آنچه در مورد سوال از پزشک زنان و زایمان باید بدانید

سوال از پزشک زنان و زایمان در دوران بارداری

در ادامه به پرسش های اشاره شده است که به شما کمک می‌کند تا مطمئن شوید که پزشک زنان و زایمانی را که در نظر دارید، برای شما و فرزندتان بهترین است یا خیر! این سوالات برای کمک به انتخاب پزشک طراحی شده است. 

1- نظر و عقیده شما درباره زایمان چیست؟

این مهمترین سوالی است که می‌توانید از پزشک زنان و زایمان بپرسید، این پرسش شما را با تصویری که او درباره زایمان ترسیم می‌کند، آشنا می‌کند.

آیا نظر او درباره زایمان چنین است:

• روندی پزشکی است که باید مداوم نظارت و مدیریت شود!
• روندی که پُر از مشکلات خطرناک و مستلزم اقدامات پیشگیرانه است!
• روندی است که پیش از نیاز به مداخله پزشکی، طبیعت مسیر خود را طی می‌کند.

2- چقدر حق انتخاب دارم؟

بانوان (و همسران آنان) وقتی‌که در این دوران در روند تصمیم گیری‌ها درگیرند و به آنان حق انتخاب داده می‌شود، گرایش بیشتری به زایمان بهتر دارند. آنانی که احساس می‌کنند، کنترلی بر اوضاع ندارند یا درگیر تصمیم‌گیری‌ها نیستند، احتمالاً تجربه مثبتی از زایمان ندارند. بنابراین مهم است شخصی را انتخاب کنید که طی بارداری و زایمان‌تان شما را از اوضاع بارداریتان مطلع و درگیر کند.  

3- نظرتان درباره مسکن های درد طی زایمان چیست؟

یک مشخصه عالی دیگر برای این‌که نظر آنان درباره زایمان چیست:

• آیا فقط مسکن درد خواهید داشت یا روش‌های طبیعی تسکین درد نیز توسط پزشکتان توصیه می‌شود.
• آیا او به روشنی از تاثیرات جانبی داروی بیهوشی بر شما و فرزندتان به شما اطلاعاتی می‌دهد.
• آیا او شما را به دریافت مسکن درد زایمان تشویق می‌کنند؟

4- مسیری که برای بارداری خود انتخاب کرده‌اید مورد تایید پزشک قرار دارد؟

اگر تا کنون برنامه‌ای برای زایمان خود ننوشته‌اید (نقشه زایمان)، ایده خوبی است که هنگام اولین ملاقات با پزشک زنان و زایمان، نقشه زایمان خود را به همراه داشته باشید. البته این نقشه می‌تواند بعداً تغییر کند، اما بسیار مهم است، شخصی که مراقب پزشکی شماست، بتواند از آنچه برای زایمان خود در ذهن دارید و برایتان اهمیت دارد، مطلع شود. بنابراین توجه داشته باشید که روش او برای زایمان با نقشه زایمان شما فاصله چندانی نداشته باشد. هیچ چیز بدتر از این نیست که ناگهان در وضعیتی قرار بگیریم که ضروری باشد با سرعت تصمیم گیری کنیم و زمان زیادی برای بحث درباره آن وجود نداشته باشد.

5- میزان زایمان القایی شما چقدر است و در چه مقطعی القاء زایمان را پیشنهاد می‌دهید؟

اگر بچه و مادر در وضعیتی مناسب قرار داشته باشند، معمولاً پزشکان زنان و زایمان مقررات متفاوتی را درباره القاء زایمان در نظر می‌گیرند، برخی القاء زایمان را فقط در روزهای پیش از موعد زایمان توصیه می‌کنند، برخی 7 تا 10 روز پس از گذشت موعد زایمان و بعضی زمان بیشتری را در نظر می‌گیرند.

البته مشکل فقط با زایمان‌های القایی غیرضروری است. یعنی هنگامیکه مداخلات پیاپی غیرضروری آغاز شود، درنتیجه احتمال بروز پیچیدگی‌ها نیز بیشتر می‌شود.

آگاهی از مراحل القاء زایمان، پیش از انتخاب متخصص زنان و زایمان می‌تواند در پیشگیری از مداخلات غیر ضروری به شما کمک کند. به هر تقدیر، شما توانایی و قدرت امتناع از زایمان القایی را دارید، اما مطلوب‌تر خواهد بود، اگر پزشک زنان و زایمان‌تان نیز با انتخاب شما موافق باشد.

6- میزان زایمان‌های سزارینی شما چقدر است و در چه وضعیتی زایمان سزارین را پیشنهاد می‌کنید؟

اگر پاسخ روشنی دریافت نمی‌کنید، این سوالی است که پافشاری بر آن ارزشش را دارد. سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که حدود 15 درصد از سزارین‌ها بنابر ضروریت پزشکی صورت می‌گیرد. اما بسیاری از بیمارستان‌ها حدوداً 30 تا 50 درصد زایمان سزارین انجام می‌دهند و برخی حتی بیشتر. بنابراین ارزشش را دارد که بدانید، متخصص زنان و زایمان‌تان چند درصد سزارین را اجرا می‌کند 15 یا 50 درصد و چه درصدی از آن انتخابی یا اورژانسی است. سزارینی انتخابی، سزارینی است که پیش از آغاز مراحل زایمان، سزارین اجرا گردد. این انتخاب می‌تواند به شرایط قرار گیری جنین (مثل بریج) یا تصمیم مادر برای روش زایمان صورت گیرد. سزارین اورژانسی نام ظاهراً ترسناکی دارد و معمولاً پیش از اینکه مراحل زایمان شروع شده‌ باشد، اجرا می‌شود. بنابراین امکان دارد مادر پس از طی مراحل زایمان (طبیعی) طولانی خسته باشد و درخواست سزارین کند یا تپش قلب جنین به شکل مداومی کاهش یابد، چنین زایمانی را سزارین اورژانسی می‌خوانند. البته زایمان سزارین اورژانسی به خودی‌خود به معنای وضعیت تهدید جانی تلقی نمی‌شود.

اگر پزشک زنان و زایمان میزان سزارین‌های خود را اعلام نمی‌کند یا نمی‌تواند برای شما آماری را تخمین زند، احتمالاً نمی‌خواهند شما از میزان آن با خبر شوید. 

7- پس از زایمان سزارین برای چه زمانی مادر و بچه از هم جدا می‌شوند، و اگر همه چیز به خوبی‌ پیش برود، نظرتان درباره تماس پوست با پوست چیست؟

بسیاری از اتفاقات و تصمیم‌های اتاق جراحی به متخصص زنان و زایمان یا متخصص بی‌هوشی بستگی دارد، برای مثال، اگر بتوانید شخص همراه اضافه‌ای داشته باشید، یک دوربین فیلم‌برداری، بتوانید پس از زایمان با فرزندتان تماس پوست با پوست برقرار کنید، تاخیر در گیره زدن به بندناف و غیره... . بنابراین در صورت امکان پیش از روز سزارین، ملاقات با متخصص بی‌هوشی ایده خوبی است. 

به منظور اجرای هرچه سریع‌تر زایمان سزارین و برای صرفه‌جویی در زمان، معمولاً کارها به شیوه‌ای اجرا می‌شود که روند اجرای آن با آنچه فکر می‌کردید، تفاوت دارد. زمانی‌که فرزندتان به دنیا آمد، روند عادی، نشان دادن بچه به شما برای یک نگاه سریع است (پس از این‌که شخص دیگری بچه را بررسی کرد و او را در پارچه‌ای پیچید). سپس در حالی‌که شما را می‌دو‌زند و به بخش ریکاوری می‌روید، نوزاد برای وزن‌کشی و بررسی‌های دیگر از شما جدا می‌شود. اما اگر وضعیت تهدیدی جانی نباشد، می‌توانید تجربه‌ای خاص‌تر از پیوند با فرزندتان داشته باشید.

وقتی مادر و بچه در خطر نیستند، برخی از متخصیین زنان و زایمان برخی یا تمامی موارد زیر را مجاز می‌سازند:

• پیش از گیره زدن به بندناف و بریدن آن، برای توقف ضربان آن، بند ناف رها می‌شود، بنابراین بچه می‌تواند از خون ارزشمند بندناف بهره بیشتری گیرد.
• زایمان نیلوفر آبی lotus birth (به طور کل بندناف بریده نمی‌شود).
• تماس پوست به پوست فوراً پس از زایمان اجرا می شود.

بنابراین وقتی بدانید که متخصص زنان‌ و زایمانتان درباره جداکردن مادر از نوزاد چه احساسی دارد، می‌توانید امتیازات ویژه‌ای را برای او مشخص کنید. البته آماده باشید که برخی از پزشکان از مطرح شدن این همه سوال‌، رضایت نداشته باشند. اما اگر به سزارین برنامه ریزی شده فکر می‌کنید، بهتر است از ابتدا بدانید که متخصص زنان و زایمانی را انتخاب کرده‌اید که به شما اجازه سزارین ویژه‌ای را می‌دهد یا خیر. بنابراین چنین پرسش‌هایی ارزشش را دارد. 

8- میزان اپیزیوتومی (بُرشی در میان دوراه) چقدر است و در چه وضعیت‌هایی آنرا اجرا می‌کنید؟

البته این روزها اپیزیوتومی به شکل متداول اجرا نمی‌گردد، اما احتمال ضرورت آن در هنگام زایمان طبیعی وجود دارد. ولی بهتر است در مورد نیز از میزان اجرای آن توسط پزشک و نظر او آگاه شوید.

9- زایمان جفت را چگونه مدیریت می‌‌کنید؟

مرحله سوم، زایمان جفت است. احتمالاً  در ظاهر چیز بی‌ربطی باشد، اما مسائل بسیار مهمی وجود دارد که بر فرزندتان تاثیر می‌گذارد، به یاد بسپارید که جفت برای نه ماه سیستم حمایتی از فرزندتان را به عهده داشته است و جنین را در طی 9 ماه تغذیه کرده است.

تقریباً تمامی بیمارستان‌ها و پزشکان زنان و زایمان پس از زایمان نوزاد فوراً بندناف را گیره زده و آنرا می‌برند. سپس برای بیرون راندن جفت به شما تزریقی را می‌دهند. 

در بارداری و زایمان‌های عادی، علتی برای شتاب در زایمان جفت وجود ندارد. وقتی این تزریق را دریافت کردید، اثرات آن مثل دارویی (سینتوسینون syntocinon) است که برای القاء زایمان دریافت می‌کنید، یعنی رحم را کوچک می‌کند، و بریدن بندناف ضروری می‌گردد. بحث بر سر چیست؟ امروزه مطالعات متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد، وقتی بندناف بدون گیره زدن رها شود (تا زمانی‌که تپش آن متوقف شود) و تمامی خون از بندناف وارد بدن نوزاد شود؛ موارد کم‌خونی نوزادان و دیگر مشکلات خونی کاهش می‌یابد. انتقال بیشتر این ذخیره خونی ارزشمند به بدن نوزاد، با عث می‌شود تا او برای ماه‌ها، آهن پس‌انداز کند. اگر بندناف را زودتر ببرید یا خون بند ناف را اهدا کنید، فرزندتان قادر نخواهد بود که از این سلول‌های گران‌بها بهره بیشتری ببرد.

مطالعه بیشتر:

1- راهنمای انتخاب پزشک متخصص زنان مناسب برای دوران بارداری

2- 9 سوال مهم که در اولین معاینه بارداری باید بپرسید

3- معیارهای انتخاب پزشک زنان و زایمان برای دوران بارداری

4- چگونه یک پزشک و متخصص زنان خوب پیدا کنیم؟