آزواسپرمی چیست؟آیا احتمال بارداری با آزواسپرمی وجود دارد؟
اولین گام برای انجام لقاح وجود، یک تخمک و یک اسپرم سالم است. اسپرم ها سلول های جنسی مردانه هستند که در درون بیضه طی روندی به نام اسپرماتوژنز تولید شده و سپس در بخش اپیدیدیم مدتی ذخیره می شوند تا روند بلوغ را به اتمام برسانند. در هر سی سی از مایع منی به طور متوسط 20 ملیون اسپرم وجود دارد. درصورتی که مایع انزالی فاقد اسپرم باشد، شرایطی به نام آزواسپرمی مطرح می شود که علل پزشکی گوناگونی می تواند سبب بروز آن گردد.
آزواسپرمی چیست؟
عدم وجود اسپرم در مایع منی آزواسپرمی و یا اسپرم صفر نامیده می شود که علل گوناگونی سبب بروز آن خواهد شد.
بارداری با آزواسپرمی
بسیاری از زوجینی که علل ناباروری در آنها آزواسپرمی تشخیص داده شده، می پرسند که آیا احتمال بارداری با آزواسپرمی وجود دارد؟ در پاسخ به شما می گوییم که در بیشتر موارد بله! پنج درصد از مردان نابارور مبتلا به آزواسپرمی یا عدم وجود اسپرم در منی هستند. اما به مدد درمانهای پیشرفته پزشکی، در این دسته افراد نیز امید به باروری وجود دارد. بسته به نوع آزواسپرمی، این مشکل از طریق بازیابی اسپرم های به کمک جراحی و استحصال اسپرم در روشهای کمک باروری قابل درمان است و می تواند به بارداری ختم شود.
علت آزواسپرمی چیست؟
آزو اسپرمی به دو نوع انسدادی و غیر انسدادی دسته بندی می شود که در ادامه علت بروز هرکدام شرح داده شده است:
آزواسپرمی انسدادی چیست؟
آزواسپرمی انسدادی وضعیتی است که در آن اسپرم تولید می شود اما در مسیر انتقال آن انسداد وجود دارد و مانع از خروج می گردد. آزواسپرمی انسدادی به دلیل انسداد هریک از بخش های زیر می تواند رخ دهد:
- ناحیه اپیدیدیم، برجستگی کوچک و تخم مرغی شکلی که روی سطح فرازین و پشتی بیضه قرار دارد و حاوی مجاری منی است و اسپرم در آن بالغ می شود.
- رگ وابران مجرایی که اسپرم را از اپیدیدیم به پیشابراه منتقل می کند.
- مجاری انزالی که به همراه پیشابراه اسپرم را به بیرون منتقل می کند.
انسداد ممکن است در اثر آسیب، عفونت، جراحی قبلی یا ناهنجاری ژنتیکی ایجاد شود.
آزواسپرمی غیر انسدادی چیست؟
در آزواسپرمی غیر انسدادی، اسپرم یا اصلاً تولید نمی شود، یا مقدار آن به اندازه ای کم است که از بیضه خارج نمی گردد. این مشکل نیز به دلایل هورمونی، عفونت های گذشته، بیضه های نزول نکرده، آسیب دیدگی یا پیچ خوردگی بیضه ها، ناهنجاری های مادرزادی و ژنتیکی یا واریکوسل به معنی یک ورید بزرگ شده در بیضه، رخ می دهد.
چگونگی تشخیص آزواسپرمی
تشخیص با شرح حال گرفتن از بیمار، پرسش درباره داروهای فعلی، سابقه جراحی، اختلالات پزشکی و سابقه خانوادگی آغاز می شود. سپس دستگاه تناسلی تحت معاینه قرار می گیرد. آنگاه نوبت به بررسی تستوسترون، هورمون تحریک کننده فولیکول (FSH)، هورمون لوتئینه کننده (LH) و استرادیول با استفاده از آزمایش خون می رسد.
سرانجام، باید آنالیز مایع منی با دقت و توجه انجام گیرد. چنانچه در مایع منی اسپرم مشاهده نشود، برای تمرکز بر حتی کمترین مقدار اسپرم در پلت، نمونه در سانتریفیوژ چرخانده می شود. برای یافتن اسپرم، پلت با میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد. مشخص شده است در 10-20 درصد مردانی که در آنالیز مایع منی انجام شده بدون گلوله سانتریفیوژ، فاقد نطفه تشخیص داده شده بودند، می توان پس از ارزیابی در آزمایشگاه اسپرم را یافت. یافتن حتی کمترین تعداد اسپرم در رسوب پلت، احتمال انسداد کامل را صفر می کند و نشان می دهد احتمالاً بیمار می تواند با استفاده از روشهای کمک باروری صاحب فرزند شود.
سانتریفوژ دستگاهی است که از آن برای چرخاندن مواد با سرعت بالا استفاده می‌شود. در این روش، اجزای یک مخلوط یا ترکیب را با استفاده از نیروی گریز از مرکز از یکدیگر جدا می‌کنند. تشکیل رسوب رایج‌ترین نوع فرآیند سانتریفوژها است. در این فرآیند، ذرات بصورت رسوب در انتهای لوله سانتریفوژ جمع می‌شود. به محلول شناور رویی، سوپرناتانت و به قسمت انتهای لوله پلت، رسوب یا ته‌نشین‌شده گفته می‌شود.
اگر مشخص نشود که مشکل عدم باروری در تولید اسپرم یا آزواسپرمی است یا انتقال اسپرم از طریق دستگاه تناسلی، بیضه ها باید از نظر وضعیت تولید اسپرم مورد ارزیابی قرار بگیرند. در گذشته بیوپسی بیضه به این منظور انجام می شد اما امروزه از روش کمتر تهاجمی به نام نمونه برداری سوزنی ظریف (FNA) یا نقشه برداری اسپرم استفاده می شود که نسبت به بیوپسی بیضه کمتر تهاجمی بوده و اطلاعات بیشتری نیز بدست می آید.
بیشتر بدانید:
1- اطلاعاتی در مورد اسپرم مردان
2- 9 روش حفظ کیفیت اسپرم مردان
3- چه تعداد اسپرم برای بارداری نیاز است؟
4- مایع منی سالم با مصرف سبزیجات
