molfix-مولفیکس

دیدن فیلم ترسناک در کودکان آیا اشکالی دارد؟

دیدن فیلم ترسناک در کودکان آیا اشکالی دارد؟

وقتی که فرزندتان در حال تماشای تلویزیون یا کارتون در تبلت و گوشی است، و یا در هنگام انتخاب فیلم برای یک دورهمی شبانه خانوادگی، چقدر به محتوا و درجه بندی این برنامه ها دقت کرده اید؟ دور از انتظار نیست که فیلم ها یا کارتون های تخیلی و ترسناک، جزوی از برنامه های مورد علاقه شما باشند، چرا که از گذشته تا کنون ژانر وحشت در سرتاسر دنیا یکی از پرمخاطب ترین ژانرها بوده و به علاوه ترس و هیجان بخشی جدایی ناپذیر از احساسات ما هستند. اما آیادیدن فیلم ترسناک در کودکان اشکالی دارد؟ آیا باید مانع از دیدن فیلم ترسناک در کودکان شویم؟

دیدن فیلم ترسناک در کودکان

وقتی شما در جایگاه پدر و مادر قرار می گیرید، شرایط متفاوت خواهد شد و ممکن است زمانی برسد که با چنین سوالاتی مواجه شوید:

- آیا کودکم هم می تواند برنامه های ترسناک را ببیند؟

- دیدن کارتون ها و انیمیشن های ترسناک و تخیلی چه عوارضی برای بچه ها دارد؟

یا ممکن است فرزندتان از شما بخواهد که به او اجازه دهید تا فیلم های تخیلی و وحشت آفرین را ببیند و به شما بگوید که:

- از دیدن کارتون های باب اسفنجی و میکی ماوس خسته شده ام. چرا به من اجازه نمی دهید یک انیمیشن تخیلی ببینم؟

- همه دوستانم این کارتون را دیده اند، چرا من نباید آن را ببینم؟ به عنوان پدر و مادر، ما می خواهیم که فرزندانمان شاد و سالم باشند. بنابراین به طور طبیعی نگرانی هایی در مورد تأثیر فیلم های ترسناک (و بازی های ویدیویی!) بر روی کودکان خود داریم. این امر به ویژه با توجه به پیشرفت سریع فناوری ها اهمیت پیدا می کند، زیرا بچه ها می توانند به محتواهایی دسترسی پیدا کنند که ما حتی در دوران جوانی خود نیز نمی توانستیم رویایشان را ببینیم. بنابراین بدیهی است که در چنین شرایطی گیج شده و مردد شوید که چه باید بکنید؟

علت تمایل بچه ها به دیدن فیلم ترسناک در کودکان

دلایل مختلفی برای دیدن فیلم ترسناک در کودکان وجود دارد که بر اساس آن ها فرزندان ما به دیدن کارتون ها، انیمیشن ها و فیلم های ترسناک یا تخیلی علاقه نشان می دهند. از جمله اینکه:

- می خواهند بالغ و شجاع به نظر برسند.

- دوست ندارند از نظر عاطفی ضعیف در نظر گرفته شوند، این مسأله خصوصا در مورد پسران صدق می کند.

- برای مورد پذیرش قرار گرفتن توسط همسالان خصوصا در سنین نوجوانی، به صورت گروهی به دیدن این فیلم ها روی می آورند.

عوارض دیدن فیلم ترسناک برای کودکان

فیلم های ترسناک حاوی ترفندهایی هستند که با دستکاری تصاویر، صدا و داستان، توهماتی را برای بیننده ایجاد می کنند. اگرچه مغز شما از واقعی نبودن تهدیدها آگاه است، اما بدن شما همزمان آن ها را ثبت می کند، گویی که واقعا وجود دارند. در چنین وضعیتی با اینکه بیشتر بزرگسالان می توانند تفاوت بین واقعیت و داستان را تشخیص دهند، اما به نظر می رسد کودکان با مشکلات زیادی روبرو می شوند. عدم افتراق بین حقیقت و تخیل، سبب می شود تا بچه ها در زندگی واقعی نیز دچار ترس و هیجان شده و در نتیجه چنین عوارضی را تجربه کنند:

- اختلالات بهداشت روان: استرس و اضطراب

- اختلال در خواب: کابوس های شبانه، از خواب پریدن و حتی گریه های ناشی از دیدن خواب های وهم آلود

- شب ادراری: این مشکل به نوبه خود بر روی اعتماد به نفس و عزت نفس بچه ها تأثیر گذاشته و می تواند زمینه ساز افسردگی شود.

- اختلال در اشتها: اغلب به شکل پرخوری عصبی ظاهر شده و می تواند زمینه ساز چاقی شود.

- بیش فعالی: بچه هایی که دچار ترس و اضطراب می شوند، ممکن است افزایش در سطح فعالیت ها را به عنوان یک واکنش دفاعی انتخاب کنند.

- پرخاشگری

- تقلید کردن: کودکان از هر آنچه که می بینند، کپی می کنند. شاید تقلید بچه های کوچک از حرکات رقص در تلویزیون خنده دار باشد، اما بازآفرینی صحنه های مبارزه از فیلم های ترسناک و یا خشن واقعاً موضوع خنده داری نیست. کودکانی که فیلم های ترسناک تماشا می کنند ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه یا خشونت آمیزی را از خود نشان دهند، زیرا قادر به درک عواقب آن در جهان واقعی نیستند. به عنوان مثال، پسربچه ای که فکر می کند شکست ناپذیر است، ممکن است دست به کارهای بسیار خطرناکی بزند.

- تغییر مهارت های حل مسئله: تماشای فیلم های ترسناک باعث می شود بچه ها احساس کنند می توانند برای حل مسئله و مشکلات خود از خشونت استفاده کنند.

دیدن فیلم ترسناک در کودکان برای هر رده سنی

در اینجا یک راهنمای سریع وجود دارد که به شما کمک می کند تا متوجه شوید که بچه ها در سنین مختلف بیشتر از چه چیزی می ترسند:

کودکان 3 تا 5 ساله: مشاهده یک حیوان یا یک شخص در تاریکی بیشترین میزان ترس را برای بچه های این سن به همراه دارد و از آنجا که هنوز قادر به تشخیص مرز میان واقعیت و خیال نیستند، جادوگران، ارواح و هیولاها (حتی در نسخه های کارتونی)، می توانند برای آن ها بسیار ترسناک باشند. حرکات و دگرگونی های ناگهانی یا عجیب نیز واکنش های شدیدی را در کودکان خردسال ایجاد می کند: به عنوان مثال تغییراتی مانند تبدیل شدن بروس بنر به هالک!

کودکان 6 تا 8 ساله: در این سن کودکان به مرور تفاوت بین خیال و واقعیت را می فهمند. آن ها به دیدن فیلم ها و کارتون های ابرقهرمانی علاقه مند می شوند که البته ممکن است حاوی مطالب ترسناک یا آزاردهنده باشند. بنابراین حسابی حواستان را جمع کنید.

کودکان 9 تا 12 ساله: در این سن احتمال ترسیدن توسط تصاویر ترسناک یا موجودات خیالی بسیار كمتر است. کودکان در این گروه سنی بیشتر از خطرات زندگی واقعی مانند جراحت یا مرگ ترس داشته و بابت امنیت شخصی خود و همچنین سلامتی عزیزانشان مضطرب می شوند. بنابراین تصاویر رسانه ای یا اخباری که بیانگر در خطر بودن کودکان یا والدین هستند، می توانند برایشان بسیار ناراحت کننده باشند.

نوجوانان: ترس های مشابه با کودکان 9 تا 12 ساله دارند و همچنین ترس از فجایع گسترده مانند بلایای طبیعی و جنگ نیز به نگرانی هایشان اضافه می شود.

کاری که والدین می توانند انجام دهند

روش های مختلفی برای کمک به کودکان در مقابله با ترس ناشی از رسانه وجود دارد، بعضی از آن ها همیشه مؤثر هستند و اثربخشی برخی دیگر به سن و بلوغ فرزندتان بستگی دارند:

1. اگر دلبندتان ترسیده بود، او را سرزنش یا مسخره نکنید. به جای این کار به او اطمینان دهید که هرگاه که بخواهد، می تواند اتاق را ترک کرده و تلویزیون را خاموش کند. به علاوه می توانید در مورد محتوای فیلم با او حرف بزنید و برایش توضیح دهید که آنچه دیده، حقیقت ندارد و به عنوان مثال بازیگر درون فیلم، نمرده و حالش کاملا خوب است.

2. به بچه های خود کمک کنید تا فیلم های متناسب با سن خود را پیدا کرده و خصوصا برنامه هایی را ببینند که در آن ها شخصیت ها اعتماد به نفس بالایی دارند و می توانند ترس خود را کنترل کنند.

3. رتبه بندی و محتوای هر فیلمی را پیش از نمایش بررسی کنید.

4. به آن ها کمک کنید تا با ترس خود کنار بیایند. بچه ها باید یاد بگیرند که چگونه همه احساسات خود، از جمله ترس را مدیریت کنند.

5. اگر احیانا بچه ها از مسأله خاصی مثل غرق شدن ترسیدند، قوانین ایمنی را برایشان توضیح دهید تا علاوه بر غلبه بر ترس خود، اعتماد به نفس بیشتری نیز پیدا کنند.

6. به ترسشان پاسخ منطقی بدهید. این روش خصوصا در کودکان بزرگتر پاسخ می دهد. یک توضیح ساده مانند "بیشتر مارها سمی نیستند" یا "در منطقه ما هرگز گردباد شدیدی نیامده است" می تواند کمک زیادی به حل مسأله کند. اطمینان حاصل کنید که فرزندان شما می فهمند این وقایع نادر هستند و بعید است قربانی شوند.

حال که همه چیز را در مورد دیدن فیلم ترسناک در کودکان می دانید، بهترین و مناسبترین فیلم ها و انیمیشن ها را برای دلبندتان انتخاب کنید.

مطالعه بیشتر:

7 نکته برای از بین بردن ترس کودکتان

نشانه های خواب دیدن نوزاد چیست و آیا نوزاد کابوس می بیند؟

راههای مقابله با ترس کودکان ،راههای مقابله با ترس کودک چیست؟

ترس از تاریکی در کودکان به چه علت است و درمان این ترس چیست؟

استدیو عکس فیلیک

?پرسش و پاسخ های دیدن فیلم ترسناک در کودکان

عوارض دیدن فیلم ترسناک در کودکان چیست؟

شب ادراری: این مشکل به نوبه خود بر روی اعتماد به نفس و عزت نفس بچه ها تاثیر گذاشته و می تواند زمینه ساز افسردگی شود. اختلال در اشتها: اغلب به شکل پرخوری عصبی ظاهر شده و می تواند زمینه ساز چاقی شود. بیش فعالی: بچه هایی که دچار ترس و اضطراب می شوند، ممکن است افزایش در سطح فعالیت ها را به عنوان یک واکنش دفاعی انتخاب کنند. پرخاشگری

چرا کودکان نباید فیلم ترسناک ببینند؟

کودکان از هر آنچه که می بینند، کپی می کنند. شاید تقلید بچه های کوچک از حرکات رقص در تلویزیون خنده دار باشد، اما بازآفرینی صحنه های مبارزه از فیلم های ترسناک و یا خشن واقعاً موضوع خنده داری نیست. کودکانی که فیلم های ترسناک تماشا می کنند ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه یا خشونت آمیزی را از خود نشان دهند، زیرا قادر به درک عواقب آن در جهان واقعی نیستند. به عنوان مثال، پسربچه ای که فکر می کند شکست ناپذیر است، ممکن است دست به کارهای بسیار خطرناکی بزند.

چه انیمیشن هایی برای کودکان 3 تا 5 ساله مناسب نیست؟

مشاهده یک حیوان یا یک شخص در تاریکی بیشترین میزان ترس را برای بچه های این سن به همراه دارد و از آنجا که هنوز قادر به تشخیص مرز میان واقعیت و خیال نیستند، جادوگران، ارواح و هیولاها (حتی در نسخه های کارتونی)، می توانند برای آن ها بسیار ترسناک باشند. حرکات و دگرگونی های ناگهانی یا عجیب نیز واکنش های شدیدی را در کودکان خردسال ایجاد می کند: به عنوان مثال تغییراتی مانند تبدیل شدن بروس بنر به هالک!

چه فیلم هایی برای کودکان 9 تا 12 ساله مناسب نیست؟

در این سن احتمال ترسیدن توسط تصاویر ترسناک یا موجودات خیالی بسیار كمتر است. کودکان در این گروه سنی بیشتر از خطرات زندگی واقعی مانند جراحت یا مرگ ترس داشته و بابت امنیت شخصی خود و همچنین سلامتی عزیزانشان مضطرب می شوند. بنابراین تصاویر رسانه ای یا اخباری که بیانگر در خطر بودن کودکان یا والدین هستند، می توانند برایشان بسیار ناراحت کننده باشند.