چسبندگی جفت چیست و چگونه تشخیص داده می شود؟
چسبندگی جفت هنگامی اتفاق میافتد كه جفت،ارگاني كه مواد مغذي و سایر احتیاجات را به جنین در حال رشد می‌رساند عمیقا به ديواره رحم بچسبد. این موضوع اغلب منجر به دو عارضه عمده میشود: جفت به طور معمول نمی‌تواند بعد از تولد نوزاد از داخل رحم خارج شده و تلاش برای برداشتن جفت میتواند منجر به خونریزی شدید شود. این یک وضعیت جدی است که به خصوص در هنگام زایمان میتواند عوارضی را برای نوزاد و مادر ایجاد کند. با این وجود زیر نظر متخصص مجرب عوارض و خطرات مربوط به چسبندگی جفت را میتوان به طور مؤثر مدیریت کرد.
انواع چسبندگی جفت
انواع چسبندگی شامل اکرتا، اینکرتا و پرکرتا است. این چسبندگی‌ها هر سه مشابه هم بوده و تنها تفاوت در میزان شدت چسبندگی در پرکرتا است.
چسبندگی جفت در ایکرتا شرایطی است که در آن جفت به رحم و دیواره این ارگان چسبیده است و پرکرتا زمانی است که جفت به ضخامت دیواره رحم نفوذ کرده و به اندام‌های مجاور در شکم از جمله مثانه میچسبد.
پزشک متخصص زنان معمولا سعی میکند به کمک سونوگرافی یا MRI قبل از زایمان نوع چسبندگی (اکرتا، اینکرتا یا پرکرتا) را مشخص کند اما این موضوع همیشه امکان پذیر نیست.
کدام خانم‌ها بیشتر در معرض خطر چسبندگی جفت هستند؟
این عارضه در حدود 0.2 درصد از حاملگی‌ها رخ می‌دهد و زنانی که قبلا تجربه آن را داشته‌اند بیشتر در معرض آن قرار دارند. از جمله مسایلی که میتواند احتمال بروز چسبندگی جفت را افزایش دهد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- موقعیت غیرطبیعی جفت درون رحم، از جمله جفت سرراهی که در آن جفت معمولاً روی دهانه رحم قرار می‌گیرد
- سن بیش از 35 سال مادر
- سابقه جراحی روی رحم مانند برداشتن فیبروئید یا درمان بافت اسکار رحم
- لقاح آزمایشگاهی
برخی از بیماران مبتلا به چاقی هیچ یک از این عوامل خطر شناخته شده را ندارند اما به نظر می‌رسد اضافه وزن بالا در دوران بارداری احتمال چسبندگی جفت را هم بالا می‌برد.
علائم و عوارض چسبندگی جفت
چسبندگی جفت معمولاً علامتی ندارد. با این حال اغلب با خونریزی واژینال همراه است. در موارد شدید که در آن جفت به مثانه یا ساختارهای مجاور آن میچسبد خانم دچار علایمی نظیر درد مثانه و لگن یا گاهی اوقات خون در ادرار میشود.
در زایمان طبیعی، جفت در آخرین مرحله زایمان از رحم جدا میشود. در صورت بروز چسبندگی، جفت محکم به دیواره رحم وصل شده و در هنگام زایمان به طور طبیعی از رحم جدا نمی شود. این موضوع عوارض مختلفی را برای جنین و مادر ایجاد میکند.
خطرات مربوط به جنین
- در صورتی که چسبندگی جفت تشخیص داده شود، زایمان به صورت زودرس بین هفته‌های 34 تا 37 هفته حاملگی برنامه ریزی میشود.
- نوزادانی که در این سنین حاملگی متولد می‌‌شوند، اغلب نیاز به بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان دارند، اما حال عمومی آنها خوب است.
- اگر خانم دچار خونریزی زودرس و سنگین باشد، ممکن است زایمان حتی زودتر اتفاق بیفتد. اگر خونریزی شدید ناشی از چسبندگی جفت به مثانه یا دیگر ارگان‌ها باشد سلامت مادر و جنینش به خطر میافتد. گرچه چسبندگی جفت به خودی خود تنها برای جنین مضر نیست.
خطرات مربوط به مادر
- از جمله عوارضی که در هنگام چسبندگی جفت برای مادر رخ می‌دهد خونریزی است که ممکن است هنگام تلاش برای برداشتن جفت چسبیده به رحم ایجاد شود و شدت یابد. در صورت عدم مدیریت و مراقبت دقیق، این موضوع تهدید کننده زندگی مادر است.
- زایمان طبیعی در این زنان همیشه ممکن نیست. زنانی که با وجود این اختلال زایمان طبیعی می‌کنند ممکن است به روشهای تخصصی برای برداشتن جفت و کنترل خونریزی نیاز داشته باشند. اگر قبل از زایمان این موضوع تشخیص داده شده باشد متخصص زنان به طور حتم سزارین را توصیه میکند.
- گاه برای برداشتن جفت و پایان دادن به خونریزی، هیسترکتومی (برداشتن جراحی رحم) پس از زایمان توصیه میشود.
منبع: brighamandwomens
بیشتر بدانید:
1- چسبندگی غیر عادی جفت یا جفت مهاجم چیست و چه عوارض و روشهای درمانی دارد
2- دلیل چسبندگی جفت به رحم چیست و چگونه قابل تشخیص است؟
3- مشکلات جفت جنین چیست و چه نشانه و علائمی دارد؟
4- جفت سر راهی یا پلاسنتا پرویا چیست؟
