منابع معتبر، زایمان طبیعی بعد از سزارین با نام اختصاری VBAC[2] در حدود 90 درصد موارد امکان پذیر است. بنابراین مادرانی که یک بار سزارین کرده اند می توانند در زایمان های بعدی، طبیعی زایمان کنند. برای انتخاب ایمن ترین روش، نظر پزشک مهم است. 

بیماری های مزمن مادر

در صورت وجود بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی، فشار خون بالا یا دیابت بارداری، زایمان طبیعی ممكن است برای مادر خطرناک باشد و لذا سزارین انجام شود.

در بیماریهایی مانند ایدز، تبخال تناسلی یا هر نوع عفونت دیگری که از طریق زایمان طبیعی امکان انتقال به جنین وجود داشته باشد، سزارین بهتر است.

پرولاپس یا افتادگی بند ناف

این شرایط زمانی رخ می دهد که بند ناف زودتر از جنین از دهانه رحم خارج شود. در این صورت جریان خون به جنین کاهش یافته و سلامتی او در معرض خطر قرار می گیرد. اگرچه این مشکل به ندرت پیش می آید ولی بسیار جدی است و سزارین باید در اسرع وقت انجام شود.

عدم تناسب سر با لگن مادر

عدم تناسب سر با لگن مادر یا به اصطلاح سفالوپلیویچ (CPD) به عنوان یکی از مهمترین علل انجام سزارین، زمانی است که لگن مادر برای زایمان طبیعی خیلی کوچک و یا سر جنین نسبت به کانال زایمان خیلی بزرگ باشد که در هر دو صورت جنین نمی تواند به راحتی و سالم از مهبل عبور کند. 

مشکلات مربوط به جفت

اگر جفت سرراهی باشد یعنی به طور کامل یا ناقص دهانه رحم را بپوشاند و نیز در صورت دکولمان یا کنده شدن جفت که باعث کمبود اکسیژن می شود، سزارین  ضروری است. طبق اعلام منابع معتبر، احتمال بروز جفت سرراهی 1 در 200 و دکولمان جفتی 1 در صد است.

بارداری چندقلویی

از دیگر علل انجام سزارین بارداری چند قلویی است. بارداری چندقلویی می تواند خطرات مختلفی در دوران بارداری ایجاد کند از جمله طولانی شدن زمان زایمان، اضطراب مادر، قرار گرفتن یک یا چند جنین در وضعیت غیر طبیعی و غیره. در این شرایط بهترین روش زایمان، سزارین است.

کلام آخر

به یاد داشته باشید همیشه نمی توان همه چیز را در بارداری و زایمان پیش بینی کرد. زایمان رویدادی بسیار زیبا و اعجاب انگیز است و ما به شما توصیه می کنیم همیشه خود را برای وقایع غیرمنتظره و حتی سزارین ضروری آماده کنید.

مطالعه بیشتر:

1- آیا می توان بعد از سزارین زايمان طبيعی کرد؟

2- انواع برش سزارین، هرکدام در چه شرایطی استفاده می شود؟

3- زمان بندی بهبود مادر پس از عمل جراحی سزارین!

4- آیا زایمان سزارین برای بار دوم باعث چسبندگی لوله ها میشود؟

https://www.healthline.com/health/pregnancy/c-section-reasons#6