اختلال نعوظ و چه عواملی باعث نعوظ می شود؟

چه عواملی باعث نعوظ می شود؟

اختلال نعوظ به دلیل بروز مشکل در هر مرحله از فرآیند نعوظ ایجاد می گردد. نعوظ نتیجه افزایش جریان خون در آلت تناسلی است. جریان خون معمولاً توسط افکار جنسی یا تماس مستقیم آلت تناسلی تحریک می شود.

با وقوع تحریک جنسی در آقایان، عضلات آلت تناسلی شل شده و به این ترتیب، جریان خون در شریان های آلت تناسلی افزایش می یابد و دو محفظه داخل آلت تناسلی را پر می کند. با پر شدن محفظه ها از خون، آلت تناسلی سفت و محکم می شود. نعوظ زمانی به پایان می رسد که عضلات منقبض و خون انباشته شده از رگهای آلت تناسلی خارج شود.

دلایل اختلال نعوظ

اختلال نعوظ دلایل زیادی دارد که مشکلات جسمی و عاطفی از آن دسته اند. علل شایع عبارتند از:

• بیماری قلب و عروقی

• دیابت

• فشار خون بالا

• کلسترول بالا

• چاقی

• سطح پایین تستوسترون یا عدم تعادل هورمون های دیگر

• بیماری کلیوی

• افزایش سن

• استرس

• اضطراب

• افسردگی

• مشکلات رابطه

• برخی از داروهای تجویز شده مانند داروهای مورد استفاده در درمان فشار خون بالا یا افسردگی

• اختلالات خواب

• استفاده مواد مخدر

• مصرف بیش از حد الکل

• استعمال دخانیات

• برخی بیماری ها مانند پارکینسون یا بیماری ام اس

• آسیب به ناحیه لگن از طریق جراحت یا جراحی

• بیماری پیرونی، که باعث ایجاد بافت اسکار یا کجی در آلت تناسلی می شود

هر یک از این عوامل به تنهایی یا در کنار یکدیگر می توانند اختلال نعوظ ایجاد کنند. به همین دلیل باید با مشورت پزشک، بیماری های زمینه ای احتمالی تشخیص داده شوند.

درمان اختلال نعوظ

درمان اختلال نعوظ با توجه به علت زمینه ای انجام می شود. ممکن است لازم باشد ترکیبی از روش های درمانی مختلف از جمله دارو یا مشاوره مورد استفاده قرار گیرد.

داروها

پزشک ممکن است برای کمک به مدیریت اختلال نعوظ، دارو تجویز کند. شاید لازم باشد بیمار چندین دارو را امتحان کند تا مشخص شود کدام دارو از همه موثرتر است. داروهای خوراکی زیر محرک جریان خون به آلت تناسلی هستند و به درمان اختلال نعوظ کمک می کنند:

• آوانافیل (استندرا)

• سیلدنافیل (ویاگرا)

• تادالافیل (سیالیس)

• واردنافیل (لویترا ، استاکسین)

آلپروستادیل با انواع نامهای تجاری، داروی دیگری است که می تواند برای درمان اختلال نعوظ موثر باشد. می توان آن را به دو روش شیاف در آلت تناسلی یا به صورت تزریق در کنار آلت تناسلی تجویز کرد.

در صورت کم بودن هورمون تستوسترون ممکن است تستوسترون درمانی (تی آر تی) نیز توصیه شود.

داروهایی که برای سایر بیماری ها استفاده می شوند، ممکن است اختلال نعوظ ایجاد کنند. در مورد داروهای مصرفی و عوارض احتمالی آنها با پزشک مشورت کنید. گاهی می توان با نظر پزشک از داروهای جایگزین استفاده کرد اما هرگز بدون نظر پزشک مصرف دارو را قطع نکنید.

داروهای اختلال نعوظ عوارض جانبی دارند. اگر عوارض جانبی ناخوشایندی را تجربه کردید با پزشک اطلاع دهید. پزشک در برخی موارد دوز دارو را تغییر می دهد.

گفتگو درمانی

تعدادی از عوامل روانشناختی که باعث اختلال نعوظ می شوند، عبارتند از:

• استرس

• اضطراب

• اختلال استرس پس از سانحه (پی تی اس دی)

• افسردگی

اگر اختلال نعوظ دارید، بهتر است مشاوره درمانی را پیش بگیرید. احتمالاً روان درمانگر طی چند جلسه درباره مسائل زیر با شما گفتگو خواهد کرد:

• عوامل عمده استرس یا اضطراب

• احساسی که نسبت به رابطه جنسی دارید

• درگیری ناخودآگاه که می تواند بر سلامت جنسی شما تأثیر بگذارد

اگر اختلال نعوظ بر رابطه شما تأثیر می گذارد، باید با زوج درمانگر صحبت کنید. زوج درمانگر به برقرار رابطه عاطفی بهتر بین زوجین و رفع اختلال نعوظ کمک می کند. اثر استرس و اضطراب بر اختلال نعوظ را بررسی کنید.

پمپ های وکیوم

این روش درمانی از ایجاد خلا برای تحریک نعوظ استفاده می کند. با استفاده از دستگاه خون به آلت تناسلی کشیده و منجر به نعوظ می شود.دستگاه پمپ وکیوم از چند مؤلفه مختلف تشکیل شده است:

• یک لوله پلاستیکی که آن را روی آلت تناسلی قرار می دهند.

• یک پمپ که بیرون کشیدن هوا از لوله پلاستیکی، خلا ایجاد می کند.

• یک حلقه الاستیک که هنگام جدا کردن لوله پلاستیک بر پایه آلت تناسلی قرار می گیرد.

کار حلقه الاستیک حفظ نعوظ است و خون را در آلت تناسلی نگه می دارد و مانع از بازگشت خون به گردش خون می شود. این حلقه را می توان به مدت 30 دقیقه در جای خود قرار داد.

علائم اختلال نعوظ

وقوع هر یک از موارد زیر می تواند نشانه اختلال نعوظ باشد:

• مشکل در ایجاد نعوظ

• مشکل در حفظ نعوظ حین فعالیتهای جنسی

• کاهش میل به رابطه جنسی

اختلالات جنسی مرتبط با اختلال نعوظ عبارتند از:

• انزال زودرس

• انزال تأخیری

• آن اورگاسمی یا عدم توانایی در رسیدن به ارگاسم پس از تحریک کافی

در صورت داشتن هر یک از این علائم به خصوص اگر به مدت 3 ماه یا بیشتر ادامه داشته باشد، با پزشک صحبت کنید تا در صورت وجود بیماری زمینه ای نیازمند درمان، تشخیص داده شود.

آزمایش های اختلال نعوظ

آزمایش اختلال نعوظ مراحل مختلفی از جمله معاینه بدنی و شرح حال سلامتی و جنسی فرد را شامل می شود. آزمایشات دیگری نیز برای تشخیص بیماری های زمینه ای ممکن است تجویز شود.

معاینه بدنی

در معاینه بدنی، پزشک به صدای قلب و ریه بیمار گوش می دهد، فشار خون را اندازه می گیرد و بیضه ها و آلت تناسلی را معاینه می کند. گاهی معاینه مقعدی برای بررسی پروستات نیز انجام می شود.

شرح حال روانشناسی

پزشک سوالاتی می پرسد یا از شما می خواهد که پرسشنامه ای درباره علائم، سابقه سلامتی و سابقه جنسی خود پر کنید. پاسخ ها کمک می کند تا شدت اختلال نعوظ ارزیابی شود.

برخی از این سوالات عبارتند از:

• چه مدت است که با اختلال نعوظ مواجه هستید؟ آیا بروز این اختلال در شما ناگهانی بوده است یا به تدریج؟

• آیا در احساس میل جنسی، انزال یا رسیدن به ارگاسم مشکلی دارید؟

• هر چند وقت یکبار رابطه جنسی دارید؟ آیا دفعات رابطه شما اخیراً تغییر کرده است؟

• قدرت نعوظ شما چقدر است؟ آیا تحت تأثیر شرایط خاص یا انواع تحریکات تفاوت دارد؟

• آیا صبح یا نیمه شب با نعوظ از خواب بیدار می شوید؟

• رابطه فعلی شما چگونه است؟ شما و همسرتان چه انتظاراتی از یکدیگر دارید؟ آیا تغییری در روابط شما ایجاد شده است؟

• آیا اخیراً استرس زیادی دارید؟

• در حال حاضر چه داروهایی مصرف می کنید؟ آیا از دخانیات، الکل یا داروهای بدون نسخه استفاده می کنید؟

• آیا بیماری زمینه ای دارید یا از ناحیه لگن تحت عمل جراحی قرار گرفته اید یا آسیب دیده اید؟

آزمایشات تکمیلی

پزشک ممکن است آزمایش های بیشتری برای کمک به تشخیص اختلال نعوظ تجویز کند. برخی از این آزمایشات به شرح زیر هستند:

• سونوگرافی: با استفاده از سونوگرافی می توان رگ های خونی آلت تناسلی را بررسی کرد تا مشخص شود آیا از نظر جریان خون آلت تناسلی مشکلی وجود دارد یا خیر.

• نعوظ صبحگاهی یا بلند شدن آلت هنگام خواب (NPT): برای ارزیابی کیفیت نعوظ شبانه از یک دستگاه قابل حمل و مجهز به باتری به ران متصل می شود. داده ها در دستگاه ذخیره و بعداً توسط پزشک بررسی می شوند.

• تست تزریقی: در طول این آزمایش، دارویی به آلت تناسلی تزریق می شود تا نعوظ را تحریک کند. به این ترتیب پزشک می تواند سفتی نعوظ و مدت زمان آن را ارزیابی کند.

• آزمایش ادرار: از آزمایش ادرار می توان برای بررسی دیابت یا سایر بیماریهای زمینه ای استفاده کرد.

• آزمایش خون: بررسی شرایطی مانند دیابت، بیماری های قلبی، مشکلات تیروئید و سطح پایین تستوسترون به کمک آزمایش خون انجام می شود.این آزمایش ها در مورد بیماری های زمینه ای احتمالی به پزشک اطلاعات می دهد و او را به سمت درمان هدایت می کند.

تمرین های مخصوص اختلال نعوظ

برخی فعالیت های ورزشی به بهبود اختلال نعوظ کمک می کند.

تمرینات کگل

تمرینات کگل حرکات ساده ای است که می توانید برای تقویت عضلات کف لگن انجام دهید. نحوه انجام این تمرینات به شرح زیر است:

1- عضلات کف لگن خود را مشخص کنید. برای انجام این کار می توانید حین ادرار، ادرار خود را نگه دارید. ماهیچه هایی که برای این کار استفاده می کنید، عضلات کف لگن هستند.

2- حالا که می دانید این ماهیچه ها کجا هستند، آنها را به مدت 3 ثانیه منقبض و سپس آنها را رها کنید.

3- این تمرین را 10 تا 20 بار پشت سر هم ، سه بار در روز تکرار کنید.

یک مطالعه کوچک در سال 2005 دو گروه از مردان مبتلا به اختلال نعوظ را مقایسه کرد. اولین گروه از مردان با یک فیزیوتراپیست به طور منظم عضلات کف لگن را انجام دادند. آنها همچنین از بازخورد زیستی و مشاوره در مورد تغییر شیوه زندگی استفاده کردند. گروه دوم فقط در خصوص تغییر شیوه زندگی تحت مشاوره قرار گرفتند. مردان گروه اول پس از 3 ماه تمرین منظم عضلات کف لگن ، تغییرات قابل توجهی در عملکرد آلت تناسلی خود مشاهده کردند. مردان گروه دوم پس از 3 ماه پیشرفت کمی داشتند. در 3 ماه دوم، به همه شرکت کنندگان تمرینات در خانه داده شد. پس از گذشت 6 ماه در کل ، 40 درصد از کل شرکت کنندگان از جمله برخی از افرادیکه به گروه دوم تعلق داشتند، عملکرد نعوظ طبیعی را پیدا کردند.

همچنین با بررسی ادبیات سال 2019 نتیجه گیری شد که تمرینات کف لگن در درمان اختلال نعوظ و انزال زودرس مؤثر است. اما برنامه تمرینی ایده آل از نظر شرایطی مانند تعداد و شدت تمرین مشخص نشد.

در روزهای اول، تمرین کگل در حالت خوابیده راحت تر است. اما بعداً می توانید در حالت نشسته یا ایستاده نیز امتحان کنید.

ورزش هوازی

ورزش متوسط تا شدید هوازی مانند دویدن و شنا کردن، نه تنها برای سلامت کلی مفید است، بلکه می تواند جریان خون را افزایش دهد و احتمالاً به اختلال نعوظ کمک کند.

10 مطالعه تأثیر ورزش هوازی بر اختلال نعوظ مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد 160 دقیقه ورزش هفتگی به مدت 6 ماه می تواند مشکلات نعوظ را کاهش دهد. در مطالعه دیگری، وضعیت آمادگی جسمانی و سطح تستوسترون در 87 مرد مبتلا به اختلال نعوظ بررسی شد. محققان دریافتند که سطح تستوسترون با سطح چربی بدن و چربی شکم رابطه منفی دارد. به این ترتیب، می توان گفت ورزش علاوه بر کاهش چربی بدن، می تواند باعث افزایش تستوسترون نیز شود.قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید، همیشه با پزشک مشورت کنید. این امر به ویژه برای افراد مبتلا به بیماری قلبی یا بیماری زمینه ای دیگر که می تواند با فعالیت ورزشی سنگین، تشدید شود، بسیار مهم است.

یوگا

یوگا به آرامش ذهن و بدن کمک می کند. از آنجا که استرس یا اضطراب می تواند باعث اختلال نعوظ شود یا آن را تشدید کند، تمرین یوگا می تواند یک روش موثر برای کاهش علائم اختلال نعوظ باشد.

در حقیقت، یک مطالعه در سال 2010 بر روی 65 مرد بین 24 تا 60 سال نشان داد که عملکرد جنسی پس از انجام 12 هفته یوگا به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

برای درمان اختلال نعوظ چی بخوریم؟ 

اختلال نعوظ اغلب مربوط به مشکلات جریان خون است. حفظ سلامت رگ های خونی هم در پیشگیری و هم در درمان اختلال نعوظ مفید خواهد بود. می توانید با پیروی از سبک زندگی مناسب مانند رژیم غذایی سالم به این مهم دست یابید.

برای کمک به کاهش خطر ابتلا به اختلال نعوظ، این مراحل ساده را انجام دهید:

• تمرکز بر خوردن غلات کامل، سبزیجات و میوه ها

• محدود کردن مصرف گوشت قرمز، لبنیات پرچرب و قندهای فرآوری شده

• کاهش مصرف الکل

چندین ماده غذایی خاص مانند کاکائو و هندوانه در اختلال نعوظ موثرند.

درمان طبیعی اختلال نعوظ

برخی درمان های طبیعی به درمان اختلال نعوظ کمک می کند.

گیاهان دارویی و مکمل ها برای درمان اختلال نعوظ

برخی گیاهان دارویی و مکمل های مناسب برای درمان اختلال نعوظ ، با درجات مختلف اثربخشی، عبارتند از:

• مارچوبه شویدی

• دهیدرواپی آندروسترون

• جینسینگ مانند جینسینگ قرمز کره ای

• ال آرژنین

• ال کارنیتین

• یوهیمب

• هورنی گوت پلاس یا گرده لیوه و روی نیز به رفع اختلال کمک می کنند.

قبل از مصرف گیاهان دارویی و مکمل ها با پزشک خود صحبت کنید و هیچگاه بدون نظر پزشک هیچ اقدامی انجام ندهید. بسیاری از آنها تنظیم نشده اند و ممکن است حاوی مواد اضافی باشند که در برچسب آنها ذکر نشده است.

علاوه بر این، برخی از مکمل ها مانند یوهیمب با عوارض جانبی بالقوه خطرناکی همراه هستند.

پزشک برندهای تجاری مطمئن را پیشنهاد می کند بنابراین از خرید محصولات آنلاین بدون تائیدیه پزشک خودداری نمائید.

طب سوزنی

طب سوزنی نوعی داروی سنتی چینی است که در آن سوزن ها در پوست در نقاط خاصی از بدن یا نقاط فشاری وارد می شوند. اعتقاد بر این است که طب سوزنی از طریق تحریک عصبی عمل می کند و پس از آن در آزاد شدن انتقال دهنده های عصبی تأثیر دارد.

مکانیسم عمل طب سوزنی برای درمان اختلال نعوظ مشخص نیست. مطالعات چندانی در مورد کارآیی آن وجود ندارد و مواردی که وجود دارد اغلب بی نتیجه هستند. برخی شواهد به دست آمده از یک بررسی در سال 2019 نشان می دهد که طب سوزنی ممکن است به درمان روانشناختی اختلال نعوظ کمک کند.هنگام انتخاب متخصص طب سوزنی، پزشک معتبری انتخاب کنید که از سوزن های یکبار مصرف استفاده کرده و ابزار کار را مطابق دستورالعمل های بهداشتی استرلیزه و بعد از استفاده منهدم کند.

ماساژ

ماساژ پروستات، نوعی ماساژ درمانی است که برای اختلال نعوظ استفاده شود. ماساژ پروستات اغلب در ترکیب با سایر روش های درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

در ماساژ پروستات، پزشک برای تقویت جریان خون در آلت تناسلی، بافت های داخل کشاله ران و اطراف آن را ماساژ می دهد. ممکن است لازم باشد چندین بار در هفته تکرار شود. طول دوره ماساژ به علائم فرد بستگی دارد.مطالعات انجام شده در مورد ماساژ پروستات و اثربخشی آن بسیار محدود است.

نتیجه اینکه:

برای افرادی که قصد دارند اختلال نعوظ را به روش های طبیعی درمان کنند، راه حل های زیادی وجود دارد. می توان هر یک از گزینه های فوق را به تنهایی یا در کنار یکدیگر امتحان کرد. مثلاً می توان درمان با طب سوزنی و ماساژ را همراه با ویاگرا و سایر داروهای سنتی انجام داد.

جراحی اختلال نعوظ

در مواردی که داروها مؤثر واقع نشوند، پزشک ممکن است درمان جراحی را توصیه کند. دو روش ایمپلنت و جراحی عروق در این شرایط مورد استفاده قرار می گیرد.

کاشت آلت تناسلی که به آن پروتز نیز می گویند در آلت تناسلی قرار می گیرد و دو نوع مختلف دارد. پروتز آلت تناسلی قابل تورم که به فرد امکان می دهد از پمپ برای بزرگتر شدن آلت تناسلی خود استفاده کند و پروتز انعطاف پذیر که به صورت دستی قابل تنظیم است.

جراحی عروق باعث ترمیم عروق مسدود شده، می شود و به بازگرداندن جریان خون کافی به آلت تناسلی کمک می کند. آقایان جوان تر به طور معمول کاندیداهای بهتری برای این روش ها هستند.

هر جراحی مزایا و معایبی دارد. اگر تصمیم دارید تحت عمل جراحی اختلال نعوظ قرار بگیرید حتماً از پزشک توضیحات کافی و کامل را جویا شوید.

اختلال نعوظ و دیابت

اختلال نعوظ و دیابت می توانند با هم اتفاق بیفتند. در حقیقت، احتمال ابتلا به اختلال نعوظ، در میان آقایان مبتلا به دیابت تقریباً 50 درصد است. دیابت بر نحوه پردازش گلوکز در بدن تأثیر می گذارد. وقتی گلوکز به درستی ذخیره نشود، مقدار اضافی آن وارد خون شده و منجر به افزایش قند خون خواهد شد. دیابت بر دو نوع است: دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2.

مقادیر زیاد قند خون رگ های خونی و اعصاب را دچار آسیب می کند. این آسیب رگ های خونی و اعصاب واقع در اطراف آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار داده و مشکل در نعوظ یا حفظ آن ایجاد می کند.

اگر به دیابت مبتلا هستید، حتما برای کنترل قند خون تحت نظر پزشک باشید. این به جلوگیری از آسیب هایی که منجر به اختلال نعوظ می شوند، کمک کند.

عوامل خطر

عوامل بسیاری می تواند احتمال ابتلا به اختلال نعوظ را افزایش دهد. این عوامل اغلب به جریان خون و گردش خون مربوط می شوند. آسیب ها نیز عامل مهمی هستند.

یکی از فاکتورهای مهم ابتلا به اختلال نعوظ افزایش سن است. با افزایش سن، معمولاً نعوظ یا حفظ آن دشوارتر می شود. همچنین برای ایجاد نعوظ به تحریک مستقیم بیشتری نیاز است.

سایر عواملی که نعوظ ایجاد می کنند، عبارتند از:

• مشکل زمینه ای مانند بیماری های قلبی عروقی یا دیابت

• مشکلات روانشناسی مانند اضطراب یا افسردگی

• اضافه وزن و چاقی

• آسیب دیدگی یا جراحی در ناحیه لگن

• مصرف برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی یا فشار خون

• درمان پزشکی خاص مانند پرتودرمانی برای سرطان

• استعمال دخانیات، مواد مخدر یا الکل

شیوع وقوع

بسیاری از آقایان اختلال نعوظ را تجربه می کنند. شیوع اختلال نعوظ با افزایش سن افزایش می یابد. تخمین زده می شود که اختلال نعوظ خفیف یا متوسط در هر دهه از زندگی 10 درصد افزایش یابد به عنوان مثال 60 درصد از مردان در دهه 60 عمر با این اختلال مواجه هستند. اختلال نعوظ در مردان جوان نیز رخ می دهد.

یک مطالعه نشان داد که از هر 4 مرد 1 نفر برای اولین بار در سن کمتر از 40 سال، درصدد درمان اختلال نعوظ بر می آید. در مقایسه با مردان مسن ارتباط معنی داری بین سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر و اختلال نعوظ در این گروه مشاهده شد. بنابراین سبک زندگی از عوامل مهم ابتلا به اختلال نعوظ در مردان جوان در نظر گرفته می شود.

اگرچه خطر ابتلا به اختلال نعوظ با افزایش سن افزایش می یابد، اما همیشه نیز رخ نمی دهد. به طور کلی، هر چه فرد سالم تر باشد، عملکرد جنسی او نیز بهتر خواهد بود.

خلاصه اینکه...

در بسیاری از موارد، می توان علائم اختلال نعوظ را بهبود ببخشید. دارو و درمان های زیادی در دسترس هستند. دستگاه هایی مانند پمپ وکیوم نیز به کنترل موقت علائم کمک می کنند.

برنامه درمانی به عوامل مختلفی از جمله شدت اختلال نعوظ و بیماری زمینه ای خاص بستگی دارد. پزشک توضیحات کافی در خصوص مزایا و خطرات مرتبط با هر نوع درمان را ارائه خواهد کرد.

فراموش نکنید که اختلال نعوظ یک بیماری شایع است. اگر علائم اختلال نعوظ را دارید، در اسرع وقت با پزشک در میان بگذارید. به این ترتیب با بررسی عوامل مختلف، درمان به موقع آغاز می شود.

پیشگیری

برای جلوگیری از اختلال نعوظ راهکارهای مختلفی را می توان امتحان کرد. تغییر سبک زندگی یکی از مهمترین راهکارها است که علاوه بر پیشگیری و رفع این اختلال در بهبود سلامت کلی نیز مفید است.

برای پیشگیری از اختلال نعوظ ، موارد زیر را رعایت کنید:

• شرایط پزشکی مانند بیماری های قلبی و دیابت را کنترل کنید.

• حتما به طور منظم ورزش کنید.

• وزن خود را در محدوده سلامت حفظ کنید.

• بر رژیم غذایی سالم تمرکز کنید.

• برای کاهش یا مدیریت استرس راهی پیدا کنید.

• اگر دچار اضطراب یا افسردگی هستید، با مشاور مشورت کنید.

• سیگار و دخانیات را ترک کنید.

• از مصرف داروهایی که توسط پزشک توصیه نشده است، خودداری کنید.

حتما به طور منظم تحت نظر پزشک باشید. پزشک با اندازه گیری های مهم بالینی مانند فشار خون و سطح کلسترول را کنترل می کند. به این ترتیب می توان به موقع شرایطی که به طور بالقوه منجر به اختلال نعوظ می شوند، شناسایی و کنترل کرد.

مطالعه بیشتر:

درمان خانگی و پیشگیری از اختلال نعوظ در مردان

تاثیر مشکلات روحی روانی بر اختلال نعوظ در مردان

پریاپیسم در کودکان یا نعوظ غیر ارادی چیست و چه خطری دارد؟

اختلال نعوظ و علت های اختلال نعوظ چیست و درمان آن چگونه است؟