سفالوسپورین و سفالوسپورین ها چه چیزی را درمان می کنند؟

سفالوسپورین ها چه چیزی را درمان می کنند؟

پزشکان از سفالوسپورین ها برای درمان انواع عفونت های باکتریایی کمک می گیرند، به ویژه برای افرادی که به پنی سیلین و سایر آنتی بیوتیک های رایج حساسیت دارند. در لیست زیر به برخی از نمونه عفونت هایی که سفالوسپورین ها می توانند آن ها را درمان کنند، اشاره شده است:

• عفونت های پوستی یا بافت نرم (نسج)

• عفونت های مجاری ادراری (UTIs)،

• گلودرد استرپتوکوکی،

• عفونت گوش،

• پنومونی (ذات الریه)،

• عفونت های سینوس،

• مننژیت،

• سوزاک (گنوره)،

سفالوسپورین های خوراکی عموماً برای عفونت های ساده که درمان آن ها آسان تر است، تجویز می شوند. به عنوان مثال، یک مورد معمول گلو درد ناشی از باکتری استرپتوکوک ممکن است با یک دوره دریافت سفالوسپورین های خوراکی به راحتی درمان شود.

سفالوسپورین های داخل وریدی (IV)، بیشتر برای عفونت های شدیدتر استفاده می شوند. این به این دلیل است که آنتی بیوتیک های داخل وریدی، سریع تر می توانند به بافت های بدن شما برسند، که در صورت وجود یک عفونت جدی مانند مننژیت می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.

نسل های مختلف کدامند؟

سفالوسپورین ها بر اساس نوع باکتری هایی که در برابر آن ها موثرتر هستند، به چند دسته مختلف گروه بندی می شوند. به هر کدام از این گروه ها، نسل گفته می شود. به صورت کلی پنج نسل سفالوسپورین وجود دارد.

برای درک تفاوت بین نسل ها، در ابتدا باید تفاوت بین باکتری های گرم مثبت و گرم منفی را درک کنید. یکی از تفاوت های اصلی بین این دو دسته باکتری، ساختار دیواره سلولی آن ها است:

• باکتری های گرم مثبت دارای غشاهای ضخیم تری هستند که نفوذ در آن ها راحت تر است. برای درک بهتر، دیواره سلولی آن ها را به عنوان یک ژاکت ضخیم و گشاد در نظر بگیرید.

• باکتری های گرم منفی دارای غشای نازک تری هستند که نفوذ در آن ها سخت تر است و این باعث می شود که این باکتری ها در برابر برخی از انواع آنتی بیوتیک ها مقاوم تر شوند. دیواره سلولی باکتری های گرم منفی را به عنوان یک قطعه زره زنجیره ای زیبا در نظر بگیرید.

سفالوسپورین های نسل اول

سفالوسپورین های نسل اول در برابر باکتری های گرم مثبت بسیار موثر هستند. اما اثرگذاری آن ها در برابر باکتری های گرم منفی کمتر بوده و فقط تا حدودی بر روی این دسته از باکتری ها موثر هستند. سفالوسپورین های نسل اول ممکن است برای درمان مشکلات و بیماری های زیر استفاده شوند:

• عفونت های پوستی و بافت نرم،

• عفونت های مجاری ادراری (UTIs)،

• گلودرد استرپتوکوکی،

• عفونت گوش،

• پنومونی،

برخی از سفالوسپورین های نسل اول به عنوان آنتی بیوتیک های پیشگیرانه در صورت انجام جراحی قفسه سینه، شکم یا لگن تجویز می شوند تا از بروز عفونت جلوگیری کنند.

نمونه هایی از سفالوسپورین های نسل اول عبارتند از:

• سفالکسین (کفلکس)،

• سفادروکسیل (دوریسف)،

• سفرادین (Velosef)،

سفالوسپورین های نسل دوم

سفالوسپورین های نسل دوم هم برخی از انواع باکتری های گرم مثبت و هم برخی از انواع گرم منفی ها را مورد هدف قرار می دهند. اما آن ها در مقایسه با سفالوسپورین های نسل اول در برابر برخی از باکتری های گرم مثبت، اثربخشی کمتری دارند.

سفالوسپورین های نسل دوم اغلب برای درمان عفونت های تنفسی مانند برونشیت و یا ذات الریه تجویز می شوند. سایر عفونت هایی که گاهی با سفالوسپورین های نسل دوم درمان می شوند عبارتند از:

• عفونت گوش،

• عفونت های سینوس،

• عفونت های ادراری،

• سوزاک،

• مننژیت،

• سپسیس (عفونت منتشر در خون)،

نمونه هایی از سفالوسپورین های نسل دوم، در ادامه آورده شده است که عبارتند از:

• سفاکلر (سکلور)

• سفوروکسیم (سفتین)،

• سفپروزیل (سفزیل)،

سفالوسپورین های نسل سوم

سفالوسپورین های نسل سوم در مقایسه با نسل های اول و دوم در برابر باکتریهای گرم منفی موثرتر هستند. این دسته از آنتی بیوتیک ها، همچنین در برابر باکتری هایی که ممکن است در برابر نسل قبلی سفالوسپورین ها مقاوم باشند نیز فعال تر هستند. نسل سوم سفالوسپورین ها همچنین در مقایسه با نسل های قبلی در برابر باکتری های گرم مثبت، از جمله گونه های استرپتوکوکوس و استافیلوکوک، اثربخشی کمتری دارد.

سفالوسپورین نسل سوم سفتازیدیم (فورتاز)، اغلب برای درمان عفونت های ناشی از باکتری پسودوموناس آئروژینوزا، از جمله فولیکولیت وان داغ تجویز می شود. فولیکولت وان داغ، یک بیماری پوستی است که در اثر آلودگی به این باکتری در محیط هایی مانند وان های داغ، استخر آب گرم و ... ایجاد شده و با ضایعات پوستی متورم، گرد، دارای خارش و قرمز رنگی مشخص می شود که در ادامه چرکی می شوند.

سفالوسپورین های نسل سوم همچنین ممکن است برای درمان مشکلات و بیماری های زیر استفاده شوند:

• عفونت های پوستی و بافت نرم،

• پنومونی،

• عفونت های ادراری،

• سوزاک،

• منیژیت،

• بیماری لایم،

• سپسیس،

چند نمونه از سفالوسپورین های نسل سوم عبارتند از:

• سفیکسیم (سوپراکس)،

• سفتی بوتن (سداکس)،

• سفپودوکسیم (وانتین)،

خلاصه

سفالوسپورین های نسل سوم در برابر بسیاری باکتری های گرم منفی و باکتری هایی که به سفالوسپورین های نسل اول یا دوم پاسخ نداده اند، موثر هستند.

سفالوسپورین های نسل چهارم

سفپیم (مکسپیم)، تنها سفالوسپورین نسل چهارم است که در ایالات متحده به فروش می رسد. این آنتی بیوتیک اگرچه در برابر انواع باکتری های گرم مثبت و گرم منفی موثر است، اما معمولاً برای عفونت های شدیدتر تجویز می شود.

از سفپیم می توان برای درمان انواع مختلف عفونت ها استفاده کرد، از جمله:

• عفونت های پوستی و بافت نرم،

• پنومونی،

• عفونت های ادراری،

• عفونت های شکمی،

• مننژیت،

• سپسیس،

سفپیم را می توان هم به صورت داخل وریدی و هم به صورت عضلانی تزریق کرد. این آنتی بیوتیک همچنین ممکن است برای افرادی که تعداد گلبول های سفید خون آن ها پایین است، تجویز شود. زیرا کمبود تعداد این گلبول ها می تواند خطر ابتلا به عفونت شدید را افزایش دهد.

خلاصه

سفالوسپورین های نسل چهارم می توانند بر علیه هر دو دسته باکتری های گرم مثبت و گرم منفی عمل کنند. این آنتی بیوتیک ها معمولاً برای عفونت های شدیدتر و یا کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، تجویز می شوند.

سفالوسپورین های نسل پنجم

سفالوسپورین های نسل پنجم، به عنوان سفالوسپورین های نسل پیشرفته نیز معروف هستند. آنتی بیوتیک سفتارولین (تفلارو)، یک سفالوسپورین نسل پنجم است که در ایالات متحده به فروش می رسد.

از این سفالوسپورین می توان برای درمان باکتری ها، از جمله استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم (MRSA) و گونه های استرپتوکوکوس که به آنتی بیوتیک های پنی سیلین مقاوم هستند، استفاده کرد.

در غیر این صورت، فعالیت سفتارولین مشابه به سفالوسپورین های نسل سوم است، اگرچه بر باکتری پسودوموناس آئروژینوزا موثر نیست.

خلاصه

سفتارولین تنها سفالوسپورین نسل پنجم موجود در ایالات متحده است که اغلب برای درمان عفونت ها ، از جمله عفونت های ناشی از جمله استافیلوکوکوس اورئوس که به سایر آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند، استفاده می شود.

آیا ممکن است به سفالوسپورین ها حساسیت داشته باشید؟

مانند هر نوع داروی دیگری، این احتمال وجود دارد که به سفالوسپورین ها حساسیت داشته باشید. شایع ترین علامت واکنش آلرژیک به سفالوسپورین ها، بروز بثورات پوستی است. در موارد نادر، سفالوسپرین ها ممکن است یک واکنش آلرژیک جدی ایجاد کنند که به نام "آنافیلاکسی" معروف است.

علائم واکنش آلرژیک آنافیلاکسی عبارتند از:

• کهیر،

• قرمز شدن پوست،

• تورم زبان و گلو،

• مشکلات تنفسی و تنفس دشوار،

• فشار خون پایین،

• نبض سریع یا ضعیف،

• حالت تهوع یا استفراغ،

• اسهال،

• سرگیجه،

• غش کردن،

دریافت کمک

واکنش آنافیلاکسی، بسیار جدی بوده و می تواند زندگی شما را تهدید کند. بنابراین اگر از سفالوسپورین ها استفاده می کنید و علائم آنافیلاکسی را تجربه کردید، فوراً برای دریافت کمک های پزشکی با اورژانس تماس بگیرید.

اگر به پنی سیلین حساسیت داشتم، چه کنم؟

به ندرت می توان به طور همزمان هم به پنی سیلین و هم به سفالوسپورین ها حساسیت داشت. اما اگر در گذشته در اثر مصرف آنتی بیوتیک های پنی سیلینی واکنش آنافیلاکتیک شدید را تجربه کرده اید، در حال حاضر نیز نباید سفالوسپورین مصرف کنید.

از آنجا که حساسیت همزمان به آنتی بیوتیک های پنی سیلین و سفالوسپورین غیرمعمول است، در افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند، می توانند با احتیاط از سفالوسپورین ها استفاده کنند. اما افرادی که نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین واکنش آنافیلاکتیک جدی نشان داده اند، نباید سفالوسپورین مصرف کنند.

علاوه بر این موارد، افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند، ممکن است با مصرف برخی از سفالوسپورین های خاص، دچار واکنش های حساسیتی شوند. این سفالوسپورین ها عبارتند از:

• سفالوتین،

• سفالکسین،

• سفادروکسیل،

• سفازولین،

عوارض جانبی سفالوسپورین ها چه هستند؟

سفالوسپورین ها می توانند طیف وسیعی از عوارض جانبی را ایجاد کنند، از جمله:

• ناراحتی معده،

• حالت تهوع،

• استفراغ،

• اسهال،

• عفونت قارچی یا برفک دهان،

• سرگیجه،

یکی از عوارض جانبی جدی تری که می تواند در اثر مصرف سفالوسپورین ها ایجاد شود، عفونت باکتریایی کلستریدیوم دیفیسیل (C. difficile) است. این عفونت معمولاً پس از دوره طولانی مصرف آنتی بیوتیک ها ایجاد می شود و می تواند به طور بالقوه تهدید کننده زندگی فرد باشد.

علائمی که در هنگام مصرف سفالوسپورین ها باید مراقب آن ها باشید، عبارتند از:

• اسهال آبکی،

• درد شکم،

• تب،

• حالت تهوع،

• کاهش اشتها،

با عمل کردن به نکات زیر می توانید از مشکلات ناراحتی معده و اسهال جلوگیری کنید:

• مصرف پروبیوتیک ها، که می تواند به افزایش میزان باکتری های خوب و مفید در دستگاه گوارش شما کمک کند.

• از دستورالعمل های همراه داروی خود پیروی کنید، زیرا برخی از آنتی بیوتیک ها باید همراه غذا مصرف شوند، در حالی که برخی دیگر باید با معده خالی مصرف شوند.

• از مصرف غذاهایی که می توانند باعث ناراحتی معده شوند، مانند غذاهای تند یا چرب، در طی دوره درمان اجتناب کنید.

آیا سفالوسپورین ها برای همه بی خطر هستند؟

سفالوسپورین ها به طور کلی برای اکثر افراد، از جمله کسانی که باردار هستند، بی خطر در نظر گرفته می شوند. در حقیقت، حتی برخی از سفالوسپورین های نسل اول معمولاً برای درمان عفونت های ادراری در افراد باردار استفاده می شوند.

با این حال، در صورت شیردهی به فرزندتان از سینه های خود، سفالوسپورین ها را نباید مصرف کنید.

سفالوسپورین ها همچنین گاهی اوقات می توانند با سایر داروهایی که مصرف می کنید نیز تداخل داشته باشند. بنابراین اطمینان حاصل کنید که در مورد سایر داروهایی که مصرف می کنید، از جمله مکمل ها، ویتامین ها و داروهای بدون نسخه، پزشک خود را در جریان قرار داده اید.

نتیجه نهایی

سفالوسپورین ها نوعی آنتی بیوتیک هستند که برای درمان طیف وسیعی از عفونت های باکتریایی تجویز می شوند. نسل های مختلفی از سفالوسپورین ها وجود دارد و برخی از آن ها برای درمان برخی از عفونت ها بهتر و مناسب تر از بقیه هستند. اگر مجبور به مصرف آنتی بیوتیک هستید، حتماً پزشک خود را در مورد سایر داروهای مصرفی خود و همچنین هر گونه واکنش آلرژیک قبلی به آنتی بیوتیک ها مطلع کنید.

به خاطر داشته باشید

اطمینان حاصل کنید که دوره درمان با آنتی بیوتیک ها را طبق تجویز پزشک کامل می کنید. حتی اگر قبل از اتمام این داروها احساس بهبودی پیدا کردید، مصرف آن ها را قطع نکنید. در غیر این صورت، شما نمی توانید به از بین بردن تمام باکتری ها امیدوار باشید و همچنین احتمال مقاوم شدن باکتری ها در برابر آنتی بیوتیک ها افزایش پیدا می کند.

مطالعه بیشتر:

تزریق پنی سیلین در بارداری، آیا خطرناک است؟

همه چیز در مورد مصرف آنتی بیوتیک ها در کودکان

مصرف آنتی بیوتیک در اقدام به بارداری آیا مجاز است؟

آنتی بیوتیک های مجاز و غیر مجاز در دوران شیردهی چیست؟