زگیل مقعد، نشانه های زگیل مقعد چیست و آیا درد دارد؟

نشانه های زگیل مقعد چیست؟

زگیل مقعد داخل و پیرامون مقعد ظاهر می شود. در ابتدا برآمدگی های کوچکی به اندازه سر سوزن هستند و ممکن است آن قدر کوچک باشد که متوجه آن نشوید. هنگام رشد یا قرار گرفتن کنار هم ممکن است ظاهری شبیه گل کلم پیدا کند. زگیل ها ممکن است به رنگ هلو، زرد، صورتی یا قهوه ای روشن یا به رنگ پوست باشد.

آیا زگیل مقعد درد دارد؟

زگیل مقعد معمولا بدون درد و ناراحتی است. نشانه های دیگر آن می تواند شامل خارش، خونریزی یا ترشح از مقعد باشد. فرد مبتلا به زگیل مقعد ممکن است احساس برآمدگی در ناحیه مقعد کند. زگیل می تواند همزمان با مقعد در جاهای دیگر بدن نیز رشد کند. زگیل تناسلی در بانوان روی لب واژن، واژن یا دهانه رحم دیده می شود. زگیل تناسلی در مردان می تواند روی آلت، بیضه، ران ها یا کشاله ران ظاهر شود. زگیل ممکن است در افراد مبتلا به ویروس HPV در دهان و گلو نیز رشد کند. رابطه جنسی دهانی با فرد مبتلا به زگیل تناسلی یا بوسه عمیق با فرد مبتلا به زگیل حلقی می تواند باعث ابتلا شود.

چه چیزی باعث زگیل مقعدی می شود؟

زگیل های تناسلی، از جمله زگیل مقعدی ناشی از HPV است. این ویروس یک بیماری مقاربتی است. در افراد جوان ممکن است HPV به خودی خود از بین برود و باعث بروز نشانه و زگیل تناسلی نشود. برخی انواع HPV باعث زگیل تناسلی می شود و باقی می تواند به سرطان منجر شود، اما آن نوع از HPV که باعث بروز زگیل های تناسلی و مقعدی می شود معمولا منجر به سرطان نخواهد شد.

HPV به طور کل از یک شخص به شخص دیگر با تماس مستقیم با دهان، مقعد، آلت یا واژن فرد مبتلا منتشر می شود. رابطه جنسی برای انتشار عفونت ضروری نیست. می تواند از طریق تماس پوستی نیز منتقل شود. انتشار HPV حتی اگر زگیل مشهود نباشد نیز ممکن است.

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، زگیل تناسلی معمولا از طریق رابطه جنسی مقعدی و واژنی منتقل می شود. این مرکز همچنین می گوید تقریبا تمام مردان و زنانی که رابطه جنسی دارند در برهه ای از زندگی به HPV مبتلا می شوند.

چه کسانی در معرض خطر زگیل مقعدی قرار دارند؟

در شرایط زیر در معرض خطر بیشتر ابتلا و انتشار زگیل مقعدی قرار دارید:

- رابطه جنسی حفاظت نشده

- روابط جنسی با افراد مختلف

- رابطه جنسی مقعدی

- رابطه جنسی یا تماس نزدیک با شخص مبتلا به HPV

- رابطه جنسی در سن پایین

- ضعف سیستم ایمنی ناشی از بیماری یا دارو

اما در صورت رابطه جنسی تنها با یک نفر نیز ممکن است به زگیل مقعدی مبتلا شوید و کاندوم هم کاملا از ابتلا به آن جلوگیری نمی کند.

زگیل مقعدی چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک می تواند با معاینه زگیل مقعدی را تشخیص دهد. برخی از پزشکان حین معاینه به برآمدگی ها اسید استیک (سرکه) می مالند. این کار باعث می شود برآمدگی سفید و قابل رویت تر شود. اما این کار برای تشخیص زگیل مقعدی ضروری نیست.

معاینه برای زگیل مقعدی شامل معاینه داخل مقعد با ابزاری به نام آنوسکوپ نیز می شود. پزشک ممکن است ناحیه لگنی را نیز برای انواع زگیل های تناسلی معاینه کند. برای بانوان می تواند با پاپ اسمیر همراه باشد.

تشخیص می تواند نمونه برداری از زگیل را نیز شامل شود. اگر این کار هنگام پاسخ ندادن زگیل به درمان می تواند انجام شود.

درمان زگیل مقعدی

انتخاب درمان به تعداد و مکان زگیل ها، ترجیح بیمار و تجربه پزشک بستگی دارد.

1. داروهای موضعی

درمان با داروی موضعی می تواند برای زگیل های کوچک و محدود به ناحیه خارجی مقعد کافی باشد. در این مورد، دارویی توسط پزشک تجویز می شود. داروهای بدون نسخه زگیل را نمی توان برای زگیل های تناسلی و مقعدی استفاده کرد.

برخی از داروها برای درمان زگیل مقعد توسط پزشک در مطب استفاده می شود. برخی دیگر را می توانید در خانه استفاده کنید. روند درمان معمولا چند هفته یا بیشتر طول می کشد.

کرم های موضعی شامل موارد زیر است:

- ایمیکوئیمود (آلدارا، زیکلارا)

- پودوفیلوکس (کوندیلوکس)

- پودوفیلین (پودوکون)

- تریکلورواستیک (TCA)

- بایکلرواستیک (BCA)

2. گزینه های درمانی دیگر

گزینه های درمانی دیگر را می توان بسته به شدت و مکان زگیل های تناسلی استفاده کرد. این درمان ها شامل موارد زیر است:

- کریوتراپی: این روند شامل نیتروژن مایع برای منجمد کردن زگیل است. پس از انجماد زگیل می افتد.

- الکتروکاتری: در این روند پزشک از جریان الکتریکی برای سوزاندن زگیل استفاده می کند.

- لیزردرمانی: از انرژی نوری شدید استفاده می کند. این روش معمولا برای موارد سخت استفاده می شود.

اگر زگیل ها زیاد باشد ممکن است درمان در چند مرحله انجام شود. در برخی موارد نیاز به عمل جراحی است.

گزینه های جراحی

گزینه جراحی می تواند برای زگیل های بزرگی که به درمان های دیگر جواب نمی دهند یا برای زگیل های مقعدی در داخل مجرای مقعد موثر باشد. درمان جراحی معمولا بصورت سرپایی انجام می شود. یعنی می توانید پس از جراحی به خانه بروید.

حین عمل، جراح از ابزاری ویژه برای بریدن زگیل استفاده می کند. ممکن است بصورت موضعی بی حس شوید. اگر تعداد و محل زگیل ها گسترده باشد ممکن است از بی حسی نخاعی یا بیهوشی استفاده شود.

پس از الکتروکاتری، کریوتراپی یا جراحی زگیل مقعدی، بیشتر افراد چند روزی احساس ناراحتی خواهند داشت.

برای تسکین پزشک دارو تجویز می کند. توانایی شما در انجام امور روزمره به وسعت درمان بستگی دارد.

چشم انداز درازمدت برای زگیل مقعدی چیست؟

زگیل مقعدی خطر مرگ ندارد و در بیشتر موارد به سرطان منجر نمی شود. اما ممکن است HPV در بدن شما باقی بماند و موجب بازگشت زگیل مقعدی شود.

برای جلوگیری از بازگشت مرتب توسط پزشک معاینه شوید. خصوصا در سه ماهه اول پس از درمان این امر مهم است.

چطور می توان از زگیل مقعدی جلوگیری کرد؟

آزمایش مرتب HPV توصیه نمی شود، اما واکسن HPV در دسترس است. می تواند تا ۴۵ سالگی از آن استفاده کرد. مرکز درمان و پیشگیری از بیماری توصیه می کند افراد در سن ۱۱ یا ۱۲ سالگی واکسینه شوند تا پیش از شروع فعالیت جنسی در برابر ویروس ایمن شوند.

روش های دیگر برای کمک به پیشگیری از انتشار HPV و زگیل مقعدی شامل موارد زیر است:

- پرهیز از تماس جنسی

- استفاده از روش های محافظت نظیر کاندوم

- محدودکردن تعداد شرکای جنسی

اما روش های محافظتی به طور کامل از انتشار HPV جلوگیری نمی کند و ممکن است با تنها یک شریک جنسی نیز منتقل شود.

نتیجه

زگیل تناسلی می تواند ناراحت کننده و در موارد نادر دردناک باشد اما قابل درمان است. اگر فکر می کنید به زگیل مقعدی مبتلا شده اید، اولین قدم مراجعه به پزشک است. آن ها برای تشخیص شما را معاینه می کنند و برنامه درمانی مناسب را توصیه خواهند کرد.

مطالعه بیشتر:

تفاوت بین تبخال تناسلی و زگیل تناسلی چیست؟

آیا با زگیل تناسلی میشه زایمان طبیعی انجام داد؟

زگیل در نوزادان به چه علت است وراههای درمان زگیل نوزاد چیست؟

اگر زگیل نداشته باشید، آیا باز هم امکان آلوده بودن شما به ویروس HPV وجود دارد؟