ولوواژینیت یا التهاب واژن و ولو و دلایل ولوواژینیت چیست؟

دلایل ولوواژینیت چیست؟

عوامل زیادی باعث عفونت واژن می شود. شایع ترین دلیل باکتری است. دلایل دیگر می تواند شامل موارد زیر باشد:

- قارچ

- ویروس

- انگل

- عوامل محیطی

- بیماری های مقاربتی

- قرارگیری در معرض محرک های شیمیایی

باکتری

یک باکتری خاص می تواند باعث تکثیر و ایجاد ولوواژینیت شود. معمولا باکتری گاردنارلا در واژن وجود دارد. رشد بیش از حد آن منجر به واژینوز باکتریایی می شود. استرپتوکوس هم می تواند وجود داشته باشد اما معمولا منجر به عفونت نمی شود. عفونت باکتریایی می تواند باعث ترشحات سفید مایل به خاکستری با بوی شبیه ماهی شود.

قارچ

یکی از شایع ترین دلایل ولوواژینیت کاندیدا آلبیکانز است. این عفونت قارچی می تواند باعث خارش تناسلی و ترشح غلیظ و سفید با بافتی پنیری مانند از واژن شود. برخی بانوان پس از استفاده از آنتی بیوتیک دچار عفونت قارچی می شوند. دلیل آن این است که آنتی بیوتیک باکتری ضدقارچ را که به طور طبیعی در واژن زندگی می کند از بین می برد.

ویروس

ویروس های عامل ولوواژینیت معمولا از رابطه جنسی منتقل می شود. از جمله تبخال و اچ پی وی.

انگل

کرمک، گال و شپش می تواند باعث التهاب واژن شود.

عوامل محیطی

بهداشت ضعیف و حساسیت زاها نیز می تواند باعث بروز این عارضه شود. لباس های تنگ نیز می تواند باعث تحریک پوست و مرطوب نگه داشتن ناحیه شود.

پوست تحریک شده بیشتر در معرض خطر ولوواژینیت است و همچنین می تواند بهبود را به تاخیر بیندازد.

بیماری های مقاربتی

ولوواژینیت تریکومونای مقاربتی می تواند باعث ولوواژینیت شود. این عفونت باعث ناراحتی تناسلی، خارش و ترشح زیاد می شود. ترشحات ممکن است زرد، سبز یا خاکستری باشد. معمولا با بوی تند همراه است. کلامیدیا، سوزاک و تبخال تناسلی نیز می تواند باعث ولوواژینیت شود.

مواد شیمیایی

برخی مواد شیمیایی می تواند باعث ولوواژینیت شود. این مواد معمولا در صابون ها، اسپری های زنانه، عطرها و ضدبارداری واژینال وجود دارد.

مواد شیمیایی که می تواند موجب ولوواژینیت شود شامل موارد زیر است:

- پارابن

- سولفات سدیم

- تریکلوزان

- دیوکسان

اگر هر کدام از این مواد در صابون یا مواد شوینده وجود دارد، شاید بهتر باشد از برندهای دیگری استفاده کنید. این کار می تواند به جلوگیری از بازگشت عفونت کمک کند.

ولوواژینیت در کودکان

ولوواژینیت شایع ترین عارضه در دختران پیش از سن بلوغ است. پزشکان اعتقاد دارند این به خاطر میزان کم استروژن است. وقتی بلوغ آغاز می شود، واژن اسیدی تر می شود و معمولا عفونت متوقف خواهد شد.

ولوواژینیت در کودکان را می توان با وان روزانه، استروئیدها و دوز پایین آنتی بیوتیک موضعی برطرف کرد. مهم است که به کودکان بهداشت مناسب در دستشویی را یاد داد. پوشیدن لباس زیر نخی گشاد می تواند از بروز مجدد عفونت جلوگیری کند.

نشانه های ولوواژینیت چیست؟

نشانه های ولوواژینیت متفاوت است و به دلایل آن بستگی دارد. به طور کلی نشانه ها شامل موارد زیر است:

- تحریک ناحیه تناسلی

- خارش

- التهاب اطراف لب ها و ناحیه میان دو راه

- افزایش ترشحات بدبوی واژن

- ناراحتی هنگام ادرار

ولوواژینیت چطور تشخیص داده می شود؟

پزشک با پرسش درباره نشانه ها و نمونه برداری احتمالی از ترشحات ولوواژینیت را تشخیص می دهد. در بیشتر موارد پزشک نیاز به معاینه دارد. ممکن است برای تشخیص درست دلیل التهاب نیاز به اسمیر واژنی باشد. این آزمایش شامل نمونه برداری بیشتر ترشحات برای ارزیابی میکروسکوپی است. پزشک می تواند ارگانیسمی که عارضه را ایجاد کرده تشخیص دهد و درمان سریع تر و موفق تر را پیش بگیرد.

در موارد نادر ممکن است برای تشخیص ارگانیسم بیوپسی لازم باشد. پزشک در این آزمایش نمونه کوچکی از بافت را برای آزمایش بیشتر برمی دارد. معمولا فقط اگر روش های درمان رایج موفق نباشد بیوپسی انجام می شود.

ولوواژینیت چطور درمان می شود؟

درمان درست ولوواژینیت به نوع عفونت و ارگانیسم مولد آن بستگی دارد.

می توانید برخی از انواع ولوواژینیت را خودتان درمان کنید. اما پیش از شروع درمان خانگی با پزشک مشورت کنید.

درمان های خانگی ولوواژینیت

اگر در گذشته عفونت قارچی داشته اید، می توانید با استفاده از داروهای بدون نسخه موجود در داروخانه ها به درمان ولوواژینیت بپردازید:

- کرم های واژینال

- شیاف

- پمادهای موضعی

- قرص های خوراکی

داروساز می تواند بهترین محصول را به شما پیشنهاد و روش استفاده را آموزش دهد. 

می توانید برخی نشانه های ولوواژینیت را با نشستن در تشت آب گرم برطرف کنید. افزودن روغن درخت چای یا نمک دریا می تواند به کشتن باکتری کمک کنید. حواستان باشد مدت طولانی در تشت ننشینید. پس از آن ناحیه را با حوله خوب خشک کنید. اگر التهاب یا ترشحات پس از یک هفته درمان خانگی بهبود نیافت به پزشک مراجعه کنید.

داروهای تجویزی

پس از آنکه پزشک نوع ارگانیسم مولد ولوواژینیت را تشخیص داد احتمالا دارو تجویز می کند. داروهای این عارضه شامل موارد زیر است:

- آنتی بیوتیک خوراکی

- کرم های آنتی بیوتیک

- کرم های ضدباکتری

- کرم های ضدقارچ

- قرص های خوراکی ضدقارچ

- ضدحساسیت های خوارکی

- کرم های استروژن

همچنین ممکن است پزشک بهداشت فردی را برای کمک به برطرف شدن عفونت و جلوگیری از بازگشت آن توصیه کند. این می تواند شامل نشستن در وان و خشک کردن پس از رفتن به دستشویی باشد.

توصیه های دیگر شامل پوشیدن لباس های گشاد و لباس زیر نخی برای جریان هوا و کاهش رطوبت ناحیه است. درآوردن لباس زیر هنگام خواب نیز می تواند به جلوگیری از ولوواژینیت کمک کند.

تمیز کردن مناسب مهم است و می تواند از تحریک جلوگیری کند. این موضوع خصوصا در مورد عفونت باکتریایی مهم است. از شامپوهای وان، صابون های عطری، دوش واژینال و پودرهای شوینده استفاده نکنید.

کمپرس سرد می تواند درد را در ناحیه متورم کاهش دهد.

بهداشت جنسی

اگر ولوواژینیت ناشی از بیماری مقاربتی است باید آن را با طرف مقابل در میان بگذارید. طرفین باید عارضه را درمان کنند حتی اگر هنوز نشانه ای از خود بروز نداده اند.

چشم انداز برای ولوواژینیت چگونه است؟

بیشتر موارد ولوواژینیت سریع درمان می شود. اگر در مدت یک هفته شاهد بهبودی نبودید به پزشک مراجعه کنید. ممکن است برای شما درمان جایگزین در نظر بگیرد.

با اینکه عفونت قارچی و ولوواژینیت باکتریال بیماری مقاربتی محسوب نمی شود، اما اطلاعات بیشتر نشان می دهد که ولوواژینیت باکتریال می تواند از طریق جنسی انتقال یابد.

اگر به بیماری مقاربتی یا ویروس مبتلا هستید باید منتظر درمان کامل خود و طرف مقابل بمانید و نشانه ها برطرف شود و سپس رابطه برقرار کنید. اگر قارچ دلیل ولوواژینیت باشد ممکن است عفونت بازگردد. محصولات بدون نسخه معمولا می تواند این نوع عفونت ها را برطرف کند.

مطالعه بیشتر:

التهاب دهانه رحم خطرناک است؟

خارش واژن قبل از قاعدگی و راهکارهای درمان خانگی

علائم عفونت واژن و علت عفونت واژن در بارداری چیست؟

تغییرات واژن بعد از زایمان طبیعی چیست و چه علائمی دارد؟