نزدیکی در طی درمان ناباروری آیا اشکالی دارد؟
زمانی که زوجی برای درمان مشکلات باروری مراجعه می کنند، به مدت چند ماه با بایدها و نبایدهایی مواجه می شوند. امروزه با توجه به هزینه درمان مشکلات باروری و نیز اثرات سوء داروهای هورمونی که در روند درمان استفاده می شود، از زوحین خواسته می شود که تا حد امکان نکات دقیق را رعایت کنند تا مجبور نشوند همین مراحل را از اول انجام دهند. اما آیا نزدیکی در طی درمان ناباروری اشکالی دارد؟ آیا نزدیکی در طی درمان ناباروری در روند کار اختلال ایجاد می کند؟ در ادامه این مقاله همه چیز را درمورد نزدیکی در طی درمان ناباروری برای شما شرح خواهیم داد.
آیا نزدیکی در طی درمان ناباروری اشکالی دارد؟ آیا در طول دوره درمان ناباروری میتوانم رابطه جنسی داشته باشم؟
زمانیکه زوجها از دکتر در مورد داشتن نزدیکی در طی درمان ناباروری میپرسند، پاسخ او این است: «به صدای بدن خود گوش بده». دکتر اسپوزیتو توضیح میدهد: «معمولا داشتن رابطه جنسی در طول درمان خطری ندارد. اما بسیاری از بانوانی که از روشهای قابل تزریق مانند لقاح داخل رحمی (IUI) یا لقاح مصنوعی (IVF) استفاده میکنند، دچار بزرگی تخمدان شده و ممکن است رابطه جنسی راحتی نداشته باشند. هرچند داشتن نزدیکی در طی درمان ناباروری بیخطر است، توصیه میشود به منظور داشتن شانس موفقیت، رابطه جنسی و انزال رخ ندهد».
برای آزمایش منی و به دست آمدن نمونه کافی، از نزدیکی در طی درمان ناباروری پرهیز کنید
به طور کلی نمونهبرداری از منی به دو منظور صورت میگیرد: بررسی منی از لحاظ کیفیت یا برای آمادهسازی و استفاده در لقاح مصنوعی در روشهای لقاح داخل رحمی (IUI) ، لقاح مصنوعی (IVF) یا درمان در تخمک اهدایی. دکتر اسپوزیتو توصیه میکند، هنگامیکه لازم است مرد تست منی دهد، باید از دو یا سه روز قبل، از نزدیکی و انزال دوری کند تا نمونهای کامل و مورد قبول به دست آید. او در ادامه توضیح داد: «پرهیز از ارتباط جنسی بیش از زمان توصیه شده نیز اثرات منفی دارد. برخی بیماران به منظور اینکه اسپرم بهتری تولید شود، بیشتر از ۳ روز صبر میکنند. واقعیت این است که مدت زمانی طولانی بین دو انزال نتیجهای خلاف انتظار خواهد داشت.»
به استثنای درمانهایی که نیازمند مقاربت زماندار یا اسپرم اهدایی است، بقیه روشهای درمانی، شامل لقاح داخل رحمی، لقاح مصنوعی یا تخمک اهدایی، نیاز به نمونه منی برای استفاده در باروری مصنوعی است. توصیه میشود یک روز قبل از نمونهگیری از انزال خودداری کنند. اگر زوجها به تازگی مقاربت داشته باشند، مقدار منی و شمارش اسپرم کاهش پیدا میکند که باعث میشود نمونه اسپرم برای لقاح داخل رحمی کیفیت لازم را نداشته باشد.
نزدیکی در طی درمان ناباروری: تحریک تخمکگذاری با داروی کلومیفن
یکی از روشهای مرسوم در درمان ناباروری که در موسسه Shady Grove انجام میشود، چرخه تحتنظر کلومید با رابطهجنسی زمانمند است. در طی این روش درمانی، بانو به منظور افزایش تخمکگذاری، دارویی خوراکی به نام کلومید مصرف میکند. در این روش چرخه مورد نظارت قرار میگیرد تا از رشد فولیکول و آزادشدن آن از تخمدان طی تخمکگذاری اطمینان حاصل شود. هنگامیکه تخمکگذاری اتفاق میافتد، زوجین باید در منزل ارتباط جنسی برقرار کنند. دکتر اسپوزیتو میگوید: «خونریزی خفیف در دستگاه تناسلی بانو طی مقاربت، به دلیل بافت عروقی بالا غیرمعمول نخواهد بود. این تغییر در دستگاه تناسلی بانو به دلیل تحریکات هورمونی و بالا بودن سطح استروژن ناشی از تولید چند فولیکول است. او ادامه میدهد: «اگر بیمار هنگام مقاربت احساس درد همراه با خونریزی داشته باشد، توصیه میکنیم از ارتباط جنسی پرهیز کند».
نزدیکی در طی درمان ناباروری: لقاح داخل رحمی (IUI)
اگر زوجی تحت درمان به روش لقاح داخل رحمی (IUI) هستند، با محدودیتهای اندکی در رابطه با مقاربت روبرو خواهند بود. تنها زمانیکه نباید مقاربت انجام شود، روز بعد از تزریق هورمونی است. این تزریق تخمکها را به بلوغ نهایی میرساند و سپس به لولههای فالوپ هدایت میشود. معمولا زوجها را در شب پس از تزریق تشویق به ارتباط جنسی میکنیم تا مقدار مناسبی اسپرم به لوله فالوپ وارد شود و به تخمک برسد.
توصیه میشود، روز بین تزریق هورمونی و لقاح داخل رحمی یا روز تزریق، اگر لقاح برای روز بعد برنامهریزی شده است، از مقاربت و انزال خودداری شود. این وقفه، فرصتی است که اسپرم به میزان مطلوب تولید شود و نمونه مناسبی برای عمل لقاح داخل رحمی که معمولا ۳۶ ساعت پس از تزریق انجام میشود، به دست آید.
توصیه میشود، سرشب روزی که عمل لقاح داخل رحمی انجام میشود، ارتباط جنسی برقرار شود. دکتر اسپوزیتو میگوید: «این کار نه تنها باعث ارتباط نزدیک و صمیمی زوجها میشود، بلکه با اضافه شدن به اسپرمهایی که هنگام باروری ارائه شده است، احتمال باروری بالا میرود.» بار دیگر یادآوری میکنیم، در صورتیکه بیمار در هنگام مقاربت احساس درد دارد، باید از آن خودداری کرد.
درطول درمانهای دارویی در روشهای لقاح داخل رحمی، بانو فولیکولهای بسیاری تولید میکند و تخمکگذاری در مقیاس بالا صورت میگیرد و این نگرانی وجود دارد که احتمال بارداری دوقلویی یا چندقلویی بالا برود و این امر باعث ایجاد مشکلاتی برای مادر و نوزاد میشود و به دلیل عوارضی که وجود دارد، یک خطر غیرقابل قبول است. هنگامیکه تخمکگذاری زیاد صورت میگیرد، دارو را متوقف کرده و از زوجها درخواست میشود از ارتباط پرهیز کنند.
نزدیکی در طی درمان ناباروری: درمان به روش لقاح مصنوعی (IVF)
نزدیکی در طی درمان ناباروری به روش لقاح مصنوعی، مادامیکه زوجها از روشهای جلوگیری از بارداری مانند کاندوم استفاده کنند پذیرفته است. زیرا ممکن است تخمکگذاری غیرمنتظره به خصوص از فولیکولهای متعدد صورت گیرد و احتمال بارداری دوقلویی یا چندقلویی وجود دارد.
در برخی موارد نادر، بیمارانی که تحت درمان لقاح مصنوعی هستند، ممکن است فولیکولهای زیادی تولید کنند و سطح هورمون استروژن بسیار بالا رود و موجب تحریک بیش از حد تخمدان شود. در این شرایط از بیماران میخواهیم از مقاربت خودداری کنند. زیرا تخمدانها بسیار بزرگ و کیستدار هستند و ممکن است ارتباط جنسی باعث پارگی کیست و پیچخوردن رگهای خونی تخمدانها شود. به گفته دکتر اسپزیتو، احتمال این اتفاق بسیار کم است اما پرهیز از رابطه جنسی در این دوران خطر ابتلا به این مشکلات را کاهش میدهد.
نزدیکی در طی درمان ناباروری: انتقال رویان: لقاح مصنوعی (IVF)، رویانهای منجمد شده (FET) و تخمک اهدایی
ارتباط جنسی در طول درمان به روشهای لقاح مصنوعی (IVF)، رویانهای منجمد شده (FET) و تخمک اهدایی توصیه نمیشود. در این دوران ، بین ۵ تا ۷ روز، تا زمانیکه تست بارداری مورد قبول انجام شود، «استراحت لگنی» توصیه میشود. در زمان استراحت، رویان فرصت کافی خواهد داشت تا در دیوارههای رحم لانهگزینی کند. اغلب بیماران تحت درمان لقاح مصنوعی، ارتباط جنسی خود را یک تا دو هفته پس از انتقال رویان از سر میگیرند. با این وجود، بهتر است با پزشک در این زمینه مشورت کنید.
در طول درمان، صمیمیت خود را با همسر تقویت کنید: صمیمیت دقیقا به چه معناست؟
ما اغلب صمیمیت را با ارتباط جنسی مرتبط میدانیم. در حالیکه ارتباط جنسی میتواند راهی به سمت صمیمیت باشد اما تنها راه نیست. هرچند، صمیمیت باعث ایجاد حس نزدیک بودن، با هم بودن و ارتباط احساسی میشود. آقایان و خانمها به روشهای مختلفی این احساس نزدیکی را به دست میآورند. بسیاری از خانمها، عشق، محبت و احساس با هم بودن را در لحظات نزدیکی تجربه میکنند. در حالیکه آقایان بیشتر بر نزدیکی فیزیکی و ارتباط جنسی تمرکز دارند. درمورد زوجها، صمیمیت میتواند در فعالیتهای روزمره و بحثهای آزاد اتفاق افتد.
هرچند صمیمیت در گفتار و عمل، شامل مرتبهای از عشق، تقدیر و ارتباط بین زوجها است، ارتباط جنسی، عشق و صمیمیت، سه مقوله جداگانه است و هر کدام به روش خود قابل توصیف است. سخنی قدیمی وجود دارد که میگوید: «بانوان برای برقراری ارتباط جنسی نیاز به عشق دارند، در حالیکه آقایان با برقراری ارتباط جنسی، عشق را احساس میکنند.» با اینکه بارقههایی از حقیقت در این گفته وجود دارد، اما مسئله بزرگتر چگونگی ارتباط بین انسانها را پیش میکشد. این فراتر از جنسیت است و به شخصیت افراد ارتباط دارد.
دکتر اسپوزیتو از بیماران خود میخواهد، نیازهای خود را در طول درمان نادیده نگیرند. او میافزاید، ارتباط جنسی بخشی طبیعی از ارتباط بین زن و شوهر است و نباید بیماران از مشورت با پزشک خود درباره رابطه جنسی در طول درمان احساس شرم داشته باشند.
به گفته دکتر اسپزیتو، «ناباروری و تصمیم به درمان به اندازه کافی استرسزا است. من نمیخواهم بیماران رابطه زناشویی خود را فدای ناباروری خود کنند. زوجها نباید نزدیکی در طی درمان ناباروری به صورت معاشقه کوتاه و زندگی خود را فراموش کنند. به راحتی میتوان همه چیز را نادیده گرفت و این کل زندگی شما را تحت شعاع قرار خواهد داد. ممکن است بسیاری از ازدواجها و روابط آسیب ببیند. صمیمیت و ارتباط نزدیک، کلید موفقیت است.
مطالعه بیشتر:
1- علت و درمان های ناباروری زوجین
2- تاثیر اضطراب و افسردگی بر درمان ناباروری زوجین
3- اشتباهاتی که مانع از بچه دار شدن می شوند چیست؟
4- بارداری طبیعی بعد از آی وی اف آیا امکان پذیر است؟