نحوه برخورد با بچه های شیطون چگونه باید باشد؟
به عنوان والدین کودک، اگر فرزند «شیطونی» داشته باشید، میزان تحمل شما امتحان می شود. اگر کودک شما بدود و داد بزند، یا اگر خواسته های او برآورده نشود گریه کند و با همه وجود فریاد بزند، احتمالاً خونسردی خود را از دست داده و او را سرزنش می کنید. همچنین ممکن است از خود بپرسید چه اشتباهی انجام داده اید که منجر به چنین رفتاری از کودک شما شده است. اما جای نگرانی و از دست دادن تحمل نیست. وقتی فهمیدید که این رفتار شیطانی از کجا ناشی می شود و دیگر خود را سرزنش نکنید. بیایید ببینیم نحوه برخورد با بچه های شیطون چگونه باید باشد.
علل شایع رفتار شیطنت آمیز در کودکان چیست؟
چند دلیل شیطنت در کودک در زیر ذکر شده است:
1. در حال تکامل مغز
در کمال ناامیدی، اغلب فراموش می کنیم که مغز کودکان خردسال هنوز در حال رشد است. مهارتهایی مانند خودتنظیمی پس از تلاش دقیق و مداوم والدین در کودکان ایجاد می شود. بنابراین اگر کودکتان به هشدار شما گوش نمی دهد و یا خشمگین می شود یا از شما سرپیچی می کند، ممکن است به این دلیل باشد که هنوز ناحیه ای از مغز که با خود کنترلی درگیر است کاملا رشد نکرده است. صبر و تلاش مداوم از طرف شما لازم است.
2. تاثیرات جسمی
گرسنگی، تشنگی، کمبود خواب یا بیماری می تواند از بسیاری جهات حتی بزرگسالان را تحت تأثیر قرار دهد و باعث تحریک پذیری آنها شود و برای کودکان، این اثرات دو برابر است. بنابراین اگر آنها خسته یا گرسنه هستند یا شیرینی زیادی خورده اند، تمایل به فعالیت بیشتری دارند و در نتیجه فعالیت بیشتری انجام می دهند.
3. خیلی زیاد، خیلی سریع
فعال نگه داشتن بدن و ذهن کودک بسیار حیاتی است، اما این امر باید با استراحت مناسب نیز متعادل شود. گاهی اوقات وقتی کودک شما به دلیل تحریک بیش از حد احساس استرس می کند (ممکن است به دلیل معاشرت یا فعالیت بدنی باشد)، رفتار او ممکن است تغییر کند. ممکن است احساساتی را بروز دهد یا بیش فعال باشد. وقتی کودکان در زندگی تعادل و فعالیت خوبی داشته باشند، این رفتار کاهش می یابد.
4. نیاز به استقلال
به عنوان والدین، ممکن است دوست داشته باشید فرزندتان استقلال داشته باشد، اما وقتی کودک واقعاً تلاش می کند کارهای خود را به تنهایی انجام دهد، شما ناراحت می شوید. بنابراین وقتی کودک نوپای شما در انتخاب لباس شخصی خود لجبازی می کند و در نهایت با پوشیدن لباس عجیب و غریب به مدرسه می رود، سعی کنید صبور باشید. بدانید که تصمیم هر چقدر احمقانه یا غلط به نظر برسد، او تازه یاد می گیرد که استقلال داشته باشد.
5. احساسات شدید
احساسات قدرتمندی مانند ترس، ناراحتی یا سرخوردگی می تواند فرزندان را ناراحت کند ، زیرا آنها به این احساسات عادت ندارند و مکانیسم های خوبی برای کنار آمدن با چنین احساساتی در سنین جوانی ندارند. بنابراین هنگامی که کودکان بیش از حد تحت فشار قرار می گیرند، ممکن است احساس خود را بروز دهند، فریاد بزنند، گریه کنند، یا سخت شوند. اینها شیوه هایی است که کودکان احساسات خود را بیان می کنند. اگر کودک شما در حال انفجار احساسات است یا فریاد می کشد یا گریه می کند، باید در این مدت از او حمایت کنید و به او بیاموزید که چگونه با احساساتش کنار بیاید. در چنین شرایطی سر فرزند خود فریاد نزنید، با لحنی ملایم و یکنواخت صحبت کنید.
6. نیاز به سوزاندن انرژی
کودکان اغلب انرژی زیادی دارند که باید سوزانده شود. آنها دائماً به فعالیت بدنی مانند دوچرخه سواری، دویدن یا بازی در فضای بیرون نیاز دارند. بنابراین اگر کودک شما در مواقعی که قرار است بخوابد یا چرت بزند بیقرار و فعال است، این نشانه آن است که باید انرژی خود را بسوزاند.
7. بی ثباتی
هر خانواده قوانین اساسی خاصی برای کودکان دارد که انتظار می رود کودکان به آنها پایبند باشند. اگر فرزند شما از هیچ قانونی پیروی نمی کند یا اگر در مورد قوانینی که برای فرزند خود وضع کرده اید ملایمت نشان دهید، ممکن است کودک شما ناامید شده و عمل ناشایست انجام دهد. بنابراین هنگام تنظیم قوانین و انتظارات از کودک خود ثابت قدم باشید. او وقتی بداند که از او چه انتظاری می رود، بهتر پاسخ می دهد و رفتار می کند.
8. خلق و خوی شما
انسانها بطور کلی تحت تأثیر خلق و خوی افراد پیرامون خود قرار می گیرند. بنابراین، اگر رفتاری منفی یا عصبانی نسبت به فرزندتان نشان دهید، ممکن است او همان رفتار را منعکس کند. اگر درمواجهه با آنها آرام و صبور باشید، او نیز همان را در مقابل شما نشان می دهد.
9. عشق به بازی
اگر کودک شما قبل از بیرون رفتن از خانه، برای شوخی کفش یا کلیدهای ماشین را مخفی می کند، دلیل آن این است که عشق ذاتی به بازی، به خصوص با والدین دارد. این نشانه ای از رفتار آنان برای جلب توجه است و شما باید درک کنید که فرزند شما می خواهد شما با او وقت بگذرانید.
10. خصوصیات مختلف
هر کس دارای ویژگی ها، نقاط قوت و ضعف های مختلف است. بعضی از افراد انگیزه و تمرکز دارند در حالی که دیگران دلسوز هستند. در مورد کودکان نیز همین طور است و این ممکن است بر رفتار آنها تأثیر بگذارد. شناختن نقاط قوت آنها هنگام برخورد با رفتارهای شیطنت آمیز مهم است.
شیطنت کودک چگونه بر والدین تأثیر می گذارد؟
والدین ممکن است مدیریت رفتارهای شیطنت آمیز کودک را بسیار ناامیدکننده بدانند. اما گاهی اوقات این رفتارهای والدین باعث رفتار شیطنت آمیز کودک می شود. شیطنت کودک می تواند در والدین احساس های زیر را ایجاد کند:
نحوه برخورد با بچه های شیطون چگونه باید باشد؟
چند راهنمای ساده در مورد نحوه برخورد با بچه های شیطون وجود دارد. در اینجا چند نکته برای برخورد با بچه های شیطان آورده شده است:
1. وضع محدودیت ها
هر آنچه فرزندتان می گوید را قبول نکنید. محدودیت هایی را تعیین کنید و مسئولیت تصمیم گیری درباره نیازهای او را کاملاً بر عهده او نگذارید. اگر احساس خشم بروز داد محکم اما ملایم باشید، سپس به او بگویید که با چنین رفتاری به خواسته خود نخواهد رسید.
2. ثابت قدم باشید
با کودک رفتار متفاوت نداشته باشید. اگر یک روز با فرزند خود محکم باشید و روز دیگر ملایم ، او شما را جدی نمی گیرد. به عنوان مثال، اگر یک روز به او اجازه ندهید برای مدت طولانی تلویزیون تماشا کند و روز دیگر به او اجازه دهید تمام برنامه های مورد علاقه خود را تماشا کند فقط به این دلیل که مشغول هستید و می خواهید او سکوت کند، این رفتار پیام مختلفی را به کودک شما ارسال می کند. بنابراین در تنظیم و پیروی از قوانین ثابت قدم باشید.
3. به فرزند خود استقلال دهید
در نحوه برخورد با بچه های شیطون توجه کنید که همه کارهایی که فرزند شما باید انجام دهد را به او دیکته نکنید. در رابطه با انتخاب لباس شخصی یا تصمیم گیری در مورد چگونگی میل به نوشیدن شیر، استقلال کمی به او بدهید.
4. زمان تماشای تلویزیون را محدود کنید
تماشای مداوم کارتون بدون هیچ محدودیتی می تواند تحریک در کودکان را افزایش دهد و آنها را بیش از حد هیجان زده و مستعد رفتارهای شیطانی کند. بنابراین محدودیت هایی را برای مدت زمانی که کودک شما می تواند تلویزیون تماشا کند یا بازی های رایانه ای انجام دهد تعیین کنید.
5. پیامدها را تعریف کنید
درمورد نحوه برخورد با بچه های شیطون توجه کنید که به کودک خود اجازه دهید از عواقب رفتار شیطانی خود آگاه شود. او باید بداند که اگر رفتار نامناسبی از وی سر بزند یا بی دلیل فریاد بزند، به مشکل برمی خورد. به او بگویید این نوع رفتارها غیرقابل قبول است.
۶. در برابر کج خلقی ها محکم بایستید
اگر کودک شما مدت طولانی است که به طور مداوم گریه می کند، ممکن است وسوسه شوید که در برابر خواسته های او تسلیم شوید. اما خواسته های او را هر بار که گریه می کند یا برافروخته می شود، برآورده نکنید ، زیرا این کار در طولانی مدت فقط او را خراب می کند. او فکر خواهد کرد که با گریه یا فریاد می تواند به هر چیزی دست یابد ، بنابراین بیاموزید که گریه های او را نادیده بگیرید. خودش گریه را متوقف خواهد کرد.
7. توجه کنید
درمورد نحوه برخورد با بچه های شیطون توجه داشته باشید که گاهی اوقات کودکان رفتار شیطنت آمیز از خود نشان می دهند زیرا می خواهند مورد توجه والدین خود قرار بگیرند. یاد بگیرید که به کودک خود با آرامش گوش دهید، از او بپرسید که چرا او چنین رفتاری می کند و چه کاری می توانید برای جلوگیری از آن انجام دهید. کودک شما به خوبی به رفتار ملاحظه کارانه شما پاسخ خواهد داد.
8. جیغ نزنید
در نحوه برخورد با بچه های شیطون جیغ زدن ممنوع است. حوصله خود را از دست ندهید و بر سر فرزندتان فریاد نزنید، این یک کار بی نتیجه است زیرا باعث می شود فعلا حس ناراحتی خود را متوقف کند، اما او همچنین می تواند در آینده از شما تقلید کند.
9. خشم تان را روی کودک خود خالی نکنید
وقتی روحیه شما بد است و کودک شما رفتار درستی ندارد، احساسات منفی خود را روی او تخلیه نکنید. اگر وقتی فرزندتان مقصر نیست سر او فریاد بزنید، او از شما عصبانی می شود و ممکن است رفتار بدی داشته باشد. آرام باشید و با حوصله وضعیت را کنترل کنید. کودکان تأثیر پذیر هستند؛ رفتار آرام شما توسط فرزند شما مورد توجه قرار خواهد گرفت و او یاد می گیرد که در لحظات عصبانیت فقط با مشاهده شما آرام بماند.
10. یک روال منظم تنظیم کنید
درمورد نحوه برخورد با بچه های شیطون تنظیم روال بسیار کمک کننده است. وقتی مدرسه کودک شما تعطیل است، برای او یک جدول زمانی مشخص تعیین کنید. این قوانین را برای زندگی تنظیم می کند و کودک شما مجبور به رفتار نادرست نخواهد شد زیرا یک روال ثابت را برای دنبال کردن دارد. یک برنامه خواب و غذا خوردن ثابت را نیز تنظیم کنید.
رفتار خود شما درمورد نحوه برخورد با بچه های شیطون، آینه ای برای رفتار فرزندتان خواهد بود، بنابراین مطمئن شوید که رفتار شما برای پیروی او ایده آل است. زیاد نسبت به او سختگیری نکنید زیرا این کار باعث شیطنت و عصبی شدن وی می شود زیرا احساسات شما و انتظارات شما از او را درک نخواهد کرد. شفاف بودن با فرزندتان تا حد زیادی اطمینان حاصل می کند که او مرتباً رفتاری نمی کند. کودک خود را گرامی بدارید، او را دوست داشته و احترام بگذارید و پاسخ او مهربانانه خواهد بود.
مطالعه بیشتر:
قابل توجه والدین؛ فواید گفت و گو با نوزاد!
پدیده خشونت گرایی و رفتار قلدری در کودکان
علت پرخاشگری کودکان چه عواملی می تواند باشد؟
درمان پرخاشگری کودکان یک تا سه ساله، زدن و گاز گرفتن