اختلال افسردگی و عوارض اختلال افسردگی در کودکان چیست؟
اختلال افسردگی، نوعی اختلال خلقی است. ممکن است با احساس ناراحتی، از دست دادن یا خشمی که در فعالیتهای روزمره فرد تاثیر میگذارد، توصیف شود. این اختلال کاملا شایع است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) تخمین زده است که در حدود ۸.۱ درصد از بزرگسالان آمریکایی در سن ۲۰ و بالاتر از آن به مدت ۲ هفته بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ به اختلال افسردگی دچار بودهاند. افراد به روشهای گوناگون افسردگی را تجربه میکنند. ممکن است در زندگی روزمره اخلال ایجاد کند و موجب از دست دادن زمان و بازدهی پایین شود. میتواند در روابط او تاثیرگذار باشد و باعث بیماریهای مزمن شود.
عوارض اختلال افسردگی چیست؟
شرایطی که ممکن است با افسردگی تشدید شود شامل موارد زیر است:
• آرتروز
• آسم
• بیماریهای قلبی و عروقی
• سرطان
• دیابت
• چاقی
لازم است بدانید احساس بیحوصلگی و ناراحتی در زندگی کاملا طبیعی است. ناراحتی برای همه اتفاق میافتد. اما اگر به طور منظم احساس ناراحتی و ناامیدی دارید، ممکن است دچار افسردگی شده باشید.
افسردگی یک مشکل پزشکی است که ممکن است در صورت نادیده گرفته شدن تشدید شود. کسانی که درمان را پیش میگیرند، تنها در مدت چند هفته شاهد بهبود نشانهها خواهند بود.
نشانههای افسردگی
افسردگی چیزی بیش از احساس ناراحتی یا «بیحوصلگی» مداوم است. افسردگی شدید دارای نشانههای متعددی است. برخی بر روحیات شما تاثیر میگذارند و برخی بر بدن شما. نشانههای افسردگی ممکن است ادامهدار باشند، ظاهر شوند و از بین بروند. نشانههای افسردگی ممکن است درمیان بانوان، مردان و یا کودکان به صورتهای متفاوتی بروز کنند. مردان ممکن است نشانههای افسردگی را به صورت زیر تجربه کنند:
• تغییرات خلق و خو مانند عصبانیت، خشم،تحریکپذیری، نگرانی و بیقراری
• تغییرات احساسی مانند احساس پوچی، ناراحتی و ناامیدی
• تغییرات رفتاری مانند از دست دادن هیجان، لذت نبردن از فعالیتهای مورد علاقه، احساس خستگی کردن، داشتن افکار خودکشی ، مصرف بیش از حد الکل و مواد و شرکت در فعالیتهای پرخطر
• کاهش میل جنسی و عملکرد جنسی
• کاهش تواناییهای شناختی و دریافتی مانند عدم توانایی در تمرکز، دشواری در انجام کارها، تاخیر در پاسخ دادن به پرسشها در هنگام صحبت کردن
• مشکلات خواب مانند بیخوابی، بیقراری در خواب، خواب آلودگی بیش از حد و نخوابیدن در طول شب.
• مشکلات فیزیکی مانند خستگی، انواع درد، سردرد و مشکلات گوارشی
بانوان ممکن است نشانههای زیر را تجربه کنند:
• مشکلات خلقی مانند تحریکپذیری
• مشکلات احساسی مانند احساس ناراحتی، پوچی، اضطراب یا ناامیدی
• مشکلات رفتاری مانند از دست دادن هیجان برای انجام دادن کارها، پرهیز از مشارکتهای اجتماعی و افکار خودکشی
• مشکلات رفتار شناختی مانند فکر کردن و حرف زدن با سرعت پایین
• تغییر در الگوهای خواب مانند اخلال در خواب شبانه، زود بیدار شدن و یا زیاد خوابیدن
• مشکلات فیزیکی مانند کم شدن انرژی، خستگی مفرط، تغییر اشتها، دردهای شدید مانند سردرد و افزایش گرفتگیها
کودکان ممکن است افسردگی را به صورت زیر تجربه کنند:
• مشکلات خلقی مانند تحریکپذیری، خشم، نوسانات خلق و خو و گریه
• مشکلات احساسی مانند احساس بیکفایت بودن (من نمیتوانم هیچکاری را به درستی انجام دهم)، ناامیدی، گریه و ناراحتی شدید
• مشکلات رفتاری مانند ایجاد مشکل در مدرسه و امتناع از رفتن به مدرسه، دوری از دوستان و همکلاسیها، داشتن افکار مرگ یا خودکشی
• مشکلات شناختی مانند اشکال در تمرکز کردن، افت تحصیلی و نمرات
• تغییر در الگوی خواب مانند سخت به خواب رفتن یا زیاد خوابیدن
• مشکلات فیزیکی مانند از دست دادن انرژی، مشکلات گوارشی، تغییر در اشتها، کاهش یا افزایش وزن
حتی ممکن است، نشانههای افسردگی فراتر از تصور شما باشد.
دلایل افسردگی
دلایل بسیاری برای افسردگی وجود دارد. ممکن است بیولوژیکی یا وابسته به شرایط باشند. دلایل شایع افسردگی شامل موارد زیر است:
• سابقه خانوادگی. در صورتی که در خانواده سابقه افسردگی یا دیگر اختلالات خلقی وجود داشته باشد، احتمال بیشتری برای ابتلا به آن خواهید داشت.
• آسیب روحی در کودکی. برخی اتفاقات در سن کم باعث میشود بدن شما نسبت به شرایط پرتنش دچار ترس و اضطراب شود.
• ساختار مغز. در صورتی که لب پیشانی مغز فعالیت کمی داشته باشد، به احتمال بالا دچار افسردگی خواهید شد. هر چند دانشمندان هنوز نمیدانند که این اتفاق قبل یا بعد از نشانههای افسردگی رخ میدهد.
• مشکلات پزشکی. برخی شرایط خاص، شما را بیشتر مستعد افسردگی میکند. مانند بیماریهای مزمن، دردهای مزمن یا اختلال کمتوجهیـبیش فعالی (ADHD).
• مصرف مواد. سابقه مصرف مواد یا الکل ممکن است در احتمال ابتلا به افسردگی نقش داشته باشد.
حدود ۲۱ درصد از افرادی که مشکلات مصرف مواد دارند، افسردگی را تجربه میکنند. دیگر عوامل خطر برای افسردگی شامل موارد زیر است:
• اعتماد به نفس پایین یا خود انتقادگر بودن
• سابقه شخصی از بیماریهای روانی
• استفاده از داروهایی خاص
• اتفاقات اضطرابآور مانند از دست دادن عزیزی، مشکلات اقتصادی یا طلاق
بسیاری عوامل ممکن است در احساس افسردگی نقش داشته باشند. بستگی به این دارد که چه کسی در این شرایط دچار افسردگی شده و چه کسی به آن مبتلا نمیشود.
در هر صورت، در بسیاری از موارد، متخصص دلیل اصلی افسردگی را نمیتواند مشخص کند.
انواع افسردگی
افسردگی بنا بر شدت نشانهها، میتواند به دستههای مختلفی طبقهبندی شود. برخی افراد دورههای ضعیف و موقتی از افسردگی را تجربه میکنند، در حالیکه برخی دیگر دچار دورههای شدید و متوالی خواهند شد.
دو نوع اصلی افسردگی وجود دارد: اختلال افسردگی عمده و اختلال افسردگی مداوم یا افسردهخویی.
اختلال افسردگی عمده
اختلال افسردگی عمده، نوع شدید افسردگی است. این نوع افسردگی شامل احساس ناراحتی، نا امیدی و بیارزشی مداوم است و به خودی خود از بین نخواهد رفت.
به منظور تشخیص افسردگی بالینی، باید ۵ نشانه یا بیشتر از موارد زیر را طی ۲ هفته تجربه کرده باشید:
• احساس افسردگی دراغلب روزها
• از دست دادن هیجان در اغلب فعالیتهای منظم
• افزایش یا کاهش وزن چشمگیر
• خواب زیاد یا بی خوابی
• کار کردن و فکر کردن به آهستگی
• خستگی یا بدون انرژی بودن در اغلب روزها
• احساس بیارزش بودن یا گناهکار بودن
• تردید داشتن و عدم تمرکز
• داشتن افکار مرگ یا خودکشی
انواع مختلفی افسردگی عمده وجود دارد که انجمن روانشناسان آمریکا از آنها به عنوان «اسپسیفایر» نام میبرند. آنها عبارتند از:
• خصوصیات غیرمعمول
• تنشهای اضطرابآور
• خصوصیات درهم
• افسردگی قبل از زایمان، در طول بارداری و یا دقیقا پس از تولد نوزاد
• الگوهای فصلی
• خصوصیات مالیخولیایی
• خصوصیات روانپریشی
• اختلال کاتاتونیا
اختلال افسردگی مداوم
اختلال افسردگی مداوم (PDD) که به افسردهخویی نیز معروف است، افسردگی خفیفتری اما از نوع مزمن است.
به منظور تشخیص این نوع افسردگی، باید نشانهها به مدت ۲ سال ادامه داشته باشند. این نوع افسردگی زندگی شما را بیشتر تحت تاثیر قرار میدهد زیرا مدت طولانیتری ادامه دارد.
موارد زیر برای افرادی که به اختلال افسردگی پایدار PDD مبتلا هستند، شایع است:
• از دست دادن هیجان در فعالیتهای روزانه
• احساس ناامیدی
• کاهش بازدهی (که بیشتر در اختلال افسردگی دائم دیده می شود).
• اعتماد به نفس پایین
افسردگی میتواند با موفقیت درمان شود، اما لازم است به درمان خود عمل کنید.
درمان افسردگی
زندگی با افسردگی بسیار دشوار است، اما درمان به بالا بردن کیفیت زندگی کمک میکند. با متخصص خود مشورت کنید و بهترین راه درمان را پیدا کنید.اگر هماکنون پزشکی در نظر ندارید، میتوانید از طریق اینترنت و اپلیکیشنهای موجود پزشک مناسب خود را پیدا کنید.
ممکن است با یک روش درمانی بتوانید افسردگی خود را مدیریت کنید و شاید متوجه شوید ترکیبی از درمانها مشکل شما را بهتر مدیریت میکند. ممکن است درمان دارویی و تغییر سبک زندگی بتواند مشکل شما را مدیریت کند. از جمله این روشها شامل موارد زیر است:
داروها
پزشک متخصص ممکن است موارد زیر را تجویز کند:
• داروی ضدافسردگی
• داروی ضداضطراب
• داروهای ضدروانپریشی
لازم است بدانید، هر کدام از این داروها که برای درمان افسردگی به کار میروند، دارای فواید و خطرات بالقوه هستند.
رواندرمانی
مشورت با روانپزشک به شما کمک میکند تا مهارتهایی را برای مقابله با احساسات منفی فرا گیرید. میتوانید از جلسات خانوادگی یا گروه درمانی در این زمینه بهره گیرید.
نوردرمانی
قرار گرفتن در معرض دوزهای مشخصی از نورهای سفید میتواند در خلق و خو و بهبود نشانههای افسردگی تاثیر مثبت داشته باشد. نوردرمانی در اختلال افسردگی فصلی به کار میرود که هماکنون با عنوان اختلال افسردگی عمده با الگوی فصلی شناخته میشود.
درمانهای جایگزین
از پزشک خود در مورد طب سوزنی یا مراقبه بپرسید. برخی مکملهای گیاهی برای درمان افسردگی به کار میروند. مانند چای کوهی و روغن ماهی.قبل از مصرف هر نوع مکمل یا ترکیبی از مکملها و داروی تجویز شده، با پزشک متخصص مشورت کنید، زیرا برخی از مکملها ممکن است با داروهای خاص واکنش نشان دهند. برخی از مکملها نیز ممکن است افسردگی را شدیدتر کنند یا تاثیر دارو را کاهش دهند.
ورزش
۳ تا ۵ روز در هفته، به مدت ۳۰ دقیقه ورزش کنید. ورزش باعث میشود هورمون اندورفین که باعث بهبود خلق و خوی انسان میشود، در بدن ترشح شود.از مصرف الکل و مواد دوری کنید.
نوشیدن الکل یا مصرف مواد ممکن است در کوتاه مدت احساس آرامش اندکی دهد، اما در طولانی مدت، نشانههای اضطراب و افسردگی را تشدید میکنند.«نه» گفتن را یاد بگیرید.
خستگی مفرط نشانههای افسردگی را تشدید میکند. قرار دادن مرز در زندگی شخصی و کاری باعث میشود احساس بهتری داشته باشید.
از خود مراقبت کنید
با مراقبت از خود میتوانید نشانههای افسردگی را کاهش دهید. لازمه آن، خواب کافی، مصرف غذاهای سالم، دوری از افراد منفی و شرکت در فعالیتهای لذتبخش است. گاهی اوقات برای درمان اختلال افسردگی نیازی به مصرف دارو نیست. در صورتی که نشانههای شما پیشرفت نکند، پزشک متخصص ممکن است از روشهای درمانی دیگری استفاده کند. این روشها شامل درمان به روش الکتروشوک (ECT) یا تحریک مغناطیسی مغز (rTMS) بهمنظور کاهش افسردگی و بهبود خلق و خو خواهد بود.
مطالعه بیشتر:
ژن ها عامل ابتلاء کودکان به اختلال دوقطبی
بیماری مزمن، عامل افسردگی کودکان در بزرگسالی!
پیشگیری از بروز افسردگی در کودکان با فعالیت بدنی!
بروز مشکلات رفتاری در کودکان با اعتیاد به بازی های کامپیوتری!