برقراری پیوند بین پدر و نوزاد

تولد یک پدر

شاید یک همسر ایده‌آل برای مادری که تازه زایمان کرده شخصی باشد که همیشه لبخند بر لب دارد و برای تامین مخارج خانواده سر کار می‌رود، منزل را نظافت می‌کند، خرید و پخت و پز می‌کند، گیاهان را آب یاری کند و بیست و چهار ساعته مشغول آروغ گرفتن نوزاد خود باشد، پوشک او را عوض کند، برای پیاده روی نوزادش را به بیرون ببرد و حداقل برای سه ماه درخواستی برای آمیزش جنسی نداشته باشد، برنامه خواب همسرش را تنظیم کند، از دگرگونی های احساسی مادرانه آگاه باشد و پاهای او را نیز ماساژ ‌دهد!

متاسفانه یا شاید در واقعیت چنین پدرانی به ندرت پیدا می‌شوند، در حقیقت مردان غریضه طبیعی مادرانه ندارند، ولی مطمئناً هر پدر جدیدی بهترین‌ها را برای فرزندش آرزو دارد، بنابراین به پدران جدید چند نکته پیشنهاد می‌کنیم که در این مسیر جدید و چالش برانگیز پیش روی تا حدودی به کمکشان بیاییم.  

واقع بین باشید و برقراری پیوند بین پدر و نوزاد را زودتر آغاز کنید

بسیاری در این تصور هستند که با اولین نگاه به فرزندشان، عاشق او می‌شوند، ولی در حقیقت برای بسیاری این‌طور نیست. دکتر "آرمین بروک" می‌گوید: حدود نیمی از والدین، مردان و خانم‌ها، هنگام تولد نوزادشان پس‌زمینه احساسی خاصی برای فرزندشان ندارند. سوالاتی مثل، این شخص کوچک کیست؟ چگونه از او مراقبت خواهم کرد؟ چه کسی خواهد شد؟ و چرا این‌قدر گریه می‌کند؟ و... در واقع می‌توان چنین جمع بندی کرد که برخی از والدین در مواجه با نوزاد خود سرگردان و سرگشته می‌شوند. از آنجاییکه مادران پیوندی شیمی زیستی با فرزندشان دارند در نتیجه از هر شخص دیگری برای آرام کردن او بهتر هستند. البته این توانایی مادر می‌تواند به احساس جداماندگی پدر منجر شود و به اشتباه فرض کند که این زمان مخصوص مادر و فرزند است.

در صورتیکه برقراری پیوند بین پدر و نوزاد نیز می‌تواند هرچه سریع‌تر آغاز شود. نوزاد، موجود نیازمند کوچکی است که ضروریاتش فقط شیردهی، پاک کردن و عشق ورزیدن به اوست. و هر دو والد برای تامین ضروریات فرزندشان توانایی لازم را دارند و پدری که زودتر به این کار اقدام کند، در مسیر برقراری پیوند با فرزندش پیشگام شده است. زمانی‌که مادر و پدر بعنوان یک تیم برای مراقبت از او در حال کار هستند، نوزاد در بهترین وضعیت قرار خواهد گرفت. در این مرحله است که نوزاد احساس ایمنی درباره محیط اطراف را یاد می‌گیرند و متوجه می‌شوند که مورد توجه ویژه‌ای قرار دارد.

 پژوهش‌ها نشان می‌دهد، بچه‌هایی که پدرانی عاشق و پیگیر دارند به شکل چشمگیری در مدرسه خوب عمل می‌کنند، از اعتماد به نفس سالمی برخوردارند، احساس همدردی می‌کنند و از رفتارهای پر خطر مثل استفاده از مواد مخدر، ولگردی و فعالیت‌های مجرمانه دوری می‌کنند.

هنگامیکه یک پدر برای برقراری پیوند با فرزندش تلاش می‌کند می‌تواند با فرزندش بیشتر آشنا شود. در حالی‌که مادر به طور غریضی با نشانه های درخواست های ضروری بچه آشنا است. البته این نکته به این معنا نیست که پدر نمی‌تواند نیازهای فرزندش را شناسایی کند. زیرا فرزندتان به شکل پیاپی به شما می‌گوید که به چه چیز نیاز دارد و با صرف زمان کافی از سوی پدر، او نیز قادر خواهد بود تا نشانه ها و نکات ظریف مربوط به نیازهای فرزندش را شناسایی کند.

برای والدینی تاثیرگذار، اعتماد به نفس مهمترین جزء است. شک نکنید. هر چه در مراقبت از فرزندتان بهتر شوید، تجریه رضایت بخش‌تری خواهید داشت. 

برقراری پیوند بین پدر و نوزاد را از دوران بارداری آغاز کنید

اگر پیگیر بارداری همسرتان باشید، کمک بزرگی به شما خواهد شد. مشخص شده است که شرکت در معاینات پزشکی و کلاس های زایمان، گفتگو، لالایی یا کتاب خواندن برای شکم همسرتان شروع خوبی برای برقراری ارتباط با فرزندتان است. این نوع پیگیری نه فقط به پدر کمک می‌کند تا درگیر مسائل باشد، بلکه برای مادر در انتظار نیز احساس خوبی را به همراه دارد.

زمانی‌که فرزندتان به دنیا می‌آید، برای در آغوش گرفتن او در انتظار دعوت نباشید. این تجربه برای هردوی شما جدید است، بنابراین آستین ها را بالا زده و وارد میدان شوید. فرزندتان را در آغوش کشید، تعویض پوشک او را یاد بگیرید، روش های کمک به او در آروغ زدن، ماساژ و حمام کردن بچه را بیاموزید. هر چه زمان بیشتری را برای مراقبت از فرزندتان بگذرانید، در اجرای وظایف بهتر خواهید شد.

از اشتباه کردن هراسان نباشید

قانونی که برای همه خانواده‌ها و تمامی بچه‌ها مناسب باشد، وجود ندارد. بهترین کار این‌ است که آنچه را انجام دهید که احساس می‌کنید برای فرزندتان بهترین است. در حالی‌که احتمال دارد کلاس‌ها، کتاب ها یاری رسان باشد، در دنیای کودکان جایگزینی برای آموزش همراه با محبت وجود ندارد. تعدادی از مادران نقش آموزگار را برای پدر در نظر گرفته و اعتقاد دارند که آنان تنها مراقبینی هستند که می‌توانند بهترین وظایف را برای فرزندشان انجام دهند. در این وضعیت، امکان دارد پدر احساس جداماندن کند، اما باید به کوشش خود ادامه دهد و همیشه به یاد داشته باشد که پیوند پدر و فرزند در اولین ماه‌ها باید از طریق مادر برقرار گردد. آرزوی خود را برای درگیر بودن در کارهای بچه نشان دهید.  

صبور باشید

حتما به میزانی از صبر دست خواهید یافت که هرگز فکر نمی‌کردید، از آن بهره مند باشید. چراکه محرومیت از خواب، بچه ای نیازمند و نوسانات هورمونی همسرتان اغلب شما را هدف قرار می‌دهد. پس نفس عمیقی بکشید، خود را آرام سازید و سپس به مشکلات بپردازید.

داستانی از یک پدر با تجربه مشابه

پدری می‌گوید: شگفت‌انگیز یا شاید دیوانه کننده بود لحظه ای که دخترم را برای اولین بار در آغوش گرفتم! چند ثانیه پس از تولدش باورنکردنی و فراموش نشدنی بود. وقتی با خود فکر کردم که این کوچولوی بی‌همتا و زیبا به من تعلق دارد. از همان لحظه زندگی به شکل تصورناپذیری تغییر کرد، هرچند در آغاز بسیار ترسناک بود، اما من و همسرم هر دو در حال یادگیری بودیم و به تدریج محرومیت از خواب و مراقبت شبانه روزی از نوزادمان ساده‌تر شد. کنار آمدن با بچه و مادرش به صبر زیادی نیاز دارد. مهم بود که به غرایض خود اعتماد کنم، به ویژه وقتی‌که همسرم عصبانی می‌شد. حمام کردن فرزندم برای اولین مرتبه تجربه مهیبی بود، اما با دیدن این‌که چگونه نرس‌ها با مهارت این‌کار را انجام می‌دهند، مرا متوجه این موضوع کرد که مطمئناَ من هم می‌توانم آنرا به انجام رسانم. من پدر دست به کاری هستم و به سرعت تعویض پوشک، قنداق کردن، روش‌های کمک به آروغ زدن بچه و هنر لالایی خواندن را یاد گرفتم. در واقع زمانی‌که او بدخلق بود، آوازهای من او را آرام می‌کرد. اجرای وظایف والدین یک شراکت است.

اکثر کارهای روزانه با کمی صبر، انرژی و خلاقیت لذت‌بخش خواهند بود.  

مطالعه بیشتر:

1- برقراری پیوند با نوزاد

2- نقش پدر در مراقبت از نوزاد

3- مزایا و معایب حضور پدر در اتاق زایمان

4- 20 نکته ای که پدر باید درباره بارداری و بچه داری بداند

5- نقش مردان در بارداری و ایجاد حس پدر بودن

6- اهمیت ارتباط عاطفی نوزادان با پدر